گنج «کاسهها و تاجهای طلایی» بعد از 2300 سال از عمق 12 متری تپه بیرون آمد
- مجموعه: اخبار گوناگون

به گزارش فرادید، یک آرامگاه 2300 ساله در تابستان گذشته در جریان کاوشهای گورستان تومولوس در شهر باستانی کالاتیس کشف شد. سقف گنبدی نیمهاستوانهای آن با تپهای بزرگ به ارتفاع ۱۲ متر و قطر ۷۰ متر پوشیده شده بود؛ این بزرگترین آرامگاه دورۀ هلنیستی در منطقه غربی دریای سیاه است.
اهمیت این آرامگاه تنها به خاطر اندازه آن نیست، بلکه کیفیت معماری آن نیز چشمگیر است. این مقبره ساختاری هنرمندانه و سنجیده دارد که با تناسب کامل طراحی شده است. طولانیترین بخش سنگی این آرامگاه که تابستان گذشته کاوش شد، ۱۸ متر طول دارد و احتمال وجود بخشهای بیشتری برای کشف نیز وجود دارد. چنین آرامگاهی قطعاً متعلق به خانوادهای نخبه و یونانی بوده که ارتباطاتی با ساختارهای مذهبی و سیاسی مقدونیه داشته است.

به نظر میرسد آرامگاه بلافاصله پس از ساخت غارت شده است، اما فوراً تعمیر، گسترش و با هدایایی شامل مقدار زیادی نوشیدنی دوباره تقدیس شده است. محتوای آن بسیار خوب حفظ شده و چوب، پارچه و بقایای انسانی در شرایط مناسبی یافت شدهاند. از جمله آثار استثنایی داخل آرامگاه، سه تاج تشییع برنزی با روکش طلایی بودند که به شکل تاجهای پیچک و مورتل طراحی شده و شامل میوههای سفالی-طلایی نیز بودند. این تاجها روی یک پایه چوبی نصب شده و هزاران سال در اتاقک تدفین حفظ شدهاند.
باستانشناسان همچنین زیورآلات شیشهای و برنزی، قطعات چوبی با آثار رنگآمیزی چندرنگ که احتمالاً متعلق به تابوتهای چوبی گمشده هستند، و همینطور عناصر سنگ آهک و مرمر حکاکیشده و نقاشی شده که احتمالا تابوتها را تزئین میکردهاند، کشف کردند. بقایای حداقل دو جوان نیز در آرامگاه یافت شد. تحلیل استخوانشناسی نشان داد یکی از آنان ۱۶-۱۸ ساله و دیگری ۸-۱۱ ساله بوده است. برخی از آثار نشان میدهند که حداقل یکی از متوفیان زن بوده است.

کالاتیس، شهری که توسط یونانیان هراکلیا و مگارا در آغاز قرن چهارم پیش از میلاد تأسیس شد، یکی از ثروتمندترین و تأثیرگذارترین شهرهای یونانی در دریای سیاه در دوران هلنیستی بود. این شهر، در پایان قرن چهارم پیش از میلاد، رهبری ائتلاف منطقهای یونانیان، تراکیها و اسکیتها را بر عهده داشت و در برابر پادشاه مقدونیه، لیسیمخوس، که پس از مرگ اسکندر کبیر کنترل تراکیه را به دست گرفته بود مقاومت میکرد.

گورستان کالاتیس که کیلومترها در اطراف جادههای قدیمی گسترده شده، شامل نزدیک به هزار تومولوس (تپههای تدفینی) است که بسیاری از آنها ابعادی باشکوه دارند (ارتفاع ۵ متر و بیشتر). با این حال، بخش عمده این چشمانداز چشمگیر در قرن گذشته، زمانی که مانگالیای «مدرن» توسعه یافت و به شهر تبدیل شد، از بین رفت.
تحقیقات باستانشناسی اخیر در شمال مانگالیا اولین تحقیق سیستماتیک بر روی یک تومولوس آرامگاهی در رومانی است و با استفاده اولیه از تکنیکهای غیرتهاجمی امکانپذیر شد که موقعیت دقیق آرامگاه را تعیین کرد. آرامگاه در عمق ۹ متری زیر رأس تپه کشف شد و سطح آن در 12 متری زیر تپه قرار داشت.
