تقویم تاریخ -24 آذر

مجموعه: تقویم تاریخ

1256م:نیروهای هلاکوخان («هولاگو» درست است) ایلخان مغولی ایران، پسر تولي، نوه چنگيز و برادر قوبيلاي قاآن (خان بزرگ و حکمران چين) 15 دسامبر 1256 میلادی (24 آذر) وارد دژ معروف الموت شدند و و آن را که از پایگاههای مهم اسماعیلیه بود تصرف کردند. رکن الدین خورشاه رئیس دژ در برابر حمله مغولان پس از یک مقاومت کوتاه تسلیم شده بود. اسماعیلیه در آن زمان در نقاط مختلف ایران بویژه در خراسان دارای 23 دژ (قلعه) بودند. هلاکو که از ترور خواجه نظام الملک و تنی چند از قدرتمداران وقت به دست گروه ضربت اسماعیلیه معروف به فدائیان آگاه شده بود کمر به قلع و قمع آنان بسته بود. قلعه الموت در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا ـ در کوههای البرز و منطقه رودبار ساخته شده و ویرانه آن باقی مانده است. یک امیر دیلمی آن را در نیمه دوم قرن نهم میلادی ساخته و برآن نام آشیانه عقاب گذارده بود. حسن صبّاح (بزرگشده ری) که در مصر به اسماعیلیه گرویده بود پس از بازگشت به وطن باتدابیری در دهه هشتم سده یازدهم میلادی (با محاسباتی؛ سال 1088) دژ الموت را تصاحب شده و به ایجاد گروه فدائیان از روستائیان محل دست زده بود. مارکو پولو ایتالیایی (متولد 1254 و متوفي 1324) که در دوران مغولان از ایران دیدن کرد و در سال 1295 میلادی به الموت رفت در سفرنامه خود از فدائیان اسماعیلیه به عنوان حشّاشین نام برده و نوشته است که حسن صبّاح و جانشینانش به افراد مامور ترور قبلا حشیش می دادند. این واژه حشّاشین به تدریج در زبانهای اروپایی به صورت «اسسین» درآمده و معنای تروریست به خود گرفته است.

1950م:15دسامبر سال 1950 (24 آذرماه 1329) با يك نقشه از پيش تهيه شده دقيق، سران و بنيادگذاران حزب توده ايران كه برخي از آنان در كابينه هاي پیش از آن به وزارت هم رسيده بودند از زندان قصر فراركردند. آنان از جمله دكتر كيانوري، دكتر مرتضي يزدي، دكتر جودت، نوشين و قاسمي قبلا در اختيار محاكم نظامي بودند كه يك دادگاه دادگستري تهران اوايل آذر ماه آن سال به اعتراضشان رسيدگي، و اقدام محاكم نظامي درباره آنان را خارج از صلاحيت اعلام داشت و حكم داد كه پرونده جهت تحقيق به دادسراي تهران ارسال شود. پس از ابلاغ حکم به دستگاه قضايي ارتش، بررسي و مذاکره براي ردّ و يا قبول آن آغاز شد.

18روز پس از صدور اين حكم در حالي که هنوز تصميمي درباره ارسال پرونده به دادسراي تهران گرفته نشده بود و بعيد بود که با آن موافقت شود، با تهيه نقشه قبلي يك نفر با لباس افسري ارتش و خودرو نظامي به زندان قصر مراجعه و خود را نماينده دستگاه قضايي ارتش معرفي و زندانيان را تحويل گرفت. دو افسر نگهبان زندان هم كه از پيش در جريان ماجرا بودند به بهانه بدرقه زندانيان با همين خودرو فرار كردند. از ميان اين عده بعدا دكتر يزدي دستگير و به اعدام محكوم شد كه مجازات او به حبس ابد كاهش يافت.

حزب توده پس از تيراندازي به شاه در 15 بهمن سال 1327 در دانشگاه تهران، غيرقانوني اعلام شده و سران آن تحت تعقيب قرار گرفته و به تدريج دستگير شده بودند.

سالها بعد، پس از بهبود مناسبات ايران با شوروي، اين دولت يكي از دو افسر نگهبان زندان قصر را كه پس از فرار، به آن كشور پناهنده شده بود به ايران تسليم داشت! كه در اينجا اعدام شد.

حزب توده در جريان انقلاب سال 1357 و پس از آن فعاليت خود را علني ساخت در انقلاب شركت كرد و سه سال پس از پيروزي انقلاب مورد سوء ظن جمهوري اسلامي قرار گرفت، شديدا سركوب و كيانوري هم به زندان افتاد.

حزب توده بزرگترين حزبي بود كه از آغاز قرن 20 در ايران به وجود آمده و شمار اعضاي آن در دوران حكومت مرحوم دكتر مصدق بيش از هر وقت ديگر بود.

1346ش:برپايه قانونی که در سال1346 به تصویب رسیده و محاکمه و مجازات قاچاقچيان مواد مخدر بر عهده محاكم نظامي قرار داده بود 24 آذرماه 1346 نخستين دسته از اين مجرمين تيرباران شدند. تجربه نشان داد كه اين اقدام هم نتيجه چشمگير نداشت، زيرا كه تا مصرف كننده وجود داشته باشد توليد كننده و توزيع كننده هم خواهد بود.

1356ش:محكمه نظامي تهران سرلشكر مقرّبي را كه با چند تن ديگر به اتهام جاسوسي براي شوروي دستگير شده بود 24 آذر 1356 به اعدام محكوم كرد كه دو هفته بعد (4 دي ماه)، اين حكم اجرا شد. در دادگاه گفته شد كه وي افسر رزمي نبوده و كار دفتري از جمله ترجمه اسناد نظامي مي كرده است!. ربّاني (خراساني) از مديران كل سابق آموزش وپرورش نيز كه از متهمان اين پرونده بود برغم بي گناه اعلام كردن خود و طومارهاي مردم به حمايت از او، بعدا محكوم به اعدام شد كه در جريان انقلاب از زندان آزاد گرديد.

1979م:شاه سابق، محمد رضا پهلوي، كه براي درمان بيماري سرطان به آمريكا رفته بود 15دسامبر 1979 عازم پاناما شد و ماهها در سايه ترس از استرداد و ترور در يك جزيره دوردست در اين كشور زندگي كرد كه از آنجا به مصر رفت و در اين كشور درگذشت و همانجا مدفون شد. مصر در آن زمان که رسانه ها هردم خبر از صدور حکم اعدام، تقاضاي استرداد، فرستادن کماندو و ... مي دادند تنها دولتي بود که حاضر شده شاه را بپذيرد. ورود شاه به آمريكا جهت درمان و اقامت كوتاه براي دولت كارتر دشواري هاي سياسي پديد آورده بود از جمله تصرف سفارت آمريکا در تهران. بالاخره با پادرمياني مقامهاي آمريكايي، دولت پاناما حاضر شد شاه سابق را درخاک خود بپذيرد. دولتهاي ديگر، حتي اردن كه پادشاه آن دوست شاه بود حاضر به پذيرقتنش نبودند و اين وضعيت بايد درس بزرگي براي دولتمردان باشد.

1932م:فرضيه انتخاب منطقي مقام انتخابی از نماينده شورا و ... تا مدير جامعه = رئیس دولت (Rational Choice Theory ) به صورتي كه در دائرةالمعارف هاي دمكراسي منعكس است و در مدارس علوم سياسي تدريس مي شود 15 دسامبرسال 1932 در يك نشست مشترك گروهي از جامعه شناسان ارشد، استادان فلسفه و علوم سياسي پذيرفته شده است.

طبق اين فرضيه؛ انتخاب نماينده، وكيل و ... تا رئیس دولت بايد با توجه به هدف و رسالت باشد (آبجكتيو) كه در هر وضعيت جامعه روشن و معين (بديهي) است. به عبارت ديگر؛ وضعيت روز و دشواري هاي جامعه، رسالت و هدف را روشن مي سازد و رسالت ها برنامه كار را به دست مي دهد كه خصوصيات و پيش شرطهاي نامزد نمايندگي و یا مدیرّیت (در آن برهه خاص) بايد با آن مطابقت داشته باشد تا انتخاب منطقي صورت گيرد و مسائل روز (جاري) آن جامعه حل شود. به علاوه، وسائل اطمينان بخشي (از جمله رسانه هاي حرفه اي، مستقل و بي طرف) بايد در دسترس باشند تا انتخاب كنندگان از طريق آنها با خصوصيات واقعي نامزدها (ضعف ها و قوت هاي آنان) آشنا شوند و با چشم باز و بررسي كامل، فرد و افراد را كه براي انجام رسالت (در آن برهه) بهتر تشخيص دهند در نظر بگيرند و برگزينند. پيش شرطها و خصوصيات نمايندگي پارلمان، شوراهاي شهر و بالاتر از همه رياست قوه مجريه در يك كشور در حال جنگ (سرد و گرم) و يا انقلاب و يا در حالت بحران و قحطي نمي تواند با زمان صلح و آرامش و پويايي يكسان باشد زيرا كه هدف و رسالت در هر شرايطي فرق مي كند و اگر پيش شرط و خصوصيات نامزد نمايندگي با رسالت (هدفي كه بايد تامين شود و برنامه اي كه بايد به انجام برسد) همخواني نداشته باشد، عمل انتخاب خلاف منطق (عقل و خرد) و اصول رياضي (رشنال) خواهد بود. به عبارت ديگر؛ دليلي وجود ندارد كه يك پزشك فداكار و يا يك فرد فروتن بتواند يك نماينده خوب براي پارلمان - در هر شرايط روز - باشد.

اصحاب اين فرضيه برحسب شرايط هر جامعه، مدلهاي گوناگون «انتخاب منطقي» ارائه داده و گفته اند كه مهمترين شرايط عمومي يك نماينده بايد توان او در تصميمگيري و نداشتن غرض ديگري، جز انجام تمام و كمال همان رسالتي باشد كه براي آن انتخاب شده است.

2003م:اگر پوشش گسترده اي را كه رسانه هاي كشورهاي صنعتي 12 و 13 دسامبر 2003 ( تا لحظه انتشارخبر دستگيري صدام حسين) به مردن نهنگ سياه ( نهنگ قاتل ) شش تني هشت متري به نام « كيكو » در آبهاي نروژ داده بودند به مرگ و مير از بيماري ها و موارد متعدد و روزانه نقض حقوق بشر و فقر و استثمار مي دادند ، نه از ميليونها قرباني ايدز در آفريقا اثري بود و نه از دشواري هاي انساني در هر گوشه از جهان.

هنر « كيكو » در اين بود كه در زماني كه در يك اكواريوم عمومي در مكزيك بود آن را در يك فيلم سينمايي تحت عنوان « فري ويل » شركت داده بودند و شهرت به دست آورده بود.

كار اين شهرت ـ كه خالق آن نيز رسانه ها بودند ـ به جايي رسيد كه بنياد« كيكو » براي حمايت از آن و بازگرداندنش به عالم توحش تاسيس شد و دهها ميليون دلار جمع آوري كرد . با اين پول ، « كيكو » با هواپيماي ويژه براي آشنا شدن با زندگي در اقيانوس به نقطه اي درايالت« ارگون» آمريكا انتقال داده شد و زير مراقبت چند متخصص دوسال در آنجا بود و سپس با هزينه سنگين به آبهاي ايسلند ـ همان جايي تا دو سالگي بود و به دام انداخته شده بود ـ منتقل شد ، ولي نتوانست با نهنگهاي وحشي انس بگيرد و غذايش را مستقلا به دست آورد .

بنياد « كيكو » كه چنين ديد يك كشتي كوچك و چند خدمه در همه ساعات مامور مراقبت از آن كرد. اين خدمتكاران نهنگ هر روز هشتاد كيلو گرم ماهي به كيكو مي خوراندند. البته رفتار روزانه كيكو به پژوهشگراني كه زندگي وحش را مطالعه مي كنند كمك بسيار كرد.

« كيكو » با اين كه سه سال را در آبهاي ايسلند گذراند نتوانست انس به انسان را از دست بدهد . زبان نهنگهاي همجنس خود را درك مي كرد ولي اين صدا ها آن حيوان را گيج مي كرد. جز يك بار ، مي ترسيد كه در زير يخ شنا كند. با انسان زيستن را بر ورود به دسته نهنگها تر جيح مي داد.

1791م:اصلاحيه هاي دهگانه اول قانون اساسي ايالات متحده موسوم به اعلاميه حقوق (مردم) يا Bill of Rights كه مهمترين اصلاحيه هاي اين قانون است از 15 دسامبر سال 1791 ميلادي به اجرا گذارده شده است.

طبق اصلاحيه اول از اين ده اصلاحيه، آزادي مطبوعات؛ نطق و بيان و اظهار عقيده؛ تشكيل اجتماعات مسالمت آميز و ابراز اعتراض و تسليم شكايت به مقامات و مراجع تضمين شده و آزادي مذهب يك حق خوانده شده كه دولت آمريكا حق ندارد يك مذهب را به مردم بقبولاند و يا پيروي از يك مذهب را محدود كند.

برپايه اصلاحيه دوم، در ايالات متحده حمل اسلحه از سوي افراد آزاد است. در اصلاحيه چهارم امنيت شخصي، خانه و اوراق هر فرد تضمين شده و بازرسي و توقيف غير منصفانه منع گرديده است. در اصلاحيه پنجم در توقيف نگهداشتن فرد بدون راي هيات منصفه قدغن گريده است. اصلاحيه ششم تاكيد بر تسريع دادرسي منصفانه دارد، مجازات ظالمانه و خواستن وجه الضمان سنگين ممنوع شده و اصلاحيه دهم قدرت حكومت را ناشي از مردم و ايالات مي داند، نه دولت فدرال. در مقدمه اين اصلاحيه هاي دهگانه تاكيد بر لايتغير بودن آنها شده است.

باتوجه به اصلاحيه اول است كه درآمريكا براي انتشار هرگونه نشريه از جمله روزنامه نياز به دريافت پروانه از كسي نيست و محدوديت ندارد و اگر كسي از اين طريق مرتكب تخلفي شود و به حقوق ديگري خدشه وارد آورد با او مطابق قوانين عمومي رفتار خواهد شد. بنابر اين؛ ضابطه جدا گانه اي (قانون مطبوعات) وجود ندارد.

1840م: 15دسامبر سال 1840، خاكستر بقاياي جسد ناپلئون بناپارت در Les Invalides فرانسه طي مراسم باشكوهي به خاك سپرده شد.

وي در سال 1815 در واترلو واقع در بلژيك امروز از نيروهاي اتحاديه اي مرکب از چند قدرت اروپايي كه بر ضد او تشكيل شده بود شكست خورده و به جزيره سنت هلن در اقيانوس اطلس تبعيد و در همانجا فوت شده بود.

پس از گذشت سالها، هنگام انتقال استخوانهاي ناپلئون به فرانسه؛ از اين استخوانها چنان استقبالي شد كه تا آن روز در طول تاريخ سابقه نداشت؛ زيرا كه وي ديگر قدرتي نداشت كه مردم برايش حساب باز كنند. بيش از يكصد هزار فرانسوي استخوانهاي اورا از ورود به خاک فرانسه تا پاريس در طول دهها كيلومتر مشايعت كرده بودند. اين چنين استقبالي هر سياستمداري را دلگرم به خدمت به وطن مي كند. قدر شناسي مردم از يك فرزند وطن باعث ايجاد انگيزه خدمت در همگان و ترقي ميهن مي شود.

ناپلئون براي اعتلاي فرانسه بود كه آن همه تلاش كرد. وي نه تنها وطن خود را به صورت قدرت اول اروپا در آورد بلكه دستگاه قضايي مدرن با قوانيني جامع و يك نظام پيشرفته آموزش و پرورش كه مورد اقتباس ساير كشورها قرار گرفته است برايش به وجود آورد.

1944م:چهار ماه و نيم مانده به تصرف برلن به دست ارتش سرخ و خودكشي هيتلر، شارل دوگل - يك ملي گراي فرانسوي كه متوجه شده بود انگلستان رقيب قديمي فرانسه باطنا نمي خواهد پس از شكست آلمان، وطن او فرانسه يك قدرت اروپا باشد و جايگاه پيش از جنگ را به دست آورد دست به رشادت بزرگي زد و بدون تبادل نظر با انگلستان و شايد هم آمريكا از طريق تهران به مسكو رفت و 15 دسامبر سال 1944 در اين شهر با استالين ملاقات كرد و پيمان اتحاد بست. سفر دوگل به روسيه هنگامي صورت گرفته بود که فرانسه فاقد قدرت بود و نياز به کمک آمريکا و انگلستان داشت.

وي پس از جنگ نيز به دوستي خود با شوروي ادامه داد و چنين روابطي را هم با آلمان (آلمان غربي) برغم اينکه آلماني ها در آغاز جنگ جهاني دوم فرانسه را اشغال كرده بودند بر قرار ساخت و همين دوستي به تشكيل بازار مشترك و سپس اتحاديه اروپا انجاميد. دوگل تازنده بود انگلستان را به جامعه اروپا راه نداد.

2003م:يک روز پس از دستگيري صدام حسين در حفره اي (به قول آمريکاييان؛ سوراخ موش) در يک خانه روستايي در الدوار در کنار دجله، 14 دسامبر 2003 مقامات نظامي آمريكا در عراق كه اين كشور را از آوريل اين سال در اشغال داشته اند اعلام كردند كه صدام حسين را كه قبلا از رياست جمهوري عراق بركنار ساخته بودند دستگير كرده اند. صدام حسين از زمان ورود نيروهاي آمريكا به حاشيه شهر بغداد خود را پنهان ساخته بود و جز بيرون دادن دو نوار صدا اثري از او نبود. در هشت ماهي كه از پنهان شدن صدام مي گذشت بسياري از مقامات تراز اول دولت او دستگير و يا تسليم شده بودند، دو پسر و نوه اش كشته و دخترانش به اردن پناهنده شده بودند و دولت آمريكا براي مرده و يا زنده وي 25 ميليون دلار جايزه تعيين كرده بود.

طبق اظهار مقامات نظامي آمريكا در عراق، صدام در کلبه اي در يک مزرعه ، و نه چندان دور از شهرك «ادوار» در 16 كيلومتري «تكريت» در يك زيرزميني در عمق دو و نيم متري به وسعت دو در 3 متر كه بر مدخل کوچک آن يک قطعه «اسفنج فشرده» پلاستيک آلوده به خاک و گل - ويژه بسته بندي وسائل شکستني قرارداده و روي آن قاليچه کهنه اي افکنده بودند پنهان شده بود. اين زيرزميني در فاصله يك متري ساختمان يك خانه خشت و گلي دو اطاقه قرارداشت و در محوطه اطراف، تعدادي بز و گوسفند چرا مي کردند.

رئيس جمهور برکنار شده عراق هنگام دستگير شدن لباسي كثيف برتن و ريشي بلند داشت و يك سلاح كمري آماده شليک در اختيار او بود و با اين که اين تپانچه روي زانويش بود از آن استفاده نكرد و به محض ورود نظامي آمريكايي به زيرزميني قفس مانند تسليم شد و در پاسخ به پرسش آن نظامي که خود را معرفي کند گفت که "صدام حسين" است.

مخفيگاه صدام داراي هواكش برقي بود که با لوله به خارج راه داشت. در يك اطاق خانه مقداري لباس و بعضا استفاده نشده، يک جعبه حاوي 750 هزار دلار اسكناس يكصد دلاري و يک تفنگ کالاشنيکوف به دست آمد. از اطاق ديگر به صورت آشپزخانه استفاده مي شد که وضعيتي درهم و کثيف داشت.

در اين محوطه و در دسترس صدام، وسايل مخابراتي به دست نيامد و آن طور كه گفته شده بود با خود مواد منفجره و كپسول سيانور هم نداشت. هنگام نزديک شدن نظاميان آمريکايي به کلبه، يک خودرو تاکسي در نزديکي آن پارک شده بود و دو مرد جوان به محض احساس خطر از آنجا فرار کردند و به سمت درختان که تا دجله فاصله اي نداشت دويدند که دستگير شدند. بعدا معلوم شد که اين دو تن جاسم 17 ساله و علاء 19 ساله برادران الدوري مالک 38 ساله مزرعه و کلبه داخل آن بودند و تاکسي متعلق به علاء بود. اين دو گفتند که برادرشان الدوري يک بيمار قلبي است که در خانه اش در«ادوار» بستري است و او از 1991 تا 1995 يکي از نظاميان گارد کاخ صدام حسين بود که يه علت ابتلا ء به بيماري قلبي، بعدا معاف شده بود.

2003م:بامداد 14 دسامبر 2003 «ريچاد كلم Richard Clem» پستجي 50 ساله شهر دالاس ايالت تكزاس آمريكا كه علاقه زايدالوصفي به جان اف. كندي رئيس جمهور مقتول اين كشور داشت و همه كتابها و مقالات مربوط به ترور مرموز او در ميدان «ديلي پلازا» ي شهر دالاس را خوانده بود به همان نقطه اي كه گلوله به كندي اصابت كرده بود رفت و با شليك يك گلوله به عمر خود پايان داد.

نقطه اي كه كندي گلوله خورد با علامت "ضربدر" كه با سيمان ساخته اند مشخص شده است و ريچاد كلم روي همان علامت خود را كشت. ريچارد ده ساله بود که جان اف. کندي ترور شد.

کندي 22 نوامبر سال 1963 هنگام بازديد با خودرو روباز از شهر دالاس هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. طبق گزارش پليس از پنجره طبقه ششم ساختمان يک مدرسه به سوي "کندي" شليک شده بود و متهم به قتل نيز دو روز بعد هنگام انتقال از زندان به دادگاه با گلوله فرد ديگري کشته شد و اين فرد هم بعدا در زندان فوت کرد. هنوز اسرار اين قتل از پرده ابهام خارج نشده است. ليندن جانسون معاون او که بعدا رئيس جمهوري شد يک تکزاسي بود.

2006م:سكته مغزي تيم جانسون Timothy Peter Johnson، سناتور دمكرات ايالت داكوتاي جنوبي و انتقال او به بيمارستان در 13 دسامبر2006، اميداواري حزب دمكرات به كنترل سناي آمريكا از ژانويه 2007 را متزلزل كرده بود زيرا كه در آن دوره اكثريت اين حزب در سنا تنها با يك كرسي تامين شده بود. در پي انتقال جانسون به بيمارستان تنها اميداواري حزب دمكرات به اين بود كه وي دست كم تا دو سال (زمان انتخابات عمومي نوامبر 2008) زنده بماند، ولو اين كه نتواند كاري انجام دهد. طبق قوانين آمريكا، نمي توان سناتور و نماينده مجلس را مجبور به كناره گيري كرد، و با فوت سناتور نيز انتخابات فرعي صورت نمي گيرد بلكه فرماندار ايالت به اراده خود يك نفر را تا انتخابات عمومي بعدي به سنا مي فرستد تا كرسي خالي را پر كند و فرماندار ايالت داكوتاي جنوبي در اين زمان (سال 2006) يك جمهوريخواه بود.

در آمريكا، معاون رئيس جمهوري در عين حال رئيس سناي اين كشور با داشتن حق راي است كه در آن زمان او هم يك جمهوريخواه بود. رئيس سنا بودن معاون رئيس جمهوري آمريكا از ضعف هاي قوانين اين كشور است كه باعث تداخل قوا مي شود، همچنين نامزد كردن قضات ديوان عالي از سوي رئيس جمهوري.

تيم جانسون از دسامبر 2006 تا سپتامبر 2007 تحت درمان بود و نمي توانست بدون کمک راه برود. سخن گفتن او هم لکنت داشت ولي برغم پيش بيني اهل تفسير که عوارض خونريزي مغزي به عمر سياسي او پايان خواهد داد، جانسون از سپتامبر 2007 منظما در جلسات سنا حاضر شد بهبودي يافت و در انتخابات چهارم نوامبر 2008 بارديگر و براي سومين بار از ايالت خود به عضويت سناي آمريکا انتخاب شد.

1825: در روسيه يك بپاخيزي با هدف الغاء رسم خريد و فروش اراضي مزروعي با كشاورزانش و بعضي اصلاحات اجتماعي ديگر آغاز شد و 26 دسامبر ( 11 روز بعد ) به اوج خود رسيد كه به علت نداشتن سازمان ، از سوي نيروهاي نيكلاي اول سركوب شد.

1917: بلشويک هاي روس که پس از انقلاب اکتبر زمام اموررا به دست گرفته بودند با آلمان (سنترال پاور) ترک مخاصمه اعلام کردند و به اين ترتيب روسيه از جنگ جهاني اول خارج شد.

1954: دو منطقه واقع در کائيب؛ اروباAruba و آنتيل ندرلاند جزيي از قلمرو ندرلند (هلند) اعلام شدند.

1964: برگ درخت افرا ( شبيه برگ چنار ) علامت رسمي پرچم كانادا شد.

1997: سازمان پيمان بانکوک آسياي جنوب شرقي را منطقه اي که بايد تهي از سلاح اتمي باشد (منطقه غير اتمي) اعلام کرد.

1978: جيمي کارتر رئيس جمهور وقت آمريکا جمهوري خلق چين را به عنوان تنها چين در جهان برسميت شناخت و وعده داد که مناسبات ديپلماتيک آمريکا با تايوان را قطع کند.

منبع:iranianshistoryonthisday.com