کدام قهوه بهتر است؟ قهوه تکخاستگاه یا ترکیبی؟
- مجموعه: اخبار گوناگون
هر جرعه یک لحظه استراحت و یک فرار کوتاه از شلوغی زندگی روزمره را ارائه می‌دهد. گرمای یک فنجان در دستان شما، رقص پیچیدهٔ طعم‌ها در کام شما، و تأثیر کافئین، همگی تجربه‌ای مهیج و درعین‌حال آرامش‌بخش را به ارمغان می‌آورد. اما آیا قهوه فارغ از گونه‌ها و زیرگونه‌ها در دسته‌بندی دیگری قرار می‌گیرد؟ بله، قهوه‌های تکخاستگاه و قهوه‌های ترکیبی. با ما همراه باشید تا در مورد قهوهٔ تکخاستگاه، ترکیبی و تفاوت‌های آن‌ها صحبت کنیم.
قهوهٔ تکخاستگاه و قهوهٔ ترکیبی دو دستهٔ مجزا هستند که ماهیت و تنوع دنیای قهوه را به تصویر می‌کشند. قهوهٔ تکخاستگاه از یک منطقه، مزرعه، یا حتی یک لات از یک مزرعه تهیه می‌شود و مشخصات طعم منحصربه‌فردی را ارائه می‌کند که منعکس‌کنندهٔ ویژگی‌های محل مبدأ آن است. از سوی دیگر، قهوهٔ ترکیبی یا همان بِلِند، ترکیبی از دانه‌های قهوه با خاستگاه‌های متفاوت به‌حساب می‌آید. درک تفاوت‌های بین این دو نوع قهوه می‌تواند درک فرد را از طعم‌ها و عطرهای پیچیده و غنی که هر فنجان را به یک تجربهٔ منحصربه‌فرد تبدیل می‌کند، افزایش دهد.
قهوه تکخاستگاه چیست؟
اصطلاح تکخاستگاه (Single origin) به قهوه‌ای اشاره می‌کند که تمامی دانه‌های آن از یک منطقه، یک مزرعه و یا حتی یک قسمت مشخص از یک مزرعه آمده باشند. به عبارت ساده، اطلاعات قهوه، شامل کشور، منطقه، مزرعه، کشاورز و تولیدکننده را می‌توان کاملاً ردیابی کرد. قهوه‌های تکخاستگاه دقیقاً در مقابل قهوه‌های ترکیبی قرار دارند. قهوه‌های تکخاستگاه اساساً در دم‌افزارهای نسل سوم که ویژگی‌های بی‌نظیر قهوه را برجسته می‌سازند مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قهوه‌های تکخاستگاه تا حد زیادی با قهوه‌های تخصصی گره خورده‌اند. در توضیح این جمله می‌توان گفت، تمامی قهوه‌های تخصصی از قهوه‌های تکخاستگاه تولید شده‌اند، اما نمی‌توان گفت تمامی قهوه‌های تکخاستگاه قهوهٔ تخصصی به‌حساب می‌آیند. لازم به ذکر است به منظور اختصاص‌دادن عنوان قهوهٔ تخصصی به یک قهوه، فاکتورهای زیادی دخیل هستند. اما در بین قهوه‌های تخصصی نیز اغلب قهوهٔ گیشا را بهترین دانهٔ قهوهٔ جهان می‌دانند.
به طور کلی مخاطبان و خریداران قهوه تکخاستگاه و تخصصی، اغلب قهوه‌نوش‌های حرفه‌ای هستند اما باریستاها، رستری‌ها و صاحبان کافه رستوران‌ها نیز به قهوه سینگل اوریجین، به دلیل طعم خاص آن علاقه زیادی دارند. به طور معمول، افراد برای تهیه قهوه تکخاستگاه و حتی تخصصی، به‌طور مستقیم به تولید کنندگان و صاحبان مزارع قهوه دسترسی ندارند. بنابراین، برای خرید دانه قهوه تکخاستگاه و تخصصی باید از فروشگاه‌های معتبر در صنعت قهوه، رستری‌های معروف یا کافی‌شاپ‌های تخصصی که بخش فروش دارند اقدام کنند.
قهوه ترکیبی چیست؟
اکثریت قریب به اتفاق نوشیدنی‌هایی که در کافه‌ها می‌نوشیم، علی‌الخصوص نوشیدنی‌های بر پایهٔ اسپرسو، با استفاده از قهوهٔ ترکیبی تهیه می‌شوند. اگرچه این نوع قهوه غالب قهوه‌ای که می‌نوشیم را تشکیل می‌دهد، گفتگوهای مداومی در صنعت قهوهٔ تخصصی پیرامون این موضوع وجود دارد.
قهوهٔ ترکیبی که با نام قهوهٔ بِلِند (Blend) نیز شناخته می‌شود، مخلوطی از دانه‌های قهوه است که از مناطق، مزارع یا انواع مختلف تهیه می‌شود. این ترکیب می‌تواند تماماً از گونهٔ عربیکا، ربوستا و یا مخلوط عربیکا و ربوستا به‌وجود آید. هدف اصلی از ایجاد قهوهٔ بلند، ترکیب ویژگی‌های منحصربه‌فرد دانه‌های مختلف برای دستیابی به طعمی متعادل، پیچیده و ثابت است که ممکن است در قهوه‌های تکخاستگاه وجود نداشته باشد. با مخلوط کردن دانه‌ها، برشته‌کارها می‌توانند نت‌های طعمی خاص را برجسته کرده و بادی و عطر قهوه را تقویت نمایند. درعین‌حال، تجربه‌ای هماهنگ از طعم و مزه ایجاد کنند که با ذائقه‌ها و ترجیحات مختلف مطابقت داشته باشد.
تفاوت‌های قهوه تکخاستگاه و قهوه ترکیبی
از جمله مهم‌ترین تفاوت بین قهوه‌های ترکیبی و تکخاستگاه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
خاستگاه
قهوهٔ تکخاستگاه: از یک منطقه، مزرعه یا حتی یک بخش مشخص تهیه می‌شود. همین فاکتور ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن منطقهٔ خاص که از تفاوت در آب و هوا، خاک، ... نشأت گرفته شده‌اند را برجسته می‌سازد.
قهوهٔ ترکیبی: دانه‌ها را از چندین منطقه، مزارع یا گونه‌های مختلف ترکیب می‌کنند. هدف از این کار، دستیابی به طعمی متعادل و ثابت است.
پروفایل طعم
قهوهٔ تکخاستگاه: طعم‌های متمایز و اغلب پیچیده‌ای را ارائه می‌دهد که منعکس‌کنندهٔ خاک، آب و هوا و ارتفاع از خاستگاه آن است. این طعم‌ها می‌توانند بسیار متفاوت باشند، از میوه‌ای و گلی گرفته تا آجیلی و شکلاتی. در واقع، دانه‌های قهوهٔ تکخاستگاه بسته به منطقه‌ای که از آن می‌آیند، می‌توانند نت‌هایی از زغال اخته، شکلات، دارچین، طعم‌های خاکی یا رایحه‌های گلی داشته باشند. آن‌ها همچنین دارای سطوح اسیدیته و بادی منحصربه‌فردی هستند که باعث تمایز آن‌ها نسبت به قهوه‌های ترکیبی می‌شود.
قهوهٔ ترکیبی: هدف از مخلوط کردن دانه‌ها بهره‌مندی از طعمی متعادل و ثابت است. با مخلوط کردن دانه‌ها، برشته‌کارها می‌توانند طعم دلخواه که ممکن است باعث به تعادل رساندن اسیدیته، شیرینی، تلخی و بادی بشود را به‌دست آورند.
تجربه قهوه نوشی
قهوهٔ تکخاستگاه: قهوه‌های تکخاستگاه برای علاقه‌مندان به قهوه که از کاوش و قدردانی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد مناطق مختلف کشت قهوه لذت می‌برند، گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شود. این گروه از قهوه‌ها فرصتی برای تجربهٔ تنوع و غنای طعمی قهوه را فراهم می‌آورند.
قهوهٔ ترکیبی: قهوه‌های ترکیبی برای افرادی مناسب هستند که از یک فنجان قهوه طعمی متعادل را انتظار دارند. قهوه‌های بلند اغلب در مکان‌های تجاری برای اطمینان از ثبات در طعم و همخوانی با ذائقه‌های متفاوت مورد استفاده قرار می‌گیرند.
جمع‌بندی
دنیای قهوه بسیار هیجان‌انگیز و متنوع است. در این دنیا برای تمامی سلایق چیزی در جهت لذت‌بردن وجود دارد. افرادی که عاشق تنوع و پیچیدگی و اکتشاف هستند، می‌توانند از گزینه‌های بی‌پایانی که قهوه‌های تکخاستگاه ارائه می‌دهند لذت ببرند. در سمت دیگر، قهوه‌های ترکیبی طعمی غالباً ثابت و متعادل و در نتیجه تجربه‌ای نسبتاً ثابت اما لذت‌بخش از قهوه‌نوشی را پیشکش می‌کنند. درک و قدردانی از تفاوت‌های بین قهوه‌های تکخاستگاه و ترکیبی، نه تنها لذت ما از قهوه را افزایش می‌دهد، بلکه به ارتباط ما با جامعهٔ جهانی قهوه عمق بیشتری می‌بخشد.
