راهنمای نگهداری و پرورش شمشاد، گیاهی همیشه سبز

مجموعه: گیاهان،حیوانات و آکواریوم

راهنمای نگهداری و پرورش شمشاد، گیاهی همیشه سبز

آشنایی با شرایط نگهداری و کاشت شمشاد

شمشاد گیاهی همیشه سبز از خانواده ی Celastraceae است که مناطق معتدل و نیمه گرمسیری اروپا، آسیا و آفریقا می باشد. این گیاه به دلیل برگ های سبز براق و فرم زیبا و منظم خود، یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی در سراسر جهان است. شمشاد را می توان به عنوان گیاه آپارتمانی، گیاه باغچه ای و یا حتی گیاهی برای ایجاد پرچین استفاده کرد.

محل کاشت گل شمشاد

به طور کلی، گل شمشاد در مکان هایی با آفتاب کامل رشد می کند اما نه در گرمای شدید. در آب و هوای گرم، کمی سایه دار به خوبی رشد می کند. نیاز به خاک یکنواخت مرطوب دارد که به خوبی زهکشی کند.

قبل از انتخاب انواع، مکان و هدف برنامه ریزی شده برای شمشاد خود را ارزیابی کنید. صدها رقم در بازار وجود دارد و عادات رشد و نیازهای محل متفاوتی دارند.

شمشادها اغلب به عنوان پرچین استفاده می شوند، اما می توانند نمونه های گیاهی باشند یا به عنوان تاپیاری ها کوتاه شوند. آنها در کاشت های انبوه یا زمانی که برای لبه تخت ها و حاشیه ها در باغ های رسمی استفاده می شوند به خوبی کار می کنند.

نحوه و زمان کاشت شمشاد

شمشاد را در بهار یا تابستان بکارید تا در ماه های سرد زمستان به آن فرصت دهید تا جا بیفتد. یک منطقه کاشت را انتخاب کنید و خاک را آزمایش کنید. شمشاد به pH بین 6.0 تا 7.0 نیاز دارد. خاک را اصلاح کنید تا در این محدوده PH قرار گیرد.

سوراخی را حفر کنید که عمق توپ ریشه شمشاد و دو یا سه برابر آن بیشتر نباشد. گیاه را از گلدان خود بیرون بیاورید و قبل از قرار دادن شمشاد در سوراخی که تاج گیاه کمی بالاتر از سطح خاک قرار دارد، ریشه ها را به آرامی شل کنید و آن را داخل سوراخ قرار بدهید و سوراخ را با خاک باغچه پر کنید، با دستان خود به آرامی فشار دهید تا آن را فشرده کنید و حفره های هوا را خارج کنید. گیاه را کاملاً آبیاری کنید. یک لایه مالچ 2 اینچی در اطراف شمشاد بمالید و مراقب باشید که آن را از تنه گیاه دور نگه دارید.

هنگام کاشت شمشادهای متعدد، فاصله ی آن ها بستگی به تنوع و استفاده برنامه ریزی شده آن دارد. به طور کلی، شمشادهای کوتوله یا کوچک را با فاصله حدود 2 تا 3 فوت از هم برای پرچین یا کاشت پی بکارید. آنهایی که تا حدودی بزرگتر هستند باید حدود 3 تا 4 فوت از هم فاصله داشته باشند. بزرگترین شمشادها می توانند تا 20 فوت عرض رشد کنند (اما سالها طول می کشد تا این کار را انجام دهند). اگر شمشادها به عنوان نمونه های زینتی کاشته می شوند، معمولاً فاصله بین 5 تا 8 فوت کافی است.

شرایط نگهداری شمشاد

شمشاد گیاهی مقاوم است که به شرایط نگهداری خاصی نیاز ندارد. با این حال، برای رشد و نمو مطلوب، بهتر است شرایط زیر را برای آن فراهم کنید:

نور: شمشاد به نور متوسط تا زیاد نیاز دارد. اگر شمشاد را در فضای آپارتمانی نگهداری می کنید، آن را در کنار پنجره ای که نور خورشید مستقیم را دریافت می کند قرار دهید.

آبیاری شمشاد : شمشاد به آبیاری منظم نیاز دارد. خاک شمشاد باید همیشه مرطوب باشد، اما نباید خیس باشد. در فصل تابستان، شمشاد را به طور منظم آبیاری کنید و در فصل زمستان، آبیاری را کاهش دهید.

خاک: گل شمشاد به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد. مخلوطی از خاک باغچه، کود دامی پوسیده و شن، خاک مناسبی برای شمشاد است.

دما: شمشاد به دمای معتدل نیاز دارد. دمای مناسب برای نگهداری شمشاد، بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد است.

کوددهی: گیاه شمشاد را در فصل بهار و تابستان هر دو ماه یک بار با کود مخصوص گیاهان آپارتمانی یا باغچه ای کوددهی کنید.

کاشت شمشاد در گلدان

روش تکثیر شمشاد

شمشاد را می توان به روش های مختلفی تکثیر کرد. رایج ترین روشهای ازدیاد شمشاد عبارتند از:

قلمه زدن: قلمه زدن ساده ترین روش تکثیر شمشاد است. برای این کار، یک قلمه 10 تا 15 سانتی متری از شاخه های سالم و جوان شمشاد را انتخاب کنید. قلمه را در گلدانی با خاک مناسب بکارید و آن را در مکانی سایه قرار دهید. قلمه ها معمولاً طی چند هفته ریشه می زنند.

تمام شاخ و برگ ها را از نیمه پایینی قلمه ها جدا کنید و آنها را در هورمون ریشه زایی فرو کنید. یک گلدان 4 اینچی را با خاک گلدان مرغوب پر کنید و برای هر قلمه با مداد یا چیز مشابه دیگری در آن سوراخ ایجاد کنید. یک قلمه را در هر سوراخ قرار دهید، سعی کنید هورمون ریشه زایی را پاک نکنید.

این سایز گلدان می تواند تا چهار قلمه را در یک زمان ریشه کن کند که از هم فاصله دارند. قلمه ها را آبیاری کنید، کل گلدان را داخل یک کیسه پلاستیکی شفاف قرار دهید و آن را در یک منطقه گرم و روشن (نه کاملا آفتابی) قرار دهید. هر از گاهی کیسه را باز کنید تا مطمئن شوید که محیط گلدان مرطوب است. قلمه ها باید در عرض چهار تا شش هفته ریشه بزنند.

برای آزمایش اینکه آیا ریشه زایی رخ داده است یا خیر، به آرامی روی یک برگ را در بالای قلمه بکشید. هر گونه مقاومت نشان دهنده ریشه زایی است. هنگامی که ریشه دهی شروع شد، کیسه پلاستیکی را برای همیشه بردارید و چند هفته صبر کنید تا قلمه ها سیستم ریشه خود را بیشتر توسعه دهند. سپس هر قلمه ریشه دار را به گلدان مخصوص خود انتقال بدهید، و آن را در جایی که می تواند تا زمان کاشت بهاره به رشد خود ادامه دهد، قرار بدهید.

کاشت بذر: گیاه شمشاد را می توان از بذر نیز تکثیر کرد، کاشت بذر شمشاد روشی کند و زمان بر است. جوانه زدن بذرها تا شش ماه طول می کشد. یک ظرف کوچک را با مخلوط شروع بذر مرطوب، پر کنید. دو یا سه دانه را در هر ظرف در عمق دو برابر طولانی ترین ضلع دانه فشار دهید. دانه ها را با مخلوط شروع بذر بپوشانید. درب ظرف را گذاشته یا داخل کیسه پلاستیکی دربسته قرار دهید و به مدت دو ماه در یخچال قرار دهید. مخلوط شروع بذر را هر هفته چک کنید تا مطمئن شوید هنوز مرطوب است و ظرف را به یخچال برگردانید.

بعد از یکی دو ماه ظرف را از یخچال خارج کرده و درب آن را باز کنید. تا زمانی که بذرها جوانه بزنند، آن را در یک منطقه خنک، نه یک پنجره آفتابی قرار دهید - دمای ایده آل حدود 60 درجه فارنهایت است. به محض ظاهر شدن نهال، ظرف را به محلی با نور شدید خورشید منتقل کنید. هنگامی که نهال 4 اینچ قد و دارای سیستم ریشه ای قوی شده است، آماده انتقال به باغ است.

خوابانیدن شاخه ها: برای این کار، یک شاخه شمشاد را به صورت افقی در خاک قرار دهید و آن را با تکه ای سنگ یا میخ فیکس کنید. پس از مدتی، شاخه در محل تماس با خاک ریشه می زند و می توان آن را از گیاه مادر جدا کرد.

هرس شمشاد :

شمشاد گیاهی هرس پذیر است و می توان آن را به اشکال مختلف فرم داد. برای هرس شمشاد، از قیچی باغبانی تیز استفاده کنید. هرس شمشاد را می توان در تمام طول سال انجام داد، اما بهترین زمان برای هرس شمشاد، اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار است. هرس درختچه شمشاد از سوخته شدن آن در زمستان جلوگیری می کند و باعث می شود گیاهی قوی تر و زیباتر داشته باشید.

از هرس در اواخر پاییز خودداری کنید زیرا این امر باعث رشد جدید می شود که ممکن است در اثر هوای سرد پیش رو آسیب ببیند.

شمشادها به هرس سنگین نیاز ندارند. اگر رشد بیرونی بیش از حد متراکم شد، به طور انتخابی برخی از شاخه های قدیمی را حذف کنید تا گردش هوا بهتر شود و نور بیشتری ایجاد شود. هرس سنگین شاخه ها باید در اواخر زمستان یا اوایل بهار قبل از رشد برگ انجام شود. شاخه های مرده، شکسته یا بیمار را می توان در هر زمانی هرس کرد.

هرس و کاشت شمشاد در باغچه

آفات و بیماری های شمشاد :

شمشاد نسبتاً به آفات و بیماری ها مقاوم است. با این حال، ممکن است در معرض برخی آفات و بیماری ها قرار گیرد. رایج ترین آفات و بیماری های شمشاد عبارتند از:

شپشک آرد آلود: شپشک آرد آلود آفتی است که باعث ایجاد لکه های سفید رنگ روی برگ ها می شود. برای کنترل شپشک آرد آلود، از سم حشره کش مخصوص استفاده کنید.

پوسیدگی ریشه: پوسیدگی ریشه بیماری است که باعث از بین رفتن ریشه های گیاه می شود. برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه، از آبیاری بیش از حد گیاه خودداری کنید.

برگ سوختگی: برگ سوختگی بیماری است که باعث ایجاد لکه های قهوه ای رنگ روی برگ ها می شود. برای کنترل برگ سوختگی، از سم قارچ کش مخصوص استفاده کنید.

برنزه شدن رایج ترین مشکلی است که در شمشاد دیده می شود و عموماً به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب و باد در طول زمستان است. گونه هایی وجود دارد که در برابر برنزه شدن مقاوم تر هستند، بنابراین با انتخاب نوع صحیح در ابتدا می توانید از بسیاری از مشکلات احتمالی شمشاد جلوگیری کنید.

لکه برگی و پوسیدگی ریشه نتیجه زهکشی ضعیف است. آفاتی مانند برگ خراش، کنه شمشاد و پسیل شمشاد را با روغن باغبانی درمان کنید.

نتیجه گیری :

شمشاد گیاهی زیبا و مقاوم است که می تواند به عنوان گیاه آپارتمانی، گیاه باغچه ای و یا حتی گیاهی برای ایجاد پرچین استفاده شود. با رعایت شرایط نگهداری مناسب، می توان از این گیاه برای مدت طولانی لذت برد.

گردآوری: بخش علمی بیتوته