علل غلظت خون چیست و چگونه غلظت خون را درمان کنیم؟

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

درمان غلظت خون

غلظت خون چیست و چگونه آن را درمان کنیم؟

پلی سیتمی ورا نادر است. معمولاً به آرامی ایجاد می شود و ممکن است سال ها بدون اطلاع آن را داشته باشید. اغلب این عارضه در طول آزمایش خون به دلیل دیگری مشاهده می شود. بدون درمان، پلی سیتمی ورا می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اما مراقبت های پزشکی مناسب می تواند به کاهش علائم و عوارض این بیماری کمک کند.

علائم غلظت خون

بسیاری از افراد مبتلا به غلظت خون علائم قابل توجهی ندارند. برخی از افراد ممکن است علائم مبهمی مانند سردرد، سرگیجه، خستگی و تاری دید داشته باشند.

علائم خاص تر غلظت خون عبارتند از:

- خارش، به خصوص بعد از حمام یا دوش آب گرم

- بی حسی، سوزن سوزن شدن، سوزش یا ضعف در دست ها، پاها و بازوها 

- احساس سیری بلافاصله بعد از غذا خوردن و نفخ یا درد در قسمت فوقانی چپ شکم به دلیل بزرگ شدن طحال

- خونریزی غیرمعمول، مانند خونریزی از بینی یا خونریزی لثه

- تورم دردناک یک مفصل، اغلب انگشت شست پا

- تنگی نفس و مشکل در تنفس هنگام دراز کشیدن

عوامل ایجاد غلظت خون 

علل پلی سیتمی ورا (غلظت خون)

غلظت خون زمانی رخ می دهد که جهش در یک ژن باعث ایجاد مشکل در تولید سلول های خونی شود. به طور معمول، بدن شما تعداد هر یک از سه نوع سلول خونی شما را تنظیم می کند،گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها. اما در پلی سیتمی ورا، مغز استخوان شما تعداد زیادی از این سلول های خونی را می سازد.

علت جهش ژنی در پلی سیتمی ورا ناشناخته است، اما به طور کلی از والدین شما به ارث نمی رسد.

عوامل خطر

غلظت خون می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در بزرگسالان بین 50 تا 75 سال شایع تر است. مردان بیشتر در معرض ابتلا به پلی سیتمی ورا هستند، اما زنان در سنین پایین تر به این بیماری مبتلا می شوند.

رفع غلظت خون 

درمان پلی سیتمی ورا چیست؟

پلی سیتمی ورا (PV) باعث می شود مغز استخوان شما تعداد زیادی گلبول قرمز بسازد. شما برای حمل اکسیژن در بدن به این سلول‌ها نیاز دارید، اما تعداد زیاد آنها می‌تواند باعث غلیظ شدن خون و تشکیل لخته شود. گاهی اوقات لخته شدن خون منجر به حمله قلبی یا سکته می شود.

درمان ها تعداد گلبول های قرمز خون را کاهش می دهند و از لخته شدن خون جلوگیری می کنند. آنها همچنین علائم دیگر مانند سردرد و مشکلات بینایی را تسکین می دهند. با درمان مناسب، می توانید سالم بمانید و احساس بهتری داشته باشید.

درمان غلظت خون با فلبوتومی

فلبوتومی

این درمان اصلی غلظت خون است. مقداری از خون شما را برای خلاص شدن از شر گلبول های قرمز اضافی خارج می کند. همچنین تعداد گلبول های قرمز شما را کاهش می دهد، بنابراین غلظت خون شما شروع به نزدیک شدن به حالت طبیعی می کند.

هنگامی که پزشک برای اولین بار به شما می گوید که غلظت خون دارید، ممکن است فلبوتومی شوید. خیلی شبیه اهدای خون است. پزشک یا پرستار یک سوزن را در رگ بازوی شما قرار می دهد و مقدار کمی خون را از بدن شما خارج می کند.

هدف کاهش سطح هماتوکریت است. هماتوکریت درصد گلبول های قرمز خون در مقایسه با کل خون است. شما این درمان را یک بار در هفته یا ماه انجام خواهید داد تا زمانی که هماتوکریت شما به حدود 45 درصد کاهش یابد. هنگامی که سطح گلبول قرمز شما کاهش یافت، کمتر فلبوتومی می کنید.

داروها

پس از کاهش سطح گلبول قرمز، یکی از داروهای تجویزی را برای کاهش سرعت تولید گلبول های قرمز جدید در مغز استخوان خود مصرف خواهید کرد.

• هیدروکسی اوره یک داروی سرطان است که رشد سلول های جدید را در بدن شما کند می کند. در PV، تعداد گلبول های قرمز و پلاکت ها را کاهش می دهد، که سلول هایی هستند که به لخته شدن خون کمک می کنند.

در صورت مصرف این دارو ممکن است نیازی به فلبوتومی نداشته باشید. هیدروکسی اوره همچنین می تواند از بزرگ شدن طحال (یک عارضه PV) جلوگیری یا درمان کند.

هیدروکسی اوره در یک کپسول است که از طریق خوراکی مصرف می شود. می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، مانند:

- حالت تهوع

- استفراغ

- یبوست

- اسهال

- راش

خیلی بعید است، اما ممکن است باعث سرطانی شدن سلول ها شود. اگرچه این خطر بسیار کم است، اما در حین مصرف هیدروکسی اوره، پزشک باید شما را از نظر سرطان معاینه کند.

• اینترفرون آلفا (اینترون A) روی سیستم ایمنی بدن شما کار می کند. این گلبول های قرمز تقسیم سریع را هدف قرار می دهد تا تولید آنها را کاهش دهد.

شما اینترفرون آلفا را به صورت تزریقی درست زیر پوست خود مصرف می کنید. برخی از عوارض جانبی احتمالی اینترفرون آلفا عبارتند از:

علائم شبیه آنفولانزا - تب، لرز، و دردهای عضلانی

خستگی

حالت تهوع، استفراغ

یک نسخه طولانی اثر، به نام پگینترفرون آلفا (پگاسیس)، عوارض جانبی کمتری دارد.

• آسپرین خون شما را رقیق می کند و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. همچنین علائمی مانند سوزش دست و پا، خارش و درد استخوان را کاهش می دهد. پزشک ممکن است توصیه کند که هر روز دوز پایین آسپرین مصرف کنید.

مصرف روزانه آسپرین خطراتی دارد. می تواند احتمال خونریزی را به خصوص در معده و سایر قسمت های دستگاه گوارش شما افزایش دهد. قبل از شروع مصرف منظم آسپرین با پزشک خود در مورد این خطرات و سایر خطرات صحبت کنید.

پزشک شما ممکن است درمان های دیگری مانند آناگرلید ، بوسولفان (میلران)، ایماتینیب (گلیوک) و روکسولیتینیب را نیز در نظر بگیرد . این داروها به انواع خاصی از سلول‌های خونی کمک می‌کنند تا بهتر کار کنند، بنابراین جریان خون شما بهبود می‌یابد و ضخیم‌تر می‌شود.

اگر سایر درمان‌ها مؤثر نباشند یا اگر نمی‌توانید داروهایی مانند هیدروکسی اوره و اینترفرون آلفا مصرف کنید، ممکن است گزینه‌ای باشند. هر دارویی متفاوت است، بنابراین پزشک در مورد عوارض جانبی و آنچه آخرین تحقیقات نشان می دهد با شما صحبت خواهد کرد.

پرتو درمانی

این درمان تولید گلبول های قرمز خون در مغز استخوان را کند می کند، که خون شما را رقیق می کند و به جریان آسان تر آن کمک می کند. با این حال، پزشکان اغلب از پرتودرمانی برای PV استفاده نمی کنند زیرا ممکن است سرطان خون (لوسمی) را نیز بیشتر کند.

راههای درمان غلظت خون

برای اینکه در طول درمان احساس بهتری داشته باشید.

علاوه بر برنامه پزشکی خود، از این نکات مراقبت از خود استفاده کنید تا به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید:

• روزانه ورزش کنید. فعال ماندن به جریان خون شما کمک می کند و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. همچنین به طور منظم نرمش کنید. به خصوص در پاها و مچ پاها برای بهبود جریان خون.

• برای جلوگیری از تحریک پوست، دوش خنک بگیرید. سپس به آرامی خود را خشک کنید، پوست خود را مالش ندهید.

• خود را گرم نگه دارید. PV بر جریان خون شما تأثیر می گذارد، که می تواند باعث از دست دادن گرمای دست و پا شود. وقتی بیرون هوا سرد است دستکش و جوراب بپوشید.

• آب زیاد بنوشید. مایعات اضافی به جلوگیری از غلیظ شدن بیش از حد خون شما کمک می کند.

• سعی کنید پاهایتان آسیب نبیند. برای محافظت در برابر آسیب های پوستی کفش بپوشید. پاهای خود را اغلب برای هر گونه بریدگی یا زخم بررسی کنید.

• خارش پوست را درمان کنید. مرطوب کنید یا از آنتی هیستامین های بدون نسخه استفاده کنید.

• پوست خود را در برابر نور خورشید محافظت کنید. هر بار که بیرون می روید از یک ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید. همچنین از لباس های محافظ در برابر آفتاب، از جمله کلاه لبه پهن استفاده کنید.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته