تازه های تقویم تاریخ

داريوش بزرگ پدر ناسيوناليسم ايراني

تقویم تاریخ - 13 تیر

489پیش ازمیلاد:4 ژوئيه سال 489 پيش از ميلاد داريوش بزرگ - شاه شاهان - كه بر تمركز امور و ايراني…

تقویم تاریخ -12 آبان



245م:سوم نوامبر سال 245 ميلادي شاپور يكم شاه وقت ايران از دودمان ساساني كه در دوران زمامداري خود ايران را ابرقدرت اول جهان كرده بود دستور بناي شهر قزوين را صادر كرد .كار ايجاد اين شهر سه سال طول كشيد و در اكتبر (جشن هاي مهرگان) سال 248 ميلادي پايان يافت. نام قزوين از طايفه اي به همين نام گرفته شده و يونانيان و روميان باستان و اينك جهانيان درياي مازندران را به نام اين طايفه درياي «كاسپين» مي خوانند، زيرا كه منطقه محل سكونت اين طايفه آريايي تا ديلمان، گيلان و سواحل غربي آن دريا امتداد داشته است.

شاپور اول در طول حكومت خود چند شهر تازه ساخت كه نام او با پيشوند و پسوندهايي بر آنها گذارده شد اما دستور داد كه شهرتازه ساز به نام طايفه اي كه در آن منطقه سكونت داشت «كسپين» ناميده شود كه اين نام به مرور زمان به صورت قزوين در آمده است. در كتب قرون وسطي هم درياي مازندران را درياي قزوين نوشته اند. قزوين در سال 644 ميلادي به تصرف اعراب مسلمان درآمد و در قرن 16 ميلادي پايتخت ايران شد و شاه طهماسب صفوي عمارات فراوان در آنجا ساخت؛ تا اين كه شاه عباس در سال 1598 ميلادي پايتخت را از قزوين به اصفهان ـ شهر مركزي ايران منتقل ساخت.

يكي از علل انتقال پايتخت از قزوين به اصفهان اين بود كه درآن شهر، سران قزلباش مادر شاه عباس را كشته و جسدش را به بيابان افكنده بودند و اقامت در قزوين باعث مي شد كه هر لحظه قتل فجيع مادر در ذهن او تداعي و وي را متاثر كند.

قزوين در جريان دو جنگ جهاني اول و دوم به اشغال خارجي درآمد و در سپتامبر 1941 توسط هواپيماهاي شوروي بمباران شد. رضاخان مير پنج (سرتيپ) از همين شهر عزم تسخير تهران و برانداختن دولت وقت را كرد. اين شهر تاريخي اخيرا مركز استاني به همين نام شده است.

 

والريانوس امپراتور روم كه در جنگ به اسارت ارتش ايران درآمده بود در برابر او به زانو در آمده و التماس مي كند

 

1304ش:12 آبان 1304 خورشيدي (3 نوامبر 1925 ميلادي)، سه روز پس از خلع دودمان قاجار از سلطنت، دستور انتخاب اعضاي مجلس موسسان براي اصلاح قانون اساسي و تعيين تكليف نظام حكومتي ايران كه جمهوري باشد و يا سلطنت صادر شد. هنوز رضا خان پهلوي كه از سه روز پيش به رياست موقت كشور تعيين شده بود تمايل خودرا به شاه شدن علني نساخته بود. وي قبلا چند بار از جمهوري شدن ايران سخن به ميان آورده و از اين فكرحمايت كرده بود.

 

1311ش:در همين روز درآبان 1311 (سوم نوامبر سال 1932) ايران به نظام «متريك» پيوست.

ازاين روز جاي «مثقال»، «سير»، «من» و «خروار» را گرم، كيلو گرم و تن، و جاي « گز ــ ذرع » و «فرسنگ» را متر و كيلو متر گرفت.


1357ش:برغم بركناري 34 تن از مقامات تراز اول ساواك از جمله ثابتي ، وارد آمدن 13 مورد اتهام به سپهبد نصيري كه از پاكستان احضار شده بود و دادن وعده آزادي همه زندانيان سياسي تا بيستم آذر ماه ، دامنه تظاهرات ضد سلطنت و اعتصابات عمومي در اين روز ـ 12 آبان 1357 ـ گسترش يافت و سراسر كشور را فراگرفت و سنديكاي روزنامه نگاران به دبيري محمدعلي سفري كه اخيرا دچار مرگ ناگهاني شد براي اعلام يك اعتصاب طولاني به مراحل نهايي كار رسيده بود و تني چند از وزيران كابينه هم آماده تسليم استعفانامه شده بودند.

 

ثابتي ( مقام امنيتي )


1358ش:در اين روز در سال 1358 دكتر احمد مدني كرماني (دريادار) استاندار وقت خوزستان كه بعدا در نخستين انتخابات رياست جمهوري اسلامي ايران با به دست آوردن ميليونها راي دوم، و سپس از زادگاه خود به نمايندگي مجلس برگزيده شد اخطار كرد: خوزستان را باخون دل آرام كرده ام كه اينك مي بينم خودي ها در به آتش كشيدن آن بدتر از بيگانه رفتار مي كنند كه اگر به اين رفتار خود ادامه دهند كناره گيري خواهم كرد. وي گفته بود كه نيروي دريايي و خوزستان متفقا كليد اقتدار و عزت ايران هستند كه بايد آرام بمانند، توسعه يابند و تقويت شوند.

 

مدني کرماني


1901م:آندره مالرو Andre Malraux نويسنده، هنر شناس و انديشمند فرانسوي سوم نوامبر 1901 به دنيا آمد و 75 سال عمر كرد.

مالرو در طول تحصيل در پاريس با زبانهاي مشرق زمين آشنا شد و به آسيا سفر کرد و در هندوچين به مخالفان استعمار که اروپاييان اعمال مي کردند پيوست و جنبش جوانان " آنام" را سازمان داد و روزنامه اي تحت عنوان "هند و چين در زنجير" منتشر ساخت.

وي در بازگشت به فرانسه چهار کتاب برضد استعمار نوشت که عناوين آنها از اين قرار است: فاتحان، راه و رسم سلطنتي، سرنوشت انسان، فريبکاري غرب.

مالرو سپس به حمايت از جمهوريخواهان اسپانيا برخاست و به دولت فرانسه اصرار کرد که به آنها که سرگرم جنگ با سلطنت طلبان به رياست ژنرال فرانکو بودند هواپيماي نظامي بفروشد. پس از اين که تعداد هواپيماهاي فروخته شده به 20 فروند رسيد به يافتن داوطلب براي خلباني آنها سرگرم شد و 20 خلبان داوطلب به دست آورد.

آنگاه به آمريکا رفت و به جمع آوري اعانه براي جمهوريخواهان اسپانيا پرداخت. وي کتاب تازه خود "اميد بشر" را به اين موضوع اختصاص داد که فيلم سينمايي شده است.

مالرو در جريان جنگ جهاني دوم وارد سازمانهاي مقاومت فرانسه شد. يک بار توسط آلماني ها دستگر و نزديک بود اعدام شود.

پس از پايان جنگ به سمت وزير اطلاع رساني و سپس وزير امور فرهنگي فرانسه منصوب شد. کتابهاي معروف ديگر او عبارتند از: صداهاي سکوت، روانشناسي هنر و .... مالرو 23 نوامبر 1976 درگذشت.

 

آندره مالرو


39م:ماركوس لوكانوس (لوكان) شاعر و نويسنده بزرگ دنياي لاتين در دوران باستان سوم نوامبر سال 39 ميلادي از پدر و مادري رومي در شهر كردوبا (قرطبه) اسپانيا به دنيا آمد. وي خواهر زاده «سنكا» فيلسوف برجسته آن زمان بود. لوكان از جواني ساكن شهر رم شد. ده كتاب نظم و نثر از او به جاي مانده است از جمله كتاب «در باره جنگ داخلي» كه شرح نزاع سزار و پمپي بر سر امپراتورشدن است. وي در اين اثر خود، جاه طلبي و هزينه كردن جان مردم براي رسيدن به سود فردي را به طرزي عبرت آموز سرزنش و محكوم كرده است.

بسياري از مورخان را عقيده بر اين است كه «استوار نويسي» با لوكان متولد شده است؛ زيرا كه نوشته هاي وي عاري از لفاظي است و در بيان حقايق به ندرت فعل مجهول به كار برده و يا اين كه «غير مستقيم» نويسي كرده و به ملاحظه كاري پرداخته است.

لوكان كه به صراحت لهجه شهرت يافته بود، نخست مورد علاقه و توجه نرون امپراتور وقت قرار گرفته بود، ولي بعدا كه در مجالس و محافل بر ضد كارهاي نرون سخن گفت از چشم او افتاد و حتي متهم به مشاركت در توطئه برضد نرون شد و از ميان متهمان كه در ملاء عام اعدام شدند وي تنها فردي بود كه به او تكليف خودكشي شد تا با بي احترامي مدفون نشود كه پذيرفت و خود راكشت. وي حاضر به انكار اتهام نشده بود، ولي گفته بود كه با شخص نرون مخالفتي نداشته بلكه از كارهاي او متنفر بوده است.

 

1978م:نوامبر 1978 (نيمه آبان 1357) با اعتراض روزنامه نگاران از سراسر جهان به عبارتي از يك جمله دستور كار بيست و دومين اجلاس عمومي يونسكو آغاز شده بود كه اشاره به روزنامه نگاري دولت داشت. در آن زمان در شوروي و چند كشور ديگر از جمله سوريه، روزنامه هاي عمومي با سرمايه و مديريت دولت اداره مي شدند و روزنامه نگاران کارمند دولت بودند که کارمند دولت بودن روزنامه نگار مغاير اصول اين حرفه است، زيرا که نمي تواند در نوشتن گزارش و مقاله؛ بي نظر و بي طرف باشد و عادلانه عمل کند و به عبارت ديگر به دور از «خود سانسوري» باشد.

در اجلاس قبلي يونسكو در نايروبي (كنيا) هم به روزنامه نگار بودن دولتها اعتراض، و گفته شده بود كه داشتن راديو ـ تلويزيون براي دولتها كافي است و نبايد وارد كار نشريات چاپي شوند و از دولت شوروي خواسته شده بود جز روزنامه هاي حزبي بقيه نشريات از جمله ايزوستيا را به اتحاديه هاي روزنامه نگاران اين كشور واگذار و يا آنها را تعاوني كند. در آن زمان جز ايالات متحده و سه ـ چهار كشور ديگر، در ساير كشورها شبكه هاي تلويزيوني دولتي بودند و به اين عمل اعتراضي هم نشده بود.

در نوامبر سال 1978 صداي اعتراض، نخست ازسازمانهاي حرفه اي مطبوعات فرانسه بلند شد و عالمگير گرديد. اتحاديه هاي صنفي مطبوعات حرفه اي و سنديكاهاي مربوط مداخله دولتها و سازمانهاي دولتي را در مطبوعات از جمله نشر روزنامه به عنوان نوعي سانسور ـ سانسور به راهي ديگر ـ محكوم كردند و از كارشناسان حقوق اساسي و استادان علوم سياسي و حکومت خواستند كه نظر خود را اعلام دارند و تاييد شد كه دولتها مي توانند راديو ـ تلويزيون و خبرگزاري ملي، پارلمانها نشريه براي درج اظهارات نمايندگان، شکايات واصله و ساير فعاليتها خود، احزاب روزنامه ارگان و موسسات دولتي مجله تخصصي داشته باشند ولي روزنامه و نشريه حرفه اي كار دولت نيست و كار روزنامه نگار و يا شركتهاي حرفه اي است؛ مخصوصا که يک سازمان دولتي حق توزيع و فروش نشريه به صورتي که معمول است ندارد و نمي توان نشريات دولتي و حتي احزاب را به توزيع معمولي داد. توزيع اين نشريات بايد از طريق پست و يا توسط اعضاي داوطلب حزب صورت گيرد و ....

با توجه به اين كه مطبوعات قوه چهارم دمكراسي بشمار آمده اند و اين قوا در يک کشور منفک از هم بايد عمل کنند، با حمايت آمريكا طرحي تهيه شد كه يك نظام واحد جهاني بر رسانه هاي چاپي حاكم شود و حق دولت از داشتن روزنامه حرفه اي كه نمي تواند بي نظر باشد و نيز فروش روزنامه سلب گردد؛ زيرا كه در آن زمان 144 نوع قانون و يا ضابطه مطبوعاتي در جهان وجود داشت.

اين طرح از همان آغاز با مخالفت و تهديد شوروي رو به رو شد و معلق ماند. پس از فروپاشي آن اتحاديه و بلوك شرق، با اين که دولتهاي دارنده روزنامه عمومي در جهان كمتر از تعداد انگشتان دست شده اند؛ اين طرح با پي گيري ملايمتر همچنان در دستور است.

 

دو روزنامه دولتي چاپ تهران


1903م:سوم نوامبر سال 1903 پاناما كه قبلا بخشي از كشور كلمبيا بود اعلام استقلال كرد و كشتي هاي نظامي ايالات متحده كه به دستور تئودور روزولت رئيس جمهوري وقت اين كشور به آبهاي پاناما فرستاده شده بودند مانع از مداخله ارتش كلمبيا براي جلوگيري از تجزيه اين كشور شدند.

 

دولت وقت آمريكا قبلا پاره اي از اصحاب نفوذ را در پاناما ترغيب به اعلام استقلال كرده بود؛ زيرا دولت كلمبيا به آمريكا اجازه نداده بود كه طرح خود براي ايجاد آبراهي ميان دو اقيانوس اطلس و آرام را در منطقه پاناما اجرا كند و كنترل كشتيراني را در اين آبراه تا مدتهابه دست گيرد.

دولت تازه استقلال يافته پاناما اندكي پس از آغاز بكار؛ با اجراي طرح آمريكا موافقت كرد.


1957م:دانشمندان فضايي شوروي سوم نوامبر سال 1957 با ماهواره «سپوتنيك ــ 2 » سگي به نام لايكا را در مدار زمين قراردادند. ماهواره اسپوتنيك ــ 2 دومين سفينه فضا پيماي شوروي بود كه در مدار زمين قرار گرفته بود و در ارتفاع 937 مايلي، هر يك ساعت و 42 دقيقه يكبار كره زمين را دور مي زد و وضعيت سگ به زمين مخابره مي شد.

اين ماهواره همچنين اوضاع جوي را به زمين مخابره مي كرد. اخبار مربوط به فعاليت اين ماهواره مردم امريكا را نگران ساخته بود كه آيزنهاور رئيس جمهوري وقت براي رفع نگراني آنان مجبور شد اعلام كند كه پيشرفت فضايي شوروي و پيشي گرفتن آن بر امريكا از اين لحاظ فاقد ارزش نظامي است.

 

لايکا پس از بازگشت به زمين


2003م:در سودان هجوم ملخ سياه و يا به رنگ قرمز پررنگ كه در مركز اين كشور مشاهده شده است تا سوم نوامبر 2003 باعث مرگ 11تن و بستري شدن بيش از شش هزار نفر شده بود.

پزشكان اعلام داشته اند كه اين ملخ ها هنگام جفت گيري هورموني را در هوا پراكنده مي سازند كه ايجاد نوعي آسم كشنده مي كند و راه جلوگيري از آن بكار بردن ماسك و يا خارج نشدن از خانه و در خانه هم پوشانيدن دهان و بيني با پارچه ضخيم است.

 

2004م:«كويان كويچن» معاون سابق نخست وزيري چين، وزير امور خارجه اسبق اين کشور، عضور دفتر سياسي حزب كمونيست و عضو شوراي مديريت ماكائو 31 اكتبر 2004 در مقاله اي غير منتظره به زبان انگليسي از جورج دبليو بوش رئيس جمهوري آمريكا انتقاد كرده بود كه مي خواهد برجهان حكومت كند.

كويان نوشته بود: «دكترين بوش» جز زور و زورگويي نمي تواند به چيز ديگري تعبير شود. او مي خواهد اراده اش را بر دنيا تحميل كند، حتي با بكار بردن نيروي مسلح. چين با بكار بردن لفظ ابر قدرت بودن و خواستار مزاياي آن شدن مخالف است و چنين روحيه و سياستي را رد ميكند.

كويان با ذكر مثال عراق نوشته بود؛ اگر يك دولت بخواهد بيش از ظرفيت واقعي خود از عنوان قدرت و يا ابرقدرت استفاده رواني كند، با مشكلاتي نظير وضعيت آمريكا در عراق رو به رو مي شود. حمله به عراق لازم نبود . موضوع حمله پيشگيرانه قبل از آن كه به معارضه ديگري منتهي نشده بايد از قاموس «امنيت ملي» آمريكا خارج شود. کويان در اين مقاله صريحا سياست دولت جورج بوش را «تلاش بي نتيجه براي حكومت برجهان» خوانده بود.

مقاله كويان كه قبلا يك دهه وزير امور خارجه چين بود در آستانه سالگرد آغاز نخستين جنگ ترياك، در روزنامه انگليسي زبان «چاينا ديلي» در پكن انتشار يافته بود. نخستين جنگ ترياك در سال 1839 ميان انگلستان و چين آغاز شده بود. انگليسي ها مدتها بود كه ترياك محصول هند را كه زير نظر خودشان توليد مي شد به چين صادر مي كردند و چينيان بامصرف اين ترياك معتاد مي شدند. چينيان ساكن بنادر محل تخليه كشتي هاي انگليسي كه متوجه خطر خانمان برانداز اعتياد به ترياك و توطئه انگليسي ها شده بودند بپاخاستند و صندوقهاي ترياك را به دريا ريختند كه بهانه جنگ قرار گرفت . اين جنگ كه دو سال طول كشيد به پيروزي انگليسي ها به دليل داشتن اسلحه برتر انجاميد و سبب شد که امتيازات ارضي و نفوذي متعدد در چين به دست آورند.

كويان 76 ساله در مقاله طولاني اش نوشته بود كه آمريکا در اجراي «دكترين بوش» که احتمالا ديگران در دهانش گذارده اند، كشور عراق را اشغال نظامي كرد و با اين عمل اتحاد دولتها برضد تروريسم عملا فروپاشيد و به ساير همكاري هاي بين المللي آسيب رسيد. اين دكترين كه عنوانش را حملات نظامي پيشگيرانه گذارده اند همچنين درگيري هاي مذهبي و نژادي را شدت و گسترش داده است.

اين عضو برجسته حزب كمونيست چين در اين مقاله معني دار كه در آستانه انجام انتخابات رياست جمهوري آمريكا (دوم نوامبر 2004) كه پرزيدنت جورج بوش يكي از دو نامزد اصلي آن است انتشار يافته از حضور نظامي آمريكا در آسياي ميانه و نيز آسياي جنوبي (افغانستان و پاكستان) ابراز عدم رضايت شديد كرده بود.

وي در مقاله اش از جورج بوش به عنوان يك Arrogant (قلدر ـ خودخواه) نام برده كه مي كوشد اراده آمريكا را به ساير ملل ديكته كند. كويان از مقاله خود نتيجه گرفته بود كه ادامه اين طرز فكر به آغاز يك و يا چند دسته بندي ديگر خواهد انجاميد.

دولت آمريكا روز بعد نسبت به مفاد مقاله «كويان » واكنش شديد نشان داد و اعلام داشت كه انتظار نداشت در آستانه انتخابات آمريكا، يكي از معاريف چين در يك روزنامه دولتي اين كشور شخص رئيس جمهور آمريكا و سياست هاي وي را اين چنين مورد انتقاد قرار دهد زيرا كه سياست چين از ديرزمان بر اين پايه بود كه در آستانه انتخابات آمريكا، مداخله نكند و يك نامزد انتخاباتي را اين چنين نكوبد. اين اقدام مغاير روش سنتي چين بود و دولت آمريكا درباره آن تحقيق خواهد كرد كه چرا؟. دولت چين بايد آمريکا را در اين زمينه روشن سازد.

سخنگوي وزارت امور خارجه آمريكا نيز گفت كه درباره مطالب «كويان» با دولت چين تماس گرفته خواهد شد تا روشن شود كه مقصود از نوشتن اين مقاله چه بوده است. كويان يك چهره برجسته در چين است و نمي توان مقاله او را نظر شخصي تلقي كرد.

 

Qian

 

2004م:چهار انتخابات يك هفته منتهي به يکم نوامبر 2004 در آمريكاي لاتين، از سوي اصحاب نظر، بازگشتي به چپ و ابراز عدم رضايت عمومي از اقتصاد بازار آزاد (سرمايه داري) خوانده شده بود كه ثروتمندان را ثروتمندتر و كم درآمد ها را مستنمندتر ساخته است. تحليلگران نوشته اند كه توده هاي آمريكاي لاتين اينك بيش از هروقت ديگر خواستار توزيع عادلانه ثروت هستند و نمي خواهند كه ثروتمندان و سوداگران كه فقط به سود خود عمل مي كنند قدرتهاي حكومتي را در دست داشته باشند.

انتخابات 31 اكتبر 2004 اوروگوئه يكي از اين چهار انتخابات بود و مردم اين كشور براي نخستين بار يك چپگرا و مدافع توزيع عادلانه درآمد و ثروت را به رياست جمهوري برگزيدند. با انتخاب «تاباره وازكوئز» به رياست جمهوري اوروگوئه، اين كشور به باشگاه چپهاي آمريكاي لاتين مركب از برزيل، ونزوئلا، شيلي و آرژانتين پيوست - باشگاهي كه تا حدي تحت تاثير افكار فيدل كاسترو قرار دارد. در انتخابات محلي آن سال ونزوئلا هم از 23 ايالت، فرمانداران 18 ايالت از ميان چپگرايان انتخاب شده بودند. شهردار كاراكاس نيز يك چپگرا است. بعدا بوليوي و چند دولت ديگر به باشگاه چپگرايان آمريکاي لاتين پيوستند و اورتگاي چپگرا بارديگر رئيس جمهور نيکاراگوئه شد.

 

رهبران سوسياليست چهار کشور آمريکاي لاتين به نشانه اتحاد


2008م:جهان در آستانه آغاز دوران تاريخي تازه ای است. این، حرفی بود که چند اندیشمند و صاحبنظر چهارم نوامبر 2008 و یک روز پیش از انتخابات عمومی آمریکا متفق القول زده بودند و اضافه کرده بودند که جهان، در دوران تاریخی آینده اش يك قطبي (بمانند 17 سال گذشته تا آن زمان) نخواهد بود مخصوصا که جهانیان عوارض یک قطبی آنرا تجربه کرده و بر ضد این وضعیت شده اند.

به اظهار این آگاهان، در خاور دور يك قدرت اقتصادي بزرگ در حال پيشرفت (چین) به وجود آمده است كه تا دهه 1980 انتظار آن نمي رفت. در آسياي جنوبي، هند يك قدرت عظيم تكنولوژيك شده و صادرات مهم آن نيروي انساني متخصص است: پزشك، مهندس، استاد رياضي ـ فيزيك، كامپيوتريست و حتي روزنامه نگار و فيلمساز. قدرتي به نام «اوراسيا» ظهور كرده كه قبلا وجود نداشت. روسيه و اين بار روسيه ناسيوناليست جايگاه سيصد ساله خود را مطالبه مي كند و جایگاه سابق را مطالبه می کند. در

قاره آمريكا، دولت هاي لاتين اين قاره براي نخستين بار در عمر خود عمدتا در دست چپگراها قرار گرفته، متحد شده و گرد هم آمده و به جلب نفوذ روسيه، چين و ايران دست زده اند و به گوش مكزيك مي خوانند كه خود را اصلاح كند و از صورت صادركننده عمله، نوكر و كلفت به ایالات متحده و کانادا خارج شود. بحران مالي جاري، و خسته شدن از اعمال نفوذ واشنگتن از طريق «ناتو»، اتحاديه اروپا را در آستانه «استقلال هرچه بيشتر» قرارداده است كه فلسفه وجوديش هم همين بوده است. آفريقاييان كه مي دانند قرباني غرب و استعمار اروپاييان هستند دارند به چين، روسيه، ايران، برزيل و هند روي مي آورند. آنان مي دانند كه مسائلشان نتيجه تقسيمات جغرافيايي است كه خطوط آن را بدون توجه به قبايل، در اروپا ترسيم كرده و نمونه بارز آن مسئله كنگو است كه از آغاز دهه 1960 ادامه دارد. دولت های غرب که سابقه قدرت بودن دارند از دمکراسی و ... به عنوان حربه برای کوبیدن دولت های دیگر استفاده می کنند. با آغاز دوران تاريخي تازه، راهي نخواهد بود جز تجديد نظر در اركانهاي سازمان ملل دست ساخت فاتحان بزرگ جنگ جهاني دوم كه در تدوين تمامي مقررات آن، منافع خودرا در نظر گرفته بودند.


1916: انگلستان به تصميم خودش! از اين روز صاحب اختيار «قطر» يكي از امارات خليج فارس شد كه مردم آن عمدتا از راه ماهيگيري امرار معاش مي كردند. قطر كه چند دهه پبعد استقلال به دست اورده و از سرزمين هاي صادر كننده نفت و گاز طبيعي بشمار مي ايد تقريبا 4 هزار مايل مريع وسعت دارد و اخيرا به آمريكا حق برخورداري از تسهيلات نظامي داده است.

1918: لهستان از فرصت پايان جنگ جهاني اول و درگيري داخلي روسها پس از انقلاب بلشويکي استفاده كرد، از روسيه جدا شد و اعلام استقلال كرد.

1930: وطن ما ازچنين روزي در سال 1309 خورشيدي داراي قانون حفظ آثار ملي با ضمانت اجرايي سختگيرانه شد.

1947: دولت مجارستان خبرنگار خبرگزاري اسوسييتد پرس (آمريكا) در آن كشور را متهم به جاسوسي كرد واخراج كرد.

1955: (1334 خورشيدي) احمد بهمنيار كرماني استاد زبان و ادبيات فارسي و مولف دستورنوين زبان فارسي درگذشت.

2004: در انتخابات اوكراين نامزد هواداري از اتحاد اين كشور و روسيه كه قرنها با هم امپراتوري روسيه را تشكيل مي دادند آراء بيشتري آورد، گو اين كه اين انتخابات به دور دوم كشانده شد. در انتخابات 31 اكتبر2004، يانوكويچ نامزد هواداري از اتحاد فشرده با روسيه 40 و 12 دهم درصد و نامزد هوادار ادامه راه غرب و پيوستن به اتحاديه اروپا 39 درصد و 18 دهم آراء را به دست آورد.

2004: آژانس دولتي دارو و غذا در آمريكا تصويب كردكه عرضه كنندگان روغن زيتون در اين كشور برچسبي بر شيشه ها و قوطي ها حاوي اين محصول بزنند كه خواص آن از جمله محافظت از قلب و عروق را به زباني ساده يادآور شود. بيشتر روغن زيتون مصرفي آمريكا از كشورهاي حوزه مديترانه واردمي شود.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

تازه ترین خبرها(روزنامه، سیاست و جامعه، حوادث، اقتصادی، ورزشی، دانشگاه و...)

سایر خبرهای داغ

    ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

    ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------