آخرین وضعیت استاد «محمدعلی اسلامی ندوشن»

مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری

تاریخ انتشار : پنج شنبه, 14 اسفند 1399 23:26

به گزارش فارس، چند روزی است که برخی رسانه ها و حتی شبکه هایی در فضای مجازی اخباری مبنی بر درگذشت «استاد محمدعلی اسلامی ندوشن» را منتشر می کنند و در این میان حتی برخی اهالی رسانه هم به خطا رفتند.

برای آخرین وضعیت این استاد ادبیات با «محمود آموزگار» ناشر و مترجم گفت وگویی انجام شد، وی درباره آخرین وضعیت استاد گفت: امشب با خانم دکتر بیانی همسر استاد ندوشن درباره آخرین وضعیت استاد صحبت کردم که اعلام کردند وضعیت استاد تغییری نکرده و به جز ضعف و ناتوانی و از پا درآمدن که از عوارض کهولت سن است مشکل خاصی ندارند البته ناشنوایی و فراموشی ادواری را هم اضافه کنید.

وی با بیان اینکه این سومین تماس من با خانواده استاد در پی شایعات اخیر بود توضیح داد: واقعا لازم است قبل از انتشار این قبیل اخبار نسبت به صحت آن اطمینان حاصل شود.

دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن دارای دکتری حقوق بین‌الملل از دانشگاه سوربن فرانسه و استاد دانشکده حقوق علوم سیاسی، استاد کرسی ادبیات دانشگاه تهران و مؤسس فرهنگ‌سرای فردوسی است.

محمدعلی اسلامی ندوشن متولد ۱۳۰۴ در ندوشن یزد است. او دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل از فرانسه است و استاد پیشین دانشگاه تهران، که علاوه بر دروس حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن‌سنجی و ادبیات تطبیقی نیز می‌پرداخت. اسلامی ندوشن سال‌ها زندگی خود را صرف تحقیق در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرده و آثارش به‌صورت کتاب در بیش از ۵۰ جلد در زمینه‌های گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.

فعالیت‌های عمده این فرهیخته پرتلاش عرصه ادبیات، در زمینه نقد ادبی و ادبیات تطبیقی و نیز اجتماع و فرهنگ است، اسلامی ندوشن را می‌توان یک سفرنامه نویس، قصه‌گویی مسلط، محققی کامل و مترجمی جامع دانست که در هر کدام از وادی‌های نقد و داستان و ترجمه و تحقیق و سفرنامه ید طولایی دارد و در هر کدام از این وادی‌ها بسیط است و صاحب‌نظر.

در سوابق تألیفاتی مهم این استاد توانمند ادبیات، که بالغ بر ۵۰ کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی است. می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

در شعر نو دو مجموعه «گناه» و «چشمه»، در زمینه داستان نویسی، رمان «افسانه و افسون» و در داستان کوتاه «پنجره‌های بسته» در قالب نمایش نامه نیز «ابرزمانه وابرزلف» را به رشته تحریر در آورده است. در حسب حال نویسی چهار جلد کتاب شیرین و جذاب «روزها» در سفرنامه نویسی کتاب‌های «صفیر سیمرغ»، «آزادی مجسمه»، «در کشور شوراها»، «کارنامه چین» را نوشته است.

توجه به تاریخ و گذشته ایران که توجه نویسندگان برجسته معاصر را به خود جلب کرده، از جمله فعالیت‌های تاریخی اوست. کتاب «ایران و یونان در بستر باستان» حاصل این تتبع تاریخی است.

تألیفات بی نظیر او در زمینه شاهنامه، سند ملی ایرانیان را به خوبی به ما شناساند و مورد تمجید بسیاری از پژوهشگران قرار گرفت. مثل: زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه.

از سایر آثار این استاد ادبیات می‌توان به «نامه به فرزند»، «از رودکی تا بهار» (دو جلد)، «ایران و تنهایی‌اش»، «باران نه رگبار»، «تأمّل در حافظ‌»، «تحقیق در منظومه‌ ویس و رامین گرگانی»، «ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم»، ترجمه و مؤخره‌ «پیروزی آینده‌ دموکراسی»، ترجمه «جهاد در اروپا»، و..... اشاره کرد.