آنچه در مورد آزمایش ویروس اپشتین بار باید بدانید
- مجموعه: پیشگیری بهتر از درمان
راههای تشخیص ویروس اپشتین بار
آزمایش ویروس اپشتین بار چیست؟
ویروس اپشتین بار (EBV) یکی از اعضای خانواده ویروس هرپس است. این یکی از رایج ترین ویروس هایی است که افراد را در سراسر جهان آلوده می کند.
براساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ، اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود به EBV مبتلا می شوند. این ویروس معمولاً در کودکان هیچ علامتی ایجاد نمی کند. در نوجوانان و بزرگسالان، در حدود 35 تا 50 درصد موارد باعث بیماری به نام مونونوکلئوز عفونی یا مونو می شود.
همچنین به عنوان "بیماری بوسیدن" شناخته می شود، EBV معمولا از طریق بزاق پخش می شود. بسیار نادر است که این بیماری از طریق خون یا سایر مایعات بدن منتقل شود.
تست EBV به عنوان "آنتی بادی های EBV" نیز شناخته می شود. این یک آزمایش خون است که برای شناسایی عفونت EBV استفاده می شود. این آزمایش وجود آنتی بادی ها را تشخیص می دهد.
آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که سیستم ایمنی بدن شما در پاسخ به یک ماده مضر به نام آنتی ژن آزاد می کند. به طور خاص، تست EBV برای تشخیص آنتی بادی های آنتی ژن های EBV استفاده می شود. این آزمایش می تواند عفونت فعلی و گذشته را پیدا کند.
چه زمانی پزشک شما آزمایش را تجویز می کند؟
در صورت بروز هر یک از علائم و نشانه های مونونوکلئوز عفونی، پزشک ممکن است این آزمایش را تجویز کند. علائم معمولاً یک تا چهار هفته طول می کشد، اما در برخی موارد می تواند تا سه یا چهار ماه ادامه یابد. آنها عبارتند از:
- تب
- گلودرد
- تورم غدد لنفاوی
- سردرد
- خستگی
- گرفتگی گردن
- بزرگ شدن طحال
پزشک شما همچنین ممکن است سن شما و سایر عوامل را هنگام تصمیم گیری در مورد درخواست یا عدم تجویز آزمایش در نظر بگیرد. مونونوکلئوز عفونی بیشتر در نوجوانان و جوانان بین سنین 15 تا 24 سال شایع است.
آزمایش چگونه انجام می شود؟
آزمایش EBV یک آزمایش خون است. در طول آزمایش، خون در مطب پزشک یا در آزمایشگاه بالینی سرپایی (یا آزمایشگاه بیمارستان) گرفته می شود. معمولاً از قسمت داخلی آرنج شما خون از رگ گرفته می شود. این روش شامل مراحل زیر است:
- محل سوراخ شدن با یک ضد عفونی کننده تمیز می شود.
- یک نوار الاستیک دور بازوی شما پیچیده می شود تا رگ شما با خون متورم شود.
- یک سوزن به آرامی وارد رگ شما می شود تا خون را در یک ویال یا لوله متصل جمع آوری کند.
- نوار الاستیک از بازوی شما برداشته می شود.
- نمونه خون برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود.
- آنتی بادی های بسیار کمی (یا حتی صفر) ممکن است در اوایل بیماری یافت شوند.
- بنابراین ممکن است نیاز باشد که آزمایش خون طی 10 تا 14 روز تکرار شود.
خطرات و عوارض آزمایش EBV چیست؟
مانند هر آزمایش خون، خطر خفیف خونریزی، کبودی یا عفونت در محل سوراخ وجود دارد. هنگام وارد کردن سوزن ممکن است درد متوسط یا خراش تیز احساس کنید. برخی از افراد پس از گرفتن خون احساس سبکی سر یا ضعف می کنند.
نتایج طبیعی به چه معناست؟
یک نتیجه طبیعی به این معنی است که هیچ آنتی بادی EBV در نمونه خون شما وجود ندارد. این نشان می دهد که شما هرگز به EBV آلوده نشده اید و مونو ندارید. با این حال، شما هنوز هم می توانید آن را در هر نقطه در آینده دریافت کنید.
نتایج غیر طبیعی به چه معناست؟
نتیجه غیر طبیعی به این معنی است که آزمایش آنتی بادی های EBV را شناسایی کرده است. این نشان می دهد که شما در حال حاضر به EBV آلوده شده اید یا در گذشته به این ویروس آلوده شده اید. پزشک شما می تواند تفاوت بین عفونت گذشته و فعلی را براساس وجود یا عدم وجود آنتی بادی هایی که با سه آنتی ژن خاص مبارزه می کنند، تشخیص دهد.
سه آنتی بادی که آزمایش به دنبال آن است، آنتی بادی های آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA) IgG، VCA IgM و آنتی ژن هسته ای اپشتین بار (EBNA) هستند. سطح آنتی بادی شناسایی شده در خون که تیتر نامیده می شود، هیچ تاثیری بر مدت زمان ابتلا به بیماری یا شدت بیماری ندارد.
وجود آنتی بادی های VCA IgG نشان می دهد که عفونت EBV در زمانی اخیر یا در گذشته رخ داده است. وجود آنتی بادی های VCA IgM و عدم وجود آنتی بادی برای EBNA به این معنی است که عفونت اخیرا رخ داده است.
وجود آنتی بادی برای EBNA به این معنی است که عفونت در گذشته رخ داده است. آنتی بادی های EBNA شش تا هشت هفته پس از زمان عفونت ایجاد می شوند و مادام العمر وجود دارند.
مانند هر آزمایش دیگری، نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب اتفاق می افتد. نتیجه آزمایش مثبت کاذب نشان می دهد که شما یک بیماری دارید در حالی که واقعاً ندارید. نتیجه آزمایش منفی کاذب نشان می دهد که شما بیماری ندارید در حالی که واقعاً دارید. از پزشک خود در مورد اقدامات یا مراحل بعدی که می تواند به اطمینان از صحت نتایج آزمایش شما کمک کند، بپرسید.
EBV چگونه درمان می شود؟
هیچ درمان شناخته شده، داروی ضد ویروسی یا واکسنی برای مونو وجود ندارد. با این حال، کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش علائم خود انجام دهید:
- هیدراته بمانید و مایعات زیادی بنوشید.
- استراحت کافی داشته باشید و از ورزش های فشرده خودداری کنید.
- از مسکن های بدون نسخه مانندایبوپروفن (Advil ) یا استامینوفن (تیلنول) استفاده کنید.
درمان ویروس ممکن است سخت باشد، اما علائم معمولاً طی یک تا دو ماه خود به خود برطرف می شوند.
پس از بهبودی، EBV تا آخر عمر در سلول های خونی شما خفته باقی می ماند.
این بدان معنی است که علائم شما از بین می رود، اما ویروس در بدن شما باقی می ماند و می تواند گهگاه بدون ایجاد علائم دوباره فعال شود. در این مدت امکان انتقال ویروس به دیگران از طریق تماس دهان به دهان وجود دارد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته