کشف «شانه» چوبی سه هزار ساله در جریان ساخت یک جاده
- مجموعه: اخبار گوناگون
به گزارش فرادید، گروهی از باستان‌شناسان گنجینه‌ای از عصر برنز و رومی را کنار بقایای انسان در داخل گودال‌های تدفین در ولز پیدا کرده‌اند. گروه باستان‌شناسی رِد ریوِر این گنجینه را در محل پروژه‌ی بهسازی یک جاده در وِیل آو گلامورگان پیدا کرد.
تاخیر در گزارش این یافته‌ها به عنوان «گنجینه» به دلیل مدت زمانی بود که مسئولان برای بررسی آن نیاز داشتند. اما نهایتا مقامات قانونی ولز جنوبی، در جلسه رسیدگی در Pontypridd روز سه‌شنبه، ۱۱ جولای ۲۰۲۳، این آثار را به عنوان گنجینه اعلام کردند.
این گنجینه سال ۲۰۱۷ توسط یک گروه باستان‌شناسی در سایتی که قرار بود در مسیر یک پروژۀ جاده‌سازی قرار بگیرد پیدا شد؛ جاده‌ای که به طور رسمی در سال ۲۰۱۹ افتتاح شد.
جالب‌ترین یافته‌ها در این سایت یک حلقه کوچک طلایی، قطعاتی از یک شانه چوبی سوخته به همراه بقایای انسانی بودند که در یک گودال تدفینی نسبتا کوچک نزدیک بونویلستون پیدا شدند. حلقه طلا با قطر ۱.۱ سانتیمتر، به شکل استادانه‌ای ساخته شده و با الگوی شیپوری ظریفی تزئین شده است. گمان می‌رود که آن زمان از آن برای تزئین مو استفاده می‌شده است.
شانه‌ی چوبی نیز دارای هشت دندانه‌ی باریک و موازی است که بجا مانده‌اند و اکنون در وضعیت بسیار شکننده‌ای قرار دارند. بقای آن در خاک به لطف زغال چوب سوخته‌ی بیرونی آن بوده است. هر دوی این آثار مربوط به عصر برنز میانه بین سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۱۵۰ قبل از میلاد هستند و معمولاً عزاداران برای همراهی با مردگان در زندگی پس از مرگ، آن‌ها را در گور قرار می‌دادند.
دیوید گیلبرت، مدیر پروژه‌ی خدمات میراث روبیکون که بخشی از گروه باستان‌شناسی رودخانه سرخ است، گفته است: «این حلقه طلا به روشنی چشم‌نوازترین شیء در آیین سوزاندن مردگان است. با این حال، مهم‌ترین یافته ما چیزی است که در نگاه نخست شاید معمولی به نظر برسد: شانه چوبی که در ولز (اگر نگوییم بریتانیا) نظیر ندارد. این دو یافته با هم نشان از اهمیت این اشیاء برای شخصی هستند که با آن‌ها دفن شده است».
یافته‌ی دیگر تیم در آوریل ۲۰۱۷ در همین سایت، یک دفینه رومی حاوی یک سنجاق‌سینه، کمان‌پولادی نقره‌ای، بقایای یک شمشیر آهنی و میخ‌های یک جفت کفش بود. این شمشیر نمونه‌ای از شمشیرهایی است که ارتش روم در قرن سوم و چهارم پس از میلاد از آن‌ها استفاده می‌کرد. قرار است تمام این یافته‌ها کنار هم باقی بمانند.
ایوان چَپمَن، متصدی ارشد باستان‌شناسی می‌گوید: «تا آنجا که من می‌دانم این نخستین نمونه‌ی یک کمان‌پولادی نقره‌ای رومی است که در ولز یافت شده است. احتمالاً کمان‌‌های پولادی با ارتش و خدمات کشوری متاخر رومی ارتباط داشتند و در اصل یک نشان رسمی بودند».
راشل مورگان، باستان‌شناس پروژه‌ی خدمات میراث روبیکون، این کشف را «غیرمنتظره» خوانده و می‌گوید: «خاک‌سپاری یک مرد جوان با نشان‌های نظامی یک کشف غیرمنتظره در سیستم میدانی رومی بود. کمان‌پولادی نقره‌ای که فرد با آن دفن شده نشان‌دهنده‌ی موقعیت مهم او در ارتش با جامعه است. او بین اواسط قرن سوم تا اواخر قرن چهارم از دنیا رفته، زمانی که این سبک سنجاق به نمادی از فرمانداری امپراتوری تبدیل شده بود، بنابراین بعید است او یک سرباز معمولی باشد و گویا ثروتمند نیز بوده است».
