معرفی یک ورزش مبارزه‌ای منحصر به فرد؛ قوانین و تکنیک‌های پرادال سری

مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی

پرادال سری

پرادال سری: هنر مبارزه و تاریخچه عمیق خمر

ورزش مبارزه‌ای خمر

پرادال سری یا کُن خمر

پرادال سری یا کُن خمر که منشأ آن ورزش کمبو است . نام رسمی خمری این ورزش Kbach Kun Pradal خمری است . در خمر ، پرادال به معنای مبارزه یا بوکس و serey به معنای آزاد است. بنابراین، پرادال سرئی ممکن است به عنوان "جنگ آزاد" یا "بوکس آزاد" ترجمه شود.  این ورزش شامل مبارزه با ضربات ایستاده و کلینچ است که هدف آن ناک اوت کردن حریف، ناک اوت فنی اجباری ، یا برنده شدن در یک مسابقه با امتیاز است.

پرادال سری بیشتر به دلیل تکنیک لگد زدن خود شناخته شده است، که قدرت را از چرخش لگن به جای ضربه زدن به پا تولید می کند. پرادال سری از چهار نوع ضربه تشکیل شده است: مشت، لگد، آرنج و ضربه زانو. کلینچ برای فرسودگی حریف استفاده می شود. در کلینچ، حریفان برای موقعیت غالب برای ضربات کوتاه برد از طریق آرنج و زانو می جنگند. مبارزان کامبوجی نسبت به سایر هنرهای رزمی در منطقه از ضربات آرنج بیشتر استفاده می کنند. در پرادال سری، پیروزی های بیشتری از طریق تکنیک آرنج حاصل می شود تا هر ضربه دیگری.

تاریخچه پرادال سری

تاریخچه پرادال سری

داستان پرادال سری با ظهور امپراتوری خمر آغاز می‌شود. امپراتوری خمر در سال 802 پس از میلاد تأسیس شد، در زمانی که بسیاری از کشورهای مدرن آسیای جنوب شرقی هنوز وجود نداشتند. این امپراتوری از هنرهای رزمی بهره می‌برد که توسط ارتش امپراتوری خمر به کار گرفته می‌شد.

پرادال سری به نوعی از نبرد تن به تن توسط ارتش امپراتوری خمر ریشه می‌زند. در دوران انگکور، خمرها از هنرهای رزمی مسلح و غیرمسلح برای مبارزه استفاده می‌کردند. شواهد تاریخی نشان می‌دهد که یک نوع مبارزه شبیه به پرادال سری در قرن نهم وجود داشته است. این امر ممکن است یکی از دلایلی باشد که امپراتوری خمر به عنوان یک نیروگاه نظامی در جنوب شرقی آسیا شناخته می‌شود. امپراتوری خمر از پرادال سری به همراه سلاح‌های مختلف و فیل‌های جنگی برای مقابله با دشمن اصلی خود، شاه‌نشینان چامپا، استفاده می‌کرد.

در آن زمان، امپراتوری خمر اکثر مناطق کنونی کامبوج، لائوس، تایلند و بخش‌هایی از ویتنام را زیر تسلط خود داشت. به عبارت دیگر، کامبوج بر فرهنگ تایلندی و لائوس تأثیر می‌گذاشت. این تأثیر باعث می‌شود که خمرها تمام شکل‌های بوکس آسیای جنوب شرقی را که با مردم اصلی  مون-خمر آغاز شده است را به خود اختصاص دهند.

مسابقات پرادال سری برای رویدادهای مهم مانند جشنواره‌ها سازماندهی می‌شدند و گاهی اوقات برای انتخاب محافظان کاخ سلطنتی نیز مسابقاتی برگزار می‌شد. این مسابقات عمدتاً در فصل خشک و در زمانی که کشاورزان کار خود را در مزارع تمام می‌کردند برگزار می‌شدند.

در دوره استعمار، هنرهای رزمی مانند پرادال سری به عنوان وحشیانه و غیر متمدن توسط استعمارگران اروپایی تلقی می‌شد. فرانسوی‌ها تلاش کردند تا با افزودن دورهای زمان بندی شده، رینگ بوکس و دستکش‌های بوکس غربی، این هنر را به یک ورزش تبدیل کنند و آسیب‌های آن را کاهش دهند. در ابتدا، مسابقات در گودال‌های خاکی با قوانین محدود برگزار می‌شدند و دست‌های مبارزان در طناب پیچیده می‌شد. در برخی مسابقات، بوکسورها صدف‌های دریایی را دور انگشتان خود می‌پیچیدند تا آسیبی که ممکن است وارد شود را افزایش دهند. مسابقاتی که به مرگ می‌انجامید نادر نبود. در دهه 1960، مروجین بوکس کامبوج نمایشگاه‌های بین‌المللی هنرهای رزمی برگزار کردند.

تکنیک‌های پرادال سری

قوانین و تکنیک های مسابقات پرادال سری 

یک مسابقه شامل پنج راند سه دقیقه ای است و در یک رینگ بوکس مربعی 6.1 متری برگزار می شود . یک استراحت یک و نیم یا دو دقیقه ای بین هر راند اتفاق می افتد. در زمان های قدیم، مردم خمرهای باستان قبل از رفتن به میدان مبارزه یا جنگ، مراسم دعا را انجام می دادند. 

در آغاز هر مسابقه، بوکسورها مراسم دعایی را که به عنوان کون کرو یا thvayobangkoum krou شناخته می شود، انجام می دهند.انواع مختلفی از آیین thvayobangkoum krou با نام‌های مختلفی مانند « هانومان پل را به سیتا می‌بندد » وجود دارد.17 نوع مختلف از این آیین وجود دارد. بیشتر آنها بر اساس شخصیت های اصلی داستان ریمکر هستند و معتقدند زمانی اتفاق افتاده است که کامبوج اعتقاد قوی به هندوئیسم داشت . مربی قبل از مسابقه که مراسمی را ارائه می دهد نیز برای گرم کردن عضله و افزایش جریان خون عمل می کند. 

مراسم دعا در مقدماتی مسابقه بوکس یک رقص واقعی در نظر گرفته می شود. موسیقی سنتی کامبوجی که با سازهای سامفو ( نوعی طبل)، سرالای کلنگ خک (ابوئه) و چینگ در طول مسابقه اجرا می‌شود. موسیقی بوکس خمر ونگ فلنگ پرادال یا ونگ فلنگ کلنگ خک نامیده می شود.

موسیقی از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول برای معلمان بوکسور و بخش دوم موسیقی مبارزه است. بخش اول از یک  مربی استفاده می کند تا به بوکسورها کمک کند ذهن خود را متمرکز کنند و اعتماد به نفس داشته باشند. قسمت اول موسیقی به آرامی به سبک روباتو پخش می شود . ملودی توسط sralai ( ابوا ) و sampho (طبل) در نقاط مهم ملودی نواخته می شود. قسمت دوم که موسیقی مبارزه است بسیار سریعتر پخش می شود. موسیقی با پیشرفت دور تسریع می شود. و در پایان راند یا زمانی که کسی ناک اوت می شود متوقف می شود. هنگامی که مبارزه هیجان انگیز است، تماشاگران با ضرب آهنگ سمفو (طبل) ریتمی دست می زنند. بوکسورهای مدرن دستکش چرمی و شورت نایلونی می پوشند.

قوانین مسابقات پرادال سری

قوانین پرادال سری 

بوکسور اجازه ندارد حریف خود را در حالی که روی زمین است بزند.

بوکسور مجاز به گاز گرفتن نیست.

زمانی که حریف نتواند ادامه دهد، داور مبارزه را متوقف می کند.

ضربه به پشت حریف مجاز نیست.

یک بوکسور ممکن است طناب ها را نگه ندارد.

ضربه به اندام تناسلی ممنوع است.

پیروزی را می توان با ناک اوت به دست آورد. ناک اوت زمانی اتفاق می افتد که بوکسور به زمین کوبیده شود و پس از 10 ثانیه شمارش توسط داور نتواند به مبارزه ادامه دهد، داور ممکن است از شمارش صرف نظر کند و اگر مشخص باشد که بوکسور بدون کمک  نمی  تواند روی پاهای خود را  بایستد، ناک اوت را اعلام می کند. زمانی که داوران با استفاده از یک سیستم امتیازی تصمیم بگیرند که کدام مبارز موثرتر بوده است، می توان پیروزی را در پایان مسابقه به دست آورد. اگر مبارزان در نهایت با یک امتیاز به پایان برسند مساوی نامیده می شود.  

تفاوت بین پرادال سری و موی تای

در حالی که پرادال سری یا کون خمر و موی تای هر دو هنرهای رزمی قابل توجهی از جنوب شرقی آسیا هستند، اما در سبک و تکنیک های خود متمایز هستند.

یکی از جذاب ترین جنبه های بصری هر دو هنر رزمی، رقص سنتی است که قبل از شروع مبارزه انجام می شود. در موی تای، این رقص به عنوان "وای کرو" شناخته می شود. منشا آن را می توان به دوره سوکوتای ردیابی کرد و وضعیت های متعددی در ارتباط با این رقص وجود دارد که هر کدام اهمیت خاص خود را دارند. از سوی دیگر، پرادال سری یاکان خمر دارای رقصی است که به نام "kun kru" یا "thvayobangkoum krou" شناخته می شود. این رقص از 17 حالت تشکیل شده است که اکثر آنها الهام گرفته از حماسه رامایانا، قطعه مهمی از ادبیات باستانی در منطقه هستند.

موی تای با موسیقی سنتی همراه است که با استفاده از لوله بادی جاوا، دو طبل و سنج های ریز اجرا می شود. در مقابل، موسیقی سنتی کون خمر به عنوان "وونگ فلنگ پرادال" یا "ونگ فلنگ کلنگ خک" شناخته می شود. سازهای مورد استفاده شامل «سرالای» (نوعی پیپ)، دو «سمفو درانگ» (طبل) و سنج های ریز است.

وقتی صحبت از مبارزه واقعی به میان می آید، قوانین مبارزه برای موی تای و پرادال سری به طور قابل ملاحظه ای مشابه است. هر دو هنر رزمی بر استفاده از مشت، لگد، آرنج و زانو تاکید دارند و مبارزان برای تسلط بر این تکنیک ها برای مبارزه خود به شدت تمرین می کنند.

مشکلات سلامتی در پرادال سری

مشکلات سلامتی در پرادال سری و دیگر ورزش‌های تماسی امری حائز اهمیت هستند. بنابر گزارشات پزشکان و متخصصان، خطرات جدی برای سلامتی بوکسورها وجود دارد. در گزارش چوئنگ یاوین، که یک پزشک کنار رینگ برای انجمن بوکس آماتور کامبوج است، طی پنج سال اخیر 30 بوکسور در مسابقات پرادال سری آسیب‌های جدی مانند شکستگی‌های مختلف دیده‌اند. این آسیب‌ها شامل شکستگی مچ دست و بازو، شکستگی ساق پا، شکستگی بینی، شانه‌ها، آسیب‌های مفصل ران و شکستگی فک می‌شوند.

یک حادثه مشهور در سال 2001 به وقوع پیوست که یک بوکسور کامبوجی در رینگ استان Svay Rieng جان خود را از دست داد. با این حال، مرگ این بوکسور ناشی از یک حمله قلبی بود که احتمالاً به علت مصرف قرص‌های لاغری قبل از مسابقه برای کمک به کاهش وزن بوکسور به وجود آمد. مهم است بدانیم که بیشتر صدماتی که بوکسورها دریافت می‌کنند، قابل درمان هستند و مشکل پایداری بر جای نمی‌گذارند. به عبارت دیگر، بعد از دریافت مراقبت پزشکی، بیشتر بوکسورها قادر به بازگشت به رینگ هستند. اما همچنان نیاز به اهمیت و آگاهی از مسائل مرتبط با سلامتی در این ورزش وجود دارد.

سوالات متداول درباره پرادال سری

 پرادال سری چیست؟

پرادال سری ورزشی تمام مبارزه‌ای است که شامل مبارزه با ضربات ایستاده و کلینچ می‌شود. هدف از این ورزش ناک‌اوت کردن حریف، ناک‌اوت فنی اجباری، یا برنده شدن در یک مسابقه با امتیاز است.

 چه تاریخچه‌ای در پشت پرادال سری وجود دارد؟

پرادال سری ریشه‌دار از استفاده از نبرد تن به تن توسط ارتش امپراتوری خمر دارد. این ورزش تاریخچه‌ای قدیمی دارد و به عنوان یکی از ورزش‌های سنتی خمر شناخته می‌شود.

 چگونه مراسم دعایی تأثیرگذاری در پرادال سری وجود دارد؟

قبل از شروع هر مسابقه پرادال سری، بوکسورها مراسم دعایی به عنوان "کون کرو" را انجام می‌دهند. این مراسم شامل انواع مختلفی از آیین‌هاست که بر اساس شخصیت‌های داستان ریمکر و اعتقادهای هندوئیسم خمری طراحی شده است. این مراسم همچنین به منظور آماده‌سازی روحی بوکسورها و افزایش اعتماد به نفس آنها صورت می‌گیرد.

چگونه موسیقی در پرادال سری تأثیر دارد؟

موسیقی در پرادال سری نقش مهمی دارد. قبل از مسابقه، مراسم دعایی همراه با موسیقی سنتی خمر انجام می‌شود. همچنین، در طول مسابقه موسیقی به نام "ونگ فلنگ پرادال" یا "ونگ فلنگ کلنگ خک" اجرا می‌شود. این موسیقی از دو بخش تشکیل شده است: بخش اول برای مربیان بوکسورها و بخش دوم برای موسیقی مبارزه. موسیقی تاثیر آرام‌بخش کننده بر مبارزان دارد و در طول مسابقه به ریتم آن تماشاگران با ضربات سمفو (طبل) دست می‌زنند.

چه قوانینی در مسابقات پرادال سری وجود دارد؟

قوانین مسابقات پرادال سری شامل ممنوعیت ضربه به پشت حریف، ممنوعیت ضربه به اندام تناسلی، قوانین مرتبط با ناک‌اوت، و قوانین مبارزه‌ای دقیقی دارد. همچنین، مبارزات باید در یک رینگ بوکس مربعی با اندازه مشخص برگزار شوند و زمان مشخصی برای استراحت بین راندها وجود دارد.

سخن پایانی مقاله ی پرادال سری

به طور خلاصه، پرادال سری یک ورزش مبارزه‌ای سنتی خمر با تاریخچه عمیق است. این ورزش شامل مبارزه‌های ضربات ایستاده و کلینچ می‌شود و هدف آن ناک‌اوت کردن حریف یا کسب امتیاز است. با مراسم‌های دعایی و موسیقی خود، پرادال سری تجربه‌ای منحصر به فرد ارائه می‌دهد. این ورزش یک قهرمانی خوب و فرهنگ غنی را به همراه دارد که جزئی از تاریخ و فرهنگ خمر است. امروزه، پرادال سری همچنان در کامبوج و مناطق اطراف جذابیت خود را حفظ کرده و تاکنون یکی از ورزش‌های محبوب و باشکوه این منطقه است.

گرد آوری:بخش ورزشی بیتوته