تشله بازی
- مجموعه: بازیهای محلی
بازی های محلی خراسان جنوبی
تشله به لهجه مشهدی (توشله Tusla) یا تیله مهرههای درشتی است كه گاه از سنگ تراشیده میشود یا از آهن یا از بلور است.
تشله بازی به دو نوع تقسیم میشود. خانهیی – وجبی.
تعداد بازیكنان: دو یا سه یا چهار نفر است.
شیوه بازی: هریك از بازیكنان در زمین نرم و خاكی كه به آن (خونه Xona) میگویند حفر میكند. خانه بازی حفره كوچكی است به قطر دو سانتی متر و عمق 5/1 یا 2 سانتی متر. فاصله خانهها همسان است و در امتداد یكدیگر در خط راست قرار دارد.
یكی از بازیكنان با توافق نظر دیگران (تشله) خود را در لبه خانه اول قرار میدهد. (این عمل را در لهجه محلی شوند Sond كه شاید از مصدر نشاندن است میگویند) دیگران از سر خط (یعنی نقطه ای كه در امتداد خانهها قرار دارد و فاصله آن قبلاً تعیین شده و اغلب با فاصله دو خانه برابر است) شروع به زدن تشله خود بطرف خانهها میكنند (به نوبت و یكی بعد از دیگری) اغلب بازیگران با هم قرار میگذارند و میگویند: لوكلی موكلی از سیخ تا سوزه قبوله .
(لو = لب) (كُل = سوراخ = حفره) (موكلی = هموزن و به اصطلاح اتباع آن است) (از سیخ تا سوزن) (یعنی كم و زیاد در بازی قبول است) گفتن این مطلب در حكم شرط بازی است.
لوكلی= هنگامی است كه بازیكنی كه از سرخط تشله میزند؛ تشله به دیواره خانه اول بخورد و به طرف زننده تشله برگردد. آن بازیكن باید دوباره تشله را بزند. اما اگر (خونه شو x ona su ) یعنی تشله به خانه برود یا تیر بزند (یعنی تشله یكی به دیگری بخورد) در این صورت احتیاجی به تكرار نیست.
موكلی= وقتی است كه بازیگری كه از سر خط میزند؛ تشله اش به دیواره خانه اول بخورد و به طرف چپ یا راست برود. باز هم باید دوباره تشله را بزند. از سیخ تا سوزن = اصطلاحی است برای قبول هر كار جزئی یا كلی و بازیگران باید از مقررات بازی بهرحال اطاعت كنند.
هر (تیر) یعنی هر دفعه كه تشله یكی به دیگری میخورد یك امتیاز (پوان) به حساب میآید. گاهی بازی برای برد و باخت پول است. مثلاً هر تیری یك ریال یا چند ریال محسوب میشود. در بازی دونفره، هر سه خانه را كه گرفتند یك تیر به حساب میآید و وقتی هرچهار خانه گرفته شد؛ بازی تمام است و نفری كه دفعه پیش تشله را زده است باید (شوند Sond) كند. (خانه اول را دو مرتبه باید گرفت. در نتیجه خانهها چهارتا حساب میشود) این بازی را تا زمانی كه بازیگران بخواهند میتوانند ادامه دهند. در تشله بازی وجبی كسی است كه (شوند) داده میگوید (سرپله) است وكسی اول بار تشله را میزند (اول زن) یا (جلوزن) و دومی (دوم زن) …. است.
تشله بازی وجبی: گاهی دو یا سه نفر باهم قرا تشله بازی میگذارند و به نوبت بازی میكنند. هرتیری كه به هم زدند (بسته به قراردادشان) پول میگیرند. گاهی هم دو تشله بهم نمیخورد و تیر نیست؛ ولی دو تشله در فاصله یك وجب قرار دارد. درین صورت میگویند (وجب) است. و نصف پول قرار داده شده را میگیرند و دومرتبه بازی میكنند.
منبع:iranvillage.ir