آدالیمومب: امیدی تازه برای بیماران مبتلا به بیماری های التهابی خودایمنی

• نام دارو: آدالیمومب

• نام لاتین: Adalimumab

• نام تجاری: CinnoRA ،Humira و Exemptia

• رده دارویی: مهارکننده TNF، داروی ضد التهابی

• اشکال دارویی: سرنگ آماده تزریق

• فروش دارو: با نسخه

• درمان علائم و جلوگیری از پیشرفت آرتریت روماتوئید فعال و اسپوندیلیت آنکیلوزان

• آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

• آرتریت پسوریاتیک 

• درمان علائم بیماری کرون فعال

• درمان کولیت اولسراتیو 

• درمان پسوریازیس پلاک مزمن

• درمان هیدرادنیت چرکی متوسط ​​تا شدید

• درمان غیر عفونی میانی، خلفی و پانووئیت

• حساسیت به آدالیمومب یا هر یک از اجزای فرمولاسیون آن

• عفونت فعال جدی، مانند سل، عفونت قارچی سیستمیک، یا عفونت باکتریایی خون

• سابقه عفونت های جدی در گذشته

• سابقه هپاتیت B فعال

• سابقه لوپوس اریتماتوز سیستمیک

• سابقه اختلالات خودایمنی مرتبط با عصب

• سابقه بدخیمی

• بارداری یا شیردهی

>مقدار، نوع و توالی زمانی داروهایی که مصرف می کنید به موارد زیر بستگی دارد:

• سن بیمار

• نوع و شدت بیماری تحت درمان

• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو

• سایر شرایط پزشکی بیمار

 

> برای بیماری کرون:

• بزرگسالان و کودکان 6 سال و بزرگتر با وزن 40 کیلوگرم یا بیشتر: در ابتدا (هفته صفر)، 160 میلی گرم زیر پوست در دوزهای تقسیم شده تزریق می شود. این ممکن است به صورت چهار واکسن در 1 روز یا به صورت دو واکسن در روز به مدت 2 روز داده شود. سپس 2 هفته بعد دوز 80 میلی گرم داده می شود. دوز نگهدارنده 40 میلی گرم در هفته چهارم و پس از آن هر هفته در میان تجویز می شود.

• کودکان 6 سال و بزرگتر با وزن 17 کیلوگرم و کمتر از 40 کیلوگرم: در ابتدا (هفته صفر)، 80 میلی گرم زیر پوست در دوزهای منقسم تزریق می شود. این ممکن است به صورت دو شات در 1 روز داده شود. سپس 2 هفته بعد، دوز 40 میلی گرم داده می شود. دوز نگهدارنده 20 میلی گرم در هفته چهارم و پس از آن یک هفته در میان داده می شود.

• کودکان کمتر از 6 سال: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

 

> برای هیدرادنیت چرکی:

• بزرگسالان : در ابتدا (هفته صفر)، 160 میلی گرم زیر پوست در دوزهای تقسیم شده تزریق می شود. این ممکن است به صورت چهار واکسن در 1 روز یا به صورت دو واکسن در روز به مدت 2 روز داده شود. سپس 2 هفته بعد دوز 80 میلی گرم داده می شود. دوز نگهدارنده 40 میلی گرم هر هفته یا 80 میلی گرم یک هفته در میان از هفته 4 شروع می شود.

• کودکان 12 ساله و بزرگتر با وزن 60 کیلوگرم یا بیشتر : دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک شما تجویز شود. در ابتدا (هفته صفر)، 160 میلی گرم زیر پوست در دوزهای منقسم تزریق شد. این ممکن است به صورت چهار واکسن در 1 روز یا به صورت دو واکسن در روز به مدت 2 روز داده شود. سپس 2 هفته بعد دوز 80 میلی گرم داده می شود. دوز نگهدارنده 40 میلی گرم هر هفته یا 80 میلی گرم یک هفته در میان از هفته 4 شروع می شود.

• کودکان 12 ساله و بزرگتر با وزن 30 کیلوگرم تا 59 کیلوگرم: دوز براساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تجویز شود. ابتدا (روز اول)، 80 میلی گرم زیر پوست تزریق می شود، سپس 40 میلی گرم در روز 8. دوز نگهدارنده 40 میلی گرم هر هفته در میان تجویز می شود. کودکان کمتر از 12 سال یا با وزن کمتر از 30 کیلوگرم : مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

 

> برای آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان:

• کودکان 2 تا 17 ساله با وزن 30 کیلوگرم یا بیشتر: 40 میلی گرم یک هفته در میان زیر پوست تزریق می شود.

• کودکان 2 تا 17 ساله با وزن 15 تا کمتر از 30 کیلوگرم: هر هفته 20 میلی گرم زیر پوست تزریق می شود.

• کودکان 2 تا 17 ساله با وزن 10 تا 15 کیلوگرم: 10 میلی گرم زیر پوست هر هفته تزریق می شود.

• کودکان کمتر از 2 سال یا با وزن کمتر از 10 کیلوگرم: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

 

> برای پسوریازیس پلاکی:

• بزرگسالان: ابتدا 80 میلی گرم زیر پوست تزریق می شود، سپس 40 میلی گرم یک هفته پس از دوز اولیه و پس از آن یک هفته در میان.

• کودکان: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

 

> برای آرتریت پسوریاتیک، آرتریت روماتوئید یا اسپوندیلیت آنکیلوزان:

• بزرگسالان: 40 میلی گرم یک هفته در میان زیر پوست تزریق می شود. پزشک ممکن است دوز شما را در صورت نیاز تنظیم کند. برخی از بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که متوترکسات مصرف نمی کنند ممکن است 40 میلی گرم هر هفته یا 80 میلی گرم یک هفته در میان استفاده کنند.

• کودکان: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

 

> برای کولیت اولسراتیو:

• بزرگسالان: در ابتدا (هفته صفر)، 160 میلی گرم (میلی گرم) زیر پوست در دوزهای تقسیم شده تزریق می شود. این ممکن است به صورت چهار واکسن در 1 روز یا به صورت دو واکسن در روز به مدت 2 روز داده شود. سپس 2 هفته بعد دوز 80 میلی گرم داده می شود. دوز نگهدارنده 40 میلی گرم در هفته چهارم و پس از آن هر هفته در میان تجویز می شود.

• کودکان 5 سال و بزرگتر با وزن 40 کیلوگرم یا بیشتر: در ابتدا (روز 1)، 160 میلی گرم زیر پوست به صورت تک دوز در 1 روز یا در دوزهای منقسم تزریق می شود. این ممکن است به صورت چهار واکسن در 1 روز یا به صورت دو واکسن در روز به مدت 2 روز داده شود. سپس 80 میلی گرم در روز 8 و روز 15 داده می شود. دوز نگهدارنده 80 میلی گرم هر هفته یا 40 میلی گرم هر هفته از هفته 4 (روز 29) شروع می شود.

• کودکان 5 ساله و بزرگتر با وزن 20 تا کمتر از 40 کیلوگرم: در ابتدا (روز 1)، 80 میلی گرم زیر پوست تزریق می شود، سپس 40 میلی گرم در روز 8 و روز 15. دوز نگهدارنده 40 میلی گرم هر هفته یا 20 میلی گرم میلی گرم هر هفته از هفته 4 (روز 29) شروع می شود.

• کودکان کمتر از 5 سال: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

 

> برای یووئیت:

• بزرگسالان: ابتدا 80 میلی گرم زیر پوست تزریق می شود، سپس 40 میلی گرم یک هفته پس از دوز اولیه و پس از آن یک هفته در میان.

• کودکان 2 تا 17 ساله با وزن 30 کیلوگرم یا بیشتر: 40 میلی گرم (میلی گرم) یک هفته در میان زیر پوست تزریق می شود.

• کودکان 2 تا 17 ساله با وزن 15 تا کمتر از 30 کیلوگرم: هر هفته 20 میلی گرم زیر پوست تزریق می شود.

• کودکان 2 تا 17 ساله با وزن 10 تا 15 کیلوگرم : 10 میلی گرم زیر پوست هر هفته تزریق می شود.

• کودکان کمتر از 2 سال یا با وزن کمتر از 10 کیلوگرم: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

• بدن درد

• سرفه

• گرفتگی گوش

• نفخ همراه با درد معده

• گرفتگی صدا

• سبکی سر

• از دست دادن صدا

• درد کمر یا پهلو

• درد عضلانی

• درد یا حساسیت در اطراف چشم یا استخوان گونه

• تنفس سریع و گاهی کم عمق

• لرش

• پری معده

• گرفتگی بینی

• چشمهای گود رفته

• تشنگی

• مشکل خواب

• گرمای روی پوست

• پوست چروکیده

• خونریزی یا ترشح غیرطبیعی واژن

• تحریک

• درد بازو، کمر یا فک

• مدفوع سیاه و قیری رنگ

• خونریزی از لثه یا بینی

• کوری

• نفخ یا تورم صورت، بازوها، دست ها، ساق پا یا پاها

• وجود خون در مدفوع یا تغییر در عادات روده

• ادرار خونی یا کدر

• تاری دید

• استخوان های شکسته

• تغییر در اندازه، شکل یا رنگ خال موجود

• تغییر رنگ پوست

• درد قفسه سینه، سفتی یا سنگینی

• لرز

• ترشحات شفاف یا خونی از نوک پستان

• دست و پاهای سرد

• گیجی

• یبوست

• سرفه

• سرفه کردن یا تف کردن خون

• کاهش ادرار

• کاهش دید

• افسردگی

• مشکل در تنفس

• مشکل، سوزش یا ادرار دردناک

• گودی پوست سینه

• سرگیجه

• خواب آلودگی

• چشم درد

• غش کردن

• ضربان قلب سریع، آهسته یا نامنظم

• تب

• فراموشی

• میل مکرر به ادرار کردن

• احساس عمومی بیماری

• ریزش مو

• سردرد

• کهیر، خارش، بثورات پوستی

• افزایش تشنگی

• نوک پستان معکوس

• تنفس نامنظم

• نبض نامنظم

• تحریک پذیری

• مدفوع رنگ روشن

• از دست دادن اشتها

• توده در سینه یا زیر بازو شما

• توده یا تورم در معده

• خال که مایع نشت کند یا خونریزی کند

• گرفتگی یا اسپاسم عضلانی

• حالت تهوع

• خال جدید

• عرق شبانه

• بدون فشار خون یا نبض

• تنفس پر سر و صدا

• بی حسی یا سوزن سوزن شدن در بازوها، پاها یا صورت

• درد، قرمزی یا تورم در بازوها یا پاها بدون هیچ گونه آسیبی

• پوست رنگپریده

• زخم غیر التیام بخش مداوم روی پوست شما

• پف یا تورم پلک ها یا اطراف چشم ها، صورت، لب ها یا زبان

• لکه برآمده، سفت یا قرمز روشن

• قرمزی یا تورم سینه

• دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارد

• تشنج

• کمردرد شدید درست زیر دنده های شما

• برآمدگی براق روی پوست شما

• گفتار نامفهوم یا مشکل در بلع

• عطسه کردن

• زخم روی پوست سینه که خوب نمی شود

• گلو درد

• زخم ها، زخم ها یا لکه های سفید روی لب ها یا دهان

• گرفتگی گردن

• دل درد

• توقف قلب

• تب شدید ناگهانی یا تب درجه پایین برای ماه ها

• تعریق

• تورم صورت، انگشتان، پاها یا ساق پا

• تورم غدد

• وریدهای گردن متورم

• خستگی

• مشکل در تنفس

• مشکل در فکر کردن

• بی هوشی

• کبودی یا خونریزی غیر قابل توضیح

• بوی نامطبوع نفس

• خستگی یا ضعف غیر معمول

• افزایش یا کاهش وزن غیرعادی

• اختلالات بینایی

• استفراغ

• استفراغ خون یا موادی که شبیه تفاله قهوه است

• زردی پوست یا چشم

• ایجاد تاول، لایه برداری یا شل شدن پوست

• ناتوانی در حرکت بازوها و پاها

• درد مفاصل یا ماهیچه

• لکه های قرمز روی پوست را مشخص کنید

• ضایعات پوستی قرمز، اغلب با یک مرکز بنفش

• چشم های قرمز و تحریک شده

• پوست قرمز، پوسته پوسته شده یا پوسته پوسته شده

• بی حسی و ضعف ناگهانی در بازوها و پاها

• خونریزی یا کبودی غیر معمول

نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.

• واکسن های زنده

• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی NSAIDs

• داروهای ضد پلاکت

• داروهای ضدانعقاد

• داروهای ضددیابت

• داروهای ضدفشار خون

• داروهای ضدتشنج

• داروهای ضدافسردگی

• داروهای ضدسایکوز

نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.

• حساسیت به داروهای دیگر: اگر تا به حال هر گونه واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین اگر انواع دیگری از آلرژی دارید، مانند غذاها، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات، به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.

 

• مصرف آدالیمومب در دوران بارداری: مصرف آدالیمومب در دوران بارداری توصیه نمی شود. مطالعات انجام شده روی حیوانات نشان داده است که آدالیمومب می تواند باعث سقط جنین، ناهنجاری های مادرزادی و تأخیر در رشد شود.اگر در دوران بارداری به آدالیمومب نیاز دارید، باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کنید.

 

• مصرف آدالیمومب در دوران شیردهی: هیچ مطالعه کافی در زنان شیرده برای تعیین خطر شیرخوار هنگام استفاده از این دارو در دوران شیردهی وجود ندارد. قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی، فواید بالقوه را در مقابل خطرات احتمالی بسنجید.

 

• مصرف آدالیمومب در سالمندان: مطالعات مناسبی که تا به امروز انجام شده است، مشکلات خاص مربوط به سالمندان را نشان نداده است که سودمندی تزریق آدالیموماب را در سالمندان محدود کند. با این حال، این دارو ممکن است باعث عفونت های جدی و سرطان در افراد مسن شود، که ممکن است در بیمارانی که تزریق آدالیموماب را دریافت می کنند، نیاز به احتیاط داشته باشد.

 

• مصرف آدالیمومب در کودکان: مطالعات انجام شده نشان داده است که آدالیموماب در کودکان 2 سال و بالاتر برای درمان آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان، یووئیت غیر عفونی، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و هیدرادنیت چرکی ایمن و موثر است. با این حال، ایمنی و اثربخشی آدالیموماب در کودکان زیر 2 سال برای آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان و یووئیت غیر عفونی، در کودکان زیر 5 سال برای کولیت اولسراتیو، در کودکان زیر 6 سال برای بیماری کرون، در کودکان زیر 12 سال برای هیدرادنیت چرکی و در کودکان برای سایر بیماری ها هنوز مشخص نشده است.

• آدالیمومب (Humira) یک داروی بیولوژیکی است که برای درمان چندین بیماری التهابی خودایمنی استفاده می شود. این دارو با مهار عامل نکروز توموری آلفا (TNF-α) کار می کند، که یک پروتئین التهابی است که در بسیاری از بیماری های خودایمنی نقش دارد.

• TNF-α یک سیتوکین است که توسط سلول های ایمنی تولید می شود. این سیتوکین به التهاب کمک می کند، که یک پاسخ طبیعی بدن به آسیب یا عفونت است. با این حال، در بیماری های خودایمنی، TNF-α بیش از حد تولید می شود و باعث التهاب بیش از حد می شود.

• آدالیمومب یک آنتی بادی مونوکلونال است که به TNF-α متصل می شود و آن را غیرفعال می کند. این امر باعث کاهش التهاب و بهبود علائم بیماری های خودایمنی می شود.

• در یخچال نگهداری شود اما یخ نزنند. دارو را برای محافظت در برابر نور در کارتن اصلی خود نگهداری کنید. اگر یخ زده یا ذوب شده است از آن استفاده نکنید. در صورت سفر، می توانید این دارو را تا 14 روز در دمای اتاق نگهداری کنید. پس از 14 روز هرگونه داروی مصرف نشده را دور بریزید. این دارو را در گرمای شدید یا دمای سرد نگهداری نکنید.

• دارو را دور از دسترس اطفال نگه دارید.

• اگر سابقه عفونت دارید، قبل از مصرف آدالیمومب با پزشک خود صحبت کنید. آدالیمومب می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. اگر سابقه عفونت دارید، پزشک شما ممکن است قبل از شروع مصرف آدالیمومب، آزمایشاتی را برای بررسی وضعیت عفونی شما انجام دهد.

• اگر سابقه سرطان دارید، قبل از مصرف آدالیمومب با پزشک خود صحبت کنید. آدالیمومب می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. اگر سابقه سرطان دارید، پزشک شما ممکن است قبل از شروع مصرف آدالیمومب، آزمایشاتی را برای بررسی وضعیت سرطان شما انجام دهد.

• اگر واکسیناسیون انجام می دهید، قبل از واکسیناسیون با پزشک خود صحبت کنید. آدالیمومب می تواند پاسخ بدن به واکسن های زنده را کاهش دهد. اگر قرار است واکسن زنده دریافت کنید، پزشک شما ممکن است توصیه کند که مصرف دارو را متوقف کنید.

• اگر علائم عفونت، مانند تب، لرز، گلو درد، سرفه، درد عضلانی، خستگی، یا درد در ناحیه تناسلی یا رکتوم را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. آدالیمومب می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. اگر علائم عفونت را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.