آشنایی با اماکن زیارتی شیراز + عکس
- مجموعه: مکانهای زيارتي ايران و جهان
معرفی اماکن زیارتی شیراز
شیراز یکی از شهرهای تاریخی و مذهبی ایران به شمار می آید که مهد فرهنگ و هنر در دوره های گذشته بوده است. مکان های زیارتی و گردشگری متعددی در این شهر وجود دارند که سالانه موجب جذب و بازدید گردشگران زیادی از اقصی نقاط جهان می شوند.
آشنایی با شهر شیراز
در مرکز کلان شهر فارس، شهر شیراز قرار دارد. این شهر به موجب قرار گیری در ارتفاعات در نزدیکی رشته کوه زاگرس از آب و هوایی کوهستانی برخوردار است.
شیراز یکی از شهر های تاریخی در ایران است که با عنوان پایتخت فرهنگی و مذهبی ایران شهرت دارد. شواهد برجای مانده از گذشته ی تاریخ حاکی از سکونت دائمی انسان ها از ابتدای دوره ی آخرین سلسله شاهنشاهی ساسانی دارد.
بی شک در راستای زندگی انسان های سرشناس و پرآوازه ی ایرانی آثاری از زندگی آن ها در این شهر تاریخی وجود دارد.
ما در این مقاله قصد داریم چند اماکن زیارتی سرشناس در شیراز را به شما معرفی کنیم:
حرم شاهچراغ
در مرکز شهر شیراز (میدان احمدی) مقبره ای تاریخی به نام شاهچراغ قرار دارد که در سده ی ششم هجری قمری یعنی در دوره ی اتابکان فارس ساخته شده است.
حرم شاهچراغ محل دفن فرزند امام هفتم شیعیان و برادر امام رضا(ع) به نام سید امیراحمد بن موسی (ع) می باشد. در جوار مقبره ی سید احمد موسی (ع)، آرامگاه سید میر محمد عابدی فرزند امام موسی کاظم قرار دارد. این حضرت به موجب کثرت در عبادت به میر محمد عابد و صالح مشهور شد.
حرم شاهچراغ زیارتگاه عاشقان خاندان طهارت و عصمت در شیراز است که به وسیله ی آینه کاری، تزئینات و کاشی کاری های نفیسی طراحی شده است.
دروازه قرآن
بنای دروازه قرآن در دوره ی دیلمیان فارس ساخته شده است. بنیان گذار این بنا توسط عضد الدوله دیلمی می باشد. او دستور داد دو جلد قرآن دست نویس با عنوان "هفده من" بر بالای ستون دروازه قرار دهند تا کاروان ها با عبور از این دروازه ی خروجی به سلامت به سفر بروند. بدین ترتیب بنای این محوطه به دروازه قرآن شهرت یافت.
قرآن هفده من با خط ثلث و محقق منسوب به ابراهیم سلطان در دوره ی تیموریان نوشته شده است.
در سال 1327 هجری قمری بنای دروازه قرآن توسط بازرگانی به نام حسین ایگار ملقب به اعتماد التجار بازسازی شد. مقبره ی این بازرگان نیکوکار در قسمت شرقی دروازه قرآن قرار دارد.
امامزاده بی بی دختران
بی بی دختران یا خدیجه بنت علی زین العابدین در قسمت شمالی مسجد مشیر قرار دارد. دستور ساخت این بنا را یکی از زنان سلاطین زندیه صادر کرد که آرامگاه بی بی حکیمه مادر عبدالله از نوادگان امام چهارم شیعیان (زین العابدین) می باشد.
اثر تاریخی بی بی دختران در 21 تیر 1347 به شماره ی 422 در لیست آثار ملی ایران قرار گرفت.
امامزاده زنجیری
در امامزاده ی زنجیری مقبره ی جلال الدین بن علی زین العابدین قرار دارد. بنای این امامزاده در دوره ی قاجار و پهلوی ساخته شده است.
یکی از فرزندان حکمرانان فارس در دوره ی قاجار به نام "میرزاحسن خان نصیر المک" اعتقاد فراوانی به امامزاده زنجیری داشته است. به گونه ای که در آن دوره افراد متهم را داخل امامزاده به زنجیر می بستند و با پاره شدن زنجیر تشخیص به بی گناهی فرد می دادند.
این آرامگاه در خیابان لطفعلی خان زند در شیراز قرار دارد و در 23 بهمن 1380 با شماره ی 4725 در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد مشیر الملک
بنای مسجد مشیر الملک در دوره ی قاجار در سال 1264 هجری قمری به فرمان حاج میرزا ابوالحسن خان مشیر الملک ساخته شده است. ساختمان مسجد دارای حجره ای دو طبقه و چندین شبستان می باشد. همچنین در قسمت غربی مسجد طاق نمایی بلند طراحی شده است.
مسجد مشیر الملک در محله ای قدیمی موسوم به "سنگ قدیمی" در خیابان قاآنی قرار دارد.
مسجد جامع عتیق
در میان مساجد متعددی که در شیراز قرار دارند، قدیمی ترین آن ها مسجد جامع عتیق است.
تاریخچه ی بنیان گذاری مسجد جامع به 281 هجری قمری در دوران حکومت عمرولیث صفاری باز می گردد. این مسجد به فرمان حاکم فارس« شاه شیخ ابو اسحاق اینجو» با هدف تلاوت قرآن و نگهداری قرآن های تاریخی ساخته شده است.
مسجد تاریخی جامع با نام های متعددی از قبیل مسجد جمعه، آدینه، هدای خانه، دارالمصحف و بیت المصحف شناخته می شود.
کلیسای ارامنه
در ایران کلیساهای مختلفی توسط مسیحیان به عنوان عبادتگاه ساخته شده است. در میان این کلیساها، کلیسای ارامنه ی شیراز دارای زیباترین طرح ها و نقاشی های سقفی چوبی می باشد.
تاریخچه ی بنیان گذاری کلیسای ارامنه یا کلیسای مریم مقدس به سال 1040 خورشیدی در دوره ی حکومت صفویان باز می گردد. در قسمت ورودی کلیسا کاکتوس های رنگارنگ و شمعدانی های قدی وجود دارند.
علاوه براین، تابلوهایی بسیار قدیمی در اطراف کلیسا قرار دارد که به زبان عبری مطالبی بر روی آن ها حکاکی شده است.
تخت جمشید
عمارت تخت جمشید به فرمان داریوش بزرگ در دوره ی هخامنشیان و ساسانیان بنیان گذاری شد. مجموعه ی تخت جمشید شامل هفت کاخ، پلکان و آرامگاه است و حاکی از نماد یکپارچگی و وحدت ملت ایران در تمامی دوره ها دارد.
در طراحی بنای تخت جمشید تلفیقی از معماری و تمدن های هخامنشیان به کار برده شد.
اماکن مشاهیری و زیارتی شیراز
مقبره سعدی
شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی یکی از فیلسوفان و شاعران پرآوازه ی قرن هفتم هجری قمری است. آرامگاه این چهره در مرکز سعدیه شیراز قرار دارد.
درواقع سعدیه در ادوار گذشته محل عبادت و خانقاه سعدی بوده است و پس از درگذشت او به آرامگاهی امن تبدیل شده است.
بنای آرامگاه سعدی در سال 1330 شمسی با تلفیقی از هنر معماری مدرن و سنتی ساخته شده است.
آرامگاه خواجوی کرمانی
یکی از شاعران قرن هشتم هجری قمری، محمود بن علی بن محمود است که به خواجوی کرمانی شهرت دارد. این شاعر کرمانی در جوانی به شیراز مهاجرت کرده است و ملقب به کمال الدین ابوالعطا می باشد.
مقبره ی خواجوی کرمانی در قسمت فربی تنگ الله اکبر و مشرف بر دروازه قرآن قرار دارد.
حافظیه
یکی دیگر از شاعران پرآوازه ی ایرانی که به سرودن اشعار در قالب غزل تبحر داشته است، حافظ یا خواجه شمس الدین محمد می باشد. وی همچنین به لسان الغیب شهرت دارد.
آرامگاه حافظ در زمان گورکانیان بنا شده است و تاکنون تغییر و تحولات بسیار فراوانی را تجربه کرده است. آخرین بازسازی حافظیه به طراحی معماری فرانسوی به نام " آندره گدار" باز می گردد.
از دیگر مکان های مذهبی و تاریخی شیراز می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• امامزاده قندیلی مشرف به بلوار نیایش
• امامزاده علی ابن حمزه آرامگاه شاه میرعلی بن حمزه بن موسی الکاظم در جنوب دروازه قرآن
• مسجد نصیر الملک شیراز مشهور به مسجد رنگ ها
• مقبره ی سید میر محمد در ضلع غربی حرم شاهچراغ قرار دارد.
• امامزاده سید ابراهیم
• ارگ کریم خانی زند
• مسجد شهدا یا نو
• مسجد وکیل یکی از شاهکار های دوره ی زندیه است که به فرمان کریم خان زند بنا شده است.
• مسجد نصیر الملک
• مسجد جامع عتیق
• حمام و مسجد وکیل
• آرامگاه شاه شجاع
• مقبره ی عبدالله خفیف
• آستانه مقدس سید علا الدین حسین
• امامزاده سید تاج الدین غریب
• آرامگاه سیبویه
• مقبره ی شیخ روز بهان
گرداوری: بخش گردشگری بیتوته