نشانه ها و درمان برخی بیماریها در مرغ عشق

مجموعه: گیاهان،حیوانات و آکواریوم

نشانه ها و درمان برخی بیماریها در مرغ عشق

رایج ترین بیماری های مرغ عشق

بیماری های رایج مرغ عشق

مرغ عشق، مانند همه پرندگان، در پنهان کردن بیماری خود بسیار سازگار است. این یک مکانیسم حفظ خود است، زیرا شکارچیان روی بیماران و ضعیفان تمرکز خواهند کرد.

زمانی که مرغ عشق شما بیمار به نظر می رسد، می توانید تصور کنید که حیوان خانگی شما به شدت بیمار است و احتمالاً بیماری آن به سرعت رشد می کند و منجر به مرگ آن می شود، مگر اینکه درمان مناسب ارائه شود.

با مشاهده روزانه مرغ عشق خود رفتار طبیعی آن را یاد می گیرید و می توانید هر چیزی غیرعادی را متوجه شوید. در زیر لیستی از مواردی که باید به عنوان شاخص های احتمالی بیماری به آنها توجه کرد آمده است. و ممکن است نیاز به مشورت با دامپزشک باشد.

علائم بیماری که باید مراقب آنها بود:

علائم بحرانی / جدی - پرنده باید به دامپزشکی منتقل شود:

– مشکلات تنفسی / تنفس غیر طبیعی

– دم دائماً بالا و پایین می رود

– ترشح از منقار، چشم ها یا سوراخ های بینی

– پرهای صورت و سر پوشیده از مخاط و دانه های نیمه هضم شده

– مدفوع غیر طبیعی

– پرهای غیر طبیعی، رشد پرها، خونریزی پرها یا پوست اندازی غیر طبیعی

– فرنچ مولت

– PBFD

– پولیوم

– خونریزی

– سر، دم یا بال های آویزان

– چشم های کدر یا متورم

– افتادن از سوف

– خمیده روی حالت بدن

– توده یا تورم روی بدن

– ته قفس نشسته

– استفراغ کردن

– کاهش وزن

علائم جدی - با دامپزشک مشورت کنید:

– از دست دادن اشتها

– ظاهر پف کرده و/یا نامرتب

– مدفوع غیر طبیعی

– چیدن یا کندن بیش از حد پر

– الگوی خواب غیرعادی (مستمر، هر دو پا روی نیمکت در حالت معمولی که یک پا به سمت بالا جمع می شود، سر زیر بال قرار می گیرد، سر به سمت بال چرخیده و چشم ها فقط تا حدی بسته است)

– هر گونه تغییر در فعالیت های عادی (صحبت کردن یا سوت زدن، بازی با اسباب بازی ها، دراز کشیدن، تعامل با پرندگان یا انسان های دیگر، سطح انرژی، مناطق مختلف نشستن)

– سرگردانی

– نوشیدن آب بسیار بیشتر از حد معمول

– دریچه کثیف

– سر، دم یا بال های آویزان

– بیماری ها/مشکلات سلامتی که معمولاً مرغ عشق با آن مواجه می شود.

برای درمان بی حالی مرغ عشق ماده و ته قفس نشستن آن باید به پزشک مراجعه کنید.

سوء تغذیه :

کمبود ویتامین A و کلسیم شایع ترین کمبودهایی است که در مصرف کنندگان بذر مشاهده می شود. از آنجایی که دانه ها نسبت به بسیاری از غذاها چربی بیشتری دارند، بسیاری از دانه خواران نیز اغلب چاق هستند.

ویتامین A باعث تقویت اشتها، هضم غذا و همچنین افزایش مقاومت در برابر عفونت و برخی انگل ها می شود.

پرندگان دارای اضافه وزن بیشتر مستعد ابتلا به آرتریت و بیماری کبد چرب هستند.

کاری که می توانید انجام دهید:

معرفی غذاهای سالم – مانند سبزیجات برگ سبز میوه ها و سبزیجات قرمز یا نارنجی (که حاوی بتاکاروتن هستند) - یک راه طبیعی برای تامین بی خطر این ماده مغذی است. برای جلوگیری از کمبود کلسیم باید بلوک های کلسیمی نیز تهیه شود.

برای پرندگان معتاد بذر به جای آن بذرهای جوانه زده ارائه می دهند. بذرهای جوانه زده معمولاً توسط "معتادان به بذر" راحت تر از میوه ها و سبزیجات تازه پذیرفته می شوند.

• دانه های جوانه زده با تغییر جوانه زدن و افزایش کیفیت تغذیه ای و ارزش دانه ها و غلات سالم تر هستند. دانه های جوانه زده چربی کمتری دارند، زیرا فرآیند جوانه زدن از چربی موجود در دانه برای شروع روند رشد استفاده می کند - بنابراین چربی ذخیره شده در دانه ها کاهش می یابد.

دانه های جوانه زده با افزودن یک منبع مغذی سرشار از پروتئین های گیاهی، ویتامین ها، مواد معدنی، آنزیم ها و کلروفیل به تعادل رژیم غذایی پرنده شما کمک می کنند.

• دانه های "روغنی" خیس شده و جوانه زده، مانند دانه های نیجر و کلزا، سرشار از پروتئین و کربوهیدرات هستند. در حالی که دانه های "نشاسته"، مانند ارزن، غنی از کربوهیدرات هستند، اما پروتئین کمتری دارند.

• این یک غذای ارزشمند در هر زمان است. با این حال، به ویژه برای پرورش یا پوست اندازی پرندگان مهم است. دانه های جوانه زده نیز به عنوان یک غذای عالی برای پرورش و از شیر گرفتن عمل می کنند، زیرا پوسته نرم شده توسط جوجه ها راحت تر شکسته می شود و آنها را به بافت دانه ها عادت می دهد.

• علائم تنفسی، افسردگی مزمن، کاهش وزن: آسپرژیلوز (بیماری قارچی)، عفونت‌های باکتریایی/ذات الریه، کمبودهای تغذیه‌ای (هیپوویتامینوز A)، تب طوطی/پسیتاکوز/کلامیدیا؛ سموم استنشاق شده. 

• پرکنی رفتاری (عمدتاً پرندگان بالغ جنسی). توجه: پرکنی همچنین می‌تواند نشانه‌ای از عفونت ژیاردیا باشد.

• بیماری پر و منقار (PBFD): یک بیماری کشنده و بسیار مسری که از طریق هوا منتقل می‌شود. تنها درمان حمایتی ممکن است و هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.

• توجه: بدشکلی / مشکلات منقار و وضعیت نامناسب پرها نیز ممکن است نشانه بیماری کبد چرب باشد.

• مرغ عشق بسیار مستعد ابتلا به بیماری‌های زیر هستند: پلیوما، بیماری منقار و پر طوطیان (PBFD)، بیماری منقار و پر، تخم‌گذاری مزمن، پرکنی/تخریب پر، سارکوسیستوز.

درمان مریضی مرغ عشق

بیماری های رایج مرغ عشق :

• بیماری منقار و پر پسیتاسین که توسط سیرکوویروس ایجاد می‌شود، می‌تواند باعث مشکلات پوستی و پر و عدم رشد عمومی شود.

• پلیوماویروس یک بیماری ویروسی است که ممکن است باعث مرگ حاد در پرندگان جوان، نرخ پایین جوجه ریزی، بدشکلی پرها و ضعف شود.

• مشکلات تولید مثلی ماده - مشکلات تخم گذاری (دیستوشی/پیوند تخم) یا تولید بیش از حد تخم معمولاً در مرغ عشق ماده دیده می شود.

• مگاباکتریوز (عفونت مخمر معده پرندگان) با فراوانی معقولی در مرغ عشق های خانگی مشاهده می شود. این مخمری است که در معده/روده زندگی می کند و می تواند باعث کاهش وزن، سوء جذب غذا و حتی مرگ ناگهانی شود.

• خشونت خانگی پرخاشگری بین زوجین اغلب بین جفت مرغ عشق دیده می شود، اغلب با قلدری ماده به نر. در موارد جدی این می تواند باعث آسیب و حتی مرگ شود، اما ممکن است با جدا نگه داشتن پرندگان این مشکل حل شود.

• پلی فولیکولوز، که در آن چندین پر از یک فولیکول بیرون می‌آیند، می‌تواند با خارش و رفتار آسیب‌رسان به پر در مرغ عشق همراه باشد. ممکن است یک عفونت ویروسی درگیر باشد.

رفتار آسیب رساندن به پرها - به ویژه به سمت غشای ظریف بال - در مرغ عشق رایج است. 

صرع. مرغ عشق می تواند تشنج های ناشی از صرع را نشان دهد که ممکن است با دارو کنترل شود.

• سمیت فلزات سنگین و بلع جسم خارجی. مرغ عشق های اهلی کنجکاو هستند و ممکن است جواهرات یا سایر اشیاء فلزی را که می توانند سمی باشند بجوند. یک مرغ عشق که به کلینیک آورده شد، یک الماس کوچک از گوشواره خورد. خوشبختانه سمی نبود و در نهایت در مدفوع او دفع شد.

گردآوری: بخش علمی بیتوته