4 نکته برای اینکه بتوانیم یک مادر خونسرد و آرام باشم؟

مجموعه: والدین موفق

چگونه مادر خونسردی باشم؟

چگونه یک مادرآرام و خونسرد باشیم؟

مقدمه ای درباره خونسردی مادرها 

مادر بودن یکی از لذتبخش ترین حس های دنیاست که در کنار این حس زیبا و دلنشین، طبیعتا فشارهای روانی، جسمی و روحی بسیار زیادی نیز به مادر وارد می شود. همین فشارها باعث می شود که گاهی او نتواند خودش را کنترل و خونسردی خودش را حفظ نماید. از این رو، اکثر مادرها به دنبال پاسخ این سوال هستند که چگونه مادر خونسردی باشم؟

دلیل اهمیت زیاد خونسردی مادرها در ارتباط با فرزندان شان این است که رفتار و منش مادرها مانند یک الگوی تمام کمال و اولیه در اختیار کودک قرار می گیرد و اگر مادر نتواند خونسرد و معقول رفتار کند به طبع الگوی خوبی برای فرزند خود نخواهد بود.

اما جدا از موضوع الگو بودن، حفظ خونسردی و رفتار آرام با کودک، باعث می شود که کودک به مادر اعتماد کند، حس خوبی از او بگیرد و مطمئن باشد که همیشه حمایت او را خواهد داشت و طبیعتا این موضوع می تواند تاثیر بسیار مثبتی در روش تربیتی کودک داشته باشد.

اما اگر بخواهیم حالات و سلامت خود مادر را در نظر بگیریم، میبینیم که خونسردی می تواند بهترین حالت دفاعی و روانی باشد که مادر در مسیر تربیت فرزند در آن قرار می گیرد. پس پاسخ سوال چگونه مادر خونسردی باشم؟ بسیار مهم و کاربردی است و می تواند تاثیرات بسیار خوبی بر روی کیفیت زندگی مادر، فرزند و حتی کل خانواده داشته باشد و کما اینکه نتیجه ی این خونسردی و رفتار پسندیده، در آینده و در انعکاس رفتار کودک در اجتماع، به شدت مشاهده خواهد شد.

در ادامه ی ماجرای چگونه مادر خونسردی باشم، قصد داریم چند راهکار بسیار ساده و کاربردی را برایتان شرح دهیم تا با کمک همین چند راهکار ساده، بتوانید کیفیت زندگی خود و فرزندان دلبند تان را تا حد خیلی زیادی بالا ببرید. 

راهکارهای ساده برای اینکه چگونه مادر خونسردی باشم؟

چگونه مادر خونسردی باشم؟

ساعاتی در روز و یا شب را منحصرا به خودتان اختصاص دهید

هر انسانی چه در نقش مادر، چه در نقش دوست، همسر و یا شهروند، نیاز دارد تا ساعاتی از روز را به خودش اختصاص دهد. این ساعات می تواند ساعات ابتدایی صبح و قبل از بیدار شدن فرزندان شما باشد. می تواند ساعاتی باشد که آن ها به مدرسه رفته اند و هر زمانی که منحصرا فقط و فقط برای خودتان باشد. حتی برای یک ساعت هم که شده، تمامی مشغله ها، افکار و حالات مختلف تان را کنار بگذارید و کاری را انجام دهید که دوست دارید.

می توانید در این ساعات فقط چشم تان را ببندید و در سکوت خانه غرق شوید، می توانید بنویسید، بخوانید و در شبکه های مجازی بگردید و یا اصلا فیلم دلخواهتان را ببینید. خیلی ها هم دوست دارند این زمان را در کافه ای بیرون از شهر سپری کنند. این ها مهم نیستند؛ مهم این است که کاری را انجام دهید که دل تان می خواهد. این کار می تواند در حفظ خونسردی شما در حالات مختلف روز، کمک بسیار زیادی کند. 

روش های برای چگونه مادر خونسردی بودن

گاهی اوقات جای فرزندتان باشید

فرزند شما کوچک است و طبیعتا درکش از کارهایی که انجام می دهد و چیزهایی که می خواهد ممکن است خیلی پایین باشد و در اکثر مواقع رفتاری که از او سر می زند، ممکن است از نظر شما کاملا غیر معقول به نظر برسد. در این زمان ها سعی کنید گاهی اوقات خودتان را جای او بگذارید.

او را درک کنید و متوجه شوید که از دست او تنها همین موضوع و همین حد از درک و شعور بر می آید. چرا که تجربه ی او از زندگی تنها محدود به همین چند سالی است که با شما گذرانده و تنها شما می دانید که او تا چه حد توانسته تجربیات مختلفی را کسب کند. فکر کردن به فرزند و گاهی اوقات گذاشتن خود به جای او، باعث می شود بتوانید او را درک کنید و عصبانیت تان در آن لحظه کاملا بیهوده به نظر برسد. این کار باعث می شود تا کنترل تان بر روی خودتان بیشتر شود و رابطه ی بهتری با فرزند خود داشته باشید. 

از دیگران کمک بگیرید

بله! این موضوع می تواند کمک بسیار زیادی به شما کند. از همسرتان بخواهید در امور کودک و فرزندانتان دخالت کند و همراه شما باشد. یادتان باشد که حتی یک رباط هم نمی تواند به صورت بیست و چهار ساعته در اختیار یک کودک باشد. در این مواقع، همسر، خواهر، مادر و دوست و یا اصلا مادر کودکان و دوست فرزندان تان می توانند گزینه های بسیار پرکاربردی برای کمک به شما باشند. از آن ها بخواهید که به خانه شما بیایند و در برخی امور همراهی تان کنند. این کار باعث می شود تا از حجم سردرگمی تان تا حد خیلی زیادی کاسته شود. 

چگونه می توانم مادر خونسردی باشم؟

سخت نگیرید

خیلی مهم است که حساسیت ها و سختگیری های بی جهت تان را کنترل کنید. مثلا چه ایرادی دارد که فرزند تان با دست غذا بخورد؟ پابرهنه در باغچه برود؟ اسباب بازی هایش را در پذیرایی پخش کند، لباسش را کثیف کند، اتاقش را مرتب نکند، در روزهای تعطیل تا لنگ ظهر بخوابد و هزار و یک موضوع دیگر؟

اصلا ایرادی ندارد. اجازه دهید هم خودتان و هم فرزندتان در کنار یکدیگر نفس بکشید و به دور از محدودیت ها و سختگیری ها، لحظات لذت بخشی را کنار هم تجربه کنید. سخت گیری های زیاد، فقط و فقط خودتان را کلافه می کند و در برخی از مواقع باعث می شود تا کودک نتواند چهار چوب های تعیین شده درست رعایت کند و از ماندن در کنار شما کلافه و فراری باشد. 

در نهایت اگر واقعا نمی توانید کنترلی بر روی حالات مختلف خود داشته باشید، کمک گرفتن از یک مشاور متخصص، می تواند در این مسیر زیبا و طولانی و خسته کننده، کمک بسیار زیادی به شما کند. 

گردآوری : بخش روانشناسی بیتوته