احادیث درباره بد زبانی
- مجموعه: احادیث و سخنان بزرگان
احادیث درباره بد زبانی
حدیث هایی درباره بد زبانی
یکی از آفت های زبان، ناسزاگویی و بد زبانی است؛ که در روایات، مذّمت های بسیاری پیرامون آن وارد شده است. این صفت بسیار زشت، باعث به وجود آمدن کینه و دشمنی و از بین رفتن پیوندهای عاطفی بین انسان ها می شود. فحش و ناسزاگویی، گاهی به صورت جدی و به قصد آزار دیگران، گاه به انگیزه شوخی و گاهی این صفت زشت به صورت یک عادت رخ می دهد.
احادیثی درباره بد زبانی
قرآن کریم در این‌باره می فرماید:
(وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْم)
[معبود] كسانى كه غير خداوند را مى خوانند، دشنام ندهيد كه آنان نيز بى هيچ دانشى از روى كينه توزى به اللّه دشنام دهند.
*******
پیامبر گرامی اسلام روایت کرده است که می فرمایند:
«انّ من شرّ عباد الله من تُکرَهُ مجالستُهُ لفحشِهِ»
بدترین بندگان خداوند کسی است، که دیگران به خاطر ناسزاگویی و بد زبانیش، از معاشرت با او کراهت داشته باشند.
*******
پیامبر گرامی اسلام (ص) در نکوهش بد زبانی فرمود:
«إنَّ شَرَّ النّاسِ مَنزِلَةً يَومَ القِيامَةِ مَن يُخافُ لِسانَه، أو يُخافُ شَرَّه؛
بی گمان بدترين مردمان از نظر جايگاه در روز قيامت كسى است كه [مردم] از زبانش يا شرّش بترسند».
*******
رسول الله (ص) می فرمایند :
«الجَنَّةُ حَرامٌ على كُلِّ فاحِشٍ أن يَدخُلَها»
وارد شدن به بهشت بر هر ناسزاگويى حرام است.
*******
پیامبر اکرم (ص) در روایتی دیگر فرمودند :
«إنّ الفُحْشَ والتّفَحُّشَ لَيسَا مِنَ الإسلام في شَىءٍ؛»
بدگوئى و بدزبانى از صفات اسلام نيست.
*******
حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند:
«لَیْسَ الْمُؤْمِنُ بِالطَّعَّانِ وَلا اللَّعَّانِ وَلا الْفَاحِشِ وَلا الْبَذِیءِ؛»
مؤمن، انسانی بدگوی عیب‌گیرنده و لعن کننده و فحش گوی و بدزبان هرزه گو نیست.
احادیث درباره بدزبانی
پيامبر خدا (ص) فرمودند :
لا تَسُبُّوا الدَّهرَ، فإنَّ اللّه َ يقولُ: أنا الدَّهرُ ، ليَ اللَّيلُ اُجِدُّهُ و اُبلِيهِ .
به روزگار ناسزا مگوييد؛ زيرا خداوند مى فرمايد : روزگار من هستم. شب از من است و من آن را نو مى كنم و كهنه مى گردانم.
*******
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند :
سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ، و قِتالُهُ كُفرٌ، و أكلُ لَحمِهِ مِن مَعصيَةِ اللّه ِ.
ناسزا گفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او كفر و خوردن گوشت او (غيبت كردن از وى) معصيت خداست.
*******
امیرمؤمنان علی (ع) می فرمایند :
«إیّاکَ وَ ما یَستَهجَنُ مِنَ الکَلامِ فَإنَّهُ یَحبِسُ عَلَیکَ اللِّئامَ وَ یُنَفِّرُ عَنک الکِرامَ؛
از هر کلام زشت و سخن ناروا پرهیز کن؛ زیرا با گفتن آن پَستان و رذلان به تو روی می‌آورند و کریمان از تو بیزاری جسته و می‌گریزند».
*******
امام سجاد (ع) فرمودند :
بد زبانی و فحاشی موجب رد شدن دعا می شود.
*******
امام باقر(ع) می فرمایند :
«إنَّ اللّه َ يُبغِضُ الفاحِشَ المُتَفَحِّشَ»
شخص ناسزاگو و بد زبان، مورد خشم و غضب خداوند است.
*******
امام صادق (ع) فرمودند :
اِنَّ الفُحْشَ وَ البَذَاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِّفاقِ
همانا دشنام دادن و هرزه گویی و زبان درازی ناشی از نفاق و دورویی است.
*******
امام صادق (ع) فرمودند :
الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَالْجَفَاءُ فِي النَّارِ
«فحش دادن ظلم است و ظالم در آتش دوزخ قرار دارد.»
*******
امام كاظم (ع) می فرمایند :
مَا تَسَابَّ اثْنَانِ إِلَّا انْحَطَّ الْأَعْلَى إِلَى مَرْتَبَةِ الْأَسْفَل
هيچگاه دو تن به هم دشنام ندادند جز آن كه بالاتر به مرتبه فروتر سقوط كرد.
گردآوری: بخش مذهبی بیتوته
