لینزولید؛ آنتی بیوتیکی برای عفونت های مقاوم

• نام دارو: لینزولید

• نام لاتین: Linezolid

• نام تجاری: Zyvox, Zyvoxam, Zyvoxid

• رده دارویی: آنتی بیوتیک

• اشکال دارویی: قرص

• فروش دارو: بانسخه

• درمان برخی عفونت های باکتریایی جدی

• درمان عفونتهای گرم مثبت مهم همچون استرپتوکوک، استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین

• حساسیت به لینزولید یا سایر اجزای دارو

• بارداری یا شیردهی

• سابقه تشنج

• مشکلات روان (مانند اسکیزوفرنی، اختلال دو قطبی)

• مشکلات قلبی و ضربان قلب

• فشار خون بالا

• اختلالات تیروئید (مانند پرکاری تیروئید)

• مشکلات کبدی

• مشکلات کلیوی

• عفونت مزمن

• فئوکروموسیتوم (تومور غده فوق کلیه)

• سندرم کارسینوئید

>مقدار، نوع و توالی زمانی داروهایی که مصرف می کنید به موارد زیر بستگی دارد:

• سن بیمار

• نوع و شدت بیماری تحت درمان

• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو

• سایر شرایط پزشکی بیمار

 

> بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال

• دوز معمول: 400 میلی گرم دو بار در روز به مدت 10-14 روز

• دوز برای عفونت های شدید: 600 میلی گرم دو بار در روز به مدت 10-14 روز

 

> کودکان زیر 12 سال

• دوز معمول: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، دو بار در روز به مدت 10-14 روز

• دوز برای عفونت های شدید: 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، دو بار در روز به مدت 10-14 روز

• لینزولید باید با معده خالی مصرف شود. حداقل 30 دقیقه قبل از غذا یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف شود.

• قرص لینزولید را به طور کامل بلعیده و با مقدار زیادی آب بنوشید.

• اسهال ، سردرد ، حالت تهوع ، استفراغ ، یا سرگیجه ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

• در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: تنفس عمیق/سریع، خواب آلودگی غیرمعمول، تهوع/استفراغی که متوقف نمی شود، بی حسی/گزگز دست ها/پاها، خستگی غیرمعمول، کبودی/خونریزی آسان، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

• اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید، از جمله: سفتی عضلات، افزایش تعریق، تغییرات بینایی (مانند تاری دید، تغییر در دید رنگ، از دست دادن بینایی)، تغییرات ذهنی/خلقی (مانند بی قراری، گیجی)، تشنج.

• این دارو به ندرت ممکن است به دلیل وجود باکتری به نام C. difficile باعث ایجاد یک بیماری شدید روده شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از توقف درمان رخ دهد. در صورت بروز: اسهال که متوقف نمی شود، درد شکم یا معده/گرفتگی، خون/مخاط در مدفوع، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

• استفاده از این دارو برای دوره های طولانی یا مکرر ممکن است منجر به برفک دهان یا عفونت قارچی جدید شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.

• این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین شود. اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید که سروتونین را افزایش می دهند، خطر افزایش می یابد، بنابراین پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید. در صورت بروز برخی از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تب بی دلیل، حالت تهوع/استفراغ/اسهال شدید، انقباض عضلات، تحریک/بی قراری غیرمعمول.

• این دارو به ندرت ممکن است باعث حمله فشار خون بسیار بالا (بحران فشار خون) شود که ممکن است کشنده باشد. بسیاری از تداخلات دارویی و غذایی می توانند این خطر را افزایش دهند. در صورت بروز هر یک از این عوارض جدی فوراً به پزشک مراجعه کنید: سردرد شدید، ضربان قلب سریع/آهسته/نامنظم/ تپنده، درد قفسه سینه، سفتی/درد گردن، حالت تهوع/استفراغ شدید، عرق کردن/پوست (گاهی با تب)، گشاد شدن مردمک ها، تغییرات بینایی (مانند دید دوتایی/ تاری)، حساسیت ناگهانی به نور (فوتوفوبیا).

• واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (مخصوصاً در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک کمک کنید.

نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.

• قرص های رژیمی / سرکوب کننده های اشتها (مانند دی اتیل پروپیون)

• داروهای اختلال کمبود توجه (مانند اتوموکستین ، متیل فنیدات)

• آپراکلونیدین 

• بوپروپیون

• بوسپیرون

• کاربامازپین 

• سیکلوبنزاپرین ( دکسترومتورفان / کینیدین )

• لوودوپا

• ماپروتیلین

• متیل دوپا

• متوکلوپرامید

• برخی مسکن‌های ضد درد مخدر (مانند فنتانیل ، مپریدین ، متادون ، تاپنتادول )

• داروهای خاص برای بیماری پارکینسون (مانند برخی از مکمل‌ها (مانند انتاکاپتون، انتاکاپون ، تیرامین)

• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند آمی تریپتیلین ، دوکسپین )

• اگر از داروهای دیگری که سروتونین را افزایش می دهند نیز استفاده می کنید، خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین افزایش می یابد. به عنوان مثال می توان به مواد مخدر مانند MDMA/"اکستازی"، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله میرتازاپین ، SSRI ها مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین )، ترامادول ، "تریپتان ها" خاص برای درمان سردرد اشاره کرد.

• مصرف سایر مهارکننده های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود . در طول درمان با این دارو از سایر مهارکننده های MAO ( ایزوکاربوکسازید ، متاکسالون ، متیلن بلو، موکلوبمید، فنلزین ، پروکاربازین ، رازاگیلین ، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین ) خودداری کنید.

نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.

• حساسیت به داروهای دیگر: قبل از مصرف لینزولید، اگر به آن حساسیت دارید،یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

 

• مصرف لینزولید در دوران بارداری: در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. خطرات و فواید آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

 

• مصرف لینزولید در دوران شیردهی: این دارو وارد شیر مادر می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

 

• مصرف لینزولید در سالمندان: مصرف لینزولید در سالمندان باید با احتیاط انجام شود. سالمندان بیشتر در معرض عوارض جانبی لینزولید هستند.

 

• مصرف لینزولید در کودکان: اگر شما یک کودک هستید که لینزولید مصرف می کنید، باید به علائم عوارض جانبی دارو توجه داشته باشید. اگر هر یک از عوارض جانبی را تجربه کردید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

• لینزولید یک آنتی بیوتیک است که با مهار ساخت پروتئین در باکتری ها عمل می کند. این کار باعث می شود که باکتری ها نتوانند رشد کنند و تکثیر شوند.

• لینزولید یک آنتی بیوتیک از گروه اوکسیازولینون ها است. این دارو با اتصال به زیرواحد 23S ریبوزوم باکتری عمل می کند. ریبوزوم یک ساختار مولکولی است که پروتئین ها را می سازد. لینزولید باعث می شود که ریبوزوم نتواند پروتئین های مورد نیاز باکتری ها را بسازد. این کار باعث می شود که باکتری ها نتوانند رشد کنند و تکثیر شوند.

• در دمای اتاق به دور از نور و رطوبت نگهداری شود. 

• اگر مشکل هضم دارید، می توانید لینزولید را با غذا مصرف کنید.

• کودکانی که لینزولید مصرف می کنند، باید به طور منظم تحت نظر پزشک قرار گیرند تا عوارض جانبی دارو بررسی شود.

• قبل از شروع مصرف لینزولید، با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای دارو صحبت کنید.

• قبل از استفاده از این دارو ، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در موارد: فشار خون بالا ، مشکلات خون / مغز استخوان (مانند گلبول های قرمز/سفید خون و پلاکت ها)، مشکلات کلیوی ، مشکلات کبدی ، برخی شرایط تومور (مانند بیماری های تومور). مانند فئوکروموسیتوم ، سندرم کارسینوئید ، تیروئید پرکار ، تشنج.

• این دارو ممکن است باعث سرگیجه شما شود. الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند شما را بیشتر سرگیجه کند. رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید یا کاری را که نیاز به هوشیاری دارد انجام ندهید تا زمانی که بتوانید آن را با خیال راحت انجام دهید. مصرف مشروبات الکلی را محدود کنید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

• اگر دیابت دارید ، لینزولید ممکن است قند خون شما را کاهش دهد. قند خون خود را به طور منظم طبق دستور بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر علائم قند خون پایین مانند تعریق ناگهانی ، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی ، تاری دید ، سرگیجه ، یا سوزن سوزن شدن دست ها/پاها را دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید . پزشک ممکن است نیاز به تنظیم داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما داشته باشد.

مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.