استقلال سوار بر قطار مرگ
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 16 ارديبهشت 1398 11:40
بگو مگو‌های علی خطیر و پندار توفیقی در یک برنامه تلویزیونی و به درازا کشیدن جدل‌های آنها در رسانه‌های مکتوب زوایای تازه‌ای از تخلفات مدیریتی در بدنه باشگاه استقلال را نمایان کرده است. افشاگری‌های این دو علیه هم به حدی وسیع بود که دایره‌ای از سوالات مهم را پدید آورده است. پرسش‌هایی که هیچ پاسخی برایش نیست!
عمق تخلفات در مباحث قراردادی بازیکنان و مربیان به قدری وسیع است که متولیان اصلی باشگاه و نهاد‌های بالادستی مرتبط را به کنکاشی تازه درباره آنچه طی سال‌های اخیر در باشگاه استقلال رقم خورده، دعوت می‌کند و حقیقتا باید روشن شود که زیر پوست این باشگاه چه گذشته و چرا سلسله‌ای از تخلفات اداری، مالی در قراردادها رخ داده است؟!
پرسش‌ها را می‌شود این گونه پشت سر هم قطار کرد: چرا قرارداد وینفرد شفر به یک میلیون و 200 هزار دلار افزایش پیدا کرده است، قراردادی که مجاز بود تا 600 هزار دلار فزونی یابد؟ مسببان آن چه کسانی هستند؟ ماجرای مبالغی که در ازای فروش امید نورافکن گم شده نیز قابل پیگرد است. ظاهرا از حق انتقال این بازیکن فقط 50 هزار دلار به حساب باشگاه آمده و مشخص نیست 200 هزار دلار آن کجا رفته است. شاید سیدرضا افتخاری پاسخش را بداند.
اوج شگفتی از افشاگری اخیر اما از نقطه‌ای رقم می‌خورد که یک طرف این مجادله‌ها (توفیقی) مدعی شد باشگاه استقلال می‌توانسته مامه تیام را حفظ کند اما در ازای 400 هزار دلار این بازیکن فروخته شده است. تیام در شرایطی از استقلال به تیم عجمان فروخته شده که مسوولان این باشگاه می‌توانستند اجازه جدایی به این بازیکن را ندهند. پرسش ما هم همین است. وقتی استقلال خود به تیام نیاز داشت چرا این بازیکن در ازای 400 هزار دلار فروخته شد و بازیکنان ناکارآمدی همچون گرو و نویمایر جذب شدند؟ عجیب نیست که بازیکنی با آن سطح از تأثیرگذاری به حراج گذاشته می‌شود و به جایش بازیکنانی با کمترین ارزش فنی و با دریافتی‌هایی بیشتر از آن حق انتقال، جذب می‌شوند؟
از لابه‌لای این بحث‌ها نکته دیگری هم بیرون آمد. خطیر ادعا کرده که شفر، گونسالوس و پاتوسی را نمی‌‌خواسته. این ادعا فارغ از آنکه دید فنی شفر را در مقابل مرتبه بازیکنان زیر سوال می‌برد، آشکار می‌کند که جذب بازیکنان از راهی جز کانال مربی انجام شده است. این هم خود یک هرج و مرج و تخلف بزرگ است که هرگز به آن توجهی نشده است.
تردیدی نیست اگر استقلال به پدیده نمی‌باخت و از دایره مدعیان قهرمانی دور نمی‌شد و در لیگ قهرمانان آسیا نیز شانس آنچنانی برای صعود نداشت هیچ یک از این افشاگری‌ها انجام نمی‌شد اما شکست‌های اخیر بوده که در واقع باعث شده افکار عمومی پی به ماوقع آنچه زیر پوست استقلال می‌گذرد، ببرد و از ریز اتفاقات آگاه شود.
این شکست‌ها را از منظری باید به فال نیک هم گرفت. باخت‌هایی که مقدمه‌ای شده برای افشای حقایق و شکاف‌هایی که میان تصمیم‌گیران باشگاه استقلال وجود دارد. تخلفات سیستماتیکی که لطمه بزرگی بر پیکره این باشگاه وارد ساخته است و استقلال را درگیر مشکلات عدیده کرده است و دود آنها تا سال‌ها چشم‌ها را کور خواهد کرد. به راستی چه کسی می‌تواند از عهده این همه دیون برآید؟
نقطه‌ای که البته سال‌ها است دنبالش می‌گردیم همین جا است. تصمیم‌های فکر نشده، بدون حساب و کتاب و بی‌منطق که ریشه ناکامی‌های چند ساله استقلال بوده است. استقلال در حقیقت به همین دلیل است که سال‌ها است پشت جام قهرمانی مانده و حسرت تکرار افتخارات گذشته را می‌خورد. باید جرثومه همه مصائب استقلال در علل ناکامی را در همین ماجراها جست و جو کرد نه جای دیگری.
استقلال کارش به جایی رسیده که با این مدیران به شخصی که مدرک مربیگری ندارد (فرزند خلف آقای شفر) در مجموع 220 هزار دلار پول می‌دهد! حیرت انگیز نیست؟
ایران /حمیدرضا عرب
