کامران تفتی:من اصلا نقش منفی نمی‌شناسم
- مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری
- تاریخ انتشار : یکشنبه, 09 آبان 1395 14:23
به گزارش جام جم،گفت‌وگوی زیر به بهانه اکران «این زن حقش را می‌خواهد» انجام شده که در ادامه می‌خوانید:
علاقه به بازیگری چقدر در شما ریشه دارد؟ در واقع اولین برخورد شما با مفهوم بازیگری به چه دوره‌ای برمی‌گردد؟
من با بازیگری بزرگ شدم. هفت سالم بود که اولین تئاترم را اجرا کردم و از هشت سالگی توسط پدرم (اردشیر تفتی که خود در زمینه بازیگری فعالیت داشت) به کلاس‌های تئاتر رفتم و بعد از آن هم تحصیلاتم را در این زمینه ادامه دادم. به دانشکده هنر رفتم، سختی‌هایش را به جان خریدم و به صورت حرفه‌ای این کار را دنبال کردم تا امروز که یک بازیگر هستم.
شما در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی نقش مثبت و منفی بازی کردید که چندتا از آن نقش منفی‌ها خیلی ماندگار شد. به نوعی نقش منفی‌ها را از یکسویگی نجات می‌دهید مثل نقش بهرام در «این زن حقش را می‌خواهد!»
من اصلا نقش منفی نمی‌شناسم. می‌خواهم بگویم نقش منفی و مثبت یا به عبارتی مطلق سفید و مطلق سیاه نداریم. البته زمانی که مثلا شما نقش یک قدیس یا اسطوره را بازی می‌کنید که سال‌ها در طول تاریخ در ذهن مردم به عنوان یک شخصیت مثبت پذیرفته شده، وضعیت فرق دارد، اما در حالت کلی نقش‌ها رنگ‌بندی‌های متفاوتی دارند. نقش‌هایی هم که از من در ذهن مردم به عنوان نقش منفی ماندگار شده درواقع کاراکترهای خاکستری اند که به شخصه خیلی دوستشان دارم.
واقعا فکر می‌کنید بهرام که شیشه اسید را روی صورت دختر مورد علاقه‌اش می‌پاشد، یک شخصیت خاکستری است؟
بله، کاملا. بهرام پسر دست و بال تنگی است که عاشق شده و خیلی محترمانه هم خواستگاری می‌کند، اما سرانجام مغلوب شرایط می‌شود و تصمیم اشتباهی می‌گیرد که تاوانش را هم پس می‌دهد. این داستان اصلا از ابتدا براساس یک پرونده در دادگستری ساخته شده. بنابراین این کاراکتر ما به ازای بیرونی دارد و نمی‌توان او را مطلقا سیاه دید.
وقتی فیلمنامه را خواندید، چقدر با این شخصیت احساس مشترک داشتید؟
در بحث عشق و عاشقی می‌توانستم درکش کنم، اما در جایی که به اشتباه رفت خیلی از من دور بود و تا به حال فکرش را هم نکرده‌ام. منتها تمام تلاشم را کردم که نقشم را باور کنم تا بتوانم باورم را درست و بجا به مخاطب انتقال دهم.
برای رسیدن به این باور چقدر روی این نقش تحقیق کردید یا به عبارتی این شخصیت نمود بیرونی برای شما داشت؟
مگر می‌شود بدون تحقیق نقشی را بازی کرد؟ بدون تحقیق نقش مصنوعی می‌شود، طوری که مخاطب آن را باور نمی‌کند. من با لطف دوستان توانستم افرادی را که مرتکب چنین کاری می‌شوند از نزدیک ببینم و ویژگی‌هایشان را بررسی کنم.
نقطه ضعف این عاشقان یا به تعبیری جنایتکاران را در چه دیدید؟
نقطه ضعفشان این است که حد نگه نمی‌دارند و تعادل را رعایت نمی‌کنند؛ یعنی فرهنگ عاشقی را بلد نیستند.
شما خودتان عاشق شده‌اید؟
بله
چالش‌های زیادی در شخصیت بهرام وجود دارد. از یک طرف خانواده‌ای ندارد و دل به فرزانه (با بازی میترا حجار) بسته که در ادامه او را از زندگی ساقط می‌کند و از طرفی دیگر برای همسرش (با بازی لعیا زنگنه) مردی کامل و ایده‌آل است! خودتان چه تعریفی از این تناقض‌ها دارید؟
شاید اگر پدر فرزانه راضی به این وصلت می‌شد، این اتفاق‌ها نمی‌افتاد و بهرام برای فرزانه یک همسر تمام‌عیار می‌شد. البته به هیچ وجه از کاری که بهرام می‌کند دفاع نمی‌کنم، اما می‌خواهم بگویم این آدم پتانسیل خوب بودن را هم داشت.
در کل نگران نمی‌شوید که از پس ایفای نقشی دور از روحیه و شخصیت واقعی‌تان برنیایید؟ چون بعضی از بازیگرها دقیقا به همین دلیل سعی می‌کنند نقش‌هایی را انتخاب کنند که به خود واقعی شان نزدیک باشد...
این دلواپسی و استرس بین تمام بازیگرهای دنیا وجود دارد که بتوانند بدرستی حالت نگاه، راه رفتن، حرف زدن و... کاراکتر مورد نظرشان را درست از آب و گل درآوردند، منتها این‌که من همیشه جار می‌زنم که بازیگری تخصص است، دقیقا به همین دلیل است. آن تخصص به شما کمک می‌کند که برای درآوردن شخصیتی که نقطه مقابلتان است از چه راهی و چطور بروید که آن را به قول معروف دربیاورید.
شما با بازی در سریال «زیر هشت» سیروس مقدم بیش از پیش برای مردم شناخته شدید. برایتان بازی در مدیوم‌های مختلف (سینما، تلویزیون و تئاتر) فرقی ندارد؟
من بازیگرم. تمام مدیوم‌ها ابزارهایی هستند که من بتوانم در آنها درست دیده شوم. در هر مدیومی هم که باشم با تمام توان و قلبم کار می‌کنم.
کدام‌یک از نقش‌هایی که بازی کردید بیشتر از همه دوست دارید؟
شاید خیلی کلیشه‌ای باشد، اما تمام نقش هایم را دوست دارم. چون همه آنها حاصل زندگی، تجربه و کار من است.
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
مشغول بازی در سریال «آرام می‌گیریم» روح‌الله سهرابی برای شبکه دوم هستم و ممکن است برای ماه رمضان امسال هم سریال محکم و خوبی داشته باشم.
این زن حقش را می‌خواهد
فیلمنامه «این زن حقش را می‌خواهد» با نام قبلی «پانسیون» مضمونی اجتماعی دارد و براساس داستانی واقعی به نگارش درآمده است. فیلم، داستان پایداری یک زن را روایت می‌کند که سعی دارد حق قانونی‌اش را از طریق مراجع قضایی برای قصاص فردی که به او اسید پاشیده، بگیرد.
بازی بازیگران مقابل
بازی میترا حجار و لعیا زنگنه در «این زن حقش را می‌خواهد» فوق‌العاده است. آنها بازیگران خوش‌اخلاق و کاربلدی هستند که از همکاری با آنها بسیار خوشحال شدم.
