همه آنچه که درباره لنز طبی باید بدانید
- مجموعه: بیماری ها و راه درمان
نکات مهم درباره لنز طبی
لنز چشم چیست؟
به دیسک های منحنی و خمیده پلاستیکی که ضخامت بسیار کم و شفافیت بالایی دارند و بر روی لایه اشکی سطح قرنیه چشم قرار می گیرد لنز گفته می شود. لنزها معمولا یا با اهداف پزشکی و برای تقویت قدرت بینایی و یا با اهداف زیبایی استفاده می شوند. لنز ها اولین بار در سال ۱۹۴۹ توسط یک دکتر آلمانی به نام دکتر اویگن فیک تولید شد و در کمتر از ۱۰ سال محبوبیت و کاربردی جهانی پیدا کرد.
لنزهای تماسی چیست؟
لنزهای تماسی قطعات نازکی از پلاستیک هستند که برای اصلاح برخی مشکلات بینایی مستقیماً روی چشم قرار می گیرند. لنزها بهترین راه حل برای کسانی هستند که نمی خواهند از عینک استفاده کنند و یا جراحی اصلاحی انجام دهند. میلیون ها نفر از لنز استفاده می کنند ، به ویژه کسانی که سبک زندگی فعال دارند و می خواهند بینایی واضح و شفاف داشته باشند بدون اینکه مجبور باشند یک عینک را روی صورت خود نگه دارند. بیشتر افراد می توانند از لنزهای طبی استفاده کنند و از آزادی دیدن بدون کمک عینک لذت می برند.
انواع لنزهای طبی :
لنزهای طبی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:
• لنز های داخل چشمی (Intraocular Lens)
لنز های داخل چشمی در هنگام جراحی و به وسیله جراح در شکافی که در اتاقک جلویی چشم ایجاد شده و قبلا لنز معیوب خود چشم برداشته شده است کار گذاشته می شود. معمولا این جایگذاری لنز در عمل جراحی درمان کاتاراکت (آب مروارید) انجام می گردد. این دسته از لنزها در افراد جوانتر که دارای عیب انکساری درجه بالای چشم (در اصطلاح ضعف شدید چشم ) هستند مورد استفاده قرار می گیرند. مانند هر گونه عمل جراحی، این لنزها هم ممکن است عوارضی به دنبال داشته باشند ولی خوشبختانه عوارض آنها نادر و در اکثر موارد قابل درمان هستند.
• لنزهای طبی خارج چشمی
دسته دوم لنزهای طبی، لنزهایی هستند که به منظور رفع عیوب انکساری چشم مانند دوربینی، نزدیک بینی، آستیگماتیسم بر روی قرنیه قرار داده می شود. بیمار خود قادر است این لنزها را بردارد و در مواقع لزوم آنها را جای گذاری کند، این لنزها در واقع جایگزینی برای عینک می باشند که استفاده از آنها بسیار ساده است.
محل دقیق قرار گیری لنز خارج چشمی
لنزهای خارج چشمی کاملا روی کره چشم و در تماس مستقیم بر روی قرنیه قرار می گیرد.
این لنزها همانند عدسی عینک کمک می کنند امواج نور در داخل کره چشم دقیقا بر نقطه اصلی تشکیل تصویر یک دیگر را قطع کنند و در درمان آستیگماتیسم،دوربینی و نزدیک بینی کاربرد دارند.
انواع لنز های خارج چشمی:
• لنزهای تماسی نرم از پلاستیک های نرم و انعطاف پذیر ساخته شده اند که اجازه می دهند اکسیژن به قرنیه منتقل شود. تنظیم لنزهای تماسی نرم ممکن است راحت تر از لنزهای سخت باشد. مواد جدید لنزهای نرم شامل سیلیکون هیدروژل ها هستند تا در هنگام استفاده از لنزها اکسیژن بیشتری به چشم شما ارائه دهند.
• لنزهای تماسی سخت (RGP) از دوام و مقاومت بیشتری در برابر رسوب برخوردار هستند و به طور کلی دید واضح تر و واضح تری دارند. دوام آنها در طول عمر لنز کمتر است زیرا عمر آنها از لنزهای تماسی نرم بیشتر است. کنترل آنها راحت تر است و کمتر پاره می شوند. با این وجود ، آنها در ابتدا به راحتی لنزهای نرم نیستند و ممکن است چند هفته طول بکشد تا به استفاده از RGP عادت کنید ، در حالی که برای لنزهای نرم چند روز طول می کشد.
• لنزهای طولانی مدت برای استفاده شبانه یا مداوم از یک تا شش شب یا تا 30 روز در دسترس هستند. لنزهای طولانی مدت معمولاً لنزهای تماسی نرم هستند. آنها از پلاستیک های انعطاف پذیر ساخته شده اند که به اکسیژن اجازه می دهد تا به قرنیه منتقل شود.
همچنین تعداد کمی لنزهای سخت وجود دارد که برای استفاده یک شب طراحی و تأیید شده اند. زمان استفاده از لنز به نوع لنز و ارزیابی متخصصین از چشم شما ، از تحمل شما برای پوشیدن شبانه بستگی دارد. استراحت بدون لنز برای چشمها حداقل برای یک شب پس از هر بار برداشت برنامه ریزی شده مهم است.
راههای رفع عیوب انکساری
• استفاده از عینک که یک عدسی متناسب با عیب ایجاد شده در جلوی چشم است.
• لنزهای خارج چشمی تماسی که مستقیما روی کره چشم و بر روی قرنیه گذاشته می شود. متناسب با هر نوع عارضه، لنز مناسب آن وجود دارد.
• عمل جراحی که به عمل لیزیک معروف است.
مزایای استفاده از لنز طبی
• لنز مشکلات عینک ها را ندارد و افراد، دیگر نگران گم شدن، شکستن و بخار گرفتگی آن نیستند.
• دامنه طبیعی دید لنز از عینک بسیار بهتر است و چون کاملاً بر روی قرنیه چشم قرار می گیرد همراه با چشم حرکت می کند.
• لنز طبی بر خلاف عینک ها مانع فعالیت های فرد نمی شود.
• اعتماد به نفس و حس بهتری که لنز به فرد می دهد با عینک قابل مقایسه نیست.
• یکی از مشکلات رایج عینک ها خسته کردن اعضای صورت مانند بینی و گوش است که لنزها این مشکلات را رفع کرده اند و تقریباً فرد وجود جسم خارجی در چشم خود را حس نمی کند.
معایب استفاده از لنز طبی
در صورتی که به مدت طولانی از لنز ها استفاده شود ممکن است باعث کاهش اکسیژن رسانی به قرنیه شود که این امرآسیب های غیرقابل بازگشتی را وارد میکند.
همچنین با توجه به این که لنز ها یک جسم خارجی حساب می شوند می تواند باعث ایجاد آلرژی یا ناراحتی و بیماری های چشمی شود. ریشه این مشکلات در استفاده نامناسب از لنز ها می باشد.
البته اگر تمام موارد بهداشتی رعایت گردد لنز ها گزینه مناسبی برای رفع مشکلات چشم می باشند.
گذاشتن و برداشتن آن برای تعدادی از افراد سخت و ناخوشایند است و نیاز به آموزش استفاده از لنز دارد.
راههای نگهداری از لنز چشم
نگهداری لنز طبی راه و روش خاص خود را دارد که برای حفظ سلامت چشمها باید آنها را رعایت کنید. چرا که استفادهی ناصحیح از لنز و نگهداری اشتباه ممکن است موجب خطرات جدی برای چشمان شما شود.
• قبل از اینکه لنز خود را به چشم بگذارید و یا دربیاورید، باید دستهایتان تمیز و خشک باشد.
• لنزتان را به طور جداگانه تمیز کنید تا هرگونه کثیفی را از روی سطح آن بردارید. کمی محلول پاک کنندهی مخصوص لنز، و یا محلول چندمنظوره به یکی از دستانتان بریزید. سپس لنز را با ملایمت با انگشت سبابهی خود بمالید.
• هنگام گذاشتن لنز باید بسیار مراقب باشید تا باعث تحریک چشمتان نشوید.
• هیچگاه لنزها را با آب نشویید و یا بزاق دهان به لنز نزنید.
• از محلولهای لنز مناسب استفاده کنید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته