پیش‌بینی ابتلا به افسردگی پس از زایمان با آزمایش خون
- مجموعه: گزارشهای علمی
پیش‌بینی ابتلا به افسردگی پس از زایمان با آزمایش خون
یک آزمایش خون ساده بزودی می‌تواند امکان ابتلای زنان باردار به افسردگی پس از زایمان را نشان دهد.
این آزمایش که دو ژن نشانگر آغاز این شرایط در دی‌ان‌ای را نشان داده، در کارآزمایی‌های اولیه توسط روانپزشکان تا 85 درصد دقیق بوده است.
محققان دانشگاه جان هاپکینز امیدوارند بتوانند طی دو سال آینده بسته جدیدی را آماده کنند که به ارائه هشدارهای اولیه در مورد غم و اندوه ناتوان‌کننده، تحریک پذیری، از دست دادن اشتها و احساس بی‌ارزشی که یکی از هر پنج مادر جدید در هفته‌های بعد از زایمان آنرا تجربه کرده، خواهد پرداخت.
این افراد سپس می‌توانند از درمانهایی برای کاهش شدت شرایط یا حتی اجتناب از ابتلا به آنها استفاده کنند.
افسردگی پس از زایمان در برخی موارد می تواند بیش از یک سال بطول انجامیده و کودکان برخی از مبتلایان ممکن است در معرض ابتلا به بیماریهای ذهنی و دیگر مشکلات قرار بگیرند. در برخی از موارد شدت‌یافته، این زنان خود یا کودکانشان را کشته‌اند.
آزمایش خون 52 زن باردار توانست تا 85 درصد بدرستی احتمال ابتلا به افسردگی پس از زایمان را پیش‌بینی کند. در نظر گرفتن اطلاعات دیگر این آزمایشها توانست میزان صحت آنها در پیش‌بینی این شرایط را تا 96 درصد در گروهی از این زنان بالا ببرد.تمام افرادی که در این آزمایش شرکت کرده بودند، افسردگی یا دوقطبی داشتند از این رو بیشتر از میانگین افراد در معرض خطر ابتلا به افسردگی پس زایمان قرار داشتند.
تصور می‌شود زنانی که از این دو ژن برخوردارند در معرض تاثیرات هورمونهای بارداری بر روی مغز قرار داشته باشند که این امر می‌تواند آنها را در برابر تنش و عدم توانایی در انطباق با نیازهای مادری آسیب‌پذیر سازد.
با این آزمایش، زنان باردار می‌توانند زودتر از امکان ابتلا به این شرایط آگاهی یافته و حمایت عملی بیشتر یا شیوه‌های مدیریت تنش را دریافت کنند.
افسردگی پس از زایمان بیشتر در زنان دارای تاریخچه افسردگی و افرادی که از حمایت برخوردار نبوده و فرزندشان به مراقبت بیشتر نیاز دارند، رایج است.همچنین آن دسته از افرادی که قرار است فرزند پسر بدنیا بیاورند نیز ممکن است به افسردگی دچار شوند چرا که فرزندان پسر، سخت‌تر تلقی می‌شوند.
این شرایط مانند افسردگی عادی با ترکیبی از مشاوره و دارو درمان می‌شود.
این پژوهش در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است.
منبع:isna.ir
