علائم عفونت گوش میانی در کودکان + روشهای درمان خانگی

مجموعه: بیماری های شایع کودکان

 عفونت گوش میانی، بیشتر در سنین چهارماهگی تا پنج سالگی روی می دهد

در روزهای اول تولد، کودک از صداهای بلند متعجب می شود و وقتی صدای آرام بخش مادر را می شنود، حالت گریه اش تغییر می کند. در شش ماهگی، با شنیدن صدایی از شیئی ناآشنا سرش را به آن سو برمی گرداند. تا قبل از یک سالگی، صداهای عجیب و غریب از خود در می آورد که بعدها به صورت کلمات قابل فهم تکرار می شود. مشکلات شنوایی حاد بین شش تا نه ماهگی کودک قابل تشخیص است. تعداد کمی وجود دارند که تا هجده ماهگی مشکل شنوایی شان تشخیص داده نشده است. اگر کودک در برابر صداهای نامنتظر واکنشی نشان نمی دهد، اگر هنوز از لحاظ گفتاری کند است، یا اگر کوچک ترین تردیدی در شما وجود دارد باید از کودک آزمایش شنوایی به عمل آید.

انواع عفونت گوش
دو نوع عفونت گوش وجود دارد: عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی. تشخیص این دو نوع عفونت از یکدیگر با معاینه امکان پذیر است.

عفوت گوش میانی
گوش میانی محفظه کوچکی است که در پشت پرده گوش قرار دارد.
عفونت گوش میانی، بیشتر در سنین چهارماهگی تا پنج سالگی روی می دهد. به طور معمول این ناراحتی به دنبال یک سرماخوردگی و یا عفونت مجاری فوقانی تنفسی در ماه های سرد زمستان و بهار دیده می شود. در حدود ۷۵ درصد کودکان، تا رسیدن به سن سه سالگی دست کم یک یا دو بار به عفونت گوش میانی مبتلا می شوند.

علایم عفونت گوش میانی در کودکان
معمولاً بیماری به واسطه وجود علایمی مانند فشار منفی در گوش میانی و مایع در گوش شناسایی می‌شود و علامت یا نشانه سیستماتیک دیگری مبنی بر عفونت وجود ندارد. کم شنوایی انتقالی در حد ملایم تا متوسط ایجاد می‌شود و اگر در مراحل ابتدایی، عفونت درمان نشود، می‌تواند به شکل مشکلی شدید و پیچیده بروز کند. علایم اختصاصی که عموماً مرتبط با عفونت‌های فعال هستند عبارتند از:
- درد گوش
- مالیدن یا کشیدن گوش
- ترشح از گوش

- کم شنوایی
- اختلال تعادل
- تب
- بد خلقی
- خواب بی قرار
- تحریک پذیری
- ناخوشی

عوامل خطر برای گوش میانی در کودکان:
نوزادانی که در حال نوشیدن شیر هستند، هنگام دراز کشیدن خطر ورود شیر به شیپور استاش وجود دارد که باعث التهاب می شود.

برخی دیگر از عوامل خطر ابتلا به عفونت های گوش حاد در نوزادان، عبارتند از:
- تغییرات در ارتفاع و یا آب و هوا
- تاریخچه خانوادگی عفونت های گوش
- استفاده از پستانک در سنین پایین: استفاده از پستانک باید پس از 6 ماهگی کاهش یابد تا خطر ابتلا به عفونت گوش کمتر شود.

- کودکانی که زیر 5 سال سن دارند، شیپور استاش کوتاه تری دارند.
- کودکانی که به مهد کودک می روند، در معرض ابتلا به عفونت های شایعی مثل سرماخوردگی قرار دارند.

- کودکان مبتلا به آلرژی های فعال.
- قرار داشتن در معرض دود سیگار می تواند منجر به عفونت شیپور استاش شود.
- کودکانی که با شیر مادر تغذیه نمی شوند، از آنتی بادی ویژه ای بهره مند نیستند که به مبارزه با عفونت ها کمک می کند.
- کودکانی که کام شکاف دار دارند، معمولاً لوله استتاش متورمی دارند.

یکی از علل عفونت گوش در کودکان قرار گرفتن در معرض دود سیگار است

نکات پیشگیرانه از عفونت گوش کودک:
* حداقل به مدت 6 تا 12 ماه کودکتان را با شیر خودتان تغذیه کنید، چون شیر مادر حاوی آنتی بادی مبارز با بیماری است.

* دور کردن نوزاد از دود سیگار

*به باز کردن لوله استاش او که داخلش پر از مایعات است کمک کنید تا مایع به دام افتاده تخلیه شود.

*اگر به نوزادتان شیر می دهید، نوزاد را در حالت نیمه عمودی نگه دارید تا به لوله استاش باز نگردد.

*به محض اینکه کودک به سن و سالی می رسد که می تواند بطری را خودش نگه دارد، بطری را با فنجان عوض کنید.

*به نوزادتان آموزش دهید که مایعات را از یک فنجان معمولی بنوشد.

* از قرار دادن کودک خود در شرایط سرد و در جاهایی که حشرات و آنفولانزا خیلی زیاد است، خودداری کنید.

*دقت کنید که فرزندتان تمام واکسن هایش را انجام داده باشد.

روشهای خانگی برای درمان عفونت گوش کودک
- شیردهی به کودک:
شیر مادر حاوی بسیاری از موادی است که نوزادتان را از انواعی از بیماری ها محافظت می کند و عفونت گوش فقط یکی از آنهاست. کودکانی که شیر مادرشان را خوردند، کم تر مستعد عفونت های باکتریایی یا ویروسی هستند؛ شیر مادر حتی به تسریع فرآیند التیام هر نوع عفونت گوش کمک می کند. در صورت امکان، سعی کنید نوزادتان را به مدت 6 تا 12 ماه شیر دهید.
علاوه بر شیردادن، می توانید چند قطره شیرتان را در گوش آسیب دیده با استفاده از قطره چکان بریزید، تا درد را کاهش دهید. هر چند ساعت تکرار کنید.

- روغن سیر:
سیر، دارای خواص ضد میکروبی و ضد التهابی است و در نتیجه یک درمان خوب برای عفونت های گوشی در نظر گرفته می شود. سیر به اندازه داروی بی حس کننده عمل می کند.
دو حبه سیر له شده را بردارید. آن ها را در یک قاشق غذا خوری روغن زیتون گرم و یا روغن کنجد به مدت 30 دقیقه خیس کنید. سیر را بیرون بیاوردید. یک قطره روغن را به هر یک از کانال های گوش با استفاده از قطره چکان بریزید. دو بار در روز تکرار کنید.

- روغن زیتون:
اگر عفونت گوش کودک شما شدید نشده تا به پارگی پرده گوش یا ترشح از گوش منجر شود، درمان با روغن زیتون توصیه می شود. روغن زیتون به عنوان یک روان کننده در مجرای گوش کار می کند که می تواند موم مزاحم گوش را شل و آرامش را فراهم کند.

گاهی اوقات عفونت گوش می تواند باعث رشد قارچ و یا باکتریایی در لوله استاشی شود. این انسداد را به راحتی می توان با استفاده از روغن زیتون از بین برد. کمی روغن زیتون را گرم کنید و چند قطره روغن گرم را در گوش آلوده بریزید. شما می توانید یک تکه پنبه در گوش خود قرار دهید تا روغن نشت نکند.
توجه: مطمئن شوید که روغن زیتون گرم تر از دمای بدن شما نباشد.

- جلوگیری از قرار گرفتن در معرض دود:
قرار گرفتن در معرض دود سیگار یکی از دلایل ابتلا به عفونت های گوشی در کودکان است. ورود دود به لوله استاشی با ناراحتی پشت بینی و گوش میانی مرتبط است. این منجر به تورم و انسداد می شود، که منجر به درد، نگهداری مایع و عفونت می شود. در نتیجه سعی کنید سیگار کشیدن را کنار بگذارید و نوزاد خود را در معرض دود دست دوم قرار ندهید، که می تواند عفونت های گوشی را جدی تر و مکرر کند.

- بررسی موقعیت خواب کودک:
موقعیت خواب کودک شما می تواند باعث بدتر شدن یا کاهش درد گوش شود. برای مثال، دراز کشیدن روی تخت گاهی می تواند احساس فشار و درد را در گوش آلوده بدتر کند. در نتیجه وقتی کودکتان از عفونت گوش رنج می برد، باید مطمئن شوید که در موقعیت مناسبی می خوابد.
بهتر است بالشت را کمی در زیر سرش بالا ببرید تا مجرای تنفس کودکتان را بهبود ببخشید. بالشت را مستقیماً زیر سر کودک خود قرار ندهید. به جای آن یک بالش یا دو بالشت زیر تشکش قرار دهید.

گردآوری: بخش کودکان بیتوته

 منابع:  

baby-center.ir

fa.wikipedia.org