آیا بیرون آوردن زبان نوزادان طبیعی است؟
- مجموعه: دانستنيهاي نوزادان
دلایل اصلی بیرون آوردن زبان در نوزادان
بیرون آوردن زبان در نوزادان یکی از عادت های بد و مخرب است که کودک زبان خود را بین دو ردیف دندان های بالا و پایین قرار می دهد. این عادت بین کودکان تا دو سالگی طبیعی است اما در صورت طولانی شدن باعث ایجاد مشکلاتی می شود.
بیرون آوردن زبان در نوزادان
در آوردن زبان در نوزادان شاید به نظر خیلی جالب و بامزه برسد. این کار می تواند کاملا طبیعی بوده و یا به علت های مختلفی باشد که ممکن است نشانه یک نوع بیماری باشد.
این مسئله در برخی از والدین سبب ایجاد نگرانی شده و احتمال می دهند که نشانه بیماری باشد. اما باید به نشانه ها و علامت هایی که با این کار همراه است به دقت توجه شود.
بیرون آوردن زبان در نوزادان به حالتی گفته می شود که در آن نوزاد هنگام استراحت کردن یا بلعیدن غذا زبانش را بین دو ردیف دندان های جلو می گذارد و به آنها فشار وارد می کند. این کار در ظاهر زیبا و بامزه به نظر می رسد و به معنی بیان نیاز های آنها می باشد. اما در گاهی از مواقع نیز می تواند نشانه ای از وجود یک مشکل در آنها باشد.
بیرون آوردن زبان در کودکان یک عادت مخرب است که کودک زبان خود را به سمت جلو رانده و بین دندان های بالا و پایین قرار می دهد و به آنها فشار وارد می کند. این عادت تا حدود سن دو سالگی طبیعی است اما در صورت ادامه دار شدن ممکن است باعث بروز مشکلاتی شود.
این عادت نادرست ممکن است باعث ایجاد اختلال در وظایف متعدد زبان مانند حفظ راه هوایی، کمک به جویدن و بلعیدن و هضم غذا و رشد صورت و گفتار شود.
علت های بیرون آوردن زبان در کودکان
بیرون آوردن زبان در کودکان می تواند علت های مختلفی داشته باشد که به برخی از این علت ها در زیر اشاره می شود:
اعلام گرسنگی
نوزادان شیرخواره هنگامی که می خواهند به مادر نشان دهند که گرسنه هستند و نیاز به غذا دارند با در آوردن زبانشان این احساس را به مادر منتقل می کنند.
وقتی که کودکان کمی بزرگتر شدند و غذا خوردن با قاشق را یاد گرقتند این عادت را فراموش خواهند کرد.
واکنش طبیعی
بیرون آوردن زبان نوزادان ممکن است به علت واکنش طبیعی نوزاد شیرخوار باشد. او با در آوردن زبان و لمس اطراف دهانش در واقع می خواهد اعلام کند که در انتظار شیر خوردن است.
همچنین نوزاد واکنش دهان باز را زمانی نشان می دهد که احساس کند در دهان و یا گلویش چیزی است و این امر مانع از باز کردن دهانش شده و او سعی می کند برای بیرون انداختن آن شئ زبانش را بیرون بیاورد.
تقلید از دیگران
نوزادان از دو ماهگی تقلید کردن را یاد می گیرند و شروع به تقلید از دیگران می کنند. آنها با دیدن خواهر یا برادر خود سعی می کنند حرکات و رفتار آنها را تقلید کنند. آنها این کار را با در آوردن زبان انجام می دهند چون این کار برایشان آسان تر است. ممکن است نوزاد برای اولین بار کسی را دیده باشد که زبانش را برای او در آورده و در نتیجه می خواهد با این کار از او تقلید کند. نوزادان برای این کار نیازی به حرف زدن ندارند و تنها با در آوردن زبان این کار را انجام می دهند.
دندان در آوردن
دندان در آوردن فرایندی است که از ماه ششم در نوزادان شروع می شود. این فرایند تقریبا تا ماه پانزدهم ادامه دارد. در این مدت آنها زبانشان را زیاد بیرون می آورند. این عادت به دنبال مکیدن انگشت که باعث ایجاد فاصله بین دندان های بالا و پایین می شود به وجود می آید.
بیرون آوردن زبان ممکن است روند رشد دندان ها را دچار اختلال کند و باعث نامنظم شدن دندان ها شود. این حالت با دستگاه متحرک ارتودونسی درمان می شود. این دستگاه بر روی فک بالا قرار گرفته و مانع از بیرون آمدن زبان می شود.
ماکرو گلوسیا یا زبان بزرگ
زبان برخی از کودکان در مقایسه با بقیه کودکان بزرگتر می باشد. همین امر باعث می شود تا آنها زبان خود را بیرون بیاورند.
علت بزرگی زبان ژنتیکی است و یا ممکن است به علت نقص در رگ های خونی و یا کم کاری تیروئید باشد که به این حالت ماکرو گلوسیا گقته می شود.
بعضی از کودکان نیز به علت ابتلا به سندروم داون و کم کاری تیروئید یا سندروم بک ویت ویدمن زبان شان بزرگ می شود. گاهی اوقات بزرگ شدن زبان به علت وجود تومور و یا آسیب دیدن نوزاد می باشد که می تواند ژنتیکی باشد.
نوزادانی که دارای زبان بزرگی هستند نمی توانند آن را در دهان خود نگه دارند و به همین علت آن را بیرون می آورند.
میکروگناتیا یا دهان کوچک
به علت برخی از بیماری های ژنتیکی اندازه زبان کوچک می شود و همین امر باعث می شود تا کودک زبان خود را بیرون بیاورد.
در این حالت سایز زبان عادی است اما چانه کوچکتر از حد معمول می باشد.
برخی از نوزادان به طور ارثی دارای فک و چانه و دهان کوچکی هستند و نمی توانند زبان شان را داخل دهان نگه دارند که به این عارضه میکرو گناتیا می گویند.
این عارضه در برخی از نوزادان بین ماه های 5 تا 7 و بعد از بزرگ شدن دهان و رشد ماهیچه ها این عارضه خود به خود از بین می رود.
از دیگر علت های کوچک بودن دهان ترک خوردن سقف دهان،ابتلا به سندروم هایی مانند پیرروبین، بیماری مارفان، تریزومی 13، تریزومی 18 و غیره می باشد.
تنفس با دهان
نوزاد به دلایل مختلفی مانند سرما خوردگی، مسدود شدن سینوس ها، آلرژی ها، ملتهب شدن لوزه ها و آدنوئیدها و در نتیجه بسته شدن راه تنفس از طریق بینی ممکن است از راه دهان تنفس کند. نفس کشیدن از راه دهان باعث می شود تا نوزاد زبانش را بیرون بیاورد.
هنگامی که نوزاد به علت سرما خوردگی دچار گرفتگی بینی می شود به علت سهولت در نفس کشیدن مجبور است با دهان باز نفس بکشد و در این حالت به طور طبیعی زبانش را بیرون می آورد.
توجه داشته باشید که بیرون آوردن زبان و نفس کشیدن با دهان باز سبب می شود تا دهان نوزاد خشک شده و احساس تشنگی کرده و در نتیجه بدخلقی کند. در این حالت و زمانی که دچار سرماخوردگی است فراموش نکنید که با او آب کافی دهید.
گلودرد
اگر نوزاد زمانی که زبان خود را بیرون آورده است دارای چهره ای رنجور و ناخوشایند است باید احتمال دهید که دارای مشکل جدی تری است. ممکن است نوزاد به علت ابتلا به عفونت گلو دچار گلو درد شده باشد و یا مشکل دیگری در گلو یا دهانش داشته باشد.
در این صورت باید فورا به پزشک مراجعه کنید. پزشک با معاینه ساده و چند سوال می تواند علت این مشکل را تشخیص دهد و بگوید که آیا مشکل جدی است یا نه.
نفخ معده
نوزادان به علت تجمع گاز در معده شان دچار آزار و اذیت شده و احساس ناراحتی می کنند و این احساس را با باز کردن دهان و درآوردن زبانشان نشان می دهند. آنها می خواهند با این کار باد معده را خارج کنند و علت آن احساس ناراحتی و درد به علت تجمع گازها در دستگاه گوارش آنهاست.
رفلاکس گوارشی
برخی از والدین ممکن است بیرون آوردن زبان و ترشح زیاد بزاق را نشانه وجود یک مشکل یا بیماری در نوزاد خود بدانند.
بالا آوردن شیر در نوزادان یک امر کاملا طبیعی است. اما رفلاکس گوارشی به گونه دیگری است و با درد توأم است و بسیار جدی تر است.
اگر نوزاد بعد از هر بار شیر خوردن مقداری از آن را با درد بالا می آورد و یا سر و گردن خود را به عقب خم می کند و دچار مشکلات بلع است باید فوری با پزشک مشورت کنید.
رفلاکس گوارشی باعث ایجاد اختلال در تغذیه نوزاد شده و در نتیجه باعث لاغری و کاهش وزن او می شود. اما در صورت مراجعه به موقع به پزشک و اقدام برای درمان این مشکل به راحتی قابل حل است.
ضعف عضلانی
از دیگر علت های در آوردن زبان در نوزادان ممکن است ضعف عضلانی باشد. این نوزادان به علت ضعیف بودن عضلات دهان گاهی زبان خود را بیرون می آورند. این اختلال بیشتر به علت وضعیت غیر عادی زبان در زمان استراحت کردن است.
علت بروز این اختلال ممکن است مشکلات ارثی، سابقه خانوادگی و یا حتی مکیدن انگشت شست به مدت طولانی باشد.
کشف دنیای جدید
نوزاد برای آشنایی بیشتر با بدن خود بسیاری از کارها را با دست ها و صورت خود انجام می دهد. او هنوز می خواهد خیلی چیزها را یاد بگیرد و با دنیای جدید آشنا شود به همین منظور این کارها را با دست و صورت یا پاهای خود شروع می کند.
گاهی اوقات کودک آنقدر انگشت خود را در دهانش فرو می برد که منجر به حالت تهوع و استفراغ می شود. به همین ترتیب هم ممکن است گاهی زبانش را بیرون بیاورد.
برخی نوزادان نیز به علت تمرکز زبان خود را بیرون می آورند که این حالت نیز کاملا طبیعی است.
برفک دهان
یکی از علل بیرون آوردن زبان نوزادان برفک دهان می باشد. اگر نوزاد زبانش را بیرون آورد و متوجه لکه های سفید رنگی بر روی زبان او شدید احتمالا نوزاد دچار برفک شده است.
برفک نوعی عفونت قارچی است که معمولا در مدت چند روز به طور خود به خود بر طرف می شود. اما در صورت ادامه این مشکل و ایجاد اشکال در هنگام شیر خوردن نوزاد باید سریع به پزشک مراجعه کرد.
گرداوری: بخش کودکان بیتوته