بازیگر سریال دنگ و فنگ روزگار: نمك اردشیر را بیشتر كردم
- مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 16 ارديبهشت 1398 10:32
احتمالا با شخصیت اردشیر چالنگری آشنا هستید، همان كاراكتر معروف وپر دردسر سریال دنگ و فنگ روزگار كه به كارگردانی جواد مزدآبادی از شبكه یك پخش می‌شود. انگار عالم و آدم با این شخصیت سر لج دارند و انواع بلاها سرش می‌آید و به قول معروف آب خوش از گلویش پایین نمی‌‌رود.
این كاراكتر را محمد نادری بازی می‌كند كه دانش‌آموخته تئاتر است و پله‌های دنیای بازیگری را به نوبت طی كرده و سال‌ها كار حرفه‌ای روی صحنه تئاتر و كسب تجربه‌های متفاوت او را امروز روی این صندلی نشانده است. از تئاترهای او می‌توان به مرثیه‌ای برای یك دراكولا، تبرئه و ... اشاره كرد.
وی در تلویزیون در مجموعه‌های طنز ایفای نقش كرده است. در مجموعه طنز شمعدونی، پدری دلسوز، مهربان، اما ساده‌دل بود كه همه هم و غم او بر مدیریت شرایط خانواده‌اش بود. او می‌خواست فرزندانش را به موفقیت برساند، اما ساده‌دلی‌اش گاهی باعث خرابكاری‌هایی هم می‌شد. او در مجموعه دورهمی هم نقش پدر را بازی می‌كرد كه شقایق دهقان نقش دخترش را به عهده داشت.
نادری در مجموعه طنز دنگ و فنگ روزگار هم نقش یك پدر مهربان و ساده‌دل را بازی می‌كند كه مرتب با دردسرهای متفاوتی رو‌به‌رو می‌شود، حتی خودش پیش فرزندانش اعتراف می‌كند كه بهتر است او را الگوی خودشان قرار ندهند. این هنرمند در سینما هم در فیلم‌های طنز همچون پاستا ریونی، هزارپا و ... نقش‌هایی ایفا كرده، در حالی كه در تئاتر تجربه بازی در كارهای جدی راداشته است.
البته این بازیگر اعتقاد دارد دلیل حضورش در آثار طنز تلویزیون و سینما این بوده كه چون كارگردانان و تهیه‌كنندگان، وقتی یك بازیگر را در یك مجموعه طنز می‌شناسند، برای چنین نقش‌هایی سراغش می‌روند و همین باعث می‌شود مرتب در مجموعه‌های طنز یا جدی بازی كند. محمد نادری مهمان ما شد تا از اردشیر چالنگری سریال دنگ و فنگ روزگار بگوید.
ما به عنوان مخاطب وقتی شخصیت اردشیر چالنگری را می بینیم، ناخودآگاه به یاد كاراكتر آقای همساده مجموعه كلاه‌قرمزی می افتیم كه مرتب اتفاقات بد برایش پیش می‌آمد. وقتی فیلمنامه را خواندید شما هم این تصور را داشتید؟
(با خنده) اولین بار است كه چنین استنباطی را از كسی می‌شنوم و برایم جالب است. مشكلات و معضلات پشت سر هم سر این بنده خدا هوار می‌شود و او جاهایی كم می‌آورد، اما دوباره به زندگی برمی‌گردد. از یك ابعادی شخصیت اردشیر شبیه كاراكتر آقای همساده است؛ البته نه به آن شدت و حدت! چون برخی مواقع آقای همساده كلا نابود می‌شد، حتی از چرخ گوشت هم رد می‌شد!
ولی آنچه اهمیت دارد، این است كه آقای همساده همیشه با خنده و لبخند از اتفاقات بد تعریف می‌كرد و اردشیر هم این طور است.
بله، به‌‌رغم مشكلات وحشتناكی كه شامل حال اردشیر می‌شد، اما خودش را در اوج بحران حفظ می‌كرد یا شوخی می‌كرد.
اما شما در تئاتر در نقش‌های جدی ظاهر شدید، پس چرا در تلویزیون به سمت ایفای نقش‌های طنز رفتید؟
بله، اگر در ترازو بگذارید، نقش‌های جدی‌ام در تئاتر بیشتر است.
آیا این تصادفی پیش آمده است؟
نمی‌توانم بگویم متاسفانه یا خوشبختانه این اتفاق افتاده است، اما وقتی در تلویزیون و سینما شما را در عرصه طنز یا جدی بشناسند، تهیه‌كنندگان و كارگردانان فقط در آن حوزه‌ها به سراغتان می‌آیند. از آنجا كه من هم در مجموعه‌های طنز بازی كردم، به همین دلیل در این عرصه من را می‌شناسند.
فیزیك و تن صدایتان بیشتر برای نقش‌های جدی مناسب است.
در تئاتر نقش‌های جدی در كارهای تراژدی، درام و ... بازی كردم، اما در مجموع شخصیت اردشیر چالنگری را خیلی دوست دارم و از ابتدای كار حس سمپات به او داشتم.
از چه لحاظ؟
سادگی، صمیمیت، ارتباط با خانواده، همسایه و دوستانش. وقتی خودم را به عنوان مخاطب می‌گذاشتم، حس می‌كردم اردشیر را دوست دارند. وقتی كار جلوی دوربین رفت، چیزهایی اضافه كردم. احساس كردم نمك می‌خواهد یا اضافه شدن یك كم چاشنی تا تك‌بعدی نشود، زیرا این میزان تلخی و اتفاقات بد كه برای شخصیت اردشیر می‌افتد و اگر قرار نبود كمی هم چاشنی و نمك نداشته باشد، تك‌بعدی می‌شد، آن هم در مجموعه‌ای كه طنز بود. بنابراین بعد از صحبت با تهیه‌كننده، كارگردان، نویسنده و مشاور كار به این نتیجه رسیدیم تا اردشیر در جاهایی حاضرجوابی كند یا ایجاد موقعیت كمیك داشته باشد و در مواجهه با باجناق (بیژن بنفشه‌خواه) یا بنگاه‌دار (غلامرضا نیكخواه) شوخی‌هایی داشته باشد، چون از طرف آنها گوشه و كنایه‌هایی به او زده می‌شود. به هر حال اگر این میزان تلخی را در شخصیت اردشیر نگه می‌داشتیم این كاراكتر علاوه بر این‌كه خیلی مورد ظلم قرار گرفته می‌شود، از طرفی تك‌بعدی و تلخ می‌شد، به همین دلیل او را شیرین‌تر كردیم.
اما این سادگی در اردشیر خیلی زیاد است، حتی او را مثل یك آدم چلمن كرده، در حالی كه نوا و نوید فرزندان اردشیر خیلی خوب مسائل را تحلیل می‌كنند و به زبانی دیگر دانای كل شدند. آیا ما به ازای اردشیر در جامعه وجود دارد؟
با توجه به این‌كه من سال‌هاست در تئاتر فعالیت می‌كنم، یاد گرفته‌ام تا ما به ازای شخصیت‌های متفاوت را پیدا كنم. كافی است نگاهی به جامعه داشته باشید تا ما‌به‌ازای اردشیر را پیدا كنید. خیلی از والدین در جامعه سطح تحصیلی و شغلی‌شان با فرزندان‌شان تفاوت دارد. یعنی تحصیلات‌شان كمتر است، اما بچه‌ها هم تحصیلات عالیه دارند و هم در یك شغل خوب هستند. بنابراین اردشیر دور از واقعیت جامعه امروز ما نیست.
اما همین والدین تجاربی دارند كه ما جوان‌ترها نداریم و می‌توانیم از این تجارب استفاده كنیم، اما رفتارهای اردشیر طوری هست كه بچه‌هایش بیشتر از او اطلاعات دارند و تصمیم‌های بهتری می‌گیرند.
شما باید قبول كنید كه ما یك كار كمدی ساخته‌ایم. اگر قرار باشد شخصیت‌ها معقول باشند و كارهایش منطقی كه دیگر كمدی شكل نمی‌گیرد. به همین دلیل شخصیت‌ها متفاوت شخصیت‌پردازی می‌شوند. به همین دلیل شخصیت اردشیر این طور ترسیم می‌شود و از سوی دیگر ما در این سریال شاهد نوجوانی مثل نوید هستیم كه بزرگ‌تر از سن و سالش حرف می‌زند و مسائل را تحلیل می‌كند. همین تفاوت‌هاست كه باعث شكل‌گیری كمدی می‌شود.
در یکی از سکانس ها، اردشیر از بچه هایش می خواهد او را الگوی خود قرار ندهند.این هم به دلیل کمدی ماجراست؟
معتقدم حسن وارسته، نویسنده چینش درستی برای شخصیت‌های سریال داشته است. محمد فیلی كه نقش پدرم را در سریال بازی می‌كند، بسیار تریته (اقتدار) دارد، اما اردشیر نمی‌خواهد مثل پدرش رفتار كند، اما خیلی هم ساده‌دل است، ولی وقتی خرابكاری می‌كند یا دروغ می‌گوید از سر ترس از رسوایی یا پدرش و ... به فرزندانش می‌گوید كه بهتر است او را الگوی خودشان قرار ندهند. اتفاقا این صحنه را خیلی دوست داشتم. ضمن این‌كه در این صحنه بعد از این اعتراف هم كلمه رجال برداشته شد كه كاملا جمله را بی‌معنی می‌كرد، چون فقط كلمه سیاسی باقی مانده بود. البته در بخش‌هایی از سریال ممیزی اتفاق افتاده است.
شما اشاره كردید كه حس سمپات نسبت به اردشیر داشتید. آیا می‌خواستید او را شبیه تیپ كنید یا كاریكاتور؟
ما به عنوان بازیگر وقتی یك شخصیت را بازی می‌كنیم، ما‌به‌ازاهایی در جامعه وجود دارد و هر فردی ویژگی‌های منحصر به فرد خودش را دارد، اما تعدادی ویژگی‌ها در آدم‌ها مشترك است كه تعبیر به تیپ می‌شود. اگر قرار بود ارشیر را رئالیست ببینیم باید نوع ری‌اكشن‌های او را تغییر می‌دادم. در مجموع اردشیر را به صورت تیپ شخصیت دیدم و در كنار تعدادی ویژگی‌های مشترك با دیگر افراد جامعه، خصوصیات منحصر به فرد خودش هم دارد. البته نمی‌دانم تا چه میزان موفق بودند و این را باید مردم بگویند.
یعنی شما یک نفر شبیه اردشیر رامی شناسید؛ کسی که همه چیز را از او الگو بگیرید؟
الزاما نه از یك نفر، اما از هر كس یك یا چند ویژگی را وام گرفتم و در اردشیر قرار دادم. از دایی‌ام، از همسایه‌ای كه سال‌ها قبل داشتیم و ... همه این موارد تبدیل شد به اردشیر چالنگری.
منهای چلمن بودن اردشیر، آیا در شرایط سخت اقتصادی امروز، این شخصیت توصیه كارگردان برای مردان جامعه است كه اگر با مشكلات مالی رو‌به‌رو می‌شوند، مثل اردشیر خیلی زندگی را سخت نگیرند؟
نمی‌دانم آیا توصیه كارگردان بوده یا نه، اما به این اعتقاد دارم كه به تعداد آدم‌های روی زمین، نوع نگاه و نگرش به دنیا وجود دارد. شخصیت اردشیر می‌تواند پیشنهادی به مردم جامعه باشد كه اگر با شرایط سخت رو به رو شدند، سختگیری نكنند و زندگی را راحت بگیرند. معتقدم اگر می‌توان كاری را انجام داد، بهتر است دست به كار شویم؛ اما اگر نمی‌توانیم، پس غصه خوردن و حسرت خوردن من معنا ندارد.
پس محمد نادری شخصیت اردشیر را به افراد جامعه پیشنهاد می‌دهد؟
من نمی‌توانم این پیشنهاد را بدهم، چون نویسنده این شخصیت را در مرحله اول خلق كرده است. اما می‌توان در شرایط سخت روزگار، تلخی‌ها را وارد خانه و خانواده نكرد، چون كاری از دست اعضای خانواده برنمی‌آید. خودم هم اگر با بحرانی رو‌به‌رو شوم، مادرم را وارد نمی‌كنم، چون نمی‌تواند كاری انجام بدهد و فقط غصه می‌خورد. بنابراین نباید خیلی مسائل را سخت گرفت.
شما در سریال شمعدونی نقش پدر را بازی كردید كه با پدر بودن اردشیر تفاوت دارد، حتی در فصل اول برنامه دورهمی هم نقش پدر را داشتید كه آنجا هم با این دو پدر فرق می‌كردید. آیا خودتان پدر هستید؟
(با خنده) نه، من هنوز پسر هستم!
به هر حال نقش پدر جزو نقش‌های حسی محسوب می‌شود كه شما هم تجربه‌اش را ندارید.
كار بازیگر، خلق نقش است و نمی‌تواند همه نوع شخصیت و لحظاتی را كه بازی می‌كند در گذشته تجربه كرده باشد. ما از افراد جامعه وام می‌گیریم، حتی دیدن فیلم یا تئاتر خوب می‌تواند مواردی را در ناخودآگاه ما ثبت كند. هرگز تصور نمی‌كردم نقش پدر شقایق دهقان را در فاز اول برنامه دورهمی بازی كنم و آن هم در قالب روح. در مجموع سعی می‌كنم هر نقشی كه به من داده می‌شود، ویژگی‌هایی به آن اضافه كنم كه مختص خود شخص باشد و آن را با نقش قبلی متمایز كند.
فكر می‌كنید چند پدر دیگر را می‌توانید با رنگ و لعاب متفاوت بازی كنید؟
(با خنده) در فیلم پاستا ریونی هم نقش پدر را داشتم، اما ناپدری. در مجموع وقتی فیلمنامه را می‌خوانم، خود متن به من پیشنهاد می‌دهد كه چگونه باشم و بعد سراغ مابه‌ازاها می‌روم و نقش را بازی می‌كنم.
تبریك گفتن‌های هوشنگ مظاهری در سریال شمعدونی تكیه كلامش شده بود، اما در این سریال اردشیر خیلی تكیه كلام ندارد. آیا این تعمدی بود؟
اوایل دنبال تكیه كلام‌های خاص بودم، اما بعد احساس كردم بهتر است خودم را در قید و بند تكیه كلام قرار ندهم و خیلی وارد این بازی نشوم. به همین دلیل تكیه‌كلام‌های محدودی مثل آفرین آفرین و ... را قرار دادم. اعتقاد دارم اگر چیزی كه مال كاراكتر نیست و شما آن را سنجاق كنید، حتما در جایی بیرون می‌زند. به همین دلیل خیلی به دنبال تكیه كلام نبودم.
شوخی‌ها و تكیه كلام‌هایی كه فیروز (بیژن بنفشه خواه) كه نقش باجناق شما را در قصه بازی می‌كند به شما می‌اندازد، خیلی بی‌نمك است. نظر خودتان چیست؟
من از طرفداران پر و پا قرص بیژن بنفشه‌خواه هستم. پارتنر فوق العاده‌ای است. البته در این كار بیژن نقشش كوتاه بود. امیدوارم اگر فصل دوم این سریال ساخته شد، نقشش پررنگ‌تر شود، چون پایان این سریال باز گذاشته شده است.
مگر قرار است فصل دوم این سریال ساخته شود؟
نمی دانم. اطلاعی ندارم. اما چون پایان سریال باز است، چنین نظری دادم. به هر حال بیژن بازیگر بسیار خوبی است.
كارگردان شما را برای ایفای نقش آزاد می‌گذاشت؟
بله، پیشنهادهایی كه داشتم را با او در میان می‌گذاشتم.
علاقه مند هستید بیشتر نقش جدی بازی كنید یا طنز، چون در تئاترهایی همچون تبرئه، طپانچه خانوم، دراكولا و ... شاهد نقش‌های جدی از شما بودیم؟
خودم هم دوست دارم ژانر كارم را در تلویزیون و سینما تغییر بدهم، اما این طور هم نیستم که بگویم فقط نقش‌های طنز بازی می‌كنم یا فقط نقش‌های جدی. برایم این اهمیت دارد كه با چه نقشی حالم خوب است. مخاطب تئاتر بین می‌دانند كه من در تئاتر نقش‌های جدی داشته‌ام و بدم هم نمی‌آید در تلویزیون و سینما فرصتی مهیا شود تا برای مخاطبان عام هم دیگر ابعاد توانمندی‌ام را در عرصه بازیگری نشان بدهم.
پس پیشنهاد نقش جدی را نداشتید؟
چرا داشتم، اما از خروجی كار مطمئن نبودم، به همین دلیل قبول نكردم.
اگر همزمان پیشنهاد تئاتر و تلویزیون را داشته باشید، كدام یك را انتخاب می‌كنید؟
نقش، كارگردان، فیلمنامه و ... اهمیت دارد. اما مشكلی در تئاتر است و این‌كه به لحاظ اقتصادی نمی‌تواند تامین كننده باشد. سالن و تماشاگر محدود است. البته در سال‌های اخیر بهتر شده، اما باید قبول كرد با این‌كه بازیگر وقت و انرژی می‌گذارد، خیلی نتیجه مالی ندارد. در مجموع اگر همزمان شود و همه مواردی را كه اشاره كردم رعایت شده باشد، سینما را ترجیح می‌دهم.
الان مشغول به چه كاری هستید؟
صحبت یك تله فیلم شده و بازی در یك فیلم كوتاه. همچنین حرف از اجرای تئاتر در تیر ماه و نگارش چند طرح برای نمایش خانگی هم هست كه با دوستانم صحبت كردم. اما همه در گپ و گفت است.
جام جم
