درخواست قانونگذاران آمریکایی از تروئیکای اروپا: مکانیسم ماشه علیه ایران را فعال کنید
- مجموعه: اخبار سیاست خارجی
- تاریخ انتشار : جمعه, 19 خرداد 1402 14:25
به گزارش ایسنا، وبگاه جوییش اینسایدر در گزارشی نوشت که سی‌وپنج قانونگذار مجلس نمایندگان آمریکا در نامه‌ای به رهبران کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان (تروئیکای اروپا)، سه عضو اروپایی توافق هسته‌ای (برجام) خواستند مکانیسم ماشه را ذیل برجام علیه ایران فعال کنند.
طبق بندهای ۳۶ و ۳۷ برجام، در صورت شکایت یکی از طرف‌ها به کمیسیون مشترک حل اختلاف و حل نشدن این شکایت ظرف ۳۵ روز، شاکی می‌تواند موضوع را به عنوان تخطی از توافق به شورای امنیت ارجاع کند و این شورا باید ظرف ۳۰ روز در مورد قطعنامه‌ای برای لغو تعلیق تحریم‌ها علیه ایران رای بدهد.
همچنین بر اساس پیوست یکم برجام، مکانیسمی به منظور دسترسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به سایت‌های مشکوک ظرف ۲۴ روز از طریق کمیسیون مشترک تعیین شده که طبق آن، نتیجه همکاری نکردن ایران، به کار افتادن یک مکانیسم حل اختلاف و بازگشت بالقوه تحریم‌های سازمان ملل خواهد بود. این دو شرط مطرح شده در برجام، مکانیسم ماشه (Trigger Mechanism) یا بازگشت خودبه‌خودی تحریم‌ها (Snapback) خوانده می‌شوند.
ناصر کنعانی، سخنگوی دستگاه دیپلماسی ایران پیش‌تر در پاسخ به سوالی درباره امکان فعال کردن مکانیسم ماشه توسط کشورهای اروپایی گفته بود: «چنانکه طرف مقابل دچار خطای محاسباتی شود و اقدامات غیرمنطقی در مورد برجام و روند مذاکرات انجام دهند آنها بر اساس پیامی که قبلا از ایران دریافت کرده‌اند به صورت واضح می‌دانند که واکنش ایران به این موضوع چه خواهد بود و این پیام به نظرم به اندازه کافی گویا است.»
وی تاکید کرد که «عدم برگزاری نشست‌های مذاکراتی در موضوع برجام به معنای رکود کامل در این زمینه و متوقف بودن تلاش‌های دیپلماتیک برای احیای برجام نیست.»
سخنگوی وزارت خارجه ایران تصریح کرد که «مسیر دیپلماسی همچنان باز است» و «مسیرهای مختلفی برای تبادل پیام ها وجود دارد.»
جوییش اینسایدر که مدعیست رونوشتی از این نامه را رویت کرده است، در ادامه گزارش داد «این قانونگذاران آمریکایی به ویژه، با اشاره به نزدیک شدن پایان تاریخ محدودیت‌های موجود (بندهای غروب برجام) در زمینه فعالیت‌های ایران در حوزه صنایع موشکی در ادامه سال جاری (اکتبر ۲۰۲۳)، بر ضرورت فعال شدن این مکانیسم تاکید کردند.»
با وجود این که مقامات ایران تاکید کرده‌اند برنامه هسته‌ای ایران صرفا صلح‌آمیز است و تولید و به‌کارگیری تسلیحات اتمی، علیرغم ادعای غرب، جایی در برنامه دفاعی ایران ندارد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز این ادعای آمریکا و متحدان و شرکای بین‌المللی آن را در گزارش‌های متعدد مربوط به اجرای توافق پادمانی و برجام در ایران تایید نکرده است، در ادامه این مطلب آمده است که قانونگذاران آمریکایی مدعی شدند: «واضح است که ایران نتوانسته است به تعهداتش در زمینه منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای عمل کند و زمان برای متوقف کردن بلندپروازی‌های هسته‌ای آنها رو به پایان است.»
این گزارش می‌افزاید، قانونگذاران آمریکایی مدعی شدند که «ایران حدود چهار سال است که اجرای تعهدات مهم برجامی را متوقف کرده، به توسعه برنامه هسته‌ای خود ادامه می‌دهد و پیشنهادات دیپلماتیک را رد کرده است.»
مذاکرات احیای توافق هسته‌ای پس از چند ماه از آغاز آن در اوایل سال ۲۰۲۲، با وجود برخی گشایش‌های انجام شده، به دلیل برخی مسائل حل‌نشده متوقف شد.
ایران و آمریکا از طریق طرفین مذاکرات در جریان مواضع یکدیگر قرار می‌گرفتند و مذاکرات مستقیمی نداشتند.
دولت آمریکا با وجود اینکه می‌گوید دیپلماسی اولویت اول آن برای رسیدگی به مسئله هسته‌ای ایران است، در چند ماه اخیر با اتخاذ رویکردی مداخله‌جویانه درباره امور داخلی ایران و ادعای نقض حقوق بشر، همچنین ادعای حمایت نظامی ایران از روسیه در جنگ اوکراین، ادعایی که از سوی مقامات ایران و روسیه رد شده است، گفته است که احیای برجام فعلا در دستور کار آن قرار ندارد.
واشنگتن در این مدت سعی کرده است ایران را مقصر مطرح کردن مسائل فرابرجامی در مذاکرات وین جلوه دهد و آن را عامل مهمی در روند کند و ایجاد وقفه در مذاکرات جلوه دهد. در حالی که مقامات ایران با انتقاد از این رویکرد آمریکا و شرکای غربی توافق اعلام کرده‌اند، در صورتی که غرب اراده سیاسی لازم را نشان دهد، آماده نهایی کردن توافقی «خوب» در وین برای لغو تحریم‌ها هستند که در راستای منافع ملت ایران باشد.
جوییش اینسایدر در ادامه نوشت: در این نامه ادعا شده است که «تخطی‌های ایران از برجام - فعال کردن سانتریفیوژهای پیشرفته و پیدا کردن تخصص در زمینه غنی‌سازی اورانیوم در سطح تسلیحاتی- بازگشت‌ناپذیرند. حتی اگر درباره توافق جدید مذاکره شود، اجازه دادن این که ایران بندهای غروب توافق پیشین را حفظ کند، باعث خواهد شد که هر توافقی بی‌فایده شود.»
