سن تنها بیرون رفتن فرزندان

مجموعه: روانشناسی کودکان

سن تنها بیرون رفتن فرزندان

سن تنها بیرون رفتن بچه ها

اهمیت تنها بیرون رفتن نوجوان

نخستین چیزی که برای خیلی از والدین پیش می‌آید اهمیت تنها بیرون رفتن نوجوان است. در حقیقت خیلی از والدین می‌پرسند که اصلاً چرا باید به فرزندشان اجازه بدهند به‌تنهایی از خانه خارج شوند؟ بیرون رفتن از خانه و حضور در محیط اجتماع قسمتی از رشد طبیعی بچه ها است که دیر یا زود باید با آن روبرو شوید. همین طور این کار مزایایی دارد که به آنها اشاره خواهیم کرد:

مستقل شدن شخصیت

خیلی از پدزر و مادرها از این می‌ترسند که فرزندشان نتواند در برابر خطرات محیط بیرون از خودش مواظبت کند. برای همین تمام سعی شان را می‌کنند که همیشه همراه فرزندشان باشند؛ یا همه کارها را برای او انجام بدهند. این کار سبب می‌شود نوجوان مهارت‌هایی که نیاز دارد را یاد نگیرد؛ و در همه مسائل زندگی خود به شما وابسته باشد. برای همین بهتر است تا اندازه ای دست از نگرانی‌های خود بردارید.

گاهی اوقات، اجازه گرفتن بچه ها برای بیرون رفتن از منزل و شرکت در اردوی مدرسه یا گردش و تفریح دسته جمعی با دوستان نزدیکتان، کمی مشکل است. بعضی وقتها به فرزندتان اجازه بدهید به‌تنهایی در محیط اجتماعی حضور پیدا کند. این کار باعث می‌شود آنها استقلال شخصیت را یاد بگیرند؛ و در آینده هم بتوانند به‌تنهایی زندگی خود را مدیریت کنند.

اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن

یادگیری حل مسائل در محیط‌های گوناگون

هنگامی که فرزند شما در محیط اجتماع قرار بگیرد با موضوعات گوناگون روبرو می‌شود. این موضوعات به او کمک می‌کنند تا شناخت دقیق‌تری از محیط کسب کند. همچنین او خواهد توانست برای شرایط گوناگون راه حل پیدا کند. کسب این توانایی به فرزند شما کمک می‌کند تجارب کافی برای زندگی آینده خود به دست بیاورد. ولی حتما این تجارب باید متناسب با سن و شرایط روحی کودک شما باشند. برای همین نیاز است که از دور فرزندتان را کنترل کنید و در رابطه با مسائلی که او درگیر آنها می‌شود با او حرف بزنید.

شناخت محیط اجتماعی

خیلی از روان‌شناسان اعتقاد دارند بیماری‌هایی مانند اضطراب اجتماعی به علت وابستگی به والدین به وجود می آیند. کودکان و نوجوانانی که به‌اندازه کافی با محیط خود ارتباط ندارند و بیشتر وقتها دلگرم به والدین خود هستند وقتی بخواهد کاری را به‌تنهایی انجام بدهند دچار اضطراب می‌شوند.

در واقع آنها باور کرده‌اند به‌اندازه کافی توانایی ندارند که بتوانند کارهای خود را انجام بدهند. برای همین در محیط اجتماعی دچار استرس می‌شوند؛ و خیلی از وقتها نمی‌توانند از توانایی‌های خود درست استفاده کنند. بهتر است بعضی وقتها به فرزندتان اجازه بدهید مستقل از شما در محیط اجتماعی قرار بگیرد تا بتواند اعتماد‌به‌نفس لازم برای حضور در اجتماع را پیدا کند.

محدودیت برای بیرون ماندن نوجوان

تعیین زمان بیرون ماندن نوجوان از خانه

بهتر است زمان‌هایی را با کنترل و نظارت خودتان اجازه دهید فرزندتان به تنهایی بیرون رود و یا ساعاتی را در جمع‌های دوستانه باشد.برای اینکه به عنوان پدر و مادر، کنترل شرایط از دستتان خارج نشود؛ در مورد زمان بیرون ماندن از خانه با فرزند خود صحبت کنید. بهتر است با آرامش به او توضیح دهید که اگر اجازه می‌دهید به تنهایی بیرون برود و به این معنی نیست که او حق دارد تا هر زمان که خواست بیرون باشد.متناسب با سن، اعتماد به نفس و توانایی‌های فرزند خود زمان بیرون ماندن از خانه به تنهایی را برای او مشخص کنید.

زمان بیرون ماندن از خانه برای هر نوجوان می بایست متناسب با سن و توانایی او و البته میزان اعتماد شما به او تعیین شود. اکثر اوقات، والدین مطمئن نیستند چگونه زمان بیرون ماندن فرزند خود از خانه را مشخص کنند، و فرزندان هم به خوبی می توانند به اصطلاح نقش کوچولوهای زرنگ را بازی کنند و بهانه هایی دست وپا کنند مانند اینکه دوستان و یا پسر و یا دختر عموهای آنها می توانند تا ساعات بیشتری بیرون بمانند.

با والدین دیگر و یا مسولین مدرسه در این‌باره گفت و گو کنید تا از وضعیت دیگر کودکان هم سن فرزند خود آگاه شوید. میزان تعهد پذیری و مسئولیت پذیری هر کدام از فرزندان خود در طول سال تحصیلی را نیز در نظر بگیرید. به آسایش خود نیز توجه کنید. به برنامه ای که برای فرزند بزرگتر خود مشخص می کنید بیشتر توجه کنید (منظور ما این نیست که مجبور هستید به آن عمل کنید، فقط خود را برای بحث احتمالی آماده کنید).

از قبل با همسر خود در مورد زمان بازگشت به خانه هر کدام از فرزندان و عواقب دیرکردن آنها به توافق برسید. این به شما کمک می کند زمان مناسب بازگشت هر کدام از فرزندان را مشخص کنید، و چون خود را از قبل آماده کرده اید می توانید زمانی که کودکان سعی در به چالش کشیدن این محدودیت ها می کنند قاطعانه عمل کنید.

اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن

راهکارهایی برای تنها بیرون رفتن بچه ها

کم کردن تدریجی کنترل‌ها

تنها بیرون رفتن از خانه سن خاصی ندارد. شما باید در کنار آموزش مهارت‌ها به فرزندتان به‌ مرور کنترل خود را کاهش دهید. هیچ وقت ناگهانی و به یک دفعه فرزندتان را در جامعه رها نکنید. این کار خیلی از مواقع آسیب‌های شدیدی را به دنبال دارد. مثلا بهتر است اول به او اجازه بدهید در مکان‌هایی که شما هم هستید قدری بیشتر از شما فاصله بگیرد. آنگاه مسیرهای نزدیک را به‌تنهایی برود و سپس به‌ مرور اجازه مسیرهای طولانی‌تر را نیز به او بدهید.

کنترل از راه دور

هنگامی که فرزندتان به‌تنهایی از خانه بیرون می رود بهتر است که از راه دور او را کنترل کنید. به طور مثال گاهی به او زنگ بزنید و مطمئن شوید که مشکلی برایش پیش نیامده است. ولی حواس‌تان باشد در زنگ زدن نیز جانب احتیاط را رعایت کنید. به گونه ای رفتار نکنید که فرزندتان از این کنترل‌ها خسته شود.

سن تنها بیرون رفتن و همراهی با دوستان

خطرات شامل نوجوانان بیشتر خواهد شد. ولی اگر آنها با یک یا چند نفر از دوستانی باشند که شما به آنها اعتماد دارید تهدیدها کمتر خواهد بود. به همین علت بعضی وقتها به فرزندتان بگویید چنانچه می‌خواهد بدون شما جایی برود بهتر است با یکی از دوستان خود برود. البته یکی از نکات مهم این است که شما دوست فرزندتان را بشناسید و به او اعتماد کامل داشته باشید.

سن تنها بیرون رفتن و اهمیت مشاوره

موضوع تنها بیرون رفتن نوجوان یکی از آن مسائلی است که مسائل زیادی را در خانواده به وجود می آورد. ترس و نگرانی‌های والدین در کنار اصرارهای نوجوانان می‌تواند فضای منزل شما را تحت‌تاثیر خودش قرار بدهد. همچنین خیلی وقتها هنگامی که با فرزندتان در مورد دلایل خود حرف می زنید شرایط از آنچه هست نیز بدتر می‌شود.

خیلی از این مشکلات به این علت به وجود می آیند که والدین و نوجوانان صحبت‌های یکدیگر درست درک نمی کنند. در چنین شرایطی بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید. مشاورین می‌توانند زبان مشترکی میان شما و فرزندتان پیدا کنند. همچنین همان‌ گونه که گفتیم برای اینکه فرزند شما به‌تنهایی از منزل بیرون برود باید مهارت‌هایی را یاد بگیرد. شما می‌توانید با کمک گرفتن از یک روان‌شناس متخصص این مهارت‌ها را به فرزندتان یاد بدهید.

گردآوری: بخش کودکان بیتوته