نسیم دوش به دل بوی آشنا آورد (مسعود آذر)

مجموعه: شعر و ترانه

نسیم دوش   به دل  بوی  آشنا  آورد
چه آشنا  تب و لرزی  به غمسرا  آورد

بقای  عمرِ  گرانم  فدای   خاطرِ دوست
که خود  نیامد و جانی  به جانِ ما آورد

چه خوش که خاکِ رهش برتنِ نسیم افتاد
که دوش بر سرِ جان تاجی از طلا آورد

نیازِ  دل   چه به دنیا و   آخرت ، زاهد
چو هر دو را به نسیمی درین سرا آورد

ببوس پنجه ِعشق و نه دست ِ زُهد که من
در آتش  افکنم   این تن   اگر  شفا آورد

ز تلخی   می ِ خامت   سخن مگو ساقی
به لب نگر  که نگارم شکر  مرا  آورد

مگر  به جای  خدا   دلبرم نشست آنشب
که جان ِ تازه  برین   عمر ِ بینوا  آورد

خوراک ِروز و شبِ دل شد اشک و خون جگر
بنازم  آن غم ِ عشقی   که  اشتها   آورد

چو سوخت شمع ِشب هنگام جان سپردن گفت
که آذر  اینهمه  سوز ِ  دل  از کجا  آورد

منبع:massoudazar.com