علل و راه های توقف مکیدن زبان در کودکان چیست؟

مجموعه: بچه های سالم

متداول ترین نشانه بیماری مکیدن زبان در کودکان، تنفس دهانی است

همه آن چه باید درباره اختلال مکیدن انگشت بدانید!

اختلال عملکرد در کودکان

براساس بیانیه های گفتار درمانها، مکیدن زبان یک امر طبیعی و رایج در کودکان است که در صورت تداوم به اختلال OMD، عملکرد یا تانگ تر است مبدل می شود. در واقع مکیدن زبان یکی از اختلال های عملکردی است که زمینه را برای شکل گیری مشکلات دندانی و گفتاری در کودکان مهیا می سازد. 

نوزادان در دوره شیردهی،  در خصوص بلع شیر عادت به فشار زبان به سمت جلو دارند. در واقع نوزادان به صورت طبیعی برای قورت دادن شیر و جلوگیری از خفه شدن زبان را به سمت جلو هدایت می کنند. 

تداوم واکنش تانگ تر است در سن کودکی، نوجوانی و بزرگسالی احتمال شکل گیری ناهنجاری های گفتاری و دهانی را تشدید می کند. 

در حالت طبیعی، کودکان تا سن شش سالگی رویه مناسب بلع را یاد می گیرند. اگر در این بازه زمانی آموزش مناسب بلعیدن مناسب شکل نگیرد، کودک طبق عادت برای بلع غذا زبان را میان دندان های فک بالا و پایین تعبیه می کند. 

کودک مبتلا به اختلال عملکرد در طول صحبت، استراحت و بلع همواره به وسیله زبان در میان دندان ها فشار وارد می کند.

عوامل دخیل در شکل گیری بیماری مکیدن زبان در کودکان 

بزرگ بودن غیر طبیعی زبان از دلایل مکیدن زبان در کودکان است

به طور کلی در شکل گیری بیماری مکیدن زبان در کودکان عوامل متعددی دخیل هستند. مهم ترین عوامل تشکیل دهنده واکنش تانگ تراست در کودکان ابتلا به مشکلات حلق، بینی و گوش اعم از بزرگ شدن لوزه، احتقان مجرای بینی، بزرگ بودن غیر طبیعی زبان، زاویه خط فک، آلرژی، عادت به استفاده از پستونک و مکیدن انگشت می باشد. 

برخی گفتار درمان ها بر این باور هستند که بیماری مکیدن زبان در کودکان ناشی از وجود استرس، وراثت، اختلال عصبی یا رشدی، جویدن ناخن در بازه زمانی طولانی، مکیدن مداوم انگشت و اختلالات ساختاری زبان، لب و گونه است. 

نشانه های مکیدن زبان در کودکان 

متداول ترین نشانه بیماری مکیدن زبان در کودکان، تنفس دهانی است. در تنفس دهانی زبان در حالت رو به جلو قرار دارد و دهان در حالت استراحت، باز می باشد. 

یکی دیگر از نشانه های مکیدن زبان در کودکان، مشکلات گفتاری است. در مشکلات گفتاری فرد به صورت نوک زبانی در تلفظ حروف مختلف اعم از "ل"، "د"، " ت" و "ن" مشکل دارد. 

از سری نشانه های مکیدن زبان در کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مشکل در جویدن غذا 

• وجود مشکل در گفتار 

• قرار گیری لب به صورت باز 

• عادت به مکیدن زبان

• شکل گیری ناهنجاری های دندان و فک 

• باز ماندن دهان ناشی از ناهنجاری اپن بایت 

تأثیرات منفی مکیدن زبان در کودکان

بارزترین تأثیر منفی مکیدن زبان در کودکان، شکل گیری اختلال در گفتار و بلع است. تداوم اختلال در گفتار و بلعیدن غذا به طرز چشمگیری در سلامت دهان، فک و رشد دندان های دائمی تداخل ایجاد می کند. 

تانگ تراست در کودکان یک مشکل اصلی در رشد فک و صورت تلقی می شود. در واقع در واکنش تانگ تراست بلع نامعکوس شکل می گیرد و منجر به شکل گیری مال اکلوژن می گردد. در شرایط مال اکلوژن دندان های جلویی دهان اغلب به شکل رو به جلو و کج هستند. 

عادت تانگ تراست به مرور زمان به اختلال مفصل فکی گیجگاهی تبدیل می شود و با درد فک بروز پیدا می کند. در طی این روند، در نحوه قرار گیری دندان ها و فرم ظاهری فک تغییر شکل به وجود می آید. 

شکل گیری بیماری مکیدن زبان در کودکان عوامل متعددی دخیل هستند

یکی دیگر از تأثیرات منفی مکیدن زبان در کودکان، ناهنجاری اپن بایت است. در طی مکیدن های مداوم زبان، میان دندان های قدامی فک بالا و پایین فاصله ایجاد می گردد و ناهنجاری های دندان اعم از اپن بایت شکل می گیرد. 

در حالت نرمال، در طی بسته شدن فک می بایست دندان های فک بالا و فک پایین به صورت مرتب بر روی یکدیگر تعبیه شوند. اپن بایت ناهنجاری است که در طی بسته بودن فک ها، مانع قرار گیری دندان های جلویی فک بالا و فک پایین می گردد. لذا دهان فرد باز باقی می ماند. 

ناهنجاری اپن بایت در شکل گیری اختلال صحبت کردن، مشکل در تکلم و سلامت دندان ها دخیل است. 

از سری تأثیرات منفی مکیدن زبان در کودکان می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

• بیماری رانش دندان 

• کاهش کیفیت صدا 

• مشکلات عمومی در تلفظ واژگان 

• کاهش سرعت حرف زدن 

• جا به جایی دندان و شکل گیری نیاز به ارتودنسی 

تأثیر واکنش تانگ تراست در درمان ارتودنسی

عادت مکیدن زبان در کودکان، نیاز به بهره گیری از ارتودنسی را دو چندان می کند. در واقع همان طور که بریس و الاینر ها دندان ها را به مرور زمان جا به جا می کنند، فشار وارده از زبان به دندان قادر است دندان ها را در مسیر نامناسب جا به جا نماید. 

بدین ترتیب تانگ تراست در برابر نیروی بریس سبب تداخل در روند اصلاح نامنظمی دندان می گردد. علاوه بر این عادت مکیدن دندان حتی پس از اتمام درمان به وسیله ارتودنسی، دندان ها را به موقعیت اولیه باز می گرداند. 

لذا در صورتی که قصد دارید به وسیله ارتودنسی شکل ظاهری دندان را به حالت استاندارد مبدل کنید،  ابتدا در خصوص درمان اختلال عملکرد اقدام نمایید. 

درمان مکیدن زبان در کودکان 

شانس موفقیت درمان مکیدن زبان با پیگیری های مکرر افزایش پیدا می کند

مشکل مکیدن زبان و رانش دندان در کودکان به وسیله آسیب شناس های گفتاری زبان، درمانگر و ارتودنتیست قابل درمان است. 

درمانگران بیماری مکیدن زبان، پس از ارزیابی وضعیت کودک اقدام به ارائه یک برنامه درمانی مناسب می کنند. در اکثر موارد دوره های درمانی به وسیله درمانگر نیازمند ده جلسه در بازه زمانی 30 دقیقه است. 

علاوه بر این درمان به وسیله ارتودنسی طبق شدت ناهنجاری و بر اساس تشخیص ارتودنتیست متغیر است. 

شانس موفقیت درمان مکیدن زبان با پیگیری های مکرر افزایش پیدا می کند. لذا ضرورت دارد تمرینات مناسب درمان در زمان های مختلف روز اجرا شود. 

بهتر است بدانید به کودک در طول درمان مکیدن زبان، نحوه بلعیدن مناسب مایعات، غذا و موقعیت مناسب استراحت دهان آموزش داده می گردد. 

گردآوری:بخش کودکان بیتوته