حقیقت تناسخ چیست؟
- مجموعه: آیا می دانید ؟
آیا همهی ما ساکن کالبدی هستیم که زندگیهای پیشینی را تجربه کرده است؟ این ایدهی فریبنده ای است که خیلی از مردم از جمله شرلی مک لینِ بازیگر و دالایی لاما (رهبر بوداییان تبت) به آن اعتقاد دارند. همانطور که انتظار میرود، اثبات علمی اینکه یک شخص زندگانی ای قبل از تولد داشته است، کار ساده ای نیست.
اثبات علمی اینکه یک شخص زندگانی ای قبل از تولد داشته است، کار ساده ای نیست
شواهد قابل استفاده باید به شکل اطلاعات و جزئیات ویژه ای دربارۀ زندگی های پیشین باشد که هیچ کس دیگری از آنها اطلاع ندارد. حتی بهتر است شامل اطلاعاتی باشد که ابهاماتی را حل میکند. مثلا اگر شخصی ادعا میکند که آملیا ارهارت یا جیمی هوفا (یا سال ها بعد ناتالی هالووی) بوده است، باید معماهای پیرامون سرنوشت آنها را حل کند.
با اینکه میلیون ها نفر از مردم به تناسخ اعتقاد دارند اما افراد اندکی ادعا میکنند خاطراتی را از زندگی پیشینشان به یاد دارند. معمولا این تجدید خاطرات در طول یک تکنیک روان درمانی بحث برانگیز (و اصولا بی اعتبار) به نام “برگشت به زندگی گذشته”، اتفاق میافتد. در واقع بهترین نمونهی تناسخ از این طریق پیدا شده است.
بردی مورفی
معروف ترین نمونه ی زندگی پیشین، بردی مورفی بود. بردی زنی ایرلندی در قرن ۱۹ میلادی بود که ویرجینیا تای اهل کلرادا، ادعا کرد در زندگی پیشینش بوده است. ادعای شگفت انگیز وی در سال ۱۹۵۲ و در طول یک جلسۀ هیپنوتیزم غیرحرفه ای توسط موری برن استین، اتفاق افتاد. تای تحت هیپنوتیزم -با یک لهجهی ایرلندی- خاطراتی را مربوط به زندگی پیشینش در دههی ۱۸۰۰ در شهر کورک- ایرلند و شامل تولدش در ۲۰ دسامبر ۱۷۸۹، زندگی، ازدواج و مرگش در سال ۱۸۶۴ بیان کرد. داستان تای در نگاه اول بسیار قانع کننده است؛ او هیچ وقت در ایرلند نبوده است و احتمالا نمیتوانسته بسیاری از جزئیاتی را که به خاطر آورده است بداند مگر اینکه، یک قرن پیش آنها را زندگی کرده باشد. برن استین یک کتاب پرفروش در این مورد و بردی مورفی نوشت که تأثیر جهانی دربرداشت.
نگاهی دقیق تر
زمانی که روزنامه نگاران محقق برای بررسی این ماجرا به ایرلند رفتند، داستان بردی مورفی شروع به فروپاشی کرد. درحالی که برخی ادعاهای کلی اثبات شدند، اما واقعا هیچ مدرکی مطابق با اکثر خاطرات تای توسط محققان پیدا نشد. هیچ پیشینه یا نوشته ای مربوط به بردی مورفی که در آن تاریخ ها متولد شده و وفات کرده باشد، وجود نداشت. کسانی که تای به عنوان بردی مورفی با آنها مواجه شده بود از جمله همسرش و دیگران، هرگز وجود نداشته اند.
به نظر می رسد که برن استین و ناشرانش آنقدر برای استفاده از این فرصت برای شهرت و منافعشان اشتیاق داشتند که از بررسی تطابق ماجراهای مورفی با واقعیت های تاریخی، غافل شدند. بعدها مشخص شد که تای در دوران کودکی وقتش را با همسایه ای که یک مهاجر ایرلندی بوده( اتفاقا به نام بردی مورفی) می گذرانده و جزئیاتی در مورد ایرلند، با لهجه ی ایرلندی دریافت می کرده است.
افراد اغلب تحت تأثیر ترغیبات اشتباه درمانگر به باور تصورات خود می رسند
برخی معتقدند که تای عمدا این داستان را ساخته بود. اما احتمال قوی تر این است که او به صورت ناخودآگاه آن را با استفاده از تصورات و قسمت هایی از خاطراتش به وجود آورده بود. دهها سال تحقیقات روان شناسی نشان میدهد که انسان تحت هیپنوتیزم میتواند به صورت واقعی، به تفصیل و به عنوان اول-شخص، وقایعی را نقل کند که هرگز تجربه نکرده است. دانشمندان نشان داده اند که اعتقاد به تناسخ احتمالا با اشتباهات حافظه مرتبط می باشد.
افراد اغلب تحت تأثیر ترغیبات اشتباه درمانگر به باور تصورات خود میرسند. همین روش ِ روان شناختی به توضیح بسیاری از داستانهای مربوط به “شاهدان عینی ربایندگان توسط بیگانگان” نیز کمک میکند. به همین صورت اگر هر روح یا کالبد بین نسل ها در قرون متمادی حرکت کند و جابه جا شود، کمی ریاضیات ساده نیز به باور زندگی های پیشین پایان میدهد. بهترین ارزیابی این است که در حال حاضر حدود ۷ میلیارد انسان روی کرۀ زمین زندگی میکنند. در حالی که در حدود سال ۱۸۰۰ کمتر از ۱ میلیارد انسان زندگی می کرده است. پس ۶ میلیارد روح جدید در طول ۲۰۰ سال گذشته از کجا آمده اند؟
آیا هر انسان در زمان پدربزرگِ پدربزرگ های ما ۶ روح در خود داشته است؟ اگر “بهترین نمونهی تناسخ” توسط بررسی های دقیق کنار گذاشته می شود، به نظر نمی رسد ادعای خانم های خانه دار امروز مبنی بر ژاندارک یا کلئوپاترا بودن در گذشته، اعتبار بیشتری داشته باشد. یک صنعت روستایی پیرامون تناسخ وجود دارد که در آن “کارشناسان” در مورد این موضوع کتاب هایی میفروشند، سمینار برگزار میکنند و “بازگشت به زندگی گذشته” را به مشتریان ساده دل پیشنهاد میدهند! پس به نظر می رسد تا زمانی که ارواح در رفت و آمدند، داستان های تناسخ همچنان با ما خواهند بود!
منبع: bigbangpage.com - Livescience.com