وام رمزنگاری؛ راهنمای کامل برای دریافت وام با استفاده از ارزهای دیجیتال

مجموعه: سرمایه های دیجیتالی

وام‌های رمزنگاری یا وام‌های کریپتو نوعی تسهیلات مالی هستند

وام رمزنگاری: فرصتی جدید برای سرمایه‌گذاران در بازار ارزهای دیجیتال 

مشابه دارایی هایی مانند سهام، خانه و خودرو، ارز دیجیتال شما می تواند به عنوان وثیقه برای یک وام عمل کند و مانند سایر وام های تضمین شده، وام های رمزنگاری با بهره در یک دوره زمانی مشخص بازپرداخت می شوند.

مزایای وام های رمزنگاری دسترسی کوتاه مدت به پول نقد، نرخ بهره پایین، تامین مالی سریع و عدم بررسی اعتبار است. نقطه ضعف؟ ممکن است در صورت کاهش ارزش نقدی سکه، نیاز به گرو گذاشتن رمز ارز بیشتر داشته باشید و در صورت از دست دادن پرداخت، جریمه اعمال شود. با وجود خطرات، وام رمزنگاری می تواند راهی برای دریافت پول نقد بدون نیاز به فروش رمز ارز شما باشد. 

مزایای وام های رمزنگاری دسترسی کوتاه مدت به پول نقد است

وام رمزنگاری چیست؟

وام رمزنگاری فرآیندی است که در آن ارز دیجیتال سپرده گذاری شده به وام گیرندگان قرض داده می شود و در عوض پرداخت سود منظم دریافت می شود. پرداخت ها به صورت همان ارز دیجیتالی که سپرده گذاری شده است انجام می شود و معمولاً به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه مرکب می شوند.

دو نوع اصلی از پلتفرم های وام رمزنگاری وجود دارد: وام دهندگان رمزنگاری غیرمتمرکز و وام دهندگان رمزنگاری متمرکز. هر دو دسترسی به نرخ بهره بالا، گاهی تا 20 درصد بازده سالانه (APY)، را ارائه می دهند و معمولاً از وام گیرندگان می خواهند برای دسترسی به وام رمزنگاری، وثیقه سپرده گذاری کنند.

درک وام رمزنگاری

پلتفرم‌های وام‌دهی ارز دیجیتال فرصت‌هایی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند تا در مقابل دارایی‌های رمزنگاری سپرده‌گذاری شده وام بگیرند و توانایی قرض دادن ارز دیجیتال برای کسب سود به شکل پاداش رمزنگاری را دارند. پلتفرم‌های وام‌دهی در سال ۲۰۲۰ محبوب شدند و از آن زمان تاکنون ارزش کل قفل شده در پلتفرم‌های مختلف به میلیاردها دلار رسیده است.

وام رمزنگاری دو مؤلفه دارد: سپرده‌هایی که سود کسب می‌کنند و وام‌های ارز دیجیتال. حساب‌های سپرده مشابه یک حساب بانکی عمل می‌کنند. کاربران ارز دیجیتال را سپرده‌گذاری می‌کنند و پلتفرم وام‌دهی سود پرداخت می‌کند. پلتفرم می‌تواند از وجوه سپرده‌گذاری شده برای وام دادن به وام‌گیرندگان یا برای اهداف سرمایه‌گذاری دیگر استفاده کند.

وام‌های رمزنگاری معمولاً به عنوان محصولات وام‌دهی وثیقه‌گذاری شده ارائه می‌شوند و از کاربران می‌خواهند حداقل ۱۰۰ درصد (و تا ۱۵۰ درصد بسته به وام‌دهنده) وثیقه رمزنگاری برای وام گرفتن پول نقد یا ارز دیجیتال سپرده‌گذاری کنند.

انواع مختلفی از وام‌های ارز دیجیتال وجود دارد

انواع وام رمزنگاری

انواع مختلفی از وام‌های ارز دیجیتال وجود دارد:

وام‌های وثیقه‌گذاری شده

وام‌های وثیقه‌گذاری شده محبوب‌ترین نوع هستند و نیاز به ارز دیجیتال سپرده‌گذاری شده دارند که به عنوان وثیقه برای وام استفاده می‌شود. اکثر پلتفرم‌ها نیاز به وثیقه‌گذاری بیش از حد دارند، به این معنی که وام‌گیرندگان فقط می‌توانند تا درصد مشخصی از وثیقه سپرده‌گذاری شده (معمولاً زیر ۹۰ درصد نسبت وام به ارزش) دسترسی داشته باشند. هرچه نسبت وام به ارزش (LTV) پایین‌تر باشد، نرخ بهره پایین‌تر است و خطر فراخوانی حاشیه نیز کمتر است.

خط اعتباری رمزنگاری

برخی پلتفرم‌ها به جای ارائه وام سنتی با طول دوره مشخص، یک خط اعتباری رمزنگاری ارائه می‌دهند. این نوعی وام وثیقه‌گذاری شده است که به کاربران اجازه می‌دهد تا درصد مشخصی از وثیقه سپرده‌گذاری شده را قرض بگیرند، اما هیچ دوره بازپرداخت مشخصی وجود ندارد و از کاربران فقط بابت وجوه برداشت شده کارمزد دریافت می‌شود.

وام‌های بدون وثیقه

وام‌های بدون وثیقه چندان محبوب نیستند، اما عملکردی مشابه وام‌های شخصی دارند. وام‌گیرندگان باید یک درخواست وام پر کنند، تأیید هویت را بگذرانند و برای تأیید یک بررسی اعتبارسنجی را تکمیل کنند. این وام‌ها برای وام‌دهندگان خطر زیان بالاتری دارند زیرا در صورت عدم پرداخت وام هیچ وثیقه‌ای برای نقد کردن وجود ندارد.

وام‌های فلش

وام‌های فلش معمولاً در صرافی‌های رمزنگاری در دسترس هستند و وام‌های آنی هستند که در همان تراکنش قرض گرفته و بازپرداخت می‌شوند. این وام‌ها بسیار پرخطر هستند و معمولاً برای استفاده از فرصت‌های آربیتراژ بازار استفاده می‌شوند، مانند خرید ارز دیجیتال با قیمت پایین‌تر در یک بازار و فروش فوری آن با قیمت بالاتر در بازار دیگر، همه در یک تراکنش.

وام‌دهی ارز دیجیتال ذاتاً برای هم وام‌گیرندگان و هم وام‌دهندگان پرخطر است

ریسک‌های وام رمزنگاری

وام‌دهی ارز دیجیتال ذاتاً برای هم وام‌گیرندگان و هم وام‌دهندگان پرخطر است زیرا وام‌ها و وجوه سپرده‌گذاری شده وابسته به بازار همیشه ناپایدار رمزنگاری هستند. در اینجا برخی از ریسک‌های وام رمزنگاری آورده شده است:

فراخوانی حاشیه

هنگامی که کاربران وثیقه‌ای را گرو می‌گذارند و در مقابل آن وام می‌گیرند، کاهش ارزش وثیقه سپرده‌گذاری شده می‌تواند باعث فراخوانی حاشیه شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که نسبت وام به ارزش (LTV) یک وام رمزنگاری زیر نرخ توافق شده کاهش یابد. در این صورت، وام‌گیرندگان باید یا وثیقه بیشتری برای کاهش LTV سپرده‌گذاری کنند یا خطر تصفیه را بپذیرند.

عدم نقدشوندگی

هنگامی که دارایی‌های رمزنگاری در پلتفرم‌های وام‌دهی ارز دیجیتال سپرده‌گذاری می‌شوند، معمولاً غیرقابل نقد می‌شوند و نمی‌توان به سرعت به آن‌ها دسترسی داشت. اگرچه برخی از پلتفرم‌های وام‌دهی ارز دیجیتال به وام‌دهندگان اجازه می‌دهند تا وجوه سپرده‌گذاری شده را به سرعت برداشت کنند، اما برخی دیگر ممکن است برای دسترسی به وجوه به زمان انتظار طولانی نیاز داشته باشند.

بدون نظارت

پلتفرم‌های وام‌دهی ارز دیجیتال تحت نظارت نیستند و محافظت‌های مشابه بانک‌ها را ارائه نمی‌دهند. برای مثال، سپرده‌های بانکی ایالات متحده توسط شرکت بیمه سپرده فدرال (FDIC) تا سقف ۲۵۰ هزار دلار برای هر سپرده‌گذار بیمه می‌شوند و در صورت ورشکستگی بانک، وجوه کاربران تا آن حد محافظت می‌شوند. برای پلتفرم‌های وام‌دهی ارز دیجیتال که با مشکلات حلالیت مواجه می‌شوند، هیچ محافظتی برای کاربران وجود ندارد و ممکن است وجوه از بین برود.

نرخ بهره بالا

اگرچه برخی از وام‌های رمزنگاری نرخ‌های پایین ارائه می‌دهند، اما بیشتر وام‌های رمزنگاری بیش از ۵ درصد APR شارژ می‌کنند و برخی تا ۱۳ درصد APR (یا بیشتر) نیز شارژ می‌کنند.

چگونه وام رمزنگاری بگیریم؟

برای درخواست وام رمزنگاری، کاربران باید برای یک پلتفرم وام‌دهی متمرکز ثبت‌نام کنند یا یک کیف پول دیجیتال را به یک پلتفرم وام‌دهی غیرمتمرکز (مانند Aave) متصل کنند. سپس، کاربران وثیقه مورد نظر برای سپرده‌گذاری و نوع وام و مبلغ مورد نظر برای وام گرفتن را انتخاب می‌کنند. مبلغ قابل دسترسی با توجه به وثیقه و مبلغ سپرده‌گذاری شده متفاوت خواهد بود.

برای تکمیل تراکنش، کاربران باید وثیقه را به کیف پول دیجیتال پلتفرم واریز کنند و وجوه قرض گرفته شده بلافاصله به حساب کاربری یا کیف پول دیجیتال کاربر منتقل می‌شود.

بیشتر وام‌ها تأیید فوری دارند و شرایط وام از طریق یک قرارداد هوشمند قفل می‌شود.

نحوه قرض دادن کریپتو

برای وام دادن ارز دیجیتال، کاربران باید در یک پلتفرم وام‌دهی ثبت‌نام کنند، یک ارز دیجیتال پشتیبانی شده را انتخاب کرده و وجوه را به پلتفرم ارسال کنند. در یک پلتفرم وام‌دهی متمرکز، بهره ممکن است به‌صورت ارز اصلی یا با توکن بومی پلتفرم پرداخت شود. در یک صرافی غیرمتمرکز، بهره به‌صورت ارز اصلی پرداخت می‌شود و ممکن است پاداش‌های اضافی نیز وجود داشته باشد.

برای وام دادن ارز دیجیتال کاربران باید در یک پلتفرم وام‌دهی ثبت‌نام کنند

سوالات متداول درباره وام رمزنگاری

1. چطور وام‌دهی ارز دیجیتال کار می‌کند؟

شما پلتفرمی را پیدا می‌کنید که به شما اجازه می‌دهد ارز دیجیتال وام دهید یا قرض کنید. پلتفرم یا وام‌گیرنده بهره‌ای بر اساس شرایطی که شما تعیین کرده‌اید یا پلتفرم استفاده می‌کند، پرداخت می‌کند.

2. آیا وام‌دهی ارز دیجیتال ایده خوبی است؟

در حالی که می‌توانید از وام‌دهی ارز دیجیتال درآمد غیرفعال کسب کنید، این همیشه به معنی این نیست که ایده خوبی است. برنامه‌های مالی غیرمتمرکز هنوز یکی از راه‌های رایج دزدی از ارز دیجیتال هستند.

3. چقدر وام‌دهی ارز دیجیتال سودآور است؟

این بستگی به مقدار ارزی که به پلتفرم وام‌دهی ارائه می‌دهید، شرایطی که به شما داده شده و اینکه آیا ارزش‌های بازار کاهش می‌یابد، دارد.

4. چه عواملی بر نرخ بهره وام‌های رمزنگاری تاثیر می‌گذارد؟

نرخ بهره وام‌های رمزنگاری به عواملی مانند نوع ارز دیجیتال وثیقه، مدت زمان وام، میزان بدهی و شرایط بازار بستگی دارد.

سخن پایانی

وام‌های رمزنگاری یا وام‌های کریپتو نوعی تسهیلات مالی هستند که در آن‌ها دارایی‌های دیجیتال (مانند بیت کوین، اتریوم و سایر ارزهای رمزنگاری شده) به عنوان وثیقه برای دریافت وام به صورت ارز فیات (مانند دلار) یا سایر ارزهای دیجیتال ارائه می‌شود. این نوع وام‌ها در سال‌های اخیر با رشد محبوبیت ارزهای دیجیتال، به یکی از روش‌های رایج تامین مالی در دنیای کریپتو تبدیل شده است. در نهایت، وام‌های رمزنگاری می‌توانند ابزاری مفید برای سرمایه‌گذاران و کسب‌وکارهای فعال در حوزه ارزهای دیجیتال باشند، اما ریسک‌های خاص خود را نیز دارند. قبل از تصمیم‌گیری برای دریافت وام رمزنگاری، حتماً مزایا و معایب آن را به دقت بررسی کنید و با توجه به شرایط خود، تصمیم بگیرید.

گردآوری:بخش سرمایه های دیجیتال بیتوته