بیوگرافی سیمونه اینزانگی سرمربی حرفه ای ایتالیایی
- مجموعه: ورزشکاران
آشنایی با زندگینامه سیمونه اینزاگی
چکیده ای از بیوگرافی سیمونه اینزاگی :
نام کامل: سیمونه اینزاگی
تاریخ تولد: ۵ آوریل ۱۹۷۶ (۴۹ سال)
محل تولد: پیاسنتزا، ایتالیا
قد: ۱.۸۵ متر
پست: مهاجم
تیم کنونی: الهلال (سرمربی)
زندگی نامه سیمونه اینزاگی :
سیمونه اینزاگی (تلفظ ایتالیایی: [siˈmoːne inˈtsaːɡi]؛ متولد ۵ آوریل ۱۹۷۶) مربی حرفهای فوتبال و بازیکن سابق ایتالیایی است که در حال حاضر سرمربی باشگاه الهلال در لیگ حرفهای عربستان است.
او که به دلیل تواناییاش در یافتن راهحلهای تاکتیکی غیرمنتظره و سبک ارتباطی کلامی و غیرکلامی در مربیگری به «شیطان پیاسنتزا» ملقب شده، به احیای سیستم تاکتیکی ۳-۵-۲ معروف است.
اینزاگی فعالیت حرفهای خود را در سال ۱۹۹۴ با پیاسنتزا آغاز کرد، اما به چندین باشگاه از جمله نووارا و لومهتزانه قرض داده شد و در سالهای ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ دو عنوان متوالی سری C2 را کسب کرد. او در سال ۱۹۹۹ به لاتزیو پیوست و یک عنوان سری آ، سه جام کوپا ایتالیا، یک سوپرکاپ ایتالیا و یک سوپرکاپ یوفا را به دست آورد. همچنین بهصورت قرضی برای سامپدوریا و آتالانتا بازی کرد و در سال ۲۰۱۰ بازنشسته شد. در سطح بینالمللی، اینزاگی بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ سه بازی برای تیم ملی ایتالیا انجام داد.
اینزاگی مربیگری ارشد خود را در سال ۲۰۱۶ با لاتزیو آغاز کرد، پس از اینکه از سال ۲۰۱۰ مسئول تیمهای جوانان این باشگاه بود، و یک کوپا ایتالیا و دو سوپرکاپ ایتالیا را کسب کرد. او در سال ۲۰۲۱ به اینتر میلان پیوست و یک عنوان سری آ، دو کوپا ایتالیا، سه سوپرکاپ ایتالیا متوالی را به دست آورد و در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۵ به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید.
حرفه بازیکنی :
باشگاهی :
اینزاگی بازی حرفهای خود را در سال ۱۹۹۳ با پیاسنتزا، تیم زادگاهش، آغاز کرد، اما در آن فصل در تیم اصلی بازی نکرد. سال بعد به کارپی در دسته سوم قرض داده شد و اولین گل خود را در فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۵ برای نووارا در دسته چهارم به ثمر رساند. پس از دو دوره قرضی دیگر در لومهتزانه و برسچلو، او برای فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸ سری آ به پیاسنتزا بازگشت و در ۳۰ بازی ۱۵ گل به ثمر رساند و به لاتزیو منتقل شد.
با وجود رقابت شدید در خط حمله لاتزیو با بازیکنانی مانند مارسلو سالاس و آلن بوکشیچ، سیاست چرخشی سرمربی اسون-گوران اریکسون باعث شد اینزاگی فرصت بازی پیدا کند. او در فصل ۱۹۹۹-۲۰۰۰ که لاتزیو قهرمان سری آ و کوپا ایتالیا شد، در ۲۲ بازی سری آ هفت گل به ثمر رساند. در لیگ قهرمانان اروپا نیز با به ثمر رساندن ۹ گل در ۱۱ بازی، از جمله چهار گل در یک بازی مقابل مارسی در ۱۴ مارس ۲۰۰۰، رکوردی برابر با مارکو فن باستن ثبت کرد.
فصول بعدی چندان موفق نبودند، اما اینزاگی در فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۴ به کسب یک کوپا ایتالیا دیگر کمک کرد و قراردادش را تا ژوئن ۲۰۰۹ تمدید کرد. در نیمه دوم فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵ به سامپدوریا قرض داده شد و پس از بازگشت به لاتزیو در فصلهای ۲۰۰۵-۲۰۰۶ و بعد از آن، تنها ۱۲ بازی انجام داد. در فصل بعد بهصورت قرضی به آتالانتا پیوست، اما در ۱۹ بازی گلی به ثمر نرساند.
اینزاگی در فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۹ به لاتزیو بازگشت، اما در برنامههای سرمربی دلیو رسی جایی نداشت. با این حال، در پیروزی ۲-۰ جام حذفی مقابل آتالانتا به میدان رفت. لاتزیو آن فصل کوپا ایتالیا را برد، اما اینزاگی در فینال بازی نکرد. در سری آ، او در اکتبر اولین بازی فصل را انجام داد و گلی در دقایق پایانی مقابل لچه به ثمر رساند که اولین گل او در سری آ از سپتامبر ۲۰۰۴ بود. او در نهایت در تابستان ۲۰۱۰ در سن ۳۴ سالگی بازنشسته شد.
بین المللی
اینزاگی سه بازی دوستانه برای ایتالیا انجام داد. اولین بازی او در ۲۹ مارس ۲۰۰۰ تحت هدایت دینو زوف در شکست ۲-۰ مقابل اسپانیا در بارسلونا بود، جایی که در دقیقه ۶۰ به جای استفانو فیوره وارد زمین شد و کنار برادر بزرگترش فیلیپو بازی کرد. او دو بازی دیگر تحت هدایت جووانی تراپاتونی انجام داد: پیروزی ۱-۰ مقابل انگلیس در تورین در ۱۵ نوامبر همان سال و پیروزی ۱-۰ مقابل رومانی در آنکونا در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۳.
سبک بازی سیمونه اینزاگی :
در طول حرفهاش، سبک بازی اینزاگی با برادر بزرگترش فیلیپو و پائولو رُسی مقایسه میشد. اگرچه از نظر تکنیکی چندان ماهر نبود، او مهاجمی بلندقد و سریع با بدنی لاغر بود که به دلیل حس گلزنی، توانایی بازی در لبه تله آفساید و تمامکنندگی دقیق در محوطه جریمه، بهویژه از فاصله نزدیک، به خاطر فرصتطلبی و حس موقعیتشناسیاش شناخته میشد.
حرفه مربیگری :
لاتزیو
پس از بازنشستگی، اینزاگی در لاتزیو ماند و تیمهای آلیوی و پریماورا (جوانان) این باشگاه را هدایت کرد. در ۳ آوریل ۲۰۱۶، پس از اخراج استفانو پیولی، بهصورت موقت سرمربی تیم اصلی شد.
برای فصل ۲۰۱۶-۱۷، ابتدا مارسلو بیلسا جایگزین او شد، اما پس از کنارهگیری بیلسا در کمتر از یک هفته به دلایل نامشخص، اینزاگی بهعنوان سرمربی دائم منصوب شد. او تیم را به رده پنجم سری آ و فینال کوپا ایتالیا رساند که در آن به یوونتوس باخت. در ۷ ژوئن ۲۰۱۷، قراردادش تا سال ۲۰۲۰ تمدید شد.
فصل ۲۰۱۷-۱۸ با پیروزی ۳-۲ مقابل یوونتوس در سوپرکاپ ایتالیا شروع شد. لاتزیو در سری آ پنجم شد و در آخرین روز فصل با شکست ۳-۲ خانگی مقابل اینتر، از صعود به لیگ قهرمانان اروپا بازماند.
در فصل ۲۰۱۸-۱۹، لاتزیو با پیروزی ۲-۰ مقابل آتالانتا کوپا ایتالیا را برد و به مرحله گروهی لیگ اروپا راه یافت.
در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹، اینزاگی دومین سوپرکاپ ایتالیای خود را با پیروزی ۳-۱ مقابل یوونتوس کسب کرد.
در فصل ۲۰۱۹-۲۰ سری آ، او لاتزیو را به رده چهارم رساند که باعث صعود به لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۲۰-۲۱ شد، اولین حضور این تیم در این رقابتها از فصل ۲۰۰۷-۰۸. لاتزیو در این فصل تا مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان پیش رفت.
اینتر میلان
در ۲۷ مه ۲۰۲۱، پس از گزارشهایی مبنی بر پیوستن او به اینتر میلان، لاتزیو تأیید کرد که اینزاگی رسماً این باشگاه را ترک کرده است. در ۳ ژوئن ۲۰۲۱، او قراردادی دوساله به عنوان سرمربی اینتر امضا کرد.
در اولین فصل حضورش در اینتر، اینزاگی در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۲ سوپرکاپ ایتالیا و در ۱۱ مه ۲۰۲۲ کوپا ایتالیا را با پیروزی مقابل یوونتوس در وقتهای اضافه (به ترتیب ۲-۱ در سنسیرو و ۴-۲ در استادیو الیمپیکو) به دست آورد. او در سری آ با ۸۴ گل زده، بهترین خط حمله را داشت و در رده دوم قرار گرفت. در لیگ قهرمانان، اینتر در مرحله یکهشتم نهایی با شکست ۲-۱ در مجموع مقابل لیورپول حذف شد.
در فصل دوم، با وجود عملکرد ناپایدار در سری آ که ناپولی به راحتی قهرمان شد، اینزاگی بار دیگر سوپرکاپ ایتالیا و کوپا ایتالیا را کسب کرد. مهمترین دستاورد او رساندن اینتر به فینال لیگ قهرمانان اروپا برای اولین بار در ۱۳ سال بود، پس از پیروزی ۳-۰ در مجموع مقابل آ.ث. میلان در نیمهنهایی. با این حال، اینتر در فینال با نتیجه ۱-۰ به منچسترسیتی باخت. در ۵ سپتامبر ۲۰۲۳، اینزاگی قراردادش را با اینتر تا سال ۲۰۲۵ تمدید کرد.
در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۴، اینزاگی در جایزه بهترین مربی مرد فیفا ۲۰۲۳ سوم شد، پس از پپ گواردیولا و لوچانو اسپالتی. در ۲۲ آوریل ۲۰۲۴، او با پیروزی ۲-۱ در دربی دلا مادونینا، سری آ ۲۰۲۳-۲۴ را با اینتر فتح کرد. در ۶ مه ۲۰۲۵، اینزاگی اینتر را با پیروزی ۷-۶ در مجموع مقابل بارسلونا به هفتمین فینال لیگ قهرمانانش رساند، که دومین فینال او بهعنوان مربی در سه سال بود. با این حال، او در آخرین روز فصل ۲۰۲۴-۲۵ سری آ را با یک امتیاز اختلاف به ناپولی واگذار کرد و در فینال لیگ قهرمانان با شکست ۵-۰ مقابل پاری سن ژرمن مغلوب شد.
در ۳ ژوئن ۲۰۲۵، اینزاگی با توافق دوطرفه اینتر را ترک کرد.
الهلال
در ۴ ژوئن ۲۰۲۵، اینزاگی با قرارداد دوساله به عنوان سرمربی الهلال منصوب شد.
سبک مربیگری سیمونه اینزاگی :
اینزاگی به دلیل تواناییاش در به حداکثر رساندن پتانسیل بازیکنانش شهرت یافته است. او به استفاده از سیستم ۳-۵-۲ با مدافعان کناری که به حمله میپیوندند، شناخته میشود. در این سیستم، دو مهاجم مرکزی توسط یک هافبک هجومی که کمی جلوتر از دو هافبک دیگر قرار دارد، حمایت میشوند. این سیستم تاکتیکی روان، در حالت بدون توپ به ۵-۳-۲ تبدیل میشود، زیرا مدافعان کناری به خط دفاع بازمیگردند.
اینزاگی همچنین به دلیل تطبیقپذیری در تنظیمات دفاعی تیمش شناخته شده است. در دوران حضورش در لاتزیو، او هم از پرس سنگین و هم از دفاع در میانه میدان برای بازپسگیری توپ استفاده کرد. در سال ۲۰۲۲، فرانچسکو پورزیو از CBS Soccer اشاره کرد که اینزاگی نسبت به آنتونیو کونته، سلف خود، آزادی تاکتیکی بیشتری به بازیکنانش داد که تأثیر مثبتی بر عملکرد تیم داشت.
رویکرد تاکتیکی اینزاگی در اینتر در مسیر فینال لیگ قهرمانان ۲۰۲۳ مقابل منچسترسیتی پپ گواردیولا توسط میگل دلانی از The Independent بهعنوان «واکنشی» توصیف شد، که اشاره داشت شناسایی الگوها یا روندهای مشخص در بازی اینتر تحت هدایت اینزاگی دشوار است و این امر آمادهسازی رقبا برای مقابله با تیمهای او را چالشبرانگیز میکرد.
علاوه بر تواناییهای تاکتیکی، اینزاگی به دلیل ویژگیهای رهبریاش نیز مورد تحسین قرار گرفته است. جیمز هورنکاسل از BBC Sport در سال ۲۰۲۳ اشاره کرد که او «انطباقپذیر، مدیر انسانی خوبی است و لحظات بازی را بهخوبی مدیریت میکند».
زندگی شخصی سیمونه اینزاگی :
سیمونه اینزاگی، متولد پیاسنتزا در امیلیا-رومانیا، برادر کوچکتر فیلیپو اینزاگی است که او نیز فوتبالیست و مهاجم شد.
در ۱۴ مه ۲۰۰۰، زمانی که لاتزیو بهصورت غیرمنتظره در روز آخر سری آ در رقابتی نزدیک قهرمان شد، سیمونه بهطور غیرمستقیم با برادر بزرگترش فیلیپو که برای یوونتوس در بازی خارج از خانه مقابل پروجا بازی میکرد، رقابت کرد. شکست ۱-۰ یوونتوس در آن بازی جنجالی باعث شد لاتزیو در ساعت آخر رقابت، از یوونتوس پیشی بگیرد و قهرمان شود. سیمونه در پیروزی تاریخی ۳-۰ مقابل رجینا از روی نقطه پنالتی گل اول را به ثمر رساند، در حالی که فیلیپو نتوانست در پروجا تأثیری بگذارد و یوونتوس عنوان قهرمانی را از دست داد.
سیمونه اینزاگی تا سال ۲۰۰۴ با السا مارکوزی، بازیگر و مجری تلویزیون، رابطه داشت. آنها یک پسر دارند که در سال ۲۰۰۱ متولد شد. این رابطه در سال 2004 به جدایی ختم شد. او در ۳ ژوئن ۲۰۱۸ با گایا لوکاریلو ازدواج کرد و آنها دو پسر دارند.
اطلاعات باشگاهی سیمونه اینزاگی :
حرفه باشگاهی :
سال ها | باشگاه ها | بازی ها | گل ها |
۱۹۹۴–۱۹۹۹ | پیاسنتزا | ۳۰ | ۱۵ |
۱۹۹۴–۱۹۹۵ | کارپی (قرضی) | ۹ | ۰ |
۱۹۹۵–۱۹۹۶ | نووارا (قرضی) | ۲۳ | ۴ |
۱۹۹۶–۱۹۹۷ | لومهتزانه (قرضی) | ۲۳ | ۶ |
۱۹۹۷–۱۹۹۸ | برسچلو (قرضی) | ۲۱ | ۱۰ |
۱۹۹۹–۲۰۱۰ | لاتزیو | ۱۳۳ | ۲۸ |
۲۰۰۵ | سامپدوریا (قرضی) | ۵ | ۰ |
۲۰۰۷–۲۰۰۸ | آتالانتا (قرضی) | ۱۹ | ۰ |
مجموع | ۲۶۳ | ۶۳ |
حرفه بین المللی :
سال ها | باشگاه ها | بازی ها | گل ها |
۱۹۹۳–۱۹۹۴ | ایتالیا زیر ۱۸ سال | ۴ | ۱ |
۲۰۰۰–۲۰۰۳ | ایتالیا | ۳ | ۰ |
حرفه مربیگری :
سال ها | باشگاه ها |
۲۰۱۶–۲۰۲۱ | لاتزیو |
۲۰۲۱–۲۰۲۵ | اینتر میلان |
۲۰۲۵– | الهلال |
افتخارات سیمونه اینزاگی :
بازیکن
نوارا
• سری C2: ۱۹۹۵–۹۶
لومهتزانه
• سری C2: ۱۹۹۶–۹۷
لاتزیو
• سری آ: ۱۹۹۹–۲۰۰۰
• کوپا ایتالیا: ۱۹۹۹–۲۰۰۰، ۲۰۰۳–۰۴، ۲۰۰۸–۰۹
• سوپرکاپ ایتالیا: ۲۰۰۰
• سوپرکاپ یوفا: ۱۹۹۹
مربی
لاتزیو
• کوپا ایتالیا: ۲۰۱۸–۱۹؛ نایبقهرمان: ۲۰۱۶–۱۷
• سوپرکاپ ایتالیا: ۲۰۱۷، ۲۰۱۹
اینتر میلان
• سری آ: ۲۰۲۳–۲۴
• کوپا ایتالیا: ۲۰۲۱–۲۲، ۲۰۲۲–۲۳
• سوپرکاپ ایتالیا: ۲۰۲۱، ۲۰۲۲، ۲۰۲۳
• نایبقهرمان لیگ قهرمانان اروپا: ۲۰۲۲–۲۳، ۲۰۲۴–۲۵
فردی
• مربی ماه سری آ: دسامبر ۲۰۲۱، اکتبر ۲۰۲۳، ژانویه ۲۰۲۴، آوریل ۲۰۲۴، دسامبر ۲۰۲۴
• جایزه انزو برزوت: ۲۰۲۴
• جایزه بولگارلی شماره ۸ بهترین مربی سری آ: ۲۰۲۳–۲۴
• باارزشترین مربی سری آ: ۲۰۲۳–۲۴
• مربی سال سری آ: ۲۰۲۴
گردآوری: بخش ورزشی بیتوته