بیوگرافی کلارنس سیدورف بازیکن فوتبال + عکس همسر ایرانی اش
- مجموعه: ورزشکاران
آشنایی با زندگینامه کلارنس سیدورف
اطلاعات شخصی کلارنس سیدورف :
نام کامل: کلارنس کلاید سیدورف
تاریخ تولد: ۱ آوریل ۱۹۷۶
محل تولد: پاراماریبو، سورینام
قد: ۱.۷۶ متر
پست: هافبک
کلارنس سیدورف :
کلارنس سیدورف (زاده ۱ آوریل ۱۹۷۶) بازیکن و مربی سابق حرفه ای فوتبال است که بسیاری او را یکی از بهترین هافبک های تاریخ می دانند. او هم اکنون مدیر ورزشی استقلال تهران است. سیدورف تنها بازیکنی است که با سه باشگاه آژاکس (۱۹۹۵)، رئال مادرید (۱۹۹۸) و میلان (۲۰۰۳ و ۲۰۰۷) قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده است.
در سطح ملی، او ۸۷ بار برای تیم ملی هلند بازی کرد و در سه دوره یورو (۱۹۹۶، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴) و جام جهانی ۱۹۹۸ حضور داشت که در سه تورنمنت آخر به نیمه نهایی رسید. در سال ۲۰۰۴، پله او را در لیست فیفا ۱۰۰ قرار داد. سیدورف یکی از پرافتخارترین بازیکنان هلندی است که عناوین داخلی و اروپایی متعددی کسب کرده است.
اوایل زندگی و آغاز حرفه ای
سیدورف در پاراماریبو، سورینام متولد شد و در دوسالگی به آلمیره، هلند مهاجرت کرد. او در خانواده ای فوتبالی بزرگ شد، برادرانش همگی فوتبالیست بوده و پسر عمویش هم در باشگاههای کشورش به طور حرفه ای بازی می کرد. پدر کلارنس سیدورف به عنوان مدیر برنامه بازیکنان فوتبال فعالیت داشت. او در شش سالگی در تیم های آماتور محلی بازی کرد. سپس توسط آژانس استعدادیابی یوهان کرویف به آکادمی آژاکس پیوست.
حرفه باشگاهی :
آژاکس
سیدورف محصول آکادمی آژاکس بود و در ۱۶ سالگی (نوامبر ۱۹۹۲) اولین بازی خود را انجام داد. او تحت هدایت لوئیز فن خال در فصل ۹۴-۱۹۹۳ سه گانه (اردیویسه، جام حذفی و سوپرجام هلند) را برد و در فصل بعد، با پیروزی مقابل میلان، قهرمان لیگ قهرمانان ۹۵-۱۹۹۴ شد.
سمپدوریا
پس از موفقیت در آژاکس، سیدورف در سال ۱۹۹۵ به سمپدوریا در سری آ ایتالیا پیوست و در ۳۲ بازی ۳ گل زد، اما جامی به دست نیاورد.
رئال مادرید
در سال ۱۹۹۶ به رئال مادرید پیوست و در سه فصل اول، نقش کلیدی داشت. او در فصل ۹۷-۱۹۹۶ قهرمان لالیگا شد و در ۹۸-۱۹۹۷ با پیروزی مقابل یوونتوس، دومین لیگ قهرمانان خود را کسب کرد. گل دیدنی او از راه دور مقابل اتلتیکو مادرید در سال ۱۹۹۷ نیز به یاد ماند.
اینتر میلان
در دسامبر ۱۹۹۹ با انتقالی ۲۴.۳۵ میلیون دلاری به اینتر پیوست. او در فینال کوپا ایتالیا ۲۰۰۰ گلزنی کرد، اما جام مهمی نگرفت. دو گل زیبای او مقابل یوونتوس در سال ۲۰۰۲ همچنان در یاد هواداران اینتر است.
آث میلان
در سال ۲۰۰۲، کلارنس سیدورف با معاوضه با فرانچسکو کوکو از اینتر به آث میلان پیوست. او در سال ۲۰۰۳ با میلان کوپا ایتالیا را برد، اولین قهرمانی این تیم در این رقابت پس از ۲۶ سال. در همان فصل، میلان در فینال تمام ایتالیایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل یوونتوس به تساوی ۰-۰ رسید و در ضربات پنالتی پیروز شد، اگرچه پنالتی خود سیدورف گل نشد. او در این بازی سه نقش مختلف در خط هافبک ایفا کرد و با این قهرمانی، اولین بازیکنی شد که با سه باشگاه مختلف لیگ قهرمانان را فتح کرد. در فصل ۰۴-۲۰۰۳، او به قهرمانی سری آ با میلان کمک کرد، چهارمین عنوان لیگ ملی اش پس از دو قهرمانی با آژاکس و یک قهرمانی با رئال مادرید.
در فصل ۰۵-۲۰۰۴، سیدورف نقش کلیدی در رسیدن میلان به فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۵ داشت و در تمام ۱۳ بازی این رقابت حضور یافت، اما میلان در فینال مقابل لیورپول پس از پیش افتادن ۳-۰، در ضربات پنالتی شکست خورد. در همان فصل، میلان در سری آ نایب قهرمان شد، اما رسوایی تبانی در سری آ باعث کسر امتیاز از میلان و سلب عنوان از یوونتوس شد. در فصل ۰۶-۲۰۰۵، سیدورف گلی زودهنگام مقابل شالکه به ثمر رساند. او در کنار کاکا نقش مهمی در رسیدن میلان به فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۷ ایفا کرد و با پیروزی ۲-۱ مقابل لیورپول، چهارمین مدال لیگ قهرمانان خود را کسب کرد. در همان سال، او با میلان جام جهانی باشگاه ها را برد و اولین بازیکن اروپایی شد که با سه باشگاه این عنوان را به دست آورد. او همچنین جایزه توپ نقره ای این رقابت را به دلیل عملکرد درخشانش، از جمله گل پیروزی در نیمه نهایی مقابل اوراوا رد دایموندز، دریافت کرد.
در فصل ۰۷-۲۰۰۶، سیدورف بهترین هافبک لیگ قهرمانان شد و صدمین بازی خود در این رقابت را مقابل سلتیک انجام داد. او در کنار جنارو گتوزو و آندره آ پیرلو، مثلث هافبک قدرتمندی در میلان تشکیل داد که تا فصل ۱۲-۲۰۱۱ (تا زمان جدایی پیرلو) ادامه داشت. در سال ۲۰۱۰، او با ۳۹۵ بازی، رکورددار بیشترین بازی برای یک بازیکن خارجی در میلان شد و در بازی مقابل سمپدوریا گلی به ثمر رساند. در همان سال، او هدف توهین های نژادپرستانه هواداران لاتزیو قرار گرفت که منجر به جریمه این باشگاه شد. سیدورف در فصل ۱۱-۲۰۱۰ با ۴ گل و ۳۶ بازی، دومین اسکودتو خود را با میلان کسب کرد و در سوپرکاپ ایتالیا ۲۰۱۱ نیز نقش کلیدی داشت. او در سال ۲۰۱۲ به عنوان هفتمین بازیکن برتر ۲۰ سال لیگ قهرمانان انتخاب شد. در ۱۴ مه ۲۰۱۲، پس از ۱۰ سال حضور درخشان در میلان با دو لیگ قهرمانان، دو اسکودتو و یک کوپا ایتالیا، جدایی خود را اعلام کرد.
بوتافوگو
در ژوئن ۲۰۱۲، سیدورف با قراردادی دوساله به بوتافوگو در برزیل پیوست. او در اولین بازی اش در ۲۲ جولای مقابل گرمیو به میدان رفت و در ۵ اوت اولین گل خود را از روی ضربه آزاد مقابل اتلتیکو گویانیزه به ثمر رساند. در فوریه ۲۰۱۳، برای اولین بار در دوران حرفه ای اش، هت تریک کرد. او در سال ۲۰۱۳ دو عنوان منطقه ای با بوتافوگو (تاسا گوانابارا و تاسا ریو) و قهرمانی کامپئوناتو کاریوکا را کسب کرد. در ژوئن ۲۰۱۳، صدمین گل خود در لیگ های داخلی را به ثمر رساند. در ژانویه ۲۰۱۴، سیدورف از بازی حرفه ای خداحافظی کرد تا سرمربی میلان شود.
حرفه ملی
سیدورف به دلیل قوانین سورینام در مورد تابعیت دوگانه، برای هلند بازی کرد و در ۱۸ سالگی اولین بازی ملی خود را در سال ۱۹۹۴ مقابل لوکزامبورگ انجام داد و گلزنی کرد. او در یورو ۱۹۹۶ (حذف در یک چهارم نهایی به دلیل از دست دادن پنالتی)، یورو ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و جام جهانی ۱۹۹۸ (رسیدن به نیمه نهایی) حضور داشت. او در سال ۲۰۰۷ آخرین بازی از ۸۷ بازی ملی خود را انجام داد و در سال ۲۰۰۸ به دلیل اختلاف با مارکو فن باستن، از شرکت در یورو ۲۰۰۸ انصراف داد.
سبک بازی
ملقب به «پروفسور» و «ویلی وونکا»، سیدورف بازیکنی همه کاره، سخت کوش و با استعداد بود که با قدرت بدنی، سرعت، استقامت و هوش تاکتیکی بالا در هر نقشی در خط هافبک بازی می کرد. او بازی ساز مرکزی بود، اما در نقش های هجومی، وینگر، هافبک دفاعی یا باکس تو باکس نیز درخشید. سیدورف با تکنیک عالی، دریبل زنی، پاس های دقیق و شوت های قدرتمند از راه دور با هر دو پا، توانایی خلق موقعیت و گلزنی داشت. او همچنین ضربات آزاد را به خوبی اجرا می کرد. با وجود بازی فیزیکی و پرتلاش، رفتار خوبی داشت و در کل دوران حرفه ای اش تنها دو بار اخراج شد. طول عمر فوتبالی و موفقیت هایش نیز از او بازیکنی استثنایی ساخت.
حرفه مربیگری
کلارنس سیدورف در ژانویه ۲۰۱۴ سرمربی آث میلان شد و قرارداد خود با بوتافوگو را زودتر فسخ کرد. در آن زمان، میلان در رده یازدهم سری آ قرار داشت. او در اولین بازی خود مقابل هلاس ورونا با تک گل ماریو بالوتلی پیروز شد. با وجود کسب اولین پیروزی دربی میلان مقابل اینتر پس از ۲۰۱۱ و ثبت پنج پیروزی متوالی برای میلان (اولین بار از ۲۰۱۱)، سیدورف پس از چهار ماه در ژوئن ۲۰۱۴ اخراج شد و فیلیپو اینزاگی جانشین او شد. در این مدت، میلان ۳۵ امتیاز از ۵۷ امتیاز ممکن را کسب کرد، چهارمین عملکرد برتر در سری آ.
در جولای ۲۰۱۶، سیدورف هدایت شنژن در لیگ یک چین را بر عهده گرفت، اما پس از پنج ماه با اسون گوران اریکسون جایگزین شد. در سال ۲۰۱۷، او به عنوان سرمربی و مدیر ورزشی اتلتیکو پارانائنسه برزیل انتخاب شد، اما پس از یک ماه توافق به نتیجه نرسید. در فوریه ۲۰۱۸، او سرمربی دپورتیوو لاکرونیا در لالیگا شد، اما با تنها دو پیروزی در ۱۶ بازی، این تیم سقوط کرد و سیدورف در پایان فصل جدا شد.
در آگوست ۲۰۱۸، فدراسیون فوتبال کامرون سیدورف را با دستیاری پاتریک کلایورت به عنوان سرمربی تیم ملی این کشور منصوب کرد. اما پس از عملکرد ضعیف در جام ملت های آفریقا ۲۰۱۹، جایی که کامرون در مرحله یک هشتم نهایی مقابل نیجریه حذف شد، در جولای ۲۰۱۹ اخراج شد.
حضور کلارنس سیدورف در استقلال
گفته می شود مسئولان تیم استقلال به دنبال کلارنس سیدورف فوتبالیست مشهور هلندی سابق هستند تا او را برای سمت سرمربی گری این باشگاه انتخاب کنند و سیدروف تلویحا با مبلغ سالیانه ۲۵۰ هزار دلار با این پیشنهاد موافقت کرده است. به این ترتیب، احتمال حضور کلارنس سیدورف در ایران وجود خواهد داشت و طرفداران این ستاره فوتبال، می توانند منتظر ورود کلارنس سیدورف و همسر ایرانیش به کشور باشند.
زندگی شخصی و فعالیت های دیگر :
سیدورف به شش زبان (هلندی، انگلیسی، ایتالیایی، پرتغالی، اسپانیایی و سرانان تونگو) مسلط است. او به دلیل هوش و شخصیت معنوی اش در فوتبال، لقب «پروفسور» را در میلان کسب کرد. در سال ۲۰۱۱، او در حال تحصیل برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت از دانشگاه معتبر بوکونی میلان بود. او با لوویانا، یک زن برزیلی، ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند شد. پس از جدایی، با سوفیا (سپیده) مکرمتی (کانادایی-ایرانی) وارد رابطه شد و در مارس ۲۰۲۲ در دبی به اسلام گروید.
سیدورف در حوزه رسانه نیز فعالیت داشته و در سال ۲۰۰۹ ستونی به نام «سیدورف پاسخ می دهد» در نیویورک تایمز داشت. او در جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲ به عنوان مفسر با بی بی سی همکاری کرد. به دلیل ارتباط قوی با زادگاهش سورینام، او استادیوم کلارنس سیدورف را در منطقه پارا ساخت و از طریق بنیاد «قهرمانان برای کودکان» از پروژه های خیریه در این کشور حمایت می کند. سورینام به همین دلیل او را با نشان «فرمانده ستاره زرد» و در سال ۲۰۱۱ با عنوان شوالیه نشان نارنجی-ناسائو تجلیل کرد.
سیدورف در سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ در مسابقه خیریه Soccer Aid در اولدترافورد شرکت کرد و در سال ۲۰۱۴ با هت تریک، به پیروزی تیم «جهان» مقابل انگلیس کمک کرد که بیش از ۴ میلیون پوند جمع آوری شد. برادرزاده اش، کالین سیدورف، نیز فوتبالیست حرفه ای است و برای اف سی آیندهوون هلند بازی می کند.
اطلاعات باشگاهی کلارنس سیدورف:
حرفه باشگاهی جوانان :
سال ها | باشگاه ها |
۱۹۸۲–۱۹۸۳ | وی وی آس ۸۰ |
۱۹۸۳–۱۹۸۶ | رئال آلمیره |
۱۹۸۶–۱۹۹۲ | آژاکس |
حرفه باشگاهی حرفه ای :
سال ها | باشگاه ها | بازی های | گل ها |
۱۹۹۵–۱۹۹۶ | سمپدوریا | ۳۲ | ۳ |
۱۹۹۶–۲۰۰۰ | رئال مادرید | ۱۲۱ | ۱۵ |
۲۰۰۰–۲۰۰۲ | اینتر میلان | ۶۴ | ۸ |
۲۰۰۲–۲۰۱۲ | آث میلان | ۳۰۰ | ۴۷ |
۲۰۱۲–۲۰۱۴ | بوتافوگو | ۶۷ | ۱۷ |
مجموع | ۶۵۴ | ۱۰۷ |
حرفه ملی :
سال ها | باشگاه ها | بازی ها | گل ها |
۱۹۹۴–۲۰۰۸ | هلند | ۸۷ | ۱۱ |
حرفه مربیگری :
سال ها | باشگاه ها |
۲۰۱۴ | آث میلان |
۲۰۱۶ | شنژن |
۲۰۱۸ | دپورتیوو لاکرونیا |
۲۰۱۸–۲۰۱۹ | کامرون |
افتخارات کلارنس سیدورف :
آژاکس :
• اردیویسه: ۹۴-۱۹۹۳، ۹۵-۱۹۹۴
• جام حذفی هلند: ۹۳-۱۹۹۲
• سوپرجام هلند: ۱۹۹۳
• لیگ قهرمانان اروپا: ۹۵-۱۹۹۴
رئال مادرید :
• لالیگا: ۹۷-۱۹۹۶
• سوپرکاپ اسپانیا: ۱۹۹۷
• لیگ قهرمانان اروپا: ۹۸-۱۹۹۷
• جام بین قاره ای: ۱۹۹۸
آث میلان :
• سری آ: ۰۴-۲۰۰۳، ۱۱-۲۰۱۰
• کوپا ایتالیا: ۰۳-۲۰۰۲
• سوپرکاپ ایتالیا: ۲۰۱۱
• لیگ قهرمانان اروپا: ۰۳-۲۰۰۲، ۰۷-۲۰۰۶
• سوپرجام اروپا: ۲۰۰۳، ۲۰۰۷
• جام جهانی باشگاه ها: ۲۰۰۷
بوتافوگو :
• کامپئوناتو کاریوکا: ۲۰۱۳
فردی :
• استعداد سال فوتبال هلند: ۱۹۹۳، ۱۹۹۴
• تیم منتخب ESM: ۹۷-۱۹۹۶
• تیم منتخب یوفا: ۲۰۰۲، ۲۰۰۷
• بهترین هافبک یوفا: ۰۷-۲۰۰۶
• توپ نقره ای جام جهانی باشگاه ها: ۲۰۰۷
• نامزد تیم منتخب فیف پرو: ۲۰۰۷
• تیم قرن رئال مادرید: ۲۰۰۸
• توپ نقره ای (برزیل): ۲۰۱۳
• شوالیه نشان نارنجی-ناسائو
• فرمانده نشان افتخاری ستاره زرد
• قهرمان میراث نلسون ماندلا
• فیفا ۱۰۰
• تالار مشاهیر آث میلان
• جایزه افسانه های طلایی: ۲۰۱۸
گردآوری: بخش ورزشی بیتوته