نحوه برخورد با نوجوانان چگونه باشد ؟

مجموعه: رفتار از کودکی تا نوجوانی

نحوه رفتار با نوجوان

چگونه با نوجوان خود رفتار کنیم ؟

دوره نوجوانی، یکی از پیچیده‌ترین و حساس‌ترین مراحل رشد انسان است. تغییرات هورمونی، اجتماعی و روانی فراوانی در این دوره رخ می‌دهد که باعث می‌شود نوجوانان رفتارهای متفاوتی از خود نشان دهند. به همین دلیل، برقراری ارتباط مؤثر با نوجوانان در این سنین بسیار مهم است.

در این مقاله، قصد داریم به شما کمک کنیم تا بتوانید ارتباط مؤثری با نوجوانان برقرار کرده و در این دوران پر چالش، همراه خوبی برای آن‌ها باشید.

درک نوجوانان: کلید ارتباط مؤثر

تغییرات هورمونی و روانی: به یاد داشته باشید که نوجوانان در این دوره تحت تأثیر تغییرات شدیدی در بدن و ذهن خود هستند. این تغییرات می‌تواند منجر به نوسانات خلقی، حساسیت بیش از حد و جستجوی هویت شود.

نیاز به استقلال: نوجوانان به دنبال استقلال هستند و می‌خواهند تصمیمات خود را بگیرند. این نیاز طبیعی است و باید به آن احترام گذاشت.

تأثیر همسالان: دوستان و همسالان نقش بسیار مهمی در زندگی نوجوانان دارند و آن‌ها اغلب به دنبال تأیید و پذیرش از سوی همسالان خود هستند.

جستجوی هویت: نوجوانان در این دوره به دنبال یافتن جایگاه خود در جامعه هستند و می‌خواهند بدانند که چه کسی هستند و چه چیزی می‌خواهند.

20 نکته برای تشویق رفتار مثبت در پیش از نوجوانان و نوجوانان: 

نکات عملی ما را برای تشویق رفتار مثبت در پیش از نوجوانی و نوجوانی امتحان کنید.

چگونه رفتارهای مثبت را در پیش از نوجوانی و نوجوانی تشویق کنیم؟

رفتار مثبت در پیش نوجوانان و نوجوانان با ارتباطات باز و روابط گرم شروع می شود. این پایه و اساس هدایت رفتار فرزندتان را به شیوه های مثبت می گذارد.

در اینجا نکات عملی برای عملی کردن این رویکرد مثبت وجود دارد.

چیزهای زیادی بر رفتارهای قبل از نوجوانی و نوجوانی تأثیر می گذارد. همیشه ایده خوبی است که به این فکر کنید که چرا فرزندتان رفتار خاصی دارد. وقتی دلایل رفتار فرزندتان را درک کنید، بهتر می توانید پاسخ مناسب را انتخاب کنید.

1. تولید خشم را متوقف کنید!

یکی ازبزرگترین مشکلات بین والدین و فرزندان  خشم و پرخاشگری نوجوانان است که شاید باورنکنید اما جلوگیری ازآن راه حل ساده ای دارد؛ راه حل این است که دستگاه «تولید خشم »را از برق بیرون بکشید! شاید بگویید این دیگرچه حرفی است. خب اجازه بدهید کمی توضیح بدهیم:

مقایسه مداوم فرزندان آن هم ازکودکی با بچه های فامیل، دوستان و حتی همبازی های مهد کودک شان باعث می شود که آنها درنوجوانی با توجه به سرخوردگی ناشی ازمقایسه و رقابت دائم، بیش ازحد معمول حساس و خشمگین باشند.

 خوب است بدانید بچه ها وقتی نمی توانند فاصله خودشان را با کسانی که پدرومادر با آنها مورد مقایسه قرار می دهند، پرکنند، احساس شکست و طردشدگی خواهند کرد؛احساس تلخی که مقدمه صدمات روانی زیادی است؛ بنابراین به جای مقایسه فرزندان تان با بقیه، به استعدادهای آنها و علایق شان توجه کرده و احترام بگذارید. با این کار اعتماد به نفس فرزندان تان رشد کرده و تقویت آنها درمسیری که دوست دارند، باعث شکوفایی شان می شود؛ درنتیجه با توجه به توانایی ها و مهارت های شان، احساس برتری و سرآمد بودن کرده و در نوجوانی استرس کمتری را تجربه می کنند. همه این مسائل باعث می شود که فرزند شما دیگر پرخاشگر نباشد.

2. برای گوش دادن فعالانه وقت بگذارید.

گوش دادن فعال به معنای توجه دقیق به آنچه کودکتان می گوید، هم با کلمات و هم با زبان بدن او است. این به شما امکان می دهد تا توجه کامل خود را به کودک خود معطوف کنید و با افکار و احساسات کودک خود هماهنگ شوید. و به فرزندتان نشان می دهد که به او اهمیت می دهید و به او علاقه دارید.

3. قوانین روشنی در مورد رفتار تنظیم کنید

قوانین خانواده به فرزندتان اجازه دهید بداند چه رفتاری در خانواده شما مهم است. اگر می توانید، همه اعضای خانواده را در بحث درباره قوانین مشارکت دهید. سعی کنید قوانین را مثبت نگه دارید. به عنوان مثال، به جای گفتن "بی احترامی نکنید"، می توانید بگویید "ما با یکدیگر محترمانه رفتار می کنیم".

4. قوانین شکسته: با آرامش، قاطعیت و پیوسته پیگیری کنید.

می توانید این کار را با استفاده از یک نتیجه مختصر و منصفانه که شما و فرزندتان از قبل درباره آن توافق کرده اید انجام دهید. اگر پیامد را به قانون شکسته مرتبط کنید کمک می کند. به عنوان مثال، "از آنجایی که در زمان توافق شده به خانه نیامدید، باید این آخر هفته در خانه بمانید". این همچنین به فرزند شما اجازه می دهد تا بداند چگونه می تواند در آینده رفتار مثبت تری داشته باشد.

5. خوداندیشی را تشویق کنید

اگر نیاز به استفاده از یک پیامد دارید، خوب است که فرزندتان را تشویق کنید تا درباره کارهایی که می‌تواند برای جلوگیری از بروز دوباره مشکل انجام دهد فکر کند. برای مثال، می‌توانید چیزی شبیه به «جم، وقتی تا دیروقت بیرون می‌مانید بدون اینکه به من بگویید چه کار می‌کنید، نگران می‌شوم». دفعه بعد ساعت 10 شب شما را می برم. دفعه بعد چه کاری می توانید متفاوت انجام دهید تا نتیجه ای نداشته باشید؟ از فرزندتان بپرسید که اگر دوباره اتفاق بیفتد، پیامد عادلانه‌ای خواهد داشت.

چگونه با نوجوان حرف گوش نکن رفتار کنیم

6. سعی کنید الگوی مثبتی باشید

به عنوان مثال، وقتی فرزندتان می بیند که خودتان قوانین خانواده را رعایت می کنید، نمونه ای قدرتمند برای او به دست می آید.

7. مبارزات خود را انتخاب کنید 

قبل از اینکه بر سر رفتار فرزندتان درگیری پیدا کنید، از خود بپرسید: "آیا این واقعاً مهم است؟" و "آیا این واقعا ارزش جنگیدن را دارد؟" بازخورد منفی کمتر به معنای فرصت های کمتر برای درگیری و احساسات بد است.

8. فرزندتان را جدی بگیرید

فرزند شما یک فرد است و باید بداند که برای او ارزش، پذیرفته شده و مورد احترام است. یکی از راه‌های انجام این کار، جدی گرفتن ایده‌ها و نظرات در حال رشد فرزندتان است، حتی اگر لزوماً با آنها موافق نباشید.

9. به فرزندتان مسئولیت بدهید

یادگیری مسئولیت پذیری یکی از بزرگترین چالش های نوجوانی و گامی مهم به سوی بزرگسالی است. مسئولیت دادن به فرزندتان در زمینه های خاص – مانند اجازه دادن به او برای انتخاب لباس یا مدل موی خود – می تواند به او کمک کند تا استقلال داشته باشد . همچنین می تواند به شما کمک کند از جنگ بر سر چیزهای کوچک اجتناب کنید.

10. با مشکلات به شیوه ای مثبت برخورد کنید

چه مشاجره با فرزندتان باشد و چه اختلاف با شریک زندگیتان، استفاده از مهارت های حل مسئله مثبت به آرامش شما کمک می کند. همچنین به فرزند شما یک مثال عالی برای پیروی می دهد.

11. کودک خود را تحسین کنید تحسین و تشویق

توصیفی انگیزه های قدرتمندی هستند. وقتی متوجه انتخاب‌های مسئولانه و رفتار مثبت فرزندتان می‌شوید و در مورد آن اظهار نظر می‌کنید، او را تشویق می‌کنید که به این رفتار ادامه دهد. فقط به یاد داشته باشید که نوجوانان اغلب ترجیح می دهند که به جای اینکه در حضور دوستانشان از آنها تمجید کنید، به طور خصوصی آنها را تحسین کنید.

12. برای مکالمات دشوار برنامه ریزی کنید

هنگامی که نیاز به گفتگوهای دشوار دارید، بهتر است از قبل به آنچه خواهید گفت و احساس فرزندتان فکر کنید. این می تواند به شما در جلوگیری از درگیری کمک کند. تنظیم زمان و مکانی که بتوانید حریم خصوصی داشته باشید نیز کمک می کند. برای مثال، «ایزی، می‌خواهم زمانی را اختصاص بدهم تا درباره چیزهایی که در اطراف خانه اتفاق می‌افتد با تو صحبت کنم. شنبه شب می‌توانیم در مورد پیتزا صحبت کنیم. خوب؟»

13. رابطه‌تان را پر نگه دارید

شاید بهتر باشد رابطه خود با فرزندتان را مثل یک حساب بانکی تصور کنید. وقت گذراندن با هم، خوش گذراندن و کمک و حمایت کردن مثل «پرداخت» است، اما بحث کردن، سرزنش کردن و انتقاد کردن مثل «برداشت» است. کلک اینجاست که حساب را متعادل نگه دارید – یا حتی مثبت.

14. احساسات خود را به اشتراک بگذارید

گفتن صادقانه به فرزندتان که رفتار او چه تاثیری روی شما می‌گذارد می‌تواند برای رابطه شما خوب باشد. «جمله‌های من» در این مورد بسیار مفید هستند. برای مثال، گفتن «من واقعاً نگرانم وقتی به موقع به خانه نمی آیی» احتمالا پاسخ بهتری نسبت به «می دانید که قرار است بعد از مدرسه به من زنگ بزنید!» خواهد گرفت.

چگونه با نوجوان لجباز رفتار کنیم

15. یاد بگیرید با اشتباهات کنار بیایید

همه اشتباه می‌کنند و هیچ‌کس کامل نیست. مهم این است که چطور با اشتباهات خودتان و فرزندتان کنار می‌آیید وقتی اتفاق می‌افتند. پذیرش مسئولیت اشتباهات اولین قدم خوب است و پیدا کردن راهی برای بهتر کردن اوضاع ممکن است حرکت بعدی شما باشد. وقتی اشتباه می‌کنید به فرزندتان بگویید متاسفید تا رابطه شما خوب بماند. و اگر خودتان با خودتان مهربان باشید، این مهربانی را به فرزندتان هم یاد می‌دهید.

16. راه‌هایی برای حفظ ارتباط پیدا کنید

شما می‌توانید با گذراندن وقت خاص و لذت‌بخش با فرزندتان با او در ارتباط بمانید. بهترین لحظه‌ها می‌توانند اتفاقی و بدون برنامه‌ریزی باشند، مثل وقتی که فرزندتان تصمیم می‌گیرد در حین ظرف شستن درباره روز مدرسه‌اش به شما بگوید. وقتی این لحظه‌ها اتفاق افتاد، سعی کنید کاری که می‌کنید را متوقف کنید و تمام توجهتان را به فرزندتان بدهید. این پیام را می‌فرستد که «تو برایم مهم هستی و دوستت دارم».

17. به نیاز فرزندتان به حریم خصوصی احترام بگذارید

نوجوانان به حریم خصوصی و فضای شخصی خود نیاز دارند. درخواست اجازه از فرزندتان برای ورود به اتاقش و نرفتن به سراغ گوشی یا وسایل شخصی‌اش راه‌هایی برای نشان دادن احترام به این نیاز است. راه دیگر این است که فکر کنید چه چیزی باید بدانید و چه چیزی می‌تواند بین فرزندتان و دوستانش خصوصی بماند.

18. حس تعلق را تشویق کنید

آیین‌های خانوادگی می‌توانند به فرزندتان احساس ثبات و تعلق بدهند، در زمانی که بسیاری از چیزهای دیگر اطراف و درون او ممکن است در حال تغییر باشد. برخی خانواده‌ها ممکن است انتخاب کنند که شب‌های جمعه پیتزای خانوادگی داشته باشند، یکشنبه‌ها صبحانه پنکیک بخورند یا سنت‌های خاصی برای جشن تولد داشته باشند.

19. به وعده ها وفا کنید

وقتی قول‌هایتان را عملی می‌کنید، چه خوب چه بد، فرزندتان یاد می‌گیرد به شما اعتماد و احترام بگذارد. واضح و ثابت قدم باشید و فقط چیزی را قول بدهید که می‌دانید می‌توانید انجام دهید.

20. توقعات واقع بینانه داشته باشید

احتمال دارد فرزندتان گاهی اشتباه کند و قوانین را بشکند. نوجوان‌ها و مغزشان هنوز در حال ساخت هستند – آن‌ها هنوز در حال کشف خودشان هستند. آزمایش کردن مرزها بخشی از این روند است، بنابراین داشتن انتظارات واقع‌بینانه درباره رفتار فرزندتان کمک می‌کند.

21. به جنبه خنده‌دار چیزها نگاه کنید

خندیدن یا شوخی کردن می‌تواند تنش و احتمال درگیری را کاهش دهد. همچنین می‌تواند مانع شود که شما و فرزندتان چیزها را خیلی شخصی بگیرید. شما گاهی می‌توانید از یک شوخی یا خنده برای شروع یک گفتگوی دشوار استفاده کنید.

چیزهایی که باید مراقب آنها بود ؟

در حالی که تماشای اینکه فرزندتان زمان کمتری را با شما می گذراند دشوار است، تفریح ​​با همسالانش می تواند یک خروجی اجتماعی مهم باشد و بخشی جدایی ناپذیر از رشد آنها باشد. همچنین می تواند در مدیریت استرس به آنها کمک کند. همانطور که نوجوان 13 ساله شما مستقل تر می شود، ممکن است به جای شما بیشتر به دوستان خود اعتماد کند.

زمانی را برای صحبت (و گوش دادن) در مورد موارد زیر اختصاص دهید:

– اوضاع در زندگی آنها چگونه پیش می رود

– آنچه آنها در مورد چیزهای مختلف فکر می کنند

– روابط سالم و رضایت چگونه به نظر می رسد

– چگونه فشار همسالان را هدایت کنیم

– هویت جنسی و گرایش جنسی

یک روانپزشک می گوید: «این زمانی است که آنها در حال کاوش هستند، سؤال می پرسند. حمایت و گوش دادن مهم است، و اگر سؤالی دارید یا نمی دانید فرزندتان چه چیزی را تجربه می کند یا چگونه از او حمایت کنید، با یک مشاوره یا روانشناس صحبت کنید.

و حالا مصائب شیرین ...

رابطه ی نوجوان با جنس مخالف در این دوران اکثرا وجود دارد در واقع درسنین نوجوانی امکان دارد فرزند شما به طور طبیعی به جنس مخالف تمایل و علاقه نشان دهد یا حتی به طورجدی و عمیقی خودش را دریک ماجرای عاطفی غرق کند. درچنین وضعیتی گفتن جملات بازدارنده هیچ کمکی نخواهد کرد و بهترین رویکرد این است که قبل از وقوع هرماجرای عاطفی جدی و مهمی به صورت نامحسوس پیام های تان را درباره عشق واحساساتی ازاین دست به او برسانید.

مهم ترین پیام هم این است که یک: به جنس مخالف احترام بگذار و دو: به او صدمه نزن. باید به نوجوانان آموخت که اگر دوست دارید عشق واقعی را تجربه کنید، ابتدا باید شناخت درستی از دنیای زنانه و مردانه و تفاوت عمیق آنها داشته باشید وخوب است به جای اینکه منتظر بمانید تا فرزندتان درمورد این مسائل، سوالی را مطرح کند،از بهانه های مختلف برای صحبت با او دراین موارد استفاده کرده وتفاوت درک ونیازهای دختران و پسران از عشق را برایش توضیح بدهید.

صحبت از اینکه عشق برای پسرها اغلب خالی از رویاپردازی برای ازدواج است اما دختران پسرمورد علاقه شان را مرد رویاها تصور کرده وبه طور جدی به زندگی با آنها فکر می کنند، می تواند نگاه واقع بینانه ای نسبت به رابطه ی نوجوان با جنس مخالف را به فرزندان شما بدهد. علاوه برهمه اینها خوب است ارزش زندگی سالم و رعایت بعضی از چارچوب های اخلاقی را برای فرزندان تان جا انداخته و به خصوص به پسران این باور را بدهید که احترام گذاشتن به کسی که دوستش دارند،بدون اینکه به او نگاه «صرفا جنسی» داشته باشند، از ضعف یک مرد نیست بلکه نشانه درک درست او از یک رابطه انسانی وعاطفی سالم و قابل احترام است. 

اشتباهاتی که باید از آن‌ها اجتناب کرد :

مقایسه کردن: نوجوانان را با همسالان یا خواهر و برادرهای خود مقایسه نکنید.

قضاوت کردن: از قضاوت کردن نوجوان خود خودداری کنید.

نصیحت بیش از حد: نصیحت‌های بیش از حد باعث می‌شود که نوجوان احساس کند به او اعتماد نمی‌شود.

تحقیر و سرزنش: تحقیر و سرزنش باعث کاهش اعتماد به نفس نوجوان و ایجاد احساس ناامنی در او می‌شود.

کنترل بیش از حد: کنترل بیش از حد می‌تواند باعث ایجاد مقاومت و طغیان در نوجوان شود.

بزرگنمایی مشکلات: بزرگنمایی مشکلات کوچک باعث می‌شود که نوجوان احساس کند قادر به حل مشکلات خود نیست.

نادیده گرفتن احساسات: احساسات نوجوان خود را نادیده نگیرید.

موضوعات مهم برای صحبت با نوجوانان :

سلامت روان: در مورد سلامت روان، افسردگی، اضطراب و اهمیت مراجعه به مشاور صحبت کنید.

روابط: در مورد روابط سالم، دوستی‌ها، روابط عاشقانه و اهمیت احترام متقابل صحبت کنید.

ایمنی: در مورد ایمنی در فضای مجازی، استفاده از مواد مخدر و الکل و رانندگی صحبت کنید.

آینده: در مورد اهداف، برنامه‌های آینده، تحصیل و شغل صحبت کنید.

یادتان باشد: هر نوجوانی منحصر به فرد است و نیازهای متفاوتی دارد. بنابراین، آنچه برای یک نوجوان مفید است ممکن است برای نوجوان دیگری مفید نباشد. مهم‌ترین چیز این است که شما به عنوان والدین، سعی کنید نوجوان خود را درک کنید و با او ارتباط صمیمانه‌ای برقرار کنید.

در پایان :

برقراری ارتباط مؤثر با نوجوانان نیازمند صبر، درک و تلاش مستمر است. با رعایت نکات ذکر شده در این مقاله، می‌توانید رابطه خود را با نوجوان خود تقویت کنید و به او کمک کنید تا به یک فرد بالغ و مسئول تبدیل شود.

توجه: این مقاله صرفاً به عنوان یک راهنمای کلی ارائه شده است و برای هر نوجوان و خانواده‌ای ممکن است متفاوت باشد. در صورتی که در برقراری ارتباط با نوجوان خود با مشکل مواجه هستید، بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید.

گردآوری: بخش کودکان بیتوته