بهانه‌های بنی اسراییلی آقای وزیر کی تمام می‌شود؟
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
بهانه‌های بنی اسراییلی آقای وزیر کی تمام می‌شود؟
شیخ‌الاسلامی که به لطف نزدیکی با محمود احمدی نژاد و رئیس دفترش پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرد، در مدت وزارت خود سعی کرده تا با بهره‌برداری از حمایت رئیس دولت ضعف مجموعه تحت مدیریت خود را بر گردن دیگر بخش‌های دولت بیندازد، غافل از اینکه بخش تعاون دارای ظرفیت‌های بسیاری است. در تعداد زیادی از کشورها به خصوص کشورهای آمریکایی و اروپایی با بهره گیری از این ظرفیت، فرصت‌های شغلی فراوانی را برای شهروندان خود ایجاد کرده‌اند.
شیخ الاسلامی وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی، روز گذشته برای پاسخگویی به سوالات و انتقادات نمایندگان در صحن علنی مجلس حاضر شد و همچون بقیه دوستان دولتی خود به جای ارائه راه کار برای حل مشکلات، «خطاب به نمایندگان مجلس» خواهان همکاری وزارتخانه‌های دیگر همچون جهاد کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت شد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اعتدال ، شیخ الاسلامی با بیان اینکه طبق قانون قبلی وزارت کار مسوول اجرای قانون کار و تنظیم روابط کارفرما و کارگر است، در پاسخ به نمایندگان گفت: اگر کسی شاغل باشد و مسایلی در دوران کار و یا پس از آن برای او ایجاد شود به ما مراجعه می‌کند و ما مسوول افراد شاغل و یا بازنشسته هستیم نه افراد بیکار. کار در بخش صنعت و خدمات و کشاورزی ایجاد می‌شود که هیچ کدام از این‌ها در دست ما نیست!
این اظهارات! جالب وزیر کار در حالی است که پیش از این و هنگامی که هنوز سه وزارتخانه تعاون، رفاه و کار با هم ادغام نشده بودند، شیخ الاسلامی در جواب انتقادات نمایندگان از عملکرد وزارت کار و تامین اجتماعی، نیز چنین استدلالهایی را مطرح کرده بود. به گفته «مهدی عیسی زاده»، زمانی که در کمیسیون نمایندگان از شیخ‌الاسلامی خواستار تدبیر برای کاهش بیکاری شده بودند، وی با بیان اینکه کاری از او ساخته نیست، مدعی شده بود که چگونه از وی می‌خواهند وضعیت بیکاران را مدیریت کند در حالی که تعاون و رفاه در دست دیگران است.
هر چند بعد از اندکی سه وزارتخانه کار، تعاون و رفاه با یکدیگر ادغام شدند و مدیریت وزارتخانه جدید به شیخ‌الاسلامی از افراد بسیار نزدیک محمود احمدی‌نژاد و اسفندیار رحیم مشایی رسید، اما بعید به نظر می‌رسد این دفعه منظور وزیر از ادغام وزارتخانه‌های صنعت و کشاورزی با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باشد و شاید این توجیهات وزیر را بیشتر از دو جنبه بتوان بررسی کرد.
اولا برخی شایعات درباره اختلافات در دولت و احتمال جدایی برخی از وزرای اقتصادی واقعیت دارد و دوما اینکه شیخ‌الاسلامی به دلیل ناکارآمدی سیاست‌های دولت و وزارتخانه متبوعش در کاهش یا کنترل نرخ بیکاری، به دنبال حاشیه سازی و فرار از واقعیات است.
اینکه وزارتخانه‌های صنعت و کشاورزی نیز دارای ظرفیت‌های فراوانی هستند که با فعال کردن آنها و به حرکت درآوردن چرخ صنعت، معدن، تجارت، کشاورزی و دامداری از یک سو سبب افزایش GNP در اقتصاد کشور می‌شوند و از سوی دیگر با ایجاد فرصت شغلی پایدار باعث کاهش بیکاری می‌شود، بر کسی پوشیده نیست. همانگونه وزارتخانه‌های نیرو، نفت، راه و شهرسازی و سایر نهادهای اجرایی از پتانسیل‌هایی کمتر یا بیشتر از این دو وزارتخانه برخوردار هستند.
اما شیخ‌الاسلامی که به لطف نزدیکی با محمود احمدی نژاد و رئیس دفترش پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرد، در مدت وزارت خود سعی کرده تا با بهره‌برداری از حمایت رئیس دولت ضعف مجموعه تحت مدیریت خود را بر گردن دیگر بخش‌های دولت بیندازد، غافل از اینکه بخش تعاون دارای ظرفیت‌های بسیاری است. در تعداد زیادی از کشورها به خصوص کشورهای آمریکایی و اروپایی با بهره گیری از این ظرفیت، فرصت‌های شغلی فراوانی را برای شهروندان خود ایجاد کرده‌اند و اکنون نزدیک به یکسال است که سکان تعاون کشور در اختیار شیخ الاسلامی است و هنوز جوابی درباره عملکرد حوزه تعاون در ایجاد فرصت‌های شغلی این بخش نداده است و بهتر است آقای وزیر به جای انداختن توپ به زمین این و آن کمی هم درباره قصور وزارتخانه متبوع خویش توضیح دهد/اعتدال
