بدرود آلکس / تاراندن روح یووه قلب ها را شکست!

مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

گزارش روز:خداحافظی بینکونری با دل پیرو،پسر طلایی و محبوب ترین بازیکن تاریخ تورین

کاپیتان بینکونری بعد از 19 سال حضور دراین تیم، در دیدار فینال کوپا ایتالیا ودر مصاف یووه با ناپولی آخرین بازی اش برای این تیم را برگزار کرد.

سایت گل- همیشه عادت داشتیم که او را با یک آرایش موی نه چندان باشکوه و عالی ببینیم. در زمانیکه جیامپیرو بونی­پرتی حاضر به پرداخت 5 میلیون لیره شد تا انتقال او از پادووا به یوونتوس انجام پذیرد ، الکساندرو دل پیرو یک جوان کوتاه قامت و لاغر بود که به سان یک چوب خشک بود که بر سر آن تکه­های از پارچه و مو چسبانده­اند. اما او از همان ابتدا وجهه­ی ویژه­ای داشت ، وجهه­ای که در قامت یک اسطوره­ی پر افتخار یوونتوس می­بایست وجود داشته باشد.

گرچه در فینال کوپا ایتالیا ، الکس وداع تلخی را با بینکونری داشت ، اما نباید فراموش کنیم که دل پیرو از ابتدا تا انتها در یوونتوس قهرمان بود. الکس در بدو ورود خود به باشگاه پرآوازه­ی یوونتوس در رقابت­های پریماورا و ویاریجیو که هر دو مختص بازیکنان زیر بیست سال بودند ، به همراه یووه عنوان قهرمانی را از آن خود کرد تا در آغاز مسیر پرفراز و نشیب خود در تورین یک دبل به یادماندنی را در کارنامه ورزشی خود ثبت کرده باشد. طولی نیانجامید که شاهد حضور الکس در تیم اصلی یوونتوس بودیم ، او اولین بازی خود را در سری آ ، در سپتامبر 1993 در برابر تیم فوجیا انجام داد. اولین گلش را در بازی بعد و در برابر رجیانا به ثمر رساند و سپس در اولین بازی که بعنوان بازیکن ثابت بازی کرد در برابر پارما یک هت­ تریک تماشایی و به یادماندنی به ثمر رساند.

دل پیرو در اولین فصل حضور خود در یوونتوس (94-1993) در کلیه­ی رقابت­ها فقط 14 بار فرصت پوشیدن پیراهن یوونتوس را یافت و در این زمان اندک توانست 5 گل را به ثمر برساند. در فصل 95-1994 کادر فنی وقت یوونتوس به توانایی­های الکس کاملا ایمان پیدا کرد و به او اجازه داد تا به عنوان یکی از بازیکنان اصلی تیم در ترکیب اصلی حضور یابد. دل پیرو در این فصل در مجموع 50 بازی انجام داد و 10 گل به ثمر رساند. درخشش او در این فصل سبب شد تا او برای رقابت­های انتخابی یورو 96 و برای دیدار برابر استونی به اردوی تیم ملی ایتالیا دعوت شود. او در سن 20 سالگی کاملا آماده بود تا به یک اسطوره فراموش نشدنی تبدیل شود ، گل­های سرنوشت­ ساز به ثمر برساند و تاریخ­ ساز شود.

در سال 1995 بر اساس تصمیم مقامات باشگاه پیراهن افسانه­ای شماره 10 باشگاه نصیب مهاجم جوان و آینده­ دار این تیم یعنی الکساندرو دل پیرو شد تا این بازیکن میراث­دار بزرگانی همچون روبرتو باجو ، میشل پلاتینی و لیام برادی گردد. نکته جالب آن است که در تابستان همین سال روبرتو باجو از تورین وداع کرد تا زمینه برای هنرنمایی و میراث­داری دل پیرو فرآهم آید. از طرف دیگر مسئولان بینکونری به شدت به دل پیرو اعتقاد داشتند و امیدوار بودند تا او با الهام گرفتن از پیراهن شماره­ی 10 خود ، اسطوره­ای نوظهور در قالب تیم یوونتوس باشد. اسطوره­ی نوظهور آن سال­ها که امروز به پایان راه خود در تورین رسیده است ، از جمله اسطوره­هایی که یک بار طعم قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا چشیده است. دل پیرو در سال 1996 از جمله ستارگان یوونتوسی بود که در ضربات پنالتی توانست آژاکس را شکست دهد و دومین و آخرین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان اروپا را جشن بگیرد.

یگانه عنوان قهرمانی یوونتوس در جام جهانی باشگاه­ها در سال 1996 روی یگانه گل اسطوره­ی فراموش نشدنی این باشگاه یعنی الکس دل پیرو برابر ریور پلاته بدست آمد. در فصل­های 97-1996 و 98-1997 با وجود آنکه یوونتوس توانست دو قهرمانی پی در پی را در سری آ کسب نماید ، در کسب عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا ناکام بود و به کسب دو عنوان نائب قهرمانی بسنده نمود. یوونتوس در دو فینال پی در پی لیگ قهرمانان حضور یافت ولی در هر دو فینال مغلوب شد تا تلاش­های بی­وقفه­ی دل پیرو را بی جواب بگذارد و درخشش این ستاره بی اجر باقی بماند. در فصل 98-1997 دل پیرو فوق العاده بود و توانست 10 گل را به ثمر برساند. در فینال فصل 97-1996 دل پیرو با وجود آنکه گلزنی کرد ، اما نتوانست از شکست 3-1 بینکونری برابر دورتموند جلوگیری نماید.

دل پیرو با وجود بازی در کنار بزرگانی همچون زین الدین زیدان هیچ­گاه در سایه­ی این بزرگان قرار نگرفت و گاه می­توانستیم در سایه­ی او قرار گرفتن بزرگان را از صحبت­های اسطوره­ های بازنشسته استنباط کنیم.

" او بازی کردن را دوست دارد و متعصب بازی می­کند تا جاییکه روح او در بازی متبلور می­شود. اگر قرار باشد بین دل پیرو و زیدان کسی را انتخاب کنم ، او کسی جز دل پیرو نیست."

دیگو مارادونا     

دل پیرو از معدود ستارگان دنیای فوتبال بود که خیلی زود به یکی از بزرگان دنیای فوتبال بدل شد و ترس و هراس را در دل رقبا ایجاد کرد. شاید به جرات بتوان گفت او در سال­های جوانی یکی از دست­نیافتنی­ترین و غیرقابل کنترل­ترین مهاجمان دنیای فوتبال بود. اما مصدومیت او براستی او را براحتی از در اوج ماندن دور ساخت.

در فصل 99-1998 الکس از آمادگی به دور بود ، ضمن اینکه یووه هم با اتهامات دوپینگ که بعدآ از آن تبرئه شد دست به گریبان بود. در اکتبر همان سال الکس دچار مصدومیت شدیدی از ناحیه­ی زانو در برخورد با مارکو زانچی مدافع اودینزه شد و تا آخر فصل از رقابت­ها دور ماند. یووه بدون او دچار مشکل شد و فصل را با رتبهٔ نازل ششم به پایان رساند.

در همین دوران بود که جیانی آنیلی رئیس اسبق یووه الکس را با نقاش عصر رنسانس ، پینتوریکیو مقایسه کرد و به او لقب پینتوریکیو داد. هوادران نیز به او لقب پدیدهٔ واقعی دادند که اشاره‌ای به لقب رونالدو یعنی پدیده داشت که توسط هواداران تیم رقیب ، اینتر میلان ، به او داده شده بود. زمانی که الکس با مصدومیت دست و پنجه نرم می­کرد ، همگان به نوعی از بازگشت غرورمندانه­ی او نا امید بودند ، اما اسطوره­ی بینکونری بازهم در قامت یک قهرمان ظاهر شد و با شایستگی به میادین بازگشت و درخشید.

تابستان بعد ، دل پیرو بازگشت غرورمندانه­ی خود را به میادین جشن گرفت تا مسئولان باشگاه نیز قرارداد او را تا پنج سال دیگر تمدید نمایند. بازگشت غرورمندانه­ی دل پیرو سبب شد تا هواداران دنیای فوتبال به ویژه هواداران بینکونری بار دیگر شاهد "گل آلا دل پیرو باشند. نفوذ به محوطه جریمه از گوشه سمت چپ و شلیک توپ به سه کنج سمت مقابل دروازه از جمله هنرنمایی­های الکس به شمار می­رفت. ضربه هایی آنچنینی به نام الکس ثبت شدند و "گل آلا دل پیرو"  نام گرفتند، درست مانند چرخش های کرایوف یا پنالتی های پاننکا.

در سال 2001 پسر طلایی تورین به بزرگ­مرد طلایی تورین تبدیل شد و بازوبند کاپیتانی بینکونری را بر بازو بست تا ره اسطوره شدن را تا انتها برود. از آن پس پسر طلایی تورین موفق شد در دو فصل پی در پی جام قهرمانی اسکودوتو را بالای سر ببرد. هرچند در فصل­های 05-2004 و 06-2006 نیز این عنوان نصیب یوونتوس شد ، اما به علت ماجرای کالچوپولی ، این دو عنوان از آن­ها صلب شد. در آخرین فصل حضور دل پیرو نیز قهرمانی در سری آ در کارنامه­ی او ثبت شد تا او با قهرمانی تورین را ترک نماید. در فصل 03-2002 تیم یوونتوس با درخشش دل پیرو توانست برای چهارمین بار به همراه کاپیتان طلایی خود حضور در فینال لیگ قهرمانان را تجربه نماید ، اما این بار نیز به مانند دو دوره گذشته ناکام ماند. در این دیدار که در ورزشگاه اولترافورد برگزار شد ، یوونتوس با وجود گلزنی دل پیرو در ضربات پنالتی مغلوب حریف دیرینه­ی خود ، میلان شد تا به داشتن همان دو عنوان قهرمانی قبلی خود در لیگ قهرمانان بسنده نماید.  

یکی از بزرگترین نقاط قوت دل پیرو کارآمدی او در نقاط مختلف زمین به عنوان یک مهاجم است. هنگام شروع دوران بازیگری، الکس بعنوان مهاجم نوک بازی می‌کرد اما سپس در پست مهاجم دوم مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین توانایی بازی در پست هافبک بازی­ساز پشت سر دو مهاجم را دارد. در زمان مارچلو لیپی الکس در سیستم سه مهاجمه و در کنار بزرگانی نظیر جیانلوکا ویالی و فابریتزیو راوانلی به بازی گمارده می‌شد. با آمدن زین‌الدین زیدان الکس پشت سر فیلیپو اینزاگی به بازی گرفته می‌شد. سیستمی که بعدآ در آن زیدان جای خود را به پاول ندود و اینزاگی جای خود را به دیوید ترزگه داد.

بعد از یورو 2004 لیپی جای خود را به فابیو کاپلو داد. کاپلو اعتقاد چندانی به دل پیرو نداشت و علیرغم میل هواداران بیشتر از خرید جدید یووه در خط حمله یعنی زلاتان ابراهیموویچ استفاده می‌کرد. با وجود این الکس موفق به زدن ۱۴ گل برای یووه شد و تاثیر زیادی در موفقیت یووه برای کسب 28امین اسکودتوی خود داشت. پاس گلی که دل پیرو با یک ضربهٔ برگردان برای ترزگه مهیا کرد موجب پیروزی 0 -1یووه مقابل میلان در سن سیرو شد.

"من خوشحالم که شما برای من و با من خندیدید، تشویق کردید، گریه کردید و ترانه خواندید وفریاد کشیدید. هیچ رنگی برای من درخشان تر از سفید و مشکی نخواهد بود. شما باعث شدید تا رویای من محقق شود. بیش از هر چیز دیگری امروز می خواهم از شما تشکر کنم.  "- پیغام دل پیرو برای هواداران یونونتوس

به عقیدهٔ کارشناسان، الکس در فصل 06-2005  دوباره به اوج خود بازگشت و در کل رقابت­ها ۲۰ گل برای یووه به ثمر رساند و این در حالی بود که کاپلو از الکس به عنوان یک ذخیرهٔ صرف استفاده می‌کر د، تا به گفتهٔ خود کاپلو بتواند تاثیر آنی و لحظه‌ای بر بازی تیم بگذارد. دل پیرو هیچگاه رابطهٔ نزدیکی با کاپلو نداشت و مدتی پس از رفتن کاپلو از یووه در وبسایت خود نوشت: «اگر کاپلو در یووه می‌ماند ، من این تیم را ترک می‌کردم.»

الکس در سال 2006 با رکورد خوزه آلتافینی که همانا زدن شش گل بعنوان بازیکن ذخیره بود ، برابری کرد. در 10 ژانویه 2006 الکس با زدن سه گل در مقابل فیورنتینا در جام حذفی به بزرگترین گلزن تاریخ یووه تبدیل شد. او بدین ترتیب شمار گلهای خود را به 185 گل رساند. رکورد قبلی با 182 گل در اختیار جیامپیرو بونیپرتی بود. الکس آخرین گل یووه را در فصل 06-2005 به ثمر رساند و بعد از آن فصل ، جریان رسوایی کالچیوپولی به وجود آمد.

یووه به سری ب سقوط کرد و دو اسکودتوی آخر آنها پس گرفته شد و به اینتر تقدیم شد. دل پیرو به عنوان کاپیتان اعلام کرد که در یووه می‌ماند و بطور تلویحی از سایر بازیکنان نیز خواست در کنار یووه باقی بمانند و گفت : «خانوادهٔ آنیلی و هواداران لایق این فداکاری هستند». این در حالی بود که بازیکنان بزرگی نظیر زلاتان ابراهیموویچ، فابیو کاناوارو و لیلیان تورام یووه را ترک کردند. در این زمان بود که تعصب او سبب شد تا او به الکس کبیر تبدیل شود و در دل تاریخ فوتبال ایتالیا و یوونتوس آرام گیرد و جاودانه گردد.

اولین بازی دل پیرو بعد از قهرمانی در جام جهانی بازی ، در جام حذفی در برابر چزنا در 23 آگوست 2006 بود. چون یوونتوس در سری ب بازی می‌کرد ، جام حذفی تنها امید آنها برای کسب یک سهمیه­ی اروپایی در جام یوفا بود. دل‌پیرو که به تازگی از تعطیلات بازگشته بود کار را از روی نیمکت آغاز کرد و سپس در حالیکه بازی 1-1 بود در دقیقهٔ 74 وارد زمین شد و ثانیه‌هایی بعد گل پیروزی را برای یووه به ثمر رساند.

در بازی بعدی جام حذفی مقابل ناپولی هم الکس بعنوان بازیکن ذخیره در دقیقه 61 وارد شد. یووه از حریف عقب بود ، ولی الکس دو گل به ثمر رساند تا یووه2 -1 جلو بیفتد. در نهایت بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. الکس ضربهٔ خود را گل کرد اما ناپولی در نهایت ۵-۴ پیروز شد.

بعد از این الکس تا مدتها مشغول مذاکره برای ثبت قرارداد جدید بود و سرانجام قرارداد خود را تا 30 ژوئن 2010 تمدید کرد. در همان روزها بود که الکس صاحب اولین فرزند خود ، توبیاس دل‌ پیرو شده بود. این دو اتفاق نقطهٔ عطفی در شرایط الکس در آن فصل بود. او که دو هفته قبل توسط کلودیو رانیری از ترکیب یووه در برابر فیورنتینا و نیز توسط روبرتو دونادونی از ترکیب تیم ملی ایتالیا مقابل گرجستان و آفریقای جنوبی کنار گذاشته شده بود ، به یکباره به روزهای اوج خود بازگشت.

در فوریه 2008 الکس گل پیروزی یووه برابر آ.اس.رم را به ثمر رساند و سپس دو گل هم وارد دروازهٔ لاتزیو کرد تا در دو هفتهٔ متوالی در تیم برتر هفتهٔ لیگ قرار بگیرد. در 6 آوریل 2008 الکس رکورد تعداد حضور با پیراهن یووه را شکست. رکورد قبلی با 552 بازی در اختیار گتانو شیره‌آ بود. در آوریل الکس دوران بسیار خوبی را سپری می‌کرد. او هفت گل در ۵ بازی به ثمر رساند که شامل یک هت­تریک در برابر آتالانتا و در پیروزی0-4 برابر این تیم بود.

در هفته پایانی فصل 08-2007 الکس دو گل ارزشمند در تساوی 3-3 مقابل سمپدوریا به ثمر رساند و با 21 گل به مقام کاپوکانونیرو یا همان مقام آقای گلی سری آ دست یافت و بالاتر از کسانی مثل دیوید ترزگه(20 گل) و مارکو بوریلو(19 گل) قرار گرفت. الکس با کسب این مقام دومین بازیکن ایتالیایی شد که در دو فصل پیاپی و در دو لیگ مختلف موفق به کسب دو عنوان آقای گلی شده بود. پائولو روسی هم قبلآ مانند الکس دو بار پیاپی ، یکبار در سری ب و یکبار در سری آ بعنوان آقای گلی رسیده بود. الکس در 26 ژوئیه 2008 به کسب جایزهٔ شیره‌آ نائل شد.

پیش از شروع فصل 09-2008 ، یوونتوس در برابر تیم­های آرسنال و هامبورگ در جام امارات و نیز در برابر منچستر یونایتد در اولدترافورد بازی کرد. در بازی برابر منچستر زمانی که الکس قصد خروج از زمین بازی را داشت ، نزدیک به 70 هزار تماشاگر به احترام وی برخاسته و یک­صدا او را تشویق کردند. کلودیو رانیری گفت که اعتقاد دارد الکس فصلی به خوبی فصل قبلی در پیش خواهد داشت. در آگوست 2008 الکس اعلام کرد که قصد دارد تا 40 سالگی به بازی در یووه ادامه دهد.

در جام باشگاه­های اروپا یووه با رئال مادرید و زنیت سن پترزبورگ ، قهرمان فصل قبل جام یوفا هم­گروه شد. یووه بازی برابر زنیت را با تک گل زیبای الکس که از روی یه ضربهٔ آزاد به ثمر رساند پیروز شد. در 21 اکتبر گل فوق‌العاده­ی الکس باعث برتری یووه مقابل رئال در تورین شد.

در 5 نوامبر 2008 یووه و رئال ، این بار در برنابئو با هم دیدار کردند. یووه این بازی را 2-0 و با هر دو گل دل پیرو پیروز شد که این پیروزی ، اولین پیروزی خارج از زمین یووه مقابل رئال بعد از سال 1962 بود. هم کلودیو رانیری و هم برند شوستر سرمربی رئال بازی الکس را ستایش کردند و هواداران رئال هم هنگام خروج الکس از زمین او را مورد تشویق شدید خود قرار دادند. درخشش او در برابر رئال نشان از آمادگی بالای این ستاره داشت و بسیاری را وادار به ستایش نمود. در این میان ایکر کاسیاس در رابطه با درخشش او این چنین گفت : " الکس هم­چنان نیز توانایی غافل­گیری هر خط دفاعی را خواهد داشت." یووه از گروه خود صعود کرد ولی در نهایت در دور بعد با نتیجهٔ 3-2 (در مجموع دو بازی رفت و برگشت) مغلوب چلسی شد. الکس در بازی برگشت یکی از گل­های یووه را با یک ضربهٔ پنالتی به ثمر رساند.

در لیگ یووه رقابت تنگاتنگی را با میلان برای کسب مقام دومی داشت. الکس در بازی ما قبل آخر برابر سیه­نا دو گل به ثمر رساند و پایه گذار گل کلودیو مارکیزیو بازیکن جوان یووه شد تا وی سومین گل فصل خود را به ثمر برساند. یووه در بازی پایانی لاتزیو را 2-0 شکست داد و عنوان دوم را به دست آورد.

در 17 ژوئیه 2009 الکس قرارداد خود را تا یک سال دیگر یعنی تا تاریخ 30 ژوئن 2011 تمدید کرد که به واقع به معنای به پایان رساندن دوران فوتبالش در یووه بود. خود او در این باره گفت: «من در یووه خوشحالم و ما تیم خوبی داریم. می‌خواهم تا زمانی که می‌توانم به بازی ادامه دهم و می‌دانم که تا دو سال آینده می‌توانم در فرم مناسبی بازی کنم.»

از زمانی که دل پیرو طعم خوش پدر بودن را چشید گویی دیگر از تب و تاب جوانی فاصله گرفت و کم کم در سال­های آینده کمتر در ترکیب اصلی تیم قرار گرفت و کمتر گلزنی کرد. اما حضور اندک او آنقدر توام با درخشش و مهارت بود که کسی را متوجه پیری ساق­های او نمی­کرد.

در تابستان سال 2011 ، با وجود آنکه مقامات بینکونری به دنبال جوان­گرایی بودند ، بار دیگر قرار داد اسطوره­ی فراموش نشدنی اما پا به سن گذاشته­ی خود را تمدید کردند تا شاید اسطوره ، تورین را با قهرمانی ترک کند ، چراکه او به واقع سزاوار تجربه­ی هشتمین اسکودوتو بود. همین چند هفته­ی گذشته بود که قهرمانی یووه مسجل شد و پسر طلایی تورین وداع توام با قهرمانی با تورین داشت ، اما نباید فراموش کنیم در آخرین فصل نیز دل پیرو یک بازیکن ساده نبود و در زمان­های بسیاری طلایی بود و برای تیمش گل­های سرنوشت­سازی به ثمر رساند.

رئیس باشگاه یوونتوس در یک اقدام عجولانه اعلام کرد که این فصل آخرین فصل حضور اسطوره­ی افسانه­ای یوونتوس خواهد بود و او در فصل جایی در تورین نخواهد داشت. اما درخشش دل پیرو در بازی برابر اینتر و لاتزیو شتاب­زدگی آندره­آ آنیلی را بیش از پیش مشخص کرد. حضور او در دیدار برابر اینتر جریان بازی را به کلی تغییر داد و گلزنی او برابر لاتزیو پیروزی تیمش را سبب شد. دل پیرو گرچه در این فصل بسیار کم بازی کرد ، اما بیش از هر زمانی تاثیرگذار بود و درخشید.

کاریکاتور روز:

خداحافظی با ال کاپیتانو

پسر طلایی تورین طی هفته­ی گذشته با قلبی آکنده از غم نامه­ای به هواداران تورین نوشت و خداحافظی خود را از این هواداران اعلام نمود. او در قسمتی از این نامهاین چنین نوشت :" من خوشحالم که شما لبخند زدید ، مرا تشویق کردید ، نام مرا فریاد زدید و حمایت کردید. بطور حتم برای من رنگی زیباتر و روشن­تر از سفید و سیاه بینکونری نخواهد بود. شما رویای مرا به حقیقت گره زدید و در حال حاضر چیزی مهم­تر از این نخواهد بود که بگویم از شما ممنونم."

تصمیم آنیلی برای پایان کار دل پیرو در تورین با انتقاد جدی دل پیرو 39 ساله روبرو شد و حتی پائولو مالدینی را نیز به واکنش وادار نمود.مالدینی معتقد است که دل پیرو یکی از مهاجمان ملی­پوش ایتالیا است که زحمات بسیاری برای فوتبال ایتالیا کشیده است. او در تورین یک اسطوره است و نباید این­طور مورد بی­مهری قرار گیرد. آنیلی هیچ­گونه حقی برای اتمام همکاری با دل پیرو ندارد و باید این فرصت را به او بدهد تا خود او تصمیم به آویختن کفش­های خود نماید.

در حال حاضر بهت و حسرت فراوانی هواداران بینکونری و دنیای فوتبال را فرا گرفته است. بدون تردید این مساله به هیچ وجه به سود بینکونری نخواهد بود و در آینده­ای نه چندان دور تاثیر سو خود را در روند کاری تورین خواهد گذاشت. زمانی­ که دل پیرو در آخرین دیدار خود با پیراهن یووه جای خود را میرکو ووچینیچ داد ، شاهد آخرین خداحافظی دل پیرو با هواداران متعصب تورین بودیم ، هوادارانی که از دیدن این صحنه سخت آزرده شدند. الکس از تورین رفت اما از فوتبال و تاریخ فوتبال هرگز.

لیونل مسی ، اسطوره جوان بارسا در رابطه با دل پیرو این چنین می­گوید : " او بازیکن بزرگ و قابل احترامی است که حق بسیاری بر گردن فوتبال دنیا و به خصوص فوتبال ایتالیا و بطور ویژه فوتبال تورین دارد. او یک اسطوره­ی تحسین برانگیز است ، که فوتبال را در عین پاکی زیبا ارائه می­دهد."

هرکسی شخصیت دل پیرو را می­ستاید و تحسین می­نماید. او در قلب هواداران تورین جایگاه ویژه دارد. او پس از انجام 705 بازی و زدن 290 گل که 209 گل آن در سری­آ بوده است ، چگونه می­تواند فراموش شود ؟ او زمانیکه پا به سن گذاشته بود ، بازهم زیبا و تاثیرگذار بود ، با این وجود چگونه می­توان او را از تاریخ فوتبال کنار گذاشت؟

پسر طلایی تورین اعجوبه­ای فراموش نشدنی است که چه در مستطیل سبز تورین باشد چه نباشد بازهم قهرمان است و عزیز دل هواداران تورین. با آرزوی بهترین­ها برای ستاره­ای که بهترین­ها را برای هواداران تورین رقم زد./گل