تقویم تاریخ -12 بهمن

مجموعه: تقویم تاریخ

999م:ترکان سلجوقي (غزها = آغوزها) كه استقرار آنان در منطقه فرارود تكميل شده بود در فوريه سال 999 ميلادي براي تصرف ساير نقاط ايران از آمودريا (جيحون) گذشتند. مهاجرت سلجوقيان در دسته هاي پياپي به سرزمينهاي ايراني به دليل از ميان رفتن پادگانهاي منطقه شمالشرقي بود كه عنوان «مرزبان» داشتند و نيز قدرت يافتن بردگان ترك در دستگاه خلافت عباسيان. پادگانهاي مرزباني ايران در پي سقوط ساسانيان از ميان رفته بودند. اين دودمان همانند هخامنشيان شديدا با اختلاط نژاد ايراني مخالفت مي كرد. سلجوقيان به پارسيان «تاجيك» مي گفتند، به همان گونه كه عربان ايرانيان را «عجم» مي خواندند. با استقرار سلجوقيان در ايران که شمار زيادي هم نبودند، زبان ترکي (از گروه آلتائيک) نيز در برخي از نقاط وطن رواج يافت. سلجوقيان که بغداد را تصرف و تا اعماق آناتولي پيش رفته بودند موفق به تاسيس يک امپراتوري در خاورميانه شده بودند که سالها دوام آورد.

1357ش:12 بهمن 1357 (يكم فوريه 1979) آية الله العظمي خميني پس از 14 سال و 29 روز اقامت اجباري در خارج و عمدتا در عراق، از پاريس به ايران بازگشت و مورد استقبال ميليوني قرارگرفت. وي نزديك به چهارماه در فرانسه اقامت داشت. با هواپيماي فرانسوي حامل او، يكصد و پنجاه روزنامه نگار نيز به تهران آمده بودند تا شاهد تحولات باشند. آية الله خميني از فرودگاه عازم گورستان بهشت زهرا محل دفن جان باختگان انقلاب شد و در آنجا ضمن سخناني، مجلسين و دولت شاه را غير قانوني اعلام و از ارتش خواست كه با چنين افرادي (ازجمله شاپور بختيار نخست وزير وقت) همكاري نكند. ده روز بعد، انقلاب پيروز شد و دولت موقت كه قبلا از جانب آية الله خميني تعيين شده بود زمام امور كشور و شورای انقلاب کار تنظیم ضوابط و آیین نامه هارا به دست گرفتند.

1331ش:12 بهمن 1331 دولت دكتر مصدق با هدف پايان دادن به شايعه احتمال تنزل نرخ برابري ريال (بالارفتن بهاي پولهاي خارجي و سكه طلا) كه مردم را نگران ساخته و دارندگان پس انداز را به فكر خريد سكه و ارز انداخته بود اعلام داشت كه برغم اعلاميه قبلي مبني بر تثبيت بهاي طلا، از امروز سکه يك تومان ارزانتر و به 74 تومان عرضه خواهد شد كه در طلافروشيها با احتساب دستمزد فروشنده 74 تومان و 5 قران خواهد بود. در اعلاميه دولت، گزارش روزنامه های تهران تكذيب شده بود كه نوشته بودند دولت براي جبران كسر بودجه مي خواهد نرخ سكه و ارز را با كاهش نرخ برابري ريال بالا ببرد و تاكيد شده بود كه اين عمل مغاير منافع ملّي است و بودجه كشور تنها با اعمال سیاست های اقتصادی متناسب وضعیت کشور ازجمله افزایش ماليات بردرآمدهای بالا و تعرفه گمرکی برخي اقلام وارداتي لوكس و كاهش هزينه هاي دولت بايد متوازن شود نه تغيير بهاي سكه و ارز. نرخ سکه و ارز از آن روز تا سال 1357 به مدت 26 سال تقریبا ثابت مانده بود. این تصمیم از همان روز (12 بهمن) به اجرا درآمد.

سکه طلا (بهار آزادی طرح قدیم معادل سکه دوران نظام سابق) 12 بهمن ماه 1388 حدود 280 هزار تومان بود (390 برابر بهای 32 سال پیش) و دلار آمريکا که در همه کشورها تنزل يافته در ايران حدود 950 تومان معامله مي شود(135 برابر 30 سال قبل). در بهمن ماه 1331 درآمد ارزي ايران از محل صدور نفت تقريبا به صفر رسيده بود که اينک سالانه حدود 70 ميليارد دلار است.

2009م:سناتور جمهوريخواه ايالت پنسيلوانيا، آرلن سپكترArlen Specter (ازجامعه يهوديان اين کشور و در فوريه 2009 هفتاد و نه ساله) سي ام ژانويه 2004 تاييد كرد كه مقامات مربوط در وزارت امور خارجه آمريكا با ديدار تني چند از كارمندان ستادي كنگره (نه سناتور ها و نمايندگان مجلس) از تهران مخالفتي ندارند و گفته اند كه مبادله ديدار افراد ميان ايران و آمريكا منعي نداشته است.

موضوع اين ديدار در يك ضيافت شام با حضور محمد جواد ظريف (رئيس هيات نمايندگي جمهوري اسلامي در مقر سازمان ملل) مطرح شده بود. در اين ضيافت چند عضو كنگره آمريكا از حزب جمهوريخواه (در آن زمان حزب حاکم) از جمله «باب نيBob Ney (نماينده مجلس از اهايو)» كه پيش از انقلاب، آموزشگر زبان انگيسي در ايران بود و سناتور سپكتر حضور داشتند.

از مطالب روزنامه هاي تهران چنين بر مي آمد که جناحهاي سياسي ايران از اين ضيافت بهره برداري منفي و مثبت کرده بودند و به همين لحاظ اين ضيافت شام ـ شام سياسي خوانده شده بود. وزارت امور خارجه ايران نسبت به مبادله مقام روي خوش نشان نداد و قضيه منتفي شد.

2004م:30 ژانويه 2004 غلامحسن انوري، ايراني 50 ساله که در خواست پناهندگي او دوبار از سوي دفتر سازمام ملل ويژه آوارگان در کوالالامپور رد شده بود و به حالت اعتراض مقابل اين دفتر و در برابر چشم دهها تن خود را آتش زد ه بود در بيمارستان درگذشت.

غلامحسن که دو سال و چند ماه پيش از اين از طريق مرز بلوچستان پاکستان از ايران خارج شده و خود را به فدراسيون مالزيا رسانده بود در شهر کوالالامپور از شعبه دفتر سازمان ملل ويژه آوارگان تقاضاي پناهندگي کرده بود و اين دفتر پس از رسيدگي بدوي و تجديد نظر، درخواست او را به اين دليل رد کرده بود که متقاضي مدارک کافي ارائه نداده بود تا ادعاي او را که بازگشت به وطن برايش مخاطره آميز است ثابت کند.

غلامحسن 26 ژانويه 2004 يادداشتي در پنج صفحه نوشت و سپس به روزنامه هاي محل اطلاع داد که عکاس به مقابل دفتر آوارگان بفرستند و آنگاه با تاکسي خود را به مقابل اين دفتر رسانيد. وي پس از پياده شدن از تاکسي يادداشت را به سوي خبرنگاران افکند،شيشه کوچک بنزين را روي لباسش ريخت و با فندک آتش زد. يک روزنامه محلي نوشته بود که غلامحسن ساعتي پيش از خودسوزي يادداشت پنج صفحه اي اش را به دفتر آن روزنامه فاکس کرده بود.

در پي خودسوزي غلامحسين، پليس کوالالامپور گفته بود که اين ايراني به طور غير قانوني در مالزيا زندگي مي کرد و يک بار مدعي شده بود که يک مالزيايي سرش کلاه گذارده و پول او را بالا کشيده است و در نتيجه تا پايان رسيدگي و احقاق حق بايد در مالزيا باقي بماند. پرونده اخراج غلامحسن از مالزيا در دست تکميل بود که خود را آتش زد.

2008م:يكم فوريه 2008 و در تالار دانشگاه كلمبيا (نيويورك) زلمي (زال) خليلزاد نماينده افغان تبار و پارسي زبان وقت آمريكا در سازمان ملل گفته بود كه ايران برنده مداخله نظامي آمريكا در عراق و افغانستان بوده است و .... حكومت عراق به دست شيعيان و دوستان ايران افتاده و مسائل افغانستان به قدري پيچيده و از هم گسيخته شده است كه جز با كمك و مديريت ايران حل شدني نيست.

خليلزاد قبلا سفير آمريكا در كابل و سپس بغداد بود و پيش از روي كار آمدن دولت جورج بوش، در يك دانشگاه آمريكا به كار تدريس و پژوهش سرگرم بود.

سي ام ژانويه 2008 كاخ سفيد واشنگتن از خليلزاد كه در يك نشست دركشور سويس دركنار منوچهر متكي وزير امور خارجه ايران نشسته بود و يك عكس متحرك (فيلم = ئوديو) آندو را در حال صحبت با يكديگر نشان مي داد انتقاد كرد زيرا كه چنين در كنار هم نشستن و مكالمه بايد با مجوز قبلي واشنگتن صورت مي گرفت!.

1335م:در پاسخ به يك پيام كه در آن درباره تاريخچه آموزش روزنامه نگاري در ايران سئوال شده است به اختصار مي گوييم:

تا سال 1335 در ايران دوره آموزش روزنامه نگاري (به مفهوم آكادميك) داير نشده بود و روزنامه هايي كه از خارج وارد مي شد و يا اين كه ناشران در مسافرتهاي خارجي خود مي ديدند الگو قرار مي گرفت كه زيربنايي سست و نادرست بود. در يک تاليف دكتر حميد مولانا ( خبرنگار و سردبير اسبق روزنامه كيهان،استاد امريکن يونيورسيتي در شهر واشنگتن و مقاله نگار) به زبان انگليسي هم كه تاريخ آموزش روزنامه نگاري در ايران را به دست مي دهد اشاره اي به پيش از آن سال ديده نمي شود. در 1335 هجري خورشيدي (1956 ميلادي) موسسه اطلاعات براي تكميل كادر تحريري خود چنين دوره اي را داير كرد كه دانشجويانش توسط موسسه سنجش هوش و استعداد دانشگاه تهران از ميان صدها متقاضي بر گزيده شده بودند. در دو سال متوالي بعدي دو استاد آمريكايي در دو دوره كوتاه مدت چند ماهه كه در ساختمان دانشكده حقوق دانشگاه تهران برپا شده بود آن را دنبال كردند. اين دو دوره ويژه بازآموزي روزنامه نگاران شاغل وقت بود. دوره هاي چهار ساله روزنامه نگاري (ليسانس) در دهه 1340 (1960 ميلادي) در دانشگاه تهران و مدرسه آموزش عالي وابسته به موسسه كيهان داير شدند كه دانشگاه تهران پس از مدتي، آن را به دليل نبود بازار كار براي روزنامه نگاران تازه تعطيل كرد و يك دوره فوق برنامه (گواهينامه) به مديريت و استادي مسعود برزين (روزنامه نگار قديمي، زبان دان، نخستين دبير سنديكاي روزنامه نگاران و آخرين مديرعامل سازمان راديو ـ تلويزيون نظام سابق) را جانشين آن ساخت كه سالها ادامه يافت. در دوران طولاني رياست نصرت الله معينيان روزنامه نگار و ميهندوست بنام ايراني بر سازمان انتشارات و راديو و بعدا وزارت اطلاعات و جهانگردي (وزارت ارشاد فعلي) به ابتکار او چند دوره کوتاه مدت خبرنويسي براي خبرگزاري پارس (ايرنا) و راديو - تلويزيون (در آن زمان تلويزيون غير دولتي که موظف بود اخبار خود را از خبرگزاري پارس دريافت و پخش کند) داير شد که انضباط سخت بر آنها حکمفرما بود. سپس دوره هاي روزنامه نگاري چهار ساله و بالاتر در بيشتر دانشگاهها داير گرديد كه ادامه دارند ولي بايد توجه داشت كه روزنامه نگاري يك ديسپپلين آكادميك نيست، بايد استعداد اين كار را داشت و تمرين و تجربه فراوان لازم دارد. به عبارت ديگر؛ به همان گونه كه با رفتن به مدرسه شعر نمي توان شاعر شد با رفتن به مدرسه روزنامه نگاري هم نمي توان يک روزنامه نگار واقعي شد.

1955م:سناي روم در نخستین روز فوريه سال یکم پيش از ميلاد با تصويب قطعنامه اي كه متن آن موجود است اعلام كرد كه اروپا تحت رياست و رهبري روم (ايتاليا) به صورت واحد درآمده و از اين پس قوانين روم بايد در سراسر اروپا اجرا شود و استدلال كرده بود؛ وحدت قوانين که تكاليف و نظامات را به صورت واحد در مي آورد بهترين عامل وحدت ملل اروپايي است. همين مصوبه كه روح آن زنده مانده بود 1955 سال بعد باعث عقد پيمان تشكيل بازار مشترك اروپا در همان شهر «رم» شد كه بعدا به صورت اتحاديه اروپا با پول واحد در آمده و تاكنون بسياري از قوانين اعضاي اتحاديه مخصوصا در زمينه امور اجتماعي، كار و اقتصاد يكسان شده، تشریفات مرزي از ميان رفته و در مسیری قرارگرفته كه وحدت سياسي و احتمالا نظامي به دنبال خواهدداشت. اين اتحاديه که دارد همه اروپا ـ اروپایی را که در قرن بیستم ملل آن دو بار یکدیگر را به آتش و خون کشیدند فرا مي گيرد دارای 25 عضو شده است. این وحدت اين بار از راه مسالمت تحقق یافته است. پاپها، شارلماني و ناپلئون هم در صدد تحقق اين آرزو بر آمده بودند، ولي به طرق ديگر و برتري يك كشور بر ساير كشورها. ملل اروپایی که زبان و فرهنگ مختلف دارند در طول تاريخ اتحاديه هاي متعدد پشت سر گذارده اند و معلوم نيست كه اتحاديه تازه تا چه زمان ادامه داشته باشد. از آنجا كه اين اتحاديه روسيه ـ بزرگترين كشور اسلاونژاد اروپا را برغم اسلاو بودن بسیاری از ملل اروپای جنوبی، شرقی و مرکزی کنار گذارده، روسیه ای که در «اوراسیا» واقع شده، از قدرت نظامي وسيع برخوردار بوده و در خاور دور از قلمرو آمریکا فاصله چندانی ندارد؛ دوام اتحاديه قابل پيش بيني نيست. به علاوه، بسیاری از اعضای این اتحادیه به نفت و گاز روسیه نیاز دارند. اين اتحاديه به مواد خام وارداتي از ساير قاره ها و بازار فروش براي كالاي ساخته شده خود محتاج است كه چين، برزیل و هند دارند اين مواد خام را جذب و بازارها را از محصولات خود پرمي كنند. از قرن پانزدهم و یافتن راههای دریایی، جنگها عمدتا برسر مواد خام، کارگر ارزان و بازار فروش مصنوعات بوده است.

1587م:اليزابت اول پادشاه انگلستان معروف به «ملكه باكره» در اين روز در سال 1587 ميلادي دستور اعدام ماري استيوارت پادشاه سابق اسكاتلند و مادر پادشاه وقت آن سرزمين را امضاء كرد و ماري يك هفته بعد، هشتم فوريه، گردن زده شد. ماري هنگام ازدواج با پادشاه فرانسه كاتوليك شده بود. وي پس از درگذشت شوهرش به اسكاتلند بازگشته بود، ولي حاضر نشده بود دوباره تغيير مذهب دهد و پروتستان شود. اسكاتلندي هاي پروتستان كه پي بهانه مي گشتند كشته شدن شوهر دومش را در يك انفجار در كاخ سلطنتي و قصد ماري به ازدواج سوم را دستاويز قرار دادند؛ او را بركنار و پسر خردسالش را برجايش نشاندند كه ماري به انگلستان فرار كرد و به اليزابت اول پادشاه آنجا پناهنده شد. اليزابت كه با كاتوليكها ميانه خوبي نداشت او را تحت نظر قرار داد.

بعدا انگليسي ها ماري را متهم كردند كه با پادشاه كاتوليك مذهب اسپانيا تماس محرمانه گرفته و او را تحريك به لشكر كشي به انگلستان و تصرف اين كشور كرده است. بنابراين، از اليزابت اول تقاضاي موافقت با اعدام او را كردند و وي دستور اعدام را امضاء كرد. شايد اين نخستين بار در تاريخ باشد كه يك ملكه حكم به اعدام ملكه ديگررا داده باشد.

اليزابت اول دختر هنري هشتم است كه اين پادشاه دستور داده بود «آن بولين» همسر دوم خود و مادر اليزابت را گردن زده بودند.

1968م:چند ساعت پس از آغاز تعرض همه جانبه مبارزان راه وحدت و استقلال ويتنام (در گزارش رسانه هاي وقت؛ نيروهاي كمونيست) به يكصد شهر در ويتنام جنوبي از جمله شهر سايگون و همزمان، حمله و محاصره مراكز استقرار نيروهاي آمريكايي در اين منطقه، يکم فوريه سال 1968 سران نظامي آمريكا متوجه شدند كه غافلگير شده اند و كمونيستها نيرومند تر از آنند كه آنان تصور مي كردند. قبلا گمان نمي رفت كه نيروهاي كمونيست بتوانند با اين حجم از جنگل خارج شوند و همانند يك ارتش منظم و طبق نقشه دست به تعرض بزنند.

از آنجا كه اين تعرض نظامي در نوروز سال قمري آسياي جنوب شرقي موسوم به عيد تت Tet روي داده بود در تاريخ به تعرض تت معروف شده است.

در همان نخستين روز تعرض، نيروهاي كمونيست در شهر سايگون خودرا به ساختمان سفارت آمريكا و ايستگاه راديو دولتي ويتنام جنوبي و چند مركز ديگر رسانيده بودند. در حمله كمونيستها به ساختمان سفارت آمريكا در سايگون چهار تن از نگهبانان آمريكايي ساختمان كشته شدند. شهر هوئه Hue پايتخت قديمي (پادشاه نشين) ويتنام كاملا به تصرف كمونيستها در آمد. پايگاه نظامي «خه سان» كه در آن پنج هزار سرباز آمريكايي مستقر بودند به محاصره بيست هزار كمونبست درآمده بود و .... اين تعرض تا اواخر فوريه ادامه داشت. گفته شده است كه انصراف ليندن جانسون از نامزد شدن دوباره براي احراز مقام رياست جمهوري آمريكا به همين سبب بود. گسترش جنگ ويتنام برغم مخالفت مردم آمريکا و اعزام بيش از نيم ميليون نظامي آمريکايي براي شرکت در اين جنگ در زمان حکومت جانسون صورت گرفته بود.

ژنرال جياپ پس از پايان جنگ ويتنام و تامين وحدت اين سرزمين در كتاب خاطراتش نوشته است كه نقشه اين تعرض (عمليات نظامي تت) را به اين سبب طرح كرده بود كه دولت آمريكا متوجه شود كه پيروزي برايش ميسر نيست و حاضر به مذاكره و سازش شود و نقشه را طوري كشيده بود كه مبارزان پس از نشان دادن قدرت تعرضي خود با حد اقل تلفات به مراكز خويش باز گردند.

1968م:همزمان با تعرض «تت»، اين عكس يکم فوريه 1968 در روزنامه ها انتشار يافت و خشم عمومي را در سراسرجهان بر ضد حاكمان ويتنام جنوبي برانگيخت و صداي اعتراض آمريكائيان را كه چرا دولتشان از چنين مقامهايي حمايت مي كند بلند كرد و تظاهرات ضد جنگ ويتنام شدت يافت. عكس، رئيس پليس شهر سايگون را نشان مي دهد كه در ميان خيابان مغز يك ويت كنگ دست بسته (مبارز راه وحدت ويتنام) را با تپانچه خود هدف قرار داده است. اين فردرا كه توسط ماموران دستگير شده بود نزد رئيس پليس كه در خيابان بود برده بودند تا بگويند اعتراف نمي كند و كسب تكليف كنند كه رئيس پليس كه درجه سرهنگي داشت به اين صورت او را كشت. اين عكس تنها، چنان در افكار عمومي تاثير گذارد كه بعد از سقوط سايگون كساني كه عكس را ديده بودند شاد كرد. بنابراين عكسي است تاريخي كه بيش از يك كتاب، حقايق را بيان مي دارد.

2004م:دونالد رامسفلد وزير دفاع وقت آمريكا 30 ژانويه 2004 تصميم گرفت كه شمار افراد نيروي زميني اين كشور را 30 هزار تن افزايش دهد و به 512 هزار نفر برساند. يك قانون مصوب كنگره آمريكا، اين شمار را محدود به 482 هزار تن كرده بود كه رامسفلد با استفاده از مجوز جنگ عراق تصميم به اين افزايش سي هزار نفري گرفت. آمريكا داراي قانون وظيفه اجباري نيست و افراد ارتش استخدامي (اصطلاحا؛ پيماني) هستند و به همين جهت مسئوليت دولت در قبال کشته شدن آنان در جنگ محدود است و گذاشتن عنوان داوطلب بر نيروهاي مسلح آمريکا به همين دليل بوده است يعني که اجبار نبوده است داوطلب کار ارتش شوند که که خطر کشته شدن هم دارد. آمريكا در نقاط مختلف از جمله عراق، افغانستان، كره جنوبي ... و آلمان نيرو مستقر ساخته است.

2004م:سي ام ژانويه 2004 يک دادگاه فرانسه " آلن ژوپهAlain Juppe " پنجاه و هشت ساله ساله نخست وزير پيشين فرانسه را به جرم فساد اداري به 18 ماه زندان و محروميت ده ساله از اشتغال به مشاغل عمومي محکوم کرد. قبلا از آلن ژوپه به عنوان جانشين احتمالي شيراک رئيس جمهوري وقت فرانسه نام برده مي شد. ژوپه رئيس حزب شيراک بود. جرم در زماني صورت گرفته بود که شيراک شهردار پاريس بود و بنابراين، محکوميت ژوپه ضربه اي به شيراک به حساب آمده بود. روزگاري شيراک از ژوپه به عنوان يک مغز درخشان سخن به ميان آورده بود. هنگام ابلاغ حکم، ژوپه گفته بود که قطعي شدن اين حکم، نقطه پايان بر زندگي سياسي او خواهد بود.

در سالهاي دهه اول قرن 21 بکرات ديده شده است که قضات جوان - صرف نظر از کدام کشور - در مورد آن دسته از سياستمداران را که ادعاي نخبگي مي کنند و نمي خواهند صحنه را به ديگران بسپارند و عملا به صورت سلطنت عمل مي کنند شدت عمل نشان داده و از صحنه برون رانده اند. اين سختگيري اين فايده را داشته است که سياستمداران و دولتمردان همه سعي خودرا بکار گيرند تا گرفتار دادگاه و قاضي نشوند.

2009م:فوروم سالانه اقتصاد جهان با شرکت سران دولتها و مقامات ارشد و کارشناسان اقتصادی جهان که از 27 ژانویه 2009 در شهر داوس (آلپ سویس) برگزار شده بود با تظاهراتی از نوع اعتراضات آنارشیستی صد سال پیش اروپا و با همان شعارها و علائم رو به رو شده بوده که در غرب تولید نگرانی کرده بود زیرا مبارزه این بلوک در شرق با القاعده و سازمانهای مشابه آن ادامه دارد که آنارشیسم اروپایی هم دارد بر آن اضافه می شود. شعارهای تظاهرکنندگان در 31 ژانویه از این قرار بود: "الیت هایی که در اینجا جمع شده اند واجد شرایط و دارای صلاحیت برای حل مسائل اقتصادی جهان نیستند زیرا که خودشان این بحران را به وجود آورده اند". "آنان که این بحران ضد توده ها را به وجود آورده اند باید در دادگاههای خلق محاکمه و مجازات شوند". "همین الیت ها سال گذشته در همینجا گفتند که اقتصاد جهان خوب است و در مخاطره نیست، بنابراين از گفتن دروغ شرم ندارند و فاقد صلاحیت اخلاقی اند". "پولپرستان با کمک مقامات دست نشانده همه چیز را بردند و حالا مردم عادی باید از شکم خود بزنند و جبران کنند". "روش انتخاب دولت از کنترل مردم خارج شده و به چنگ الیت های آزمند افتاده و تا سیستم انتخاب نماینده (دولت) بر همین روال باشد هیچ مسئله ای حل نخواهد شد". "اینان که این بحران ـ بحران مالي جهاني ـ را به وجود آورده اند از همین بحران هم برای بردن سود و پرکردن جیب استفاده می کنند". "این نمایندگان مجالس آمریکا چگونه آدم هایی هستند که به خود اجازه داده اند مردم این کشور را مجبور به جبران زیان آزمندی مشتی پولپرست کنند". "مردم خودشان باید دولت باشند؛ اینان نمایندگان مردم (توده ها) نیستند".

در جلسه 27 ژانویه این فوروم ولادیمیر پوتین مرد نیرومند روسیه مقامات آمریکایی را مسئول بحران جهانی اقتصاد اعلام کرده و گفته بود که بحران مالی جاری، یک توفان واقعی است. ناپدید شدن برخی از خدایک های وال استریت (تایتان ها) از صحنه، ارتکاب اشتباهات متعدد از سوی مقامات مسئول آمریکا را ثابت می کند. «اینوستمنت بانک وال استریت» از میان رفت و هرچه را که در طول 25 سال به دست آورده بود از دست داد. ما سال گذشته از وقوع این توفان خبر داده بودیم ولی کاندولیزا رایس وزیر امورخارجه وقت آمریکا در همین نشست گفت که اقتصاد آمریکا امن و بی خطر است که اطمینانی نادرست بود و مانع از ایجاد سد در برابر توفان نشد.

در همین جلسه، ون جیابائو نخست وزیر چین نیز گفته بود: اشتهای آمریکاییان به بدهی داشتن و حرص سود و منفعت زدن ـ آن هم یک حرص کور ـ به این رکود منجر شد که از زمان رکود بزرگ در دهه 1930 بی سابقه بوده است. این رکود بیش از 2 هزار و پانصد کمپانی بزرگ آمریکایی را تکان داده و به مخاطره افکنده است. «ون» افزوده بود: مشکل دیگر آمریکاییان؛ افراط در مصرف و بی اعتنایی نسبت به پس انداز کردن است. همچنین نظم و قاعده نداشتن فعالیت موسسات مالی و بی ضابطه بودن بنگاههای و واسطه های سرمایه گذاری آنان و بی نظمی های متعدد در این امور و ضعف سیستم نظارت در آمریکا و احیانا نادرستی؛ از عوامل بحران جاری بوده است.

«ون» خواست که سریعا با انجام یک رفرم، سرمایه گذاری و سازمانهای مالی تحت نظم و قاعده درآیند و در این زمینه یک میثاق

جهانی تدوین شود و گرنه این بحران بالای سر همه ما باقی خواهد ماند.

1650: « رنه دكارت » فيلسوف بزرك فرانسوي درگذشت.

1662: چينيان هلندي ها را از تايوان بيرون راندند و دژي را كه در آنجا ساخته بودند ويران ساختند.

1946: قانون اساسي يوگوسلاوي كه برپايه آن اين سرزمين به صورت يك كنفدراسيون سوسياليستي اداره شود به اجرا در آمد. در دهه 1990 اين کنفدراسيون تجزيه شد و در دهه يکم قرن 21 از ميان رفت. جدايي اعضاي کنفدراسيون و کسب استقلال، خونين بود و بهانه مداخله و نفوذ بلوک غرب را به دست داد.

1957: (1335 خورشيدي ) كار نصب لوله نفت سراسري ايران كه مراكز توليد نفت را به پالايشگاه شهر ري متصل مي سازد به پايان رسيد.

1958: مصر و سوريه اعلام كردند كه به توافق رسيده اند در هم ادغام شوند و جمهوري متحد عرب را تشكيل دهند.

1959: در يك رفراندم كه در سويس برگزار شد، مردان اين كشور با دادن حق راي و شركت در انتخابات به زنان مخالفت كردند.

1972: (1350 هجري) در چند زد و خورد ميان ماموران امنيتي و مجاهدين خلق در تهران كه دو مورد آن در خيانهاي مخصوص و غفاري (منشعب از خيابان قزوين) روي داد تني چند از مجاهدان كشته شدند.

منبع:iranianshistoryonthisday.com