حلالی: دیگر برای انصاری‌فرد احترام قائل نیستم

مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات

تاریخ انتشار : دوشنبه, 25 فروردين 1399 09:19

اسماعیل حلالی، هافبک سابق پرسپولیس و تیم ملی که تا چند ماه پیش سرمربی تیم امید باشگاهش هم بود، دل پری از اتفاقات این باشگاه دارد؛ تا جایی که کافی است در یک گپ دوستانه به یک موضوع اشاره کنی و او با حرارت بسیار درباره مسائل مربوط به پرسپولیس و فوتبال ایران دقایقی طولانی حرف بزند. در این گفت‌و‌گو، حلالی درباره سیستم مدیریت و مشکلات باشگاه پرسپولیس حرف‌های جالبی می‌زند که خواندنی است.

مدیریت باشگاه

* من مدتی قبل درباره مدیریت باشگاه پرسپولیس صحبت کردم که البته تمام حرف‌هایم را به‌صورت کامل ننوشتند و آن بخشی که خودشان می‌خواستند را برداشتند و تیتر کردند. من در آن مصاحبه گفتم با توجه به اینکه بستر لازم برای حضور افراد در سمت مدیریت باشگاه پرسپولیس فراهم نیست مدیران باشگاه مجبورند دروغ بگویند. این باشگاه مثل یک کارخانه ورشکسته است و وقتی مدیر در رأس کار قرار می‌گیرد نمی‌تواند ایده‌های خودش را اجرایی کند چراکه طلبکاران جلوی در باشگاه ایستاده‌اند و پول‌شان را می‌خواهند. در این شرایط مدیر نمی‌تواند کارآیی داشته باشد. الان هم مدام می‌گویند ما می‌خواهیم  این باشگاه را واگذار کنیم اما با این همه بدهی و مشکلات مالی چطور این اتفاق قرار است بیفتد؟

* در این وضعیت هر فردی که برای مدیریت پرسپولیس بیاید کار فو‌ق‌العاده سختی دارد مگر اینکه یک پشتوانه مالی کلان در اختیار داشته باشد و بتواند مشکلات را حل کند، اما در غیر این صورت به جایی نمی‌رسد. اینجا مجبورم مثال بزنم و بگویم ما قبل از آمدن آقای انصاری‌فرد هم این مشکلات را داشتیم. ایشان وقتی آمد 6 ماه قول می‌داد مشکلات را حل می‌کند اما یک هزار تومانی هم به تیم‌های پایه نداد و به تمام اعضای تیم‌های پایه دروغ گفت تا آنها را با خودش بکشاند. آخر این شد مدیریت؟ الان آقای هاشمی یا هر فرد دیگری که بخواهد بیاید باید بداند این باشگاه 30، 40میلیارد تومان بدهی به بازیکنان و مربیان خارجی دارد که باید پرداخت شود. در عوض فقط یک طلب چندصد هزار دلاری از فیفا دارند که تنها محل درآمد باشگاه است.

* من شخصاً با هیچ مدیری مشکل ندارم و مشکلات را می‌گویم مردم بدانید اگر هر فردی که می‌خواهد مدیرعامل این باشگاه شود، می‌داند این مشکلات وجود دارند و به شرایط اشراف کامل دارد. اگر در این شرایط کسی هست بسم‌الله وگرنه کسی که نمی‌تواند، قبول نکند. خیلی‌ها دنبال این هستند تا مدیرعامل پرسپولیس شوند و این برایشان رزومه شود. وقتی هم مدیرعامل شدند تن به هر کاری می‌دهند اما آب رفته به جوی برنخواهد گشت. الان من به آقای انصاری‌فرد آنطور که شش ماه پیش نگاه می‌کردم نگاه نمی‌کنم و یک‌هزارم آن احترامی که برای پیشکسوتم قائل بودم را برای او قائل نیستم چون هزار تا دروغ از ایشان شنیدم. الان ایشان برای من شخصیت قابل قبولی نیست و اگر در خیابان ایشان را ببینم او را نمی‌شناسم چون آن صندلی را دوست داشت و به‌خاطرش دروغ می‌گفت. این را از من نه، از آقای پنجعلی بپرسید که 10 سال کاپیتانش بوده اما 6، 7 ماه او را برد و آورد و در آخر آقای پنجعلی می‌گفت دیگر نمی‌خواهم او را ببینم. می‌توانید این را از خود ایشان بپرسید تا مشخص شود من با آقای انصاری‌فرد دشمنی دارم یا نه. از آقای یعقوب فاطمی‌مقدم و دست‌اندرکاران تیم‌های پایه هم می‌توانید بپرسید.

نیمکت پرسپولیس

* من ابتدا با آمدن آقای کالدرون مشکل داشتم اما با شرایطی که آقای برانکو رفت و هزینه‌ای که برای کالدرون شد اعتقاد داشتم باید ایشان را نگه می‌داشتند اما کالدرون سه ماه می‌گفت دروغ نگویید و در فرودگاه هم که داشت می‌رفت گفت فقط احترام می‌خواسته. بعد از ایشان آقای گل‌محمدی آمد اما فقط دو هفته از آمدنش گذشته بود که روز قبل از دربی در صحبت‌هایش به استعفا اشاره کرد و گفت دروغ می‌گویند. این راه مدیریت نیست که میز بگیریم و آدم‌ها را بازی بدهیم. الان این باشگاه حداقل 50میلیارد تومان پول می‌خواهد تا به آرامش برسد.

* الان می‌گویند پول اسپانسر قبلی را آقای عرب گرفته و هزینه کرده. مگر می‌شود؟ الان باشگاه بلژیکی گفته تا علیرضا بیرانوند برای تست پزشکی نرود آن 200هزار دلار را به پرسپولیس نمی‌دهند و با این شرایط کرونا همه‌چیز عقب افتاده. مگر می‌شود اسپانسر 6 ماه جلوتر پول بدهد؟ چرا اینجا این اتفاق می‌افتد اما در بلژیک نه؟ چون مدیران ما با اسپانسر ساخت‌و‌پاخت می‌کنند در صورتی که اگر قرارداد محکم باشد امکان ندارد چنین اتفاقی بیفتد. حالا سازمان بازرسی باید این مسائل را پیگیری کند و ببیند چه اتفاقی افتاده است. عرب پول قرارداد را زودتر می‌گیرد و هزینه می‌کند، انصاری‌فرد هم می‌آید با شرکتی قرارداد می‌بندد و تن به هر خواسته‌ای که آن شرکت دارد می‌دهد تا کار به دادگاه و جریمه و محکومیت بکشد.

* اصلاً چطور و چه کسی این قرارداد با اسپانسر را برآورد کرده بود که حالا مشخص شده به‌ضرر باشگاه است؟ چطور بدون تصویب اعضای هیأت‌مدیره این قرارداد امضا شده بود؟ مدیرعامل چه درآمدزایی کرده بود که حالا همه را به دردسر انداخته؟ مشکل این است که وقتی این افراد به‌عنوان مدیر به باشگاه می‌آیند از روی ناچاری کاری می‌کنند تا یکی دو میلیارد تومان پول بگیرند و دهان 4تا بازیکن را ببندند، اما باعث می‌شوند باشگاه بیشتر متضرر شود. اگر مدیری فکر آزاد داشته باشد هر کاری را انجام نمی‌دهد. الان اقداماتی که وزارت بهداشت انجام می‌دهد آثارش را یک یا سه ماه دیگر می‌بینیم. در باشگاه پرسپولیس هم همین است. اگر مدیری خوب کار کند اثراتش 6 ماه دیگر مشخص خواهد شد.

مدیریت رویانیان

* همه این مشکلات از زمان حضور سردار رویانیان سرچشمه می‌گیرد، چون ایشان کارهایی که فکرش را نمی‌کرد نهایی شود را انجام می‌داد و بدون اینکه ساختار مالی درستی داشته باشد بدهی‌های هنگفت ایجاد می‌کرد. ما باشگاه‌های درآمدزایی نداریم. اگر در باشگاه‌هایی مثل منچستریونایتد یا رئال‌مادرید دوتا کار غلط انجام می‌شود پول می‌آید و پوشش می‌دهد اما در جایی که درآمدزا نیست و شما نمی‌توانید هزینه‌های جاری باشگاه را بدهید این کارها غلط است. ایشان آمد دانشگاه افتتاح کرد اما الان دانشگاه نمی‌تواند اجاره ساختمانش را بدهد و باید باشگاه پرداخت کند. ایشان ورزش‌های دیگر را راه‌اندازی کرد در صورتی که این کار برای وقتی است که شما به درآمدزایی رسیده باشید نه اینکه در خورد و خوراک روزمره‌تان مانده باشید و دنبال اینها بروید. آقای انصاری‌فرد آمد تیم واترپلو را راه‌اندازی کرد. رویانیان هم بهداد سلیمی را آورد که به او در فرمانیه 150میلیون دادند تا با لباس پرسپولیس یک‌بار وزنه بزند. این یعنی چه؟ از آن طرف تیم معلولان و جانبازان را راه انداختند که اعضایش چهار ماه به باشگاه رفت‌وآمد می‌کردند تا طلب‌شان را بگیرند. من خودم می‌دیدم که بنده خدا نمی‌توانست با ویلچیر سوار آسانسور شود و برود طبقه چهارم. بنده خدا گریه می‌کرد و می‌گفت 4 ماه است دروغ می‌شنود. آخر این انسانیت است؟

* زمان مدیریت  آقای رویانیان و موقعی که در تیم «ب» بودم یادم می‌آید کلی لباس در انبار باشگاه داشتیم که روی آنها تبلیغ «بانک شهر» خورده بود. بانک شهر اسپانسر باشگاه در زمان مدیریت آقای کاشانی بود که رویانیان وقتی آمد آن را کنار زد، به همین خاطر آن لباس‌ها حتی در تیم‌های پایه استفاده نشد و ماند تا به مردم داده شود. مگر می‌شود مدیری قرارداد ببندد و مدیر بعدی به آن پایبند نباشد؟ اینجا ما چارت سازمانی درستی نداریم تا مدیر پایبند آن چارت و اصول سازمانی باشد. اینها به فکر پرسپولیس نیستند و تنها برای رزومه کاری خودشان می‌خواهند مدیرعاملی پرسپولیس را در کارنامه داشته باشند چون کل ایران مدیرعامل پرسپولیس را می‌شناسند و برخی می‌خواهند از این موقعیت استفاده کنند تا بعد از30 سال کار عاقبت بخیر شوند در حالی که من در تمام این سال‌ها موفقیتی از مدیران باشگاه ندیدم. من می‌گویم باید در رزومه آن مدیر بنویسیم که آیا در باشگاه پرسپولیس موفق عمل کرده یا نه؟ اما همیشه به بیراهه رفته‌ایم.

تیم‌های پایه

* امیدوارم این مشکلات به مدیر جدید تفهیم شود و وقتی به این سمت رسید تک‌تک آنها را حل کند. بعد از آن باید برنامه‌هایی برای پیشرفت فوتبال باشگاه داشته باشد. ما هیچ راهی جز بازیکن ساختن نداریم. این مجرای آخرمان است تا هم از فروش بازیکن استفاده کنیم هم پول گزافی برای خرید بازیکن ندهیم. با تنگنایی هم که برای استفاده از ارز ایجاد شده باید استفاده از بازیکن خارجی را از ذهن بیرون کنیم و دنبال پرورش بازیکن باشیم. با توجه به قراردادی که با کالدرون بسته بودند دوست داشتم با او ادامه دهند اما وقتی به نیروهای خودمان اعتماد کردند حامی بودم. ما باید ساختار پایه‌مان را درست کنیم. متأسفانه بازیکن خارجی گرفتند که مشکل اخلاقی دارد و مدام در میخانه‌هاست.

ما گفتیم این بازیکن را نگیرید  چون مشکل اخلاقی و شخصیتی دارد و حرفه‌ای نیست. آقای استوکس هزار و یک مسأله دارد اما 150هزار دلار را ریخته‌ایم توی حلقش تا سه‌تا 10 دقیقه بازی کند. خب من می‌توانستم این سه‌تا 10 دقیقه را بازی کنم. ما با همین 150هزار دلار می‌توانستیم ساختار پایه‌مان را درست کنیم و به هیچ‌کس محتاج نباشیم. اینها دردهایی است که باشگاه ما دارد.

* ما این دردها را می‌دانیم و مدام تکرارش می‌کنیم اما به باشگاه خودمان راه‌مان نمی‌دهند چون فکر قوی و کار قوی نمی‌خواهند. من با زمین و زمان جنگیدم  اما در نهایت خسته‌ام کردند. همیشه می‌گفتند حالا بیا تمرین کن و فلان بازیکن را تمرین بده، اما یک کار غلط انجام ندادم؛ بخصوص در مربیگری چون اینجاست که شما نباید حق کسی را بخورید.

شاید در زندگی شخصی‌ام اشتباه کرده باشم اما آنجا می‌گویم خودم و خودم هستم اما اینجا بحث حق مردم در میان است و باید جوابگو باشم. در باشگاه ما به‌جای اینکه همه‌چیز درست پیش برود کار غلط را می‌خواستند. می‌گفتند پسر فلانی دو هفته بیاید سر تمرین و... اما من همه اینها را کنار زدم و ایستادم تا الان آدم بد روزگار شده‌ام. آنهایی هم که نگذاشتم کار غلط انجام بدهند، رفتند و گفتند. حالا من که کار درست را انجام داده‌ام باید بزرگ شوم اما اگر کار غلط را انجام می‌دادم و موقعیتش را هم داشتم به همه‌جا می‌رسیدم. این را باید بدانید در باشگاهی که 30، 40میلیون هوادار دارد شما نمی‌توانید حق یک بازیکن مستعد را به فرد دیگری بدهید.

* کشور ما پر از استعداد است و باشگاه می‌تواند با تکیه بر این استعدادها پشتوانه‌سازی کند. زمانی که من در بوشهر و در تیم شاهین بودم مهدی طارمی را می‌دیدم که بچه بود. 5 سال بعد از او، مهدی قائدی آمد. از این استعدادها هزارتا در بوشهر و تبریز هست اما کسی بها نمی‌دهد چون مدیران ما کوچک فکر می‌کنند. مدیر باشگاه ما باید به فکر منفعت باشگاه و جمع باشد، باید درست و سالم فکر کند، به فکر استفاده از نیروهای بومی باشد و برنامه‌ای داشته باشد تا نیروهای‌مان را خودمان بسازیم، ضمن اینکه بدهی‌ها را هم پرداخت کند.

  ایران ورزشی /محمدقراگزلو