بیوگرافی فابیو کاپلو، یکی از مشهورترین و موفق ترین مربیان فوتبال جهان
- مجموعه: ورزشکاران
آشنایی با بیوگرافی فابیو کاپلو مربی فوتبال
چکیده ای از بیوگرافی فابیو کاپلو:
نام و نام خانوادگی : فابیو کاپلو
تاریخ تولد : 18 ژوئن 1946
محل تولد : سان کانتزیان دی ایسونتزو، ایتالیا
قد : 1.78 متر
موقعیت : هافبک
بیوگرافی فابیو کاپلو:
فابیو کاپلو در در 18 ژوئن 1946 در سان کانتزیان دی ایسونتزو ایتالیا متولد شد. والدین او گورینو و اولینا کاپلو هستند. فابیو کاپلو یک کاتولیک معتقد است. والدین آن معلم و عموی آن بازیکن فوتبال بود. وی یک بازیکن مشهور سابق فوتبال ایتالیایی و یک مربی فوتبال بسیار موفق است. اشتیاق کاپلو به این بازی زیبا از سنین جوانی شروع شد و او در دهه های 1960 و 1970 یک دوران پربار بازی کرد.
به عنوان یک هافبک، او برای چندین باشگاه ایتالیایی از جمله یوونتورا، رم و میلان بازی کرد، جایی که او عناوین داخلی متعددی را به دست آورد و حتی از امتیاز نمایندگی ایتالیا در مسابقات بین المللی برخوردار بود. با این حال، انتقال کاپلو به مربیگری بود که واقعاً میراث او را در دنیای فوتبال تعریف کرد.
پس از بازنشستگی از فوتبال، به مربیگری روی آورد و به سرعت به یکی از مربیان موفق و توجه به فوتبال جهان تبدیل شد. دوران مربیگری کاپلو در سال 1982 آغاز شد و به سرعت استعداد خود را نشان داد. او میلان را به چهار قهرمانی متوالی سری آ از سال 1991 تا 1996 و همچنین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 1994 رساند. کاپلو در ادامه مربیگری، هدایت باشگاه بزرگ اروپایی از جمله رئال مادرید، رم و یوونتوس را بر گرفت. او در هر یک از این باشگاه ها، موفقیت های قابل توجهی کسب کرد.
موفقیت او در رئال مادرید بسیار برجسته بود و او دو عنوان قهرمانی لالیگا را در فصل های 1996-1997 و 2006-2007 به دست آورد. نظم تاکتیکی و رویکرد بیهوده کاپلو او را نزد بسیاری از بازیکنان و هواداران محبوب کرد و باعث احترام او در سراسر دنیای فوتبال شد. علاوه بر این، مهارت های مدیریتی کاپلو فراتر از فوتبال باشگاهی بود.
او این امتیاز را داشت که تیم ملی ایتالیا را مدیریت کند و با آن در سال های 2007 و 2008 عناوین متوالی سری آ را به دست آورد. فراتر از دوران مربیگری، فابیو کاپلو به خاطر رفتار نجیب زاده و تعهد بی دریغش به این ورزش نیز شناخته شده است. تعهد او به بازی و تلاش بی وقفه برای موفقیت، او را به جایگاهی نمادین در محافل فوتبال ارتقا داد. ترکیب دوران بازی، دستاوردهای مربیگری و ویژگی های رهبری، شهرت کاپلو را به عنوان یکی از تأثیرگذارترین چهره های تاریخ فوتبال مستحکم کرد.
فابیو کاپلو، سرمربی ایتالیایی، یکی از موفق ترین مربیان تاریخ فوتبال است که در هر باشگاهی که کار کرده، قهرمانی لیگ را با آن تیم کسب کرده است.
او در پنج سال اول مربیگری خود در آث میلان، چهار قهرمانی لیگ ایتالیا و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را با این تیم کسب کرد. سپس به رئال مادرید رفت و در یک سال حضور خود، قهرمانی لالیگا را برای این تیم به ارمغان آورد.
کاپلو پس از بازگشت به ایتالیا، سرمربی آ اس رم شد و توانست نخستین قهرمانی این تیم در سری آ پس از 18 سال را رقم بزند. او همچنین با یوونتوس دو قهرمانی سری آ را کسب کرد، اما این عناوین به دلیل رسوایی کالچوپولی از این تیم گرفته شد.
کاپلو در سال 2006 دوباره به رئال مادرید بازگشت و در یک سال حضور خود، قهرمانی لالیگا را برای این تیم تکرار کرد. او در مجموع 16 سال مربیگری خود، هفت قهرمانی لیگ (9 قهرمانی با احتساب عناوین یوونتوس) را در کارنامه خود دارد و یکی از معدود مربیانی است که با چهار تیم مختلف قهرمانی لیگ را کسب کرده است.
کاپلو در دسامبر 2007 اعلام کرد که سرمربیگری تیم ملی انگلیس آخرین فعالیت او در عرصه مربیگری خواهد بود. او در ژانویه 2008 به این سمت منصوب شد و پس از ناکامی در جام جهانی 2010، قراردادش تا سال 2012 تمدید شد. از سال 2012 نیز سرمربی تیم ملی فوتبال روسیه است.
دوران بازی فابیو کاپلو :
کاپلو فوتبال حرفه ای را از تیم جوانان اسپال، تیم محله اش، آغاز کرد. پدرش مربی این تیم بود و کاپلو در دومین سال حضورش در این تیم، به همراه سایر بازیکنان، به قهرمانی در لیگ جوانان ایتالیا دست یافت.
در سال های 1996 تا 1995، کاپلو به یکی از مهم ترین بازیکنان اسپال تبدیل شد و با درخشش خود، از سقوط این تیم به لیگ دسته دوم جلوگیری کرد.
تیم آ اس رم :
در سال 1967، فابیو کاپلو جوان به تیم اصلی رم پیوست و به سرعت به یکی از مهره های کلیدی این تیم تبدیل شد. او در کنار سایر بازیکنان، رم را تا صدر جدول لیگ ایتالیا رساند. اما متأسفانه، مصدومیت قدیمی اش دوباره عود کرد و کاپلو مجبور شد تا ادامه ی فصل را از دست بدهد. بدون کاپلو، رم نتوانست جایگاه خود را حفظ کند و در نهایت در رده دهم جدول قرار گرفت.
در فصل بعد، رم با مربی جدیدی کار خود را آغاز کرد. کاپلو توانست با درخشش خود، ۶ گل برای تیمش به ثمر برساند و رم را به قهرمانی در جام حذفی ایتالیا برساند. اما با این حال، رم در لیگ ایتالیا عملکرد خوبی نداشت و در رده هشتم جدول قرار گرفت.
یوونتوس و آث میلان :
در دهه 70، کاپلو به تیم یوونتوس پیوست که در آن زمان یکی از بهترین تیم های ایتالیا بود. او با یوونتوس سه بار قهرمان لیگ ایتالیا شد و سپس به میلان رفت. کاپلو در میلان نیز موفق شد یک بار دیگر قهرمان لیگ ایتالیا شود و دوران بازی خود را به پایان برساند.
تیم ملی :
کاپلو 32 بازی ملی برای ایتالیا انجام داد که مهم ترین آنها، بازی در ورزشگاه ومبلی در مقابل انگلیس بود. کاپلو در آن بازی، گل پیروزی بخش ایتالیا را به ثمر رساند و ایتالیا برای اولین بار در تاریخ، انگلیس را در ومبلی شکست داد. کاپلو خود آن بازی را بهترین بازی دوران فوتبال خود می داند.
دوران مربیگری فابیو کاپلو :
کاپلو اولین تجربه مربیگری خود را در فصل 87–1986 در میلان داشت. او در 5 بازی آخر فصل به عنوان مربی موقت تیم را هدایت کرد و پس از پایان فصل، جای خود را به آریگو ساکی داد. اما کاپلو در میلان ماند و به عنوان دستیار ساکی به کار خود ادامه داد.
در اوایل دهه 90، کاپلو دوباره به عنوان سرمربی میلان انتخاب شد. این بار او با بازیکنان بزرگی چون مارکو فان باستن، رود گولیت، پائولو مالدینی و فرانکو بارزی توانست به موفقیت های بزرگی دست یابد. کاپلو در طی 5 سال مربیگری خود در میلان، 4 بار قهرمان لیگ ایتالیا شد و در سال 1994، با شکست 4 بر 0 بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان اروپا، به قهرمانی اروپا رسید.
در سال 1995، میلان قهرمانی لیگ ایتالیا را از دست داد و کاپلو نیز قرارداد خود را با این تیم فسخ کرد. اسکار تاوارز، سرمربی جدید میلان، تنها پس از چند بازی از سمت خود برکنار شد.
نخستین دوره مربیگری در رئال مادرید :
فابیو کاپلو، پس از موفقیت های زیادی که در میلان داشت، به رئال مادرید اسپانیا پیوست. در آن تیم، او بازیکنان بزرگی مانند داور سوکر، پدراگ میاتوویچ و رائول گونزالس را در اختیار داشت. کاپلو که به دفاعی بازی کردن معروف بود، در این فصل با سه مهاجم بازی کرد و توانست در همان یک سال، قهرمانی لالیگا را برای رئال مادرید به ارمغان بیاورد. او همچنین بازیکنانی مانند روبرتو کارلوس و کلارنس سیدورف را به رئال مادرید معرفی کرد که بعدها در قهرمانی های این تیم در لیگ قهرمانان اروپا نقش مهمی داشتند.
دومین دوره مربیگری در آث میلان :
فابیو کاپلو، پس از موفقیت های زیادی که در رئال مادرید داشت، به میلان بازگشت. اما این بازگشت چندان شیرین نبود. او با تیمی مواجه شد که بسیاری از بازیکنان کلیدی خود را از دست داده بود و بازیکنان جدیدی که جذب شده بودند، چندان با سیستم بازی کاپلو هماهنگ نبودند. به همین دلیل، میلان فصلی کابوس وار را سپری کرد و تنها 11 بازی از 34 بازی خود را پیروز شد. این تیم در پایان فصل در رده دهم جدول قرار گرفت و با قهرمان آن فصل، یوونتوس، 30 امتیاز فاصله داشت.
کاپلو و تیمش در آن فصل دو شکست تحقیرآمیز 1-4 در برابر یوونتوس و 0-5 در برابر رم را نیز تجربه کردند. این شکست ها باعث شد که کاپلو تصمیم بگیرد برای مدتی از مربیگری دور شود. او در آن زمان گفته بود که «در ساحل استراحت می کنم و به فوتبال فکر می کنم». کاپلو همچنین در تلویزیون ایتالیا به عنوان مفسر، بازی های کوپا آمریکای سال 1999 را تفسیر می کرد.
آ اس رم :
فابیو کاپلو، پس از یک فصل استراحت، در سال 1999 به عنوان سرمربی تیم رم انتخاب شد. او پیش از این، در سال 1967 به عنوان بازیکن به این تیم پیوسته بود. فرانکو سنسی، مالک باشگاه رم، دربارهٔ کاپلو گفته بود که او یک برنده است و به او اعتقاد کامل دارد.
کاپلو در اولین فصل حضور خود در رم، نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد و تیم در رده ششم جدول قرار گرفت و در جام اروپا نیز توسط لیدز یونایتد حذف شد. این نتیجه برای هواداران رم که خواهان قهرمانی بودند، رضایت بخش نبود.
در فصل 2001، رم با جذب بازیکنانی مانند والتر ساموئل و گابریل باتیستوتا، به پیشرفت خود ادامه داد. باتیستوتا با وجود انتقادات از مبلغ بالای انتقالش، گل های مهمی برای رم به ثمر رساند.
فصل 2001-2002 برای رم بسیار پرفراز و نشیب بود. هواداران رم از وضعیت تیم در فصل قبل ناراضی بودند و بارها با خشونت خود، برای بازیکنان مشکل ایجاد کردند. حتی کاپلو نیز در یک مقطع از فصل، استعفا داد، اما استعفای او پذیرفته نشد.
با آماده شدن امرسون، هافبک برزیلی رم، وضعیت تیم بهبود یافت و رم در نهایت توانست با پیروزی 0-3 مقابل پارما، پس از 18 سال قهرمان لیگ ایتالیا شود. این قهرمانی، رم را به جشن و شادی واداشت و هواداران رم به درون زمین ریختند.
پس از این قهرمانی، سر الکس فرگوسن، سرمربی تیم منچستر یونایتد، اعلام کرد که قصد دارد بازنشسته شود و کاپلو را به عنوان جانشین خود معرفی کرد. کاپلو نیز علاقه خود را به مربیگری در انگلیس اعلام کرد.
همه چیز مهیا بود تا کاپلو جانشین فرگوسن شود، اما فرگوسن در نهایت نظر خود را تغییر داد و قراردادش را با منچستر تمدید کرد.
یوونتوس :
فابیو کاپلو در سال 2004 به عنوان سرمربی تیم یوونتوس انتخاب شد. او در اولین اقدام خود، امرسون را به تیم آورد و توانست دو قهرمانی متوالی سری آ را برای یوونتوس به ارمغان بیاورد.
اما در سال 2006، رسوایی کالچوپولی رخ داد و یوونتوس به دو سال محرومیت از حضور در سری آ و کسر 30 امتیاز محکوم شد. دو قهرمانی سری آ که کاپلو در این مدت کسب کرده بود نیز از یوونتوس گرفته شد.
کاپلو پس از این اتفاق از یوونتوس استعفا داد و به رئال مادرید پیوست. این اقدام کاپلو با انتقاد برخی از بازیکنان یوونتوس، مانند آلبرتو دل پیرو، همراه شد. دل پیرو معتقد بود که کاپلو در این شرایط سخت باید در کنار یوونتوس می ماند.
برخی دیگر از بازیکنان یوونتوس، مانند امرسون و فابیو کاناوارو، راه کاپلو را پی گرفتند و به رئال مادرید پیوستند.
دومین دوره مربیگری در رئال مادرید
فابیو کاپلو، پس از موفقیت های زیادی که در رئال مادرید در اولین دوره حضور خود داشت، در سال 2006 بار دیگر به این تیم بازگشت. اما این بازگشت، چندان شیرین نبود.
کاپلو با تیمی مواجه شد که از لحاظ روحی و روانی، شرایط خوبی نداشت. هواداران رئال از سبک دفاعی کاپلو ناراضی بودند و معتقد بودند که تیم باید زیباتر بازی کند.
کاپلو نیز در پاسخ به این انتقادات گفته بود که «نتیجه گرفتن، مهم تر از زیبا بازی کردن است».
کاپلو در رئال کار سختی داشت. رئال چهار سال بود که هیچ جامی نبرده بود و هواداران، انتظارات زیادی از این تیم داشتند.
کاپلو در رئال با چند بازیکن دچار مشکل بود. دیوید بکهام به دلیل قراردادهای تبلیغاتی زیاد و رونالدو به دلیل اضافه وزن، از جمله این بازیکنان بودند.
کاپلو همچنین تلاش کرد تا آنتونیو کاسانو را آرام کند. کاسانو بازیکنی بااستعداد بود، اما رفتارهای پرتنشی داشت.
در مارس 2007، رئال مادرید در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل میلان شکست خورد و از دور رقابت ها کنار رفت. در لیگ نیز، رئال با اختلاف 6 امتیازی نسبت به بارسلونا، در رده چهارم جدول قرار داشت.
در این شرایط، شایعاتی مبنی بر استعفای کاپلو مطرح شد، اما مسئولان باشگاه رئال این شایعات را تکذیب کردند.
کاپلو با وجود مشکلاتی که داشت، در نیم فصل دوم، نتایج بهتری کسب کرد. رئال از معدود امتیازاتی که بارسلونا از دست می داد، استفاده کرد و توانست در هفته آخر لیگ، با نتیجه 1-3 مایورکا را شکست دهد و قهرمان شود.
با وجود این قهرمانی، مسئولان رئال مادرید، کاپلو را به دلیل سبک دفاعی اش اخراج کردند.
تیم ملی انگلیس :
پس از برکناری استیو مک لارن از تیم ملی انگلیس، نام فابیو کاپلو در کنار نام های خوزه مورینیو، مارچلو لیپی و مارتین اونیل به عنوان نامزدهای سرمربی این تیم مطرح شد.
با اعلام عدم عدم حضور مورینیو در این سمت، رسانه ها به کاپلو معطوف کردند. حمایت سر الکس فرگوسن، رافائل بنیتز و آرسن ونگر از کاپلو، زمینه را برای انتخاب او فراهم کرد.
در ژانویه 2008، کاپلو با قراردادی 4 و نیم ساله و دستمزد سالانه 6 میلیون دلار، تیم ملی انگلیس شد. او امیر مظهری، دوست و همکار قدیمی خود را به عنوان دستیار اول خود برگزید.
کاپلو اعلام کرد که این آخرین تیمی است که مربیگری آن را بر عهده خواهد داشت.
او با استقبال شدید هواداران و انتقادان انگلیسی شد. یکی از انتخاب این استقبال، اعتقاد کاپلو به نظم و انضباط بود که می توانست استارگان انگلیس را به یک تیم متحد تبدیل کند.
کاپلو با کسب 9 برد از 10 بازی، تیم ملی انگلیس را به جام جهانی آفریقای جنوبی رساند.
تیم ملی روسیه :
بعد از تیم ملی انگلیس او به تیم ملی روسیه پیوست و توانست این تیم را به جام جهانی برساند.
ازدواج فابیو کاپلو :
کاپلو در سال 1969 با همسرش لورا گیسی ازدواج کرد و آنها دو فرزند به نام های پیرفیلیپو و الساندرا دارند. پسر فابیو، پیرفیلیپو کاپلو، نیز حرفه ای را در فوتبال دنبال کرد و به عنوان دستیار پدرش در باشگاه های مختلف کار کرد. در حالی که شجره نامه فابیو کاپلو به طور گسترده مستند نشده است، کمک های او به فوتبال به عنوان یک بازیکن و مدیر به طور گسترده ای شناخته شده است. کاپلو دوران مدیریتی درخشانی داشت و چندین باشگاه برجسته از جمله میلان، رئال مادرید، رم و تیم های ملی انگلیس و روسیه را رهبری کرد. او به خاطر زیرکی تاکتیکی و فداکاری اش برای پیروزی مورد تحسین قرار می گیرد و شهرت برجسته ای در دنیای فوتبال برای او به ارمغان می آورد.
فابیو کاپلو مردی بسیار فرهیخته است که سرگرمی هایش شامل خواندن، نقاشی، موسیقی، تئاتر و غیره است.
افتخارات فابیو کاپلو :
به عنوان یک بازیکن
SPAL
• صعود به سری B : 1964–1965
رم
• کوپا ایتالیا : 1968–69
یوونتوس
• سری آ : 72–1971 ، 73–1972 ، 75–1974
میلان
• سری A : 1978–79
• کوپا ایتالیا : 1976–1977
به عنوان مربی :
میلان
• سری A : 1991–92 ، 1992–93 ، 1993–94 ، 1995–96
• سوپرجام ایتالیا : 1992 ، 1993 ، 1994
• لیگ قهرمانان اروپا : 1993–94
• سوپر جام اروپا : 1994
رئال مادرید
• لالیگا : 1996–97 ، 2006–07
روما
• سری آ : 2000–01
• سوپرجام ایتالیا : 2001
یوونتوس
• سری A : 2004–05 (لغو)، 2005–06 (لغو)
شخصی :
• Panchina d'Oro : 1991-92، 1993-94، 1997، 2000-01
• بهترین مربی سال سری آ : 2005
• جایزه مربی سال شخصیت ورزشی بی بی سی : 2009
• مارکا لیندا : 2011
• جایزه منتقدان Gran Galà del Calcio : 2011
• مربی سال اروپا - جایزه سپ هربرگر : 1994
• مربی فصل اروپا : 1993–94
• تالار مشاهیر فوتبال ایتالیا : 2013
• ESPN بیستمین برترین مدیر تمام دوران: 2013
• فرانس فوتبال بیست و یکمین مربی برتر تمام دوران: 2019
• بیست و چهارمین مربی برتر تاریخ فوتبال جهان : 2013
• جایزه شغلی رهبر فوتبال AIAC: 2016
• تالار مشاهیر میلان
گردآوری : بخش ورزشی بیتوته