عفونتهای پوستی در کودکان
- مجموعه: بیماری های شایع کودکان
بیماریهای پوستی شایع در کودکان
پوست، به عنوان بزرگترین اندام بدن، اولین سد دفاعی در برابر عوامل خارجی مانند باکتریها، ویروسها، قارچها و عوامل محیطی است. کودکان به دلیل ویژگیهای خاص پوستی و سیستم ایمنی در حال رشد، بیشتر از بزرگسالان در معرض عفونتهای پوستی قرار دارند. شناخت دقیق انواع این عفونتها، علل ایجاد، علائم بالینی، روشهای تشخیص، درمان و پیشگیری میتواند به والدین و مراقبان کمک کند تا سلامت کودکان را بهتر حفظ کنند.
چرا کودکان بیشتر در معرض عفونتهای پوستی هستند؟
حساسیت و نازکی پوست کودکان: پوست کودکان نسبت به بزرگسالان نازکتر و لطیفتر است که به راحتی دچار آسیب و خراش میشود. این آسیبها دروازه ورود میکروبها به داخل بدن هستند.
- سیستم ایمنی در حال تکامل: سیستم ایمنی کودکان هنوز به بلوغ کامل نرسیده، بهخصوص در نوزادان و شیرخواران که توانایی مقابله با میکروبها کمتر است.
- رفتارهای کودکانه: بازی کردن در محیطهای مختلف، تماس با کودکان دیگر، لمس اشیاء آلوده و عدم رعایت بهداشت دستها میتواند انتقال میکروبها را افزایش دهد.
- تعریق بیشتر و محیط گرم: تعریق زیاد در کودکان مخصوصاً در نواحی چیندار بدن باعث افزایش رطوبت و ایجاد شرایط مناسب برای رشد قارچها و باکتریها میشود.
انواع عفونتهای پوستی شایع در کودکان و ویژگیهای آنها
1. عفونتهای باکتریایی
ایمپتیگو (Impetigo)
- تعریف: یک عفونت سطحی پوست که توسط باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس یا استرپتوکوکوس ایجاد میشود.
- محل شایع: صورت، به ویژه اطراف بینی و دهان، و دستها.
- علائم: شروع با ضایعات قرمز کوچک که به تدریج به تاولهای پر از چرک تبدیل میشوند و پس از ترکیدن، پوستههای زرد و چسبنده شکل میگیرد.
- انتقال: بسیار مسری و از طریق تماس مستقیم یا لمس اشیاء آلوده منتقل میشود.
درمان: کرمها یا پمادهای آنتیبیوتیکی موضعی، و در موارد شدیدتر، آنتیبیوتیک خوراکی.
سلولیت (Cellulitis)
- تعریف: عفونت باکتریایی عمیقتر پوست و بافت زیرجلدی که معمولاً توسط استرپتوکوک و استافیلوکوک ایجاد میشود.
- علائم: تورم، قرمزی، درد، گرمی پوست و گاهی تب.
- خطر: اگر درمان نشود، ممکن است عفونت وارد خون شود و عوارض جدی به همراه داشته باشد.
- درمان: نیاز به مصرف آنتیبیوتیک خوراکی یا تزریقی و پیگیری پزشکی دارد.
2. عفونتهای ویروسی
زگیل (Warts)
- تعریف: زگیلها تودههای کوچک برجسته روی پوست هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشوند.
- محل شایع: دستها، پاها و صورت.
- ویژگیها: سطح زگیل خشن و زبر است و ممکن است به مرور بزرگتر شود یا خودبهخود از بین برود.
- درمان: ممکن است با داروهای موضعی، کرایوتراپی (انجماد)، یا روشهای دیگر حذف شود.
آبله مرغان
- تعریف: بیماری ویروسی مسری که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد میشود.
- علائم: شروع با تب و خارش، سپس ایجاد جوشهای کوچک و تاولهای پر از مایع که به صورت گسترده روی پوست منتشر میشوند.
- خطر: معمولاً بیماری خفیفی است اما در نوزادان، کودکان با سیستم ایمنی ضعیف یا بزرگسالان ممکن است شدید شود.
- درمان: بیشتر حمایتی است؛ داروهای ضد ویروس در موارد شدید یا خطرناک تجویز میشود.
3. عفونتهای قارچی
کچلی (Tinea)
- تعریف: عفونت قارچی که میتواند پوست سر، بدن، پاها یا ناخنها را درگیر کند.
- علائم: ایجاد لکههای دایرهای شکل قرمز و پوستهپوسته که در وسط معمولاً کمتر قرمز است و حاشیه فعال دارد.
- انواع: کچلی سر (Tinea capitis)، کچلی بدن (Tinea corporis)، کچلی پا (Tinea pedis).
- درمان: کرمهای ضد قارچ موضعی و در موارد شدیدتر داروهای خوراکی.
برفک دهانی
- تعریف: عفونت قارچی ناشی از کاندیدا آلبیکنس که بیشتر در نوزادان دیده میشود.
- علائم: لکههای سفید مخملی روی زبان، داخل گونهها و گاهی سقف دهان.
- درمان: داروهای ضد قارچ موضعی مانند ناتامایسین یا مایکونازول.
علائم هشداردهنده که نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد
- گسترش سریع ضایعات پوستی
- ایجاد تب همراه با ضایعات پوستی
- درد شدید یا تورم غیرطبیعی
- وجود ترشح چرکی زیاد یا بوی بد از محل عفونت
- تغییر رنگ پوست به بنفش یا کبودی
- ضعف، بیحالی یا کاهش اشتهای کودک همراه با علائم پوستی
روشهای تشخیص عفونتهای پوستی
- معاینه بالینی: بررسی دقیق ضایعات و شرح حال کودک توسط پزشک.
- کشت میکروبی: نمونهبرداری از ترشحات برای تعیین نوع عامل عفونی (باکتری، قارچ یا ویروس).
- آزمایشهای خونی: در مواردی که عفونت گسترده یا سیستمیک باشد.
- بیوپسی پوستی: در موارد خاص برای بررسی دقیقتر.
روشهای پیشگیری از عفونتهای پوستی در کودکان
- رعایت بهداشت فردی: شستن دستها با آب و صابون به ویژه بعد از بازی، قبل از غذا خوردن و بعد از رفتن به توالت.
- مراقبت از زخمها: پاک کردن زخمها با آب و صابون و پوشاندن آنها با پانسمان تمیز.
- اجتناب از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی: مانند حوله، لباس، شانه و اسباببازی.
- استفاده از لباسهای مناسب: لباسهای نخی که پوست را تنفسپذیر میکند و از تعریق زیاد جلوگیری میکند.
- تربیت کودکان: آموزش کودک برای عدم خاراندن ضایعات و تماس با پوست آسیبدیده دیگران.
- واکسنها: واکسیناسیون به موقع مانند واکسن آبله مرغان میتواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.
درمان عفونتهای پوستی در کودکان
درمان دارویی
- آنتیبیوتیکها: شامل کرمها، پمادهای موضعی و آنتیبیوتیکهای خوراکی که طبق تجویز پزشک باید مصرف شوند. مصرف ناقص آنتیبیوتیک میتواند باعث مقاوم شدن میکروبها شود.
- داروهای ضد قارچ: برای درمان عفونتهای قارچی مانند کچلی و برفک دهانی استفاده میشوند.
- داروهای ضد ویروس: در موارد خاصی مانند آبله مرغان یا زگیل ممکن است نیاز باشد.
- داروهای ضد التهاب و تسکیندهنده: برای کاهش خارش و التهاب پوست.
مراقبتهای حمایتی
- مرطوب نگه داشتن پوست با کرمها و لوسیونهای مناسب
- جلوگیری از خراشیدن و تحریک پوست
- استفاده از لباسهای راحت و خنک
- رعایت رژیم غذایی مناسب برای تقویت سیستم ایمنی کودک
نکات مهم برای والدین
- هرگونه تغییر ناگهانی و سریع در پوست کودک را جدی بگیرید.
- از درمان خودسرانه و مصرف دارو بدون مشورت پزشک پرهیز کنید.
- اگر کودک تب داشت یا علائم عمومی ناخوشایندی نشان داد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
- پیگیری کامل درمان و کنترل بهبود پوست کودک بسیار مهم است.
- توجه به محیط زندگی کودک و رعایت بهداشت محیط میتواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عفونتها را کاهش دهد.
سوالات متداول درباره عفونتهای پوستی در کودکان
1. عفونت پوستی چیست و چرا کودکان بیشتر به آن مبتلا میشوند؟
پاسخ: عفونت پوستی زمانی رخ میدهد که میکروبهایی مثل باکتری، ویروس یا قارچ وارد پوست شوند و باعث التهاب و آسیب آن شوند. کودکان به دلیل نازکی و حساسیت بیشتر پوست، سیستم ایمنی در حال تکامل و رفتارهای خاص مانند بازی و لمس وسایل مختلف، بیشتر در معرض این عفونتها هستند.
2. علائم شایع عفونتهای پوستی در کودکان چیست؟
پاسخ: علائم معمول شامل قرمزی، تورم، خارش، درد، ایجاد جوشهای چرکی یا تاول، پوستهریزی و گاهی تب و بیحالی است.
3. ایمپتیگو چیست و چگونه درمان میشود؟
پاسخ: ایمپتیگو یک عفونت سطحی پوستی باکتریایی است که به شکل جوشهای قرمز و چرکی ظاهر میشود. درمان معمولاً شامل کرمهای آنتیبیوتیکی موضعی است و در موارد شدیدتر داروهای خوراکی تجویز میشود.
4. آیا عفونتهای پوستی مسری هستند؟
پاسخ: بله، بسیاری از عفونتهای پوستی مانند ایمپتیگو، زگیل و آبله مرغان بسیار مسری هستند و از طریق تماس مستقیم یا تماس با وسایل آلوده منتقل میشوند.
5. چه زمانی باید کودک را به پزشک برد؟
پاسخ: اگر ضایعات پوستی سریع گسترش یابد، همراه با تب باشد، درد شدید داشته باشد یا ترشحات چرکی زیاد و بوی نامطبوع داشته باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.
6. آیا عفونتهای قارچی در کودکان خطرناک است؟
پاسخ: معمولاً این عفونتها خطر جدی ندارند اما باعث ناراحتی و خارش میشوند و باید درمان شوند تا گسترش نیابند. در موارد شدید ممکن است نیاز به داروهای خوراکی باشد.
7. چطور میتوان از عفونتهای پوستی در کودکان پیشگیری کرد؟
پاسخ: رعایت بهداشت فردی مانند شستن مرتب دستها، مراقبت از زخمها، استفاده از لباسهای مناسب، عدم اشتراک وسایل شخصی و آموزش کودک به عدم خاراندن و تماس با پوست آسیبدیده از مهمترین روشهای پیشگیری است.
8. آیا عفونتهای پوستی در کودکان خود به خود بهبود مییابند؟
پاسخ: برخی عفونتها ممکن است خود به خود بهتر شوند اما درمان مناسب و به موقع باعث تسریع بهبودی و جلوگیری از عوارض میشود.
9. چه داروهایی برای درمان عفونتهای پوستی کودکان استفاده میشود؟
پاسخ: بسته به نوع عفونت، داروهایی مانند آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی، داروهای ضد قارچ و گاهی داروهای ضد ویروس تجویز میشود. استفاده از داروها باید تحت نظر پزشک باشد.
10. آیا عفونتهای پوستی میتوانند عوارض داشته باشند؟
پاسخ: بله، اگر درمان نشوند ممکن است عفونت گسترش یافته، باعث التهاب شدید، زخمهای مزمن یا حتی عفونت سیستمیک شوند. به همین دلیل مراجعه به موقع به پزشک اهمیت زیادی دارد.
جمعبندی:
عفونتهای پوستی در کودکان مسئلهای شایع و در عین حال قابل پیشگیری و درمان هستند. والدین با شناخت علائم، انواع عفونتها و روشهای پیشگیری و درمان، میتوانند نقش مهمی در حفظ سلامت فرزندان خود ایفا کنند. توجه به بهداشت، مراقبتهای به موقع و مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم غیرعادی، بهترین راهکار برای مقابله با این مشکلات پوستی است.
گردآوری: بخش کودکان بیتوته