احادیث درباره دلبستگی به دنیا

مجموعه: احادیث و سخنان بزرگان

احادیث درباره دلبستگی به دنیا

احادیثی از ائمه درباره دلبستگی به دنیا

دل بستگی به دنیا از نظر دین چگونه است؟

انسان اگر از راه حلال اموالی به دست آورد و در راه حلال مصرف کند، هیچ منافاتی با ارزش های معنوی او ندارد؛ و علاقه به اموال، زن و فرزند و دیگر مظاهر دنیوی در چهارچوب شرع و در حدی که انسان را از اهداف اصلی (توحید، مسیر حق و رشد) باز ندارد، از نظر اسلام مجاز است.

تا وقتی انسان دنیا را گذرگاه آخرت می داند و از امکانات و مال و ثروت برای تقرب به خدا استفاده می کند، هیچ اشکالی ندارد. مشکل آن زمانی به وجود می آید که انسان نقش ابزاری دنیا را فراموش کند و دنیا را محل اقامت و جایگاه دائمی خود بداند و آن چنان به دنیا علاقه و دل بستگی پیدا کند که خدا را فراموش کند.

بنابراین وقتی خداوند مسبب الاسباب و مقلب القلوب است و کلید هر کار مشکلی در دست او و هر نفعی که به ما می رسد از جانب اوست، پس تعلق محض به دیگران چرا؟ از سویی هم برخی دستورهای دینی داریم که رعایت آن ها به ما کمک می کند که دل بستگی را کم کنیم؛ برای مثال صدقه دادن، رفع نیاز فقرا و نیازمندان، خمس، زکات و ... همگی علاوه بر حکمت هایی که دارند، به ما کمک می کنند تا با این تمرین ها آهسته آهسته تعلق به مال پرستی را از خودمان ریشه کن کنیم؛ پس بهترین راه انجام واجبات و ترک گناهان است.

احادیث درباره دلبستگی به دنیا :

در قرآن آیه های بسیاری درباره ی دل بستگی به دنیا آمده است. همچنین احادیثی از ائمه درباره ی دلبستگی به دنیا آورده شده است.

سوره ی انعام آیه ی 32 : «وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ...؛ زندگی دنیا چیزی جز بازی و سرگرمی نیست.»

سوره ی حدید آیه ی 20 : «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَینَکمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ...؛ بدانید زندگی دنیا فقط بازی و سرگرمی و تجمّل پرستی و فخرفروشی در میان شما و افزون طلبی در اموال و فرزندان است»

رسول خدا (ص) نیز در حدیثی فرموده اند: اگر آنچه من از دنیا می دانم شما نیز بدانید، جان هایتان از فریب آن ایمن می شود.

******

رسول اکرم (ص) فرمودند : « إنّهُ ما سَكَنَ حبُّ الدنيا قلبَ عبدٍ إلاّ الْتاطَ فيها بثلاثٍ : شُغلٍ لا يَنفَدُ عَناؤهُ، و فَقرٍ لا يُدرَكُ غِناهُ ، و أمَلٍ لا يُنالُ مُنتَهاهُ ; دنيا دوستى در دل هيچ بنده اى جا نكرد، مگر آن كه سه چيز پيوسته با او همراه شد : گرفتارى و مشغله اى كه رنج آن را پايانى نباشد، فقرى كه به توانگرى و بى نيازى نينجامد، و آرزويى كه به فرجام نرسد.

حدیث هایی درباره ی دلبستگی به دنیا

در حدیثى پیامبر (صلى الله علیه وآله) مى فرمایند : «مَنْ رَمى بِبَصَرِهِ ما فِى یَدَىْ غَیْرِهِ کَثُرَ هَمُّهُ وَ لَمْ یَشْفِ غَیْضُهُ»؛ (کسى که چشم خود را به آنچه در دست دیگران است بدوزد، همیشه اندوهگین و غمناک خواهد بود، و هرگز آتش خشم در دل او فرو نمى نشیند)

******

در حدیث دیگرى در بیان آثار زیانبار دنیاپرستى از پیامبر اکرم (ص) چنین آمده است : «إنَّ الدنيا مَشغَلَةٌ للقلوبِ و الأبدانِ; دنیاپرستى هم فکر انسان را به خود مشغول مى‏ دارد و هم بدنها را(نه آرامش فکر مى ‏گذارد و نه آسودگى جسم)»!

******

امیر المومنین علی (ع) فرمودند : دنیا برای رسیدن به آخرت آفریده شد، نه برای رسیدن به خود دنیا.

******

امام على (ع) فرمودند: «حب الدنیا راس الفتن و اصل المحن;  دنیاپرستى سرآغاز فتنه ‏ها و ریشه همه محنت ها و رنج هاست‏»!

******

امام علی (ع) در حدیث دیگری می فرمایند: دلبستگی به دنیا، عقل را فاسد می‌کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان می‌سازد و باعث عذاب دردناک می شود.

******

امیرمؤمنان علی (ع) فرمودند : إنَّ الدُّنيا لَمَفسَدَةُ الدّينِ ومَسلَبَةُ اليَقينِ. دنیاپرستى دین انسان را بر باد مى‏ دهد و ایمان و یقین او را مى‏ گیرد

حدیثی از ائمه درباره دلبستگی به دنیا

امام علی علیه السلام می فرمایند: «آب دنیا همواره تیره و گل آلود است. منظره ای دل فریب و سرانجامی خطرناک دارد، فریبنده و زیباست؛ اما دوامی ندارد، نوری است در حال غروب کردن، سایه ای است نابودشدنی ...».

******

امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: «وَ اللَّهِ لَوْ أُعْطِیتُ الْأَقَالِیمَ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلَاکِهَا عَلَی أَنْ أَعْصِیَ اللَّهَ فِی نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جُلْبَ‌ شَعِیرَةٍ مَا فَعَلْتُه»، یعنی به خدا قسم اگر عالم هستی را به من بدهند و بگویند: به یک مورچه ظلم بکن و پوست جو را بیجا از دهان آن مورچه بگیر، نمی کنم، یعنی عالم هستی اصلاً و ابداً در مقابل ظلم به یک مورچه در نزد من ارزش ندارد. گرچه انسان ها باید چنین باشند، اما اکثر آنها چنین نیستند و اگر مال دنیا جلو بیاید، خودشان را گم می کنند.

******

امام علی (ع) در حدیثی می فرمایند: از دنیا حذر کنید که دنیا بی وفا و پر مکر و فریب است، بخشنده ای خسیس و پوشاننده ای برهنه کننده است.

******

امام حسین (ع) می فرمایند: «إِنَّ النَّاسَ‌ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِمْ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ».

******

مردم بنده ی دنیا هستند؛ تا وقتی امتحان جلو نیامده ممکن است مردود نشوند، اما اگر امتحان جلو آمد، کم پیدا می شود کسی که بتواند نمره بیاورد. دنیا به معنای عام، پول، شهوت و ریاست است. هر یک از اینها جلو بیاید و انسان در آن امتحان نمره بیاورد، مشکل است. اگر انسان دلبستگی به دنیا پیدا کرد، معلوم نیست بتواند در امتحان‌ها قبول شود.

******

امام صادق (ع) می فرمایند : هر که به دنیا دل بسته شود، دلش به سه چیز بسته می شود: اندوه بی پایان، آرزوی دست نیافتنی، امید نارسیدنی.

******

امام صادق (ع) می فرمایند: رغبت و تمایل به دنیا مایه غم و اندوه و زهد و بی میلی به دنیا سبب راحتی قلب و بدن است.

گردآوری: بخش مذهبی بیتوته