متن مناجات و مدح و ستایش با امام هادی

مجموعه: آرامش سبز

متن مناجات و مدح و ستایش با امام هادی

متن هایی از مناجات و نیایش ها با امام هادی (ع)

مناجات ها با امام هادی (ع)

مناجات با امام هادی (ع) یکی از متون معنوی و عرفانی است که در فرهنگ شیعی جایگاه ویژه ای دارد. این مناجات ها، که معمولاً در قالب دعا و نیایش با اهل بیت (ع) نگاشته شده اند، بیانگر ارتباط عمیق عاطفی و معنوی شیعیان با امامان معصوم است.

مناجات با امام هادی (ع)

بر دل نشسته شوق زیارت به عشق تو

دارم همیشه عرض ارادت به عشق تو

با جامع کبیره ی تو عشق می کنم

من هم شدم ز اهل عبادت، به عشق تو

ذکر دعای هر شب من "باالنقی" شده

پس هر دعا شود، اجابت به عشق تو

تو حجت خدایی و من مانده ام،چه طور؟

شد این همه بدی چه راحت به عشق تو

فرقی میان "هادی" و "خون خدا" که نیست!

حساس می شوند همه نسبت به عشق تو

آخر به دست ناز اباالفضل می رسد

هر کس که کرده است، جسارت به عشق تو

شاعر: یاسین قاسمی

******

میزبان تویی

خورشید سامرا و کریم جهان تویی

ما را بده پناه، که کهف امان تویی

هادی تویی در این شب ظلمت، به داد رس

گمگشته ایم و مشعله  کاروان تویی

کاخ ستم به لرزه فکندی به حرف حق

حقا که جان عدلی و حق را زبان تویی

مستی ربودی از سر بزم شراب، لیک

مستی فزای جان و دل عاشقان تویی

جَدّت امام هشتم و سلطان دین رضاست

جَدِّ امام عصر و ولی زمان تویی

با «جامعه کبیره» سلامم شنیدنی ست

مهمان هر امام شوم، میزبان تویی

شاعر: محمدمهدی سیار

******

اشعار شهادت امام هادی النقی (ع)

آقای سامرا که سلامم به محضرش

آتش زبانه می چکد از دیده ی ترش

یک عدّه نانجیب که توهین نموده اند

بر ساحت مقدّس و نام مطهّرش…

…آزار داده اند دل اهل بیت را

طوری که آه می چکد از قلب مادرش

در گوشه ای نشسته فقط گریه می کند

یعنی که نیست جز غم و اندوه، یاورش

از معجزات زهر بُوَد این که دم به دم

خونابه می چکد ز نفس های آخرش

پای پیاده … نیمه ی شب … کوچه … آه آه

با این حساب خورده زمین جسم لاغرش

او را اگر چه نیمه شب از خانه برده اند

امّا دگر خمیده نشد قدّ همسرش

تا این که دید در وسط بزم عیش و نوش

جام شراب چیده شده در برابرش

در ذهن خویش خاطره ای را عبور داد

افتاد یاد لعل لب جدّ اطهرش

بزم شراب … تشت طلا … چوب خیزران

می زد یزید بر لب او پیش دخترش

نزدیک بود تا که کنیز کسی شود

رنگش پرید و زد گره ای زیر معجرش

شاعر: محمد فردوسی

******

مدح امام هادی علیه السَّلام 

لعنت به آنکه کرده جسارت به محضرت

تیری نشانده با سخن خود به پیکرت

نام تو آسمانیُّ و پاک و مقدَّس است

تو بی نظیری ُّو حرمی کرده باورت

اخلاص کاملی نقیُّ و مالک دلی

نفرین حق به دشمن پست و ستمگرت

قعر جهنَّم است و عذاب است و شعله ها…

سهم کسی که خصم شما بود و مَنظرت

هادیِّ آل فاطمه جانم فدای تو

جانها نثار راه تو و رسم اطهرت

تو مثل مرتضی  ولیُّ و والیُّ و علی

من عاشق و فداییُّ و مجنون و نوکرت

دستی که بر علیه نگارم قلم زده

"تبَّت یداه" بریده به دستان لشکرت

هادیُّ و مهدیّند تمامیِّ عشق من

لعنت به آنکه کرده جسارت به محضرت

شاعر: حسین ایمانی

******

اشعار شهادت امام هادی (ع)

عزیز جواد الائمه سلام

گل فاطمه یا علی النقی

تویی که به من راه و میدی نشون

بخون جامعه تا کنم عاشقی

چه قد نا امید و تو دادی امید

چه قد بی نوا رو تو دادی نجات

تویی چاره ی درد بیچاره ها

میشه مرده زنده توی روضه هات

به یاری مردم نداری نیاز

به جای همه یار تو هست خدا

علی رو مگه میشه تبعید کرد

نجف رو آوردی توی سامرا

علی بودی و قوم بد کینه ها

گذاشتن برای تو سنگ تموم

دلت رفت مدینه تو اون نیمه شب

به خونه ات همین که آوردن هجوم

تو رو بردنت دست بسته ولی

ندیدی توی شعله خانوم تو

تو رو بردنت دست بسته ولی

نکشته لگد، طفل معصوم تو

تو رو پیر کردن تو بزم شراب

بمیرم بمیرم بمیرم برات

فقط گریه اینجا برات مرهمه

بریز اشک خون از غم عمه هات

سر غرق خون، تشت زر، هلهله

می لرزه تموم زمین و زمان

زدن خیزران، باز ناراضیَن

بشم لال الهی، کنیزم میخوان

اشعاری برای شهادت امام هادی

ای طبیبا نظری کن دل بیمار مرا

ای طبیبا نظری کن دل بیمار مرا

آنقدر گریه کنم تا بخری بار مرا

قدر یک سال  فقط گریه بدهکارم من

کرمی کن بپذیر عمر بدهکار مرا

پهن کردم سر راه تو بساطی ای دوست

تا که رونق دهد احسان تو بازار مرا

پرده پوشی تو پایم به حرم وا کرده

به کناری نزدی پرده اسرار مرا

گردنی کج، سرِ پایین، به پناه آمده ام

آخرِ سال تو سامان بدهی کار مرا

آمدم تا که بگویم به خودم بد کردم

تا که اسباب شفاعت کنی؛ اِقرار ِمرا

آخر کار شده شوق شهادت دارم

پس به تأخیر میانداز تو دیدار مرا

خاک جبهه چقدر بوی وصالت می داد

کاش پاسخ بدهی خواهش و اصرار مرا

ناز دلدار کشیدن تن بی سر خواهد

درشلمچه تو ببین شاهد گفتار مرا

سامرا روضه به پا میکنی آقا، تنها

یاریِ خویش ببر دیده ی خونبار مرا

چِقَدَربی ادبی شد به امام هادی

سخت کرده بخدا روضه ی او کار مرا

جایِ معصوم مگر بزم شراب است، آقا

گوش کن روضه ی این قلبِ عزادارِ مرا

توخودت گفته ای: خون گریه کنم هر جایی

که بگویند غمِ عمه ی بی یار مرا

وسط بزم شراب عمه ی ما گیر افتاد

گفت: یارب برسان میر و علمدار مرا

آستین پاره حجاب سر و صورت می شد

پیش چشمش به لبِ یار جسارت می شد

شاعر: قاسم نعمتی

******

مدح و شهادت امام هادی علیه السلام 

روضه ات را چه بخوانیم چه نه غم داریم

پشت هر واژه و هر قافیه ماتم داریم

شاعر سوگ علی بن محمد چه کم است

مثل مداح که در مجلس تو کم داریم

همۀ شهر به داغ تو علم بر دوش است

شکر لله که هنوز این همه پرچم داریم

زخم شمشیر عمیق است نه آنقدر که ما

این همه زخم عمیق از ستم سم داریم

آه شش گوشه نشین! مثل حسینی چقدر

بی جهت نیست که احساس محرم داریم

به اَبی اَنت و اُمی ... بخدا کافی نیست

به موالاتکم ای عشق! که جان هم داریم

نفس جامعه ات بود که در مجلس اشک

دم به ما داد غمت را و دمادم داریم

شاعر : محسن ناصحی

نحوه استفاده از مناجات

مناجات با امام هادی (ع) معمولاً در موارد زیر استفاده می شود:

مراسم مذهبی: در ایام شهادت یا میلاد امام هادی (ع)، این مناجات ها در مساجد، حسینیه ها و حرم ها خوانده می شود.

زیارت حرم: زائران حرم امام هادی (ع) در سامرا یا حرم های دیگر، از این متون برای توسل استفاده می کنند.

خواندن فردی: برخی از شیعیان این مناجات ها را به صورت روزانه یا در مواقع نیازهای معنوی و مادی می خوانند.

در پایان :

مناجات با امام هادی (ع) یکی از زیباترین و معنوی ترین راه های ارتباط با اهل بیت و تقرب به خداوند است. این متون، که سرشار از مضامین عرفانی و اخلاقی هستند، نه تنها به شیعیان کمک می کنند تا رابطه ای عمیق تر با امام خود برقرار کنند، بلکه راهنمایی برای زندگی معنوی و اخلاقی ارائه می دهند. با خواندن این مناجات ها، انسان می تواند آرامش، هدایت و امید را در زندگی خود تجربه کند و به مقامات والای اهل بیت (ع) نزدیک تر شود.

گردآوری: بخش مذهبی بیتوته