روئینگ/تاریخچه، تجهیزات و حقایقی درباره این رشته ورزشی قایقرانی

مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی

روئینگ چیست

آشنایی با ورزش روئینگ؛ یکی از رشته های قایقرانی

روئینگ ( به انگلیسی : Rowing ) یکی از رشته های ورزشی قایقرانی ست که در آمریکا به نام کرو یا خدمه ( به انگلیسی : crew ) هم شناخته می شود. 

این ورزش قایقرانی با استفاده از پارو است. تفاوت آن با سایر ورزش های قایق رانی در این است که پاروها توسط  قفل پارویی به قایق وصل می شوند در حالی که پدال پارو قابل چرخاندن است. 

به طور کلی روئینگ به دو رشته اسکالینگ sculling و سوئیپ روئینگ sweep rowing تقسیم می شود. در رشته اسکالینگ هر نفر دو پارو در دست می گیرد و در سوئیپ روئینگ هر نفر یک پارو را با دو دست میگیرد. 

چندین کلاس قایقرانی در رقابت های قهرمانی وجود دارد ، از اسکالینگ یک نفره گرفته تا قایق هایی با 8 ردیف پاروزن و یک قایق ران . 

شروع ورزشهای قایقرانی رقابتی مدرن  به اوایل قرن 17 میلادی برمیگردد زمانی که مسابقات حرفه ای در رودخانه تیمز لندن برگزار می شدد.

رقابت های آماتور در اواخر قرن 18 با ورود باشگاه های قایقرانی در مدارس دولتی بریتانیا آغاز شد. 

در اوایل قرن 19 میلادی ، باشگاه های قایق رانی در کالج آکسفور و کمبریج شروع به کار کردند.

پس از آن باشگاه های قایقرانی عمومی همزمان در انگلیسی ، آلمان و ایالات متحده شروع به کار کردند و  در سال 1843 اولین باشگاه قایقرانی کالج آمریکا در کالج ییل تشکیل شد. 

روئینگ یکی از قدیمی ترین ورزش های المپیک است و در سال 1900 روئینگ مردان و در سال 1976 روئینگ زنان به مسابقات المپیک اضافه شد و در حال حاضر 150 کشور دارای فدراسیون روئینگ هستند.

تاریخچه ورزش روئینگ

تاریخچه ورزش روئینگ

اولین مسابقات روئینگ مدرن از رقابت های حرفه ای watermen در بریتانیا شروع شد که خدمات کشتیرانی و تاکسی روی آب را در رودخانه تیمز بندن ارائه میدادند.

جوایز مسابقه به صورت شرط بندی و اغلب توسط انجمن های صنفی لندن و شرکت های حمل و نقل یا مالکین ثروتمند خانه های کنار رودخانه ها ارائه می شد. 

قدیمی ترین سری مسابقات روئینگ که هنوز هم برگزار می شود مسابقات Doggett's Coat and Badge است که برای اولین بار در سال 1715 شروع شد و هنوز هر ساله از پل لندن تا چلسی برگزار می شود.

Leander Club که در سال 1818 تاسیس شد ، قدیمی ترین باشگاه روئینگ عمومی در جهان است. 

Der Hamburger und Germania Ruder Club دومین باشگاه قدیمی است  که  در سال 186 تاسیس شد و شروع قایقرانی به عنوان یک ورزش حرفه ای در آلمان بود و هنوز هم وجود دارد.

در قرن نوزدهم ، در آمریکا مانند انگلستان مسابقات شرط بندی محبوبیت زیادی پید کرد  و باشگاه Narragansett Boat Club منحصرا برای روئینگ اسیس شد.

مسابقات Harvard–Yale Regatta بین کالج هارورار و ییل در آمریکا به عنوان قدیمی ترین رویداد ورزشی روئینگ شناخته می شود که از سال 1852 هر ساله برگزار می گردد. 

FISA برای اولین بار مسابقات روئینگ اروپا را در سال 1893 برگزار کرد.

در سال 1962 مسابقات جهانی روئینگ به دنیا معرفی شد. 

قایقرانی روئینگ

تکنیک قایقرانی روئینگ

در قایقرانی روئینگ ، ورزشکار برای پارو زدن رو به سمت عقب می نشیند و با استفاده از پاروهایی که توسط قفل های پارو در جای خود نگه داشته شده اند ، قایق را به جلو و به سمت کمانی قایق به حرکت در می آورد. 

تمایز روئینگ با سایر قایقرانی ها در این است که پارو به وسیله قفل پارو به قایق متصل می شود در حالی که در سایر رشته های قایق رانی ، پارو هیچ اتصالی به قایق ندارد. 

بعد از این که پارو  وارد آب می شود ، پاروزن فشاری به پارو وارد می کند که قایق را به سمت جلو هدایت کند که به نام فاز حرکتی یا ضربه ( به انگلیسی : stroke )  شناخته می شود. حرکت پاروها در روئینگ با دو  نقطه مرجع اصلی مشخص می شوند: 

Catch : نقطه قرار گرفتن پارو در آب . 

Extraction : که به عنوان نقطه رهایی یا اتمام هم شناخته می شود و زمانی است که پاروزن ، پارو را از آب خارج می کند.

زمانی که پاروزن ، پارو را از آب بیرون می آورد مرحله ریکاوری آغاز می شود و بدن پاروزن آماده ضربه بعدی می شود.

در هنگام catch ، پاروزن ، پارو را در آب قرار می دهد و با دراز کردن و فشار پاها به صندلی در جهت کمان قایق فشار می آورد و در نتیجه قایق به سمت جلو در آب حرکت میکند.

نقطه قرار گرفتن پارو در آب تقریبا ثابت است و  از پارو به عنوان اهرمی برای به حرکت درآوردن قایق استفاده می شود. 

همزمان با باز شدن کامل پاها ، پاروزن ، تنه را به سمت کمان قایق می کشد و سپس یازوها را به سمت سینه جمع میکند و دست ها را درست بالای دیافراگم به قفسه سینه می رساند.

در پایان stroke در حالی که پارو هنوز در آب است ، دستها برای بیرون کشیدن پارو از آب یا تخله پارو به آرامی به سمت پایین می آیند تا انرژی ذخیره شده در فنر پارو به قایق منتقل شده و با حداقل انرژی ، پارو از آب خارج شود و انرژی صرف پاشیدن آب به بالا نگردد. 

در مرحله extraction ، پاروزن ، دسته پارو را به سمت پایین فشار میدهد تا به سرعت تیغه از آب خارج شود  و به سرعت پارو را می چرخاند تا موازی با سطح آب قرار بگیرد. گاهی اوقات به این فرایند ، feathering  گفته می شود. 

به صورت همزمان ، پاروزن ، دسته پارو را از سینه دور می کند تا پارو به محض خروج ، از آب تخلیه شود.

بعد از باز  کردن بازوها ، پاروزن بدن را به سمت جلو حرکت میدهد.

هنگامی که دستها از زانو عبور کند ، پاروزن ، پاها را جممع میکند تا صندلی به سمت عقب قایق حرکت کند.

نسبت به سایر مراحل ، جمع کردن پاها آهسته تر اتفاق می افتد و به پاروزن یک لحظه استراحت می دهد و باعث سر خوردن قایق در آب می شود. 

ایجاد لغزل کنترل شده و بهینه برای حفظ ثبات حرکت قایق و دستیابی به حداکثر سرعت ، ضروری است.

با خروج پارو از آب مرحله ریکاوری شروع می شود که شامل هماهنگی حرکات بدن با هدف بازگرداندن پارو به موقعیت ورود به آب است. 

نزدیک به اتمام زمان ریکاوری ، پاروزن ، پارو را در جهت عمود به آب قرار میدهد تا ضربه ای دیگر را آغاز کند.

مسابقات روئینگ

کلاس مسابقات روئینگ

به طول کلی روئینگ دو کلاس متفاوت در مسابقات دارد :

سوئیپ روئینگ sweep rowing : که در آن هر پاروزن ، یک پارو دارد که با دو دست گرفته می شود و معمولا تعداد پاروزن ها زوج است و به صورت یک در میان قرار می گیرند.

اسکالینگ sculling : هر پاروزن دارای دو پارو است که به صورت جداگانه با دو دست آن ها را می گیرد. اسکالینگ به صورت انفرادی ، 2 یا چهار نفره انجام می شود.

گردآوری : بخش ورزش بیتوته