اتریوم چیست و چه کاربردی دارد؟

مجموعه: سرمایه های دیجیتالی

اتریوم چیست و چه کاربردی دارد؟

آشنایی با اتریوم

آیا می دانید اتریوم چیست؟

اتریوم نوعی ارز دیجیتال است، یک وسیله مبادله ای که منحصراً به صورت آنلاین وجود دارد. اتریوم یکی از محبوب ترین ارزهای دیجیتال است و از نظر اندازه کل (از آوریل 2022)، پس از بیت کوین، سکه ای که مترادف با ارز دیجیتال شده است، در رتبه دوم قرار دارد.

هنگامی که بیت کوین در سال 2009 راه اندازی شد، توجه بسیاری از مردم را به خود جلب کرد. یکی از آنها ویتالیک بوترین، برنامه نویسی بود که بعداً اتریوم را با سرمایه گذاری جمعی آن در سال 2014 تأسیس کرد. این مقاله نگاهی دقیق به اتریوم، موارد استفاده از آن، نحوه خرید و چرایی انتخاب OriginStamp دارد.

اتریوم بر روی یک شبکه کامپیوتری غیرمتمرکز یا دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین کار می کند که ارز را مدیریت و ردیابی می کند. فکر کردن به یک بلاک چین مانند رسید در حال انجام هر تراکنشی که تا به حال در ارز دیجیتال انجام شده است می تواند مفید باشد. رایانه های موجود در شبکه تراکنش ها را تأیید می کنند و از صحت داده ها اطمینان می یابند.

اتریوم چیست؟

اتریوم یک نرم افزار غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین است که دارای عملکرد قرارداد هوشمند است. اتریوم منبع باز است و در درجه اول برای پشتیبانی از دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان به نام اتر استفاده می شود. اتریوم قراردادهای هوشمند و برنامه های کاربردی ساخته شده بر روی بلاک چین را قادر می سازد تا بدون کلاهبرداری، خرابی، کنترل یا هرگونه تداخل شخص ثالث به آرامی اجرا شوند. 

اتریوم همچنین یک زبان برنامه نویسی است که به توسعه دهندگان در ایجاد برنامه های کاربردی توزیع شده کمک می کند . یکی از پروژه های مهم با اتریوم، مشارکت مایکروسافت با ConsenSys است که بلاک چین اتریوم را به عنوان یک سرویس در Microsoft Azure ارائه می کند تا توسعه دهندگان و مشتریان سازمانی را قادر می سازد تا یک محیط توسعه دهنده بلاک چین با یک کلیک داشته باشند که مبتنی بر ابر است. 

اتریوم در سال 2016 به دو بلاک چین مختلف یعنی اتریوم و اتریوم کلاسیک تقسیم شد. این به دلیل یک هک در اوایل همان سال بود که در آن هکر 50 میلیون دلار اتر را از بین برد. هکر از یک نقص پروژه شخص ثالث استفاده کرد و از یک DOA (مجموعه قرارداد هوشمندی که از پلتفرم اتریوم نشات می گیرد) سوء استفاده کرد. 

اتریوم در سپتامبر 2019 دومین ارز دیجیتال بزرگ در بازار بود. ایده اتریوم این است که امروز روند استفاده از برنامه های کاربردی در اینترنت را اصلاح کند. امروزه، بسیاری از واسطه های شخص ثالث به ما کمک می کنند تا کارهایی را که می خواهیم در اینترنت انجام دهیم.

در نتیجه، داده های ضروری مانند داده های مالی کاربران از برنامه های مختلف در سرورهایی که توسط این اشخاص ثالث کنترل می شوند ذخیره می شوند. این بدان معناست که اشخاص ثالث کنترل داده ها را در دست دارند و می توانند هر کاری را با داده ها و بدون رضایت کاربر انجام دهند. علاوه بر این، خطر قابل توجهی را برای حملات هکرها به همراه دارد.

نحوه استفاده از اتریوم :

بلاک چین غیرمتمرکز است زیرا دفتر کل عمومی آن در یک مکان واحد ذخیره نمی شود. دفتر کل عمومی بر روی هزاران رایانه داوطلب در سراسر جهان ذخیره می شود که به هر یک از آنها یک گره می گویند. راستی آزمایی داده های ذخیره شده در بلاک چین شامل بیش از نیمی از گره ها قبل از تأیید صحت می شود. رمزنگاری برای ایمن نگه داشتن تراکنش ها در شبکه بلاک چین و همچنین تأیید آنها استفاده می شود. 

از رایانه ها برای حل معادلات پیچیده ریاضی استفاده می شود که به تأیید تراکنش ها در شبکه و وارد کردن بلوک های جدید به زنجیره کمک می کند. 

اتر، درست مانند هر ارز دیجیتال دیگر، می تواند در تراکنش های مالی به عنوان یک ارز دیجیتال استفاده شود. اتر همچنین به عنوان رسانه ای عمل می کند که از طریق آن کاربران می توانند هر کاری را در اتریوم انجام دهند. 

اتریوم قصد دارد سیستمی ارائه دهد که به کاربران کنترل بیشتری بر روی داده هایشان بدهد و همچنین اجازه می دهد تا برنامه ها روی بلاک چین ساخته و اجرا شوند. برای اجرای این برنامه ها و داشتن این سطح از کنترل بر روی پلتفرم اتریوم، به اتر نیاز دارد. هر چه تعداد افرادی که از این پلتفرم استفاده می کنند بیشتر باشد، هزینه ها نیز بیشتر می شود. 

نحوه ذخیره اتر :

برای ذخیره اتر، کاربر به کیف پول اتریوم نیاز دارد. اکثر این کیف پول ها دیجیتال هستند و از طریق لپ تاپ یا گوشی هوشمند قابل دسترسی هستند. کیف پول اتریوم کلید خصوصی (کلیدهای مخفی که کاربر با آن می تواند به اتر دسترسی داشته باشد) کاربر را ذخیره می کند.

اگر کاربر کلید خصوصی خود را گم کند، اتر خود را از دست داده است و برای بازیابی کلید خصوصی شما چیزی مانند میز راهنمایی یا خدمات مشتری وجود ندارد. 

کیف پول انواع مختلفی دارد.

کیف پول های سخت افزاری:  دستگاه های الکترونیکی مانند USB است که می توان از آنها برای امضا و ارسال تراکنش های اتر بدون آنلاین بودن استفاده کرد. آنها از اینترنت جدا هستند و سطح بالاتری از امنیت را ارائه می دهند. هک کردن آن آسان نیست و برای ذخیره مقدار زیادی اتر مناسب است. از جنبه منفی، کیف پول های سخت افزاری این است که می توانند مانند هر کلید دیگری گم شوند.

کیف پول های رومیزی و موبایل:  کیف پول های رومیزی کیف هایی هستند که روی لپ تاپ یا رایانه شخصی اجرا می شوند، در حالی که کیف پول های موبایل روی تلفن هوشمند اجرا می شوند. این کیف پول ها می توانند حافظی یا غیر حافظی باشند. کیف پول های نگهبانی برای ایمن نگه داشتن کلید خصوصی کاربر به اشخاص ثالث وابسته هستند. با این حال، این خطرات خود را دارد زیرا این اشخاص ثالث می توانند هک شوند. کیف پول های غیر حافظ به اشخاص ثالث برای محافظت از کلید خصوصی خود وابسته نیستند. آنها توسط کاربر ایمن نگهداری می شوند.

کیف پول کاغذی:  این گزینه شامل چاپ یا نوشتن کلید خصوصی روی یک تکه کاغذ و ایمن نگه داشتن آن در جایی است. قدیمی ترین روش نگهداری است. تنها چیزی که در مورد این موضوع وجود دارد این است که باید به یاد داشته باشید که در کجا نگهداری می شود.

کیف پول های وب:  اینها کم ایمن ترین روش ذخیره سازی هستند که شامل ذخیره کلیدهای خصوصی به صورت آنلاین است. 

کیف پولی که به اینترنت متصل است را ذخیره سازی داغ می گویند، در حالی که کیف پولی که به اینترنت متصل نیست، ذخیره سازی سرد نامیده می شود. برای به دست آوردن حداکثر امنیت، بهتر است کیف پول سرد و گرم را با هم ترکیب کنید.

کاربردهای اتریوم

نحوه خرید اتر :

روش های مختلفی برای خرید اتر وجود دارد.

• پلتفرم های تبادل آنلاین:  این معمولا ساده ترین روش خرید ارزهای دیجیتال است. این شامل پلتفرمی است که اتر را در ازای هزینه ای خرید و فروش می کند. می توانید اتر را از این پلتفرم ها با ارز فیات (دلار، یورو، پوند) با حواله بانکی یا کارت نقدی یا اعتباری خریداری کنید. پلتفرم ها با قوانین «مشتری بدانید» (KYC) مطابقت دارند، به این معنی که هویت کاربر باید قبل از اینکه کاربر بتواند روی پلتفرم تراکنش انجام دهد، تأیید شود. نمونه ای از چنین پلتفرمی Coinbase است.

• پلتفرم‌های معاملاتی:  این پلتفرم ها فروشندگان و خریداران را از طریق یک واسطه به یکدیگر متصل می کنند و همچنین می توانند یک ارز دیجیتال را با ارز دیگری مبادله کنند.

• همتا به همتا:  این روش شامل تماس مستقیم خریدار با فروشنده و مذاکره در مورد قیمت ها می شود. هیچ واسطه ای در این فرآیند دخیل نیست و هیچ هزینه ای پرداخت نمی شود. برخی از شهرها مانند تورنتو و نیویورک وجود دارند که اغلب جلسات اتریوم دارند.

اتریوم چگونه کار می کند ؟

اتریوم توسط هیچ شخص یا نهاد ثالثی کنترل نمی شود. در عوض، آنها توسط کدها کنترل می شوند. چندین قطعه گرد هم می آیند تا اطمینان حاصل شود که اتریوم مطابق با آن عمل می کند.

قراردادهای هوشمند:  تمام هدف اتریوم داشتن سیستمی که توسط شخص ثالث کنترل نمی شود، بلکه توسط کدها کنترل می شود، از قراردادهای هوشمند ناشی می شود . قراردادهای هوشمند به طور خودکار زمانی اجرا می شوند که برخی از شرایط اعلام شده بدون کمک هیچ نهاد خارجی برآورده شوند.

قراردادهای هوشمند در هر ارز دیجیتال دخیل هستند. آنها محدود به اتریوم نیستند و می توان از آنها در خارج از اتریوم استفاده کرد، اما به دلیل استفاده از اتریوم معروف هستند. بیت کوین همچنین از قراردادهای هوشمند اولیه پشتیبانی می کند، اما کاربردهای آن در مقایسه با اتریوم محدود است. برخی از توسعه دهندگان و محققان از قراردادهای هوشمند انتقاد کرده اند که این قراردادها فرصت هایی را برای آسیب پذیری های امنیتی باز می کند.

بلاک چین اتریوم:  در اینجا تاریخچه تمام قراردادهای هوشمند اجرا شده ذخیره می شود. صدها گره از سراسر جهان یک کپی از کل بلاک چین را ذخیره می کنند. هزاران رایانه هر زمان که یک قرارداد هوشمند اجرا می شود، پردازش می کنند تا اطمینان حاصل شود که تمام قوانین ذکر شده رعایت شده است. گره ها فقط جزئیات تراکنش را ذخیره نمی کنند. همچنین در یک گره حساب ها، کد قرارداد هوشمند، وضعیت قرارداد هوشمند ذخیره می شود. همه گره ها از مجموعه قوانین یکسانی برای تأیید یک تراکنش پیروی می کنند و همه آنها متصل هستند. 

ماشین مجازی اتریوم (EVM):  ماشین مجازی اتریوم قراردادهای هوشمند را اجرا می کند. این کمک می کند قرارداد هوشمند نوشته شده در یک کامپیوتر زبانی که نمی تواند بخواند به زبانی (بایت کد) که می تواند بخواند، ترجمه کند. EVM می تواند حداقل 140 کد مختلف را با وظایف خاص اجرا کند. 

اتر:  همانطور که قبلاً گفته شد، اتر ارز دیجیتال بومی اتریوم است. اتر در حساب ها ذخیره می شود و دو نوع حساب وجود دارد. حساب های دارای مالکیت خارجی برای نگهداری و ارسال اتر توسط کاربران استفاده می شود و حساب های قراردادی حساب هایی هستند که قراردادهای هوشمند را نگه می دارند.

اثبات کار:  زمانی که بلوکی از تراکنش ایجاد می شود، ماینرها در تلاش برای به دست آوردن ارزش صحیح بلوک، مقادیری را تا زمانی که آن را دریافت کنند تولید می کنند. سپس یک مقدار هش در سراسر شبکه برای گره ها ارسال می شود تا زمانی که ماینر آن را پیدا می کند تأیید شود. اگر اعتبارسنجی شود، ماینر اتری را که هنگام کشف هش باز کرده بود، دریافت می کند. با این حال، طرحی برای تغییر به الگوریتم جدیدی به نام اثبات سهام وجود دارد که گفته می شود در مقایسه با اثبات کار، توان محاسباتی و برق کمتری مصرف می کند. 

قراردادهای هوشمند در مقابل قراردادهای سنتی

موارد استفاده اتریوم :

امور مالی غیرمتمرکز (Defi):  امور مالی غیرمتمرکز اصطلاحی است که برای اشاره به خدمات و محصولات مالی استفاده می شود که در دسترس هر کسی است که می تواند از اتریوم استفاده کند. هیچ مرجعی نمی تواند دسترسی کاربر را به چیزی منع کند یا پرداخت ها را مسدود کند، و بازارها همیشه با Defi باز هستند. هرکسی می تواند کدها را بازرسی کند، و دیگر خطر خطاهای انسانی وجود ندارد، زیرا سرویس ها اکنون خودکار هستند و توسط کد کنترل می شوند. در امور مالی سنتی، برخی از مشکلات موجود عبارتند از :

• محرومیت فرد از استفاده از خدمات مالی

• خدمات مالی می تواند مانع از دریافت حقوق یک فرد شود.

• محدودیت ساعات معاملاتی به ساعات معاملات مناطق زمانی خاص

• نهادها و دولت های متمرکز می توانند به میل خود بازارها را تعطیل کنند.

در سیستم Defi، کاربر پول خود را نگه می دارد و کنترل کاملی بر آن دارد، انتقال وجه فقط چند دقیقه طول می کشد، برای هر کسی باز است و بازار همیشه باز است. یک کاربر همچنین می تواند در هر نقطه از جهان پول ارسال کند، به ارزهای ثابت دسترسی داشته باشد، وجوه قرض کند با وثیقه یا بدون وثیقه، خرید و فروش بیمه، و بسیاری موارد دیگر.

توکن های غیرقابل تعویض (NFT):  NFTها نشانه هایی هستند که می توان آنها را به آیتم های منحصر به فرد متصل کرد و با هیچ مورد دیگری قابل تعویض نیستند. آنها اجازه می دهند از نظر ارز دیجیتال به هنر، موسیقی و غیره ارزش داده شود. آنها در بلاک چین اتریوم ایمن هستند و می توانند در هر زمان تنها یک مالک داشته باشند. یک NFT جدید را نمی توان کپی و جایگذاری کرد و هیچ دوتایی نمی توانند یکسان باشند. آنها با هر چیزی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است سازگار هستند. NFT ها را می توان در هر جایی فروخت و صاحبان آن به بازار جهانی دسترسی دارند. 

سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAO): DAO ها به طور جمعی تحت مالکیت و اداره اعضای خود هستند و بر اساس قراردادهای هوشمند عمل می کنند. آنها مبتنی بر اینترنت هستند و دارای خزانه های داخلی هستند که بدون اجازه گروه قابل دسترسی نیستند. آنها با پیشنهادات و رای گیری تصمیم می گیرند تا اطمینان حاصل شود که همه افراد گروه می توانند نظرات خود را بیان کنند.

هیچ مدیر عامل یا مدیر ارشد مالی وجود ندارد و قوانینی که بر مخارج آنها حاکم است بخشی از کد DAO است. کدها و تمام فعالیت های آنها شفاف است و یک سیستم دموکراتیک را اجرا می کند. آرایی که به صورت خودکار جمع آوری می شوند قبل از اعمال هر تغییری لازم است. نمونه هایی از DAO ها سازمان های خیریه، سرمایه گذاری ها، شبکه های فریلنسر و غیره هستند.

OriginStamp چگونه از بلاک چین اتریوم استفاده می کند ؟

مانند دیگر بلاک چین ها، اتریوم یک دفترکل فقط ضمیمه است و هر داده ذخیره شده در آن در برابر دستکاری ایمن است. OriginStamp از بلاک چین اتریوم به عنوان یکی از بلاک چین ها برای ایجاد مهرهای زمانی مبتنی بر بلاک چین ضد دستکاری استفاده می کند.

سپس می توان از مهرهای زمانی OriginStamp برای اثبات اینکه یک سند یا دارایی دیجیتال در یک زمان خاص وجود داشته و از آن زمان تغییر نکرده است استفاده کرد. آخرین API رویداد از OriginStamp همچنین از اتریوم برای ایجاد زنجیره های رویداد شفاف و غیرقابل تغییر استفاده می کند.

نتیجه :

درست پس از بیت کوین، اتریوم نیز یک پلتفرم رو به رشد است. از آوریل 2021، این دومین بلاک چین بزرگ در جهان است. در چند سال آینده، اتریوم ممکن است بزرگتر از بیت کوین شود و توسط سازمان های بزرگی مانند گوگل و فیس بوک مورد استفاده قرار گیرد. این بیشتر به دلیل طیف گسترده تر برنامه های آن است.

گردآوری: بخش سرمایه های دیجیتالی بیتوته