فضا مهم تر است یـــا محتـــوا؟
- مجموعه: برای زندگی بهتر
گاهی فضا مهمتر از محتواست و آن لحظات نباید سرگرم محتوا شد بلکه باید فضا را درک کرد
روزی جمله ای از یک خردمند خواندم که می گفت: «گاهی فضا مهمتر از محتواست و آن لحظات نباید سرگرم محتوا شد! بلکه باید فضا را درک کرد...
راستش معنای پنهان این جمله را برای سالها متوجه نشدم تا اینکه دخترم لب به سخن گشود و هر وقت من یا پدرش را پیدا میکرد، ما را گوشهای تنها گیر میانداخت و برایمان بلبلزبانی میکرد. اگر کسی ما را آن موقع میدید اصلا حرفهایی را که بین ما ردوبدل میشد، نمیفهمید. حق هم داشت! آن حرفها محتوا بودند. در آن لحظات آنچه مهم بود فضای حضور ما دو نفر درکنار یکدیگر بود.
چند روز پیش با زنی میانسال برخورد کردم که از تنهایی و افسردگی مینالید و میگفت چند ماه است به دیدار پدر و مادرش نرفته است. وقتی علتش را پرسیدم، گفت: «چون با آنها حرفی برای گفتن ندارم!» و من لبخند تلخی زدم و گفتم: «اصلا لازم نیست حرفی برای گفتن داشته باشی. همین حضور تو درکنار آنها خودش کفایت میکند! محتوا در قیاس با فضایی که ایجاد میشود، پشیزی ارزش ندارد» و او با تبسمی کمرنگ به من فهماند که متوجه این جمله نشده است. او غرق محتوا بود و تمام تنهایی و افسردگیاش هم بهخاطر چسبیدن به این محتواهای تمامناشدنی ذهنش بود.
وقتی دو دلداده کنار هم قرار میگیرند، کلماتی که بین آنها ردوبدل میشود، در قیاس با فضای مشترکی که با کنار هم بودنشان ایجاد میکنند، هرگز قابلمقایسه نیست. شاید برای همین است که بیمعناترین کار برای نشستن کنار یک دوست، یافتن موضوعی برای صحبت باشد!
پدرومادرهایی که تمام وقت بیداری خود را به کار در بیرون منزل تلف میکنند و وقتی هم که به خانه میآیند سرشان داخل موبایل و کامپیوتر و تلویزیون و روزنامه و کتاب است، خبر ندارند که با این بیحضوری خود، چه نعمت بزرگی را از همسر و فرزندانشان دریغ میکنند.
دوستهایی که وقتی حرفی برای گفتن ندارند سراغ هم را نمیگیرند خبر ندارند که چه بلایی بر سر رابطه دوستانه خود میآورند و چه ارزان صمیمیت خود را قربانی محتواهایی میکنند که هرگز نمیتوانند با فضای صمیمیت یک رابطه دوستان مقایسه شوند.
اکنون به این باور رسیدهام که آن پیر خردمند درست میگفت: «گاهی فضا از محتویاتش مهمتر میشود!»
دعا میکنم عزیزی با حضور ساکت خود درکنارتان، شما را هم به این باور برساند.
منبع: مجله موفقیت