نحوه کاشت و نگهداری از درخت انجیر
- مجموعه: گیاهان،حیوانات و آکواریوم
نحوه کاشت و نگهداری از درخت انجیر
راهنمای کامل و جامع برای کاشت و نگهداری درخت انجیر
نحوه کاشت درخت انجیر در حیاط :
انجیرهای خوش طعم، ابرقهرمانان گمنام میوه ها هستند! شاید تعجب کنید که بدانید درختان انجیر را می توان هم در مناطق گرم و هم در مناطق معتدل کشت کرد. حتی درختانی به اندازه پاسیو وجود دارد که می توانید آنها را برای زمستان در داخل خانه جابجا کنید. در ادامه نحوه کاشت، رشد و برداشت انجیر را بیاموزید.
درباره انجیر :
انجیر در مناطقی با تابستانهای طولانی و گرم (منطقه 8 و گرمتر) رشد میکند، اگرچه اگر بهدرستی در برابر دمای انجماد عایقبندی شده باشد یا در گلدان رشد کرده و در داخل خانه آورده شود، میتوان آنها را در مناطق سردتر نیز کاشت.
درخت انجیر معمولی ( Ficus carica ) محبوب ترین گونه انجیر برای باغبان های خانگی است زیرا گل های آن برای تولید انجیر نیازی به گرده افشانی ندارند. انواع زیادی از درخت انجیر معمولی وجود دارد، از جمله ارقام مقاومی که می توانند در فضای باز در آب و هوای کمی خنک تر رشد کنند.
انجیر را می توان به صورت تازه از درخت خورد، خشک کرد یا در آشپزی استفاده کرد. یک انجیر تنها 50 کالری دارد و محتوای مواد معدنی و فیبر بالاتری نسبت به اکثر میوه ها، آجیل ها یا سبزیجات دارد.
انجیر کلسترول را جذب می کند، حرکات روده سالم را تقویت می کند، بیماری های قلبی را کاهش می دهد، عملکرد کلیه و کبد را تنظیم می کند، فشار خون را کاهش می دهد و حتی برخی از سرطان ها را مهار می کند. به علاوه، انجیر سرشار از کلسیم است که خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می دهد. آنها همچنین حاوی فسفر هستند که به رشد مجدد استخوان ها کمک می کند.
کاشتن :
می توان انجیر را در منطقه USDA 8 و مناطق گرمتر در فضای باز بدون مشکل زیادی کاشت. در مناطقی که دمای زمستان برای دورههای زمانی از 10 درجه فارنهایت (حدود -12 درجه سانتیگراد) سردتر میشود، بهتر است یک نوع انجیر مقاوم را انتخاب کنید. برای خرید انجیر مقاوم، میتوانید به فروشگاه های گل و گیاه مراجعه کنید.
زمان کاشت درختان انجیر
درختان انجیر را در اوایل بهار یا اواخر پاییز که درخت خواب است در فضای باز بکارید. از طرف دیگر، انجیر را می توان در گلدان های بزرگ پرورش داد و برای زمستان به داخل خانه آورد.
نحوه کاشت درختان انجیر :
برای درختان انجیر داخل گلدان، آنها را در یک مخلوط گلدانی بر پایه خاک بکارید و برای بهبود زهکشی، تراشه های پوسته ریز را اضافه کنید. درخت را در تابستان در آفتاب کامل نگه دارید. حتماً هر چهار هفته یک بار در بهار و تابستان یک کود با نیتروژن بالا به آن اضافه کنید و درخت را به میزان متوسط آبیاری کنید. در زمستان درخت را به داخل خانه منتقل کنید و خاک را مرطوب نگه دارید.
برای درختان انجیر در فضای باز، درخت را در بهار یا اوایل پاییز در آفتاب کامل بکارید. درختان انجیر می توانند در بیشتر انواع خاک رشد کنند به شرطی که خاک به خوبی زهکشی شده و حاوی مقدار زیادی مواد آلی باشد.
درختان انجیر را حداقل 20 فوت دورتر از هر ساختمان یا درخت دیگری بکارید.
درختان انجیر در صورت امکان ریشه های عمیقی می گذارند، بنابراین در انتخاب محل کاشت به این نکته توجه داشته باشید.
برای کاشت درختان داخل گلدان در زمین:
گیاه را از گلدانش خارج کنید و با قرار دادن توپ ریشه در کنار و استفاده از قیچی برای بریدن ریشه ها، ریشه های دایره ای را جدا کنید.
حفرهای حفر کنید که چند اینچ عمیقتر و گستردهتر از گسترش ریشهها باشد. درخت را روی تپه کوچکی از خاک در وسط سوراخ قرار دهید. مطمئن شوید که ریشه ها را بدون خم شدن بیش از حد از تنه دور کنید.
درخت را 2 تا 4 اینچ عمیق تر از آنچه در گلدان بود بکارید (رنگ تنه را بررسی کنید تا خط اصلی خاک را ببینید).
مراقبت از درختان انجیر :
درختان جوان انجیر را به طور منظم آبیاری کنید تا به آنها کمک کنید تا جا بیفتند. در مناطقی که آب و هوای خشک دارند، حداقل هفته ای یک بار به درختان انجیر آب بدهید.
بیشتر درختان انجیر، مگر اینکه در گلدان رشد کنند، به کوددهی منظم نیاز ندارند. با این حال، اگر درخت انجیر شما رشد زیادی ندارد (کمتر از 12 اینچ در یک فصل رشد)، می توانید 1/2 تا 1 پوند مکمل نیتروژن اضافه کنید. نیتروژن را به 3 تا 4 وعده تقسیم کنید. استفاده از نیتروژن را از اواخر زمستان شروع کنید و در اواسط تابستان پایان دهید.
همچنین می توانید یک لایه مالچ در اطراف درخت بمالید تا از علف های هرز جلوگیری کرده و رطوبت را در ریشه ها حفظ کنید.
درختان انجیر به هرس کمی نیاز دارند. در طول فصل خواب، حتماً تمام شاخه های مرده، بیمار یا ضعیف را برای تشویق رشد جدا کنید.
اگر انجیر شما زیاد رشد می کند. می توانید ساقه های پایین آن را بچینید تا به سمت بالا رشد کند.
در مناطق سردتر، درختان انجیر کشت شده در گلدان را برای زمستان به داخل خانه بیاورید. خاک را مرطوب نگه دارید.
اگر منطقه شما زمستان خیلی سردی را تجربه می کند، درختان انجیر کاشته شده در فضای باز ممکن است به زمین بروند. اگر درخت از گونه های مقاوم باشد، قسمت زیر زمینی درخت احتمالاً بدون تأثیر خواهد بود. تمام چوب های مرده را در حالی که درخت هنوز خواب است بردارید و در بهار مراقب رشد جدید باشید.
واریته های توصیه شده :
"Brown Turkey"، که به صورت فراوان، انجیر متوسط تا بزرگ تولید می کند. این نوع در آب و هوای گرم بهترین عملکرد را دارد، اما نسبتاً در برابر دماهای سردتر نیز مقاوم است.
"Celeste" انجیرهای کوچک، شیرین و ارغوانی تولید می کند. یکی از گونه های مقاوم در برابر زمستان است.
"Hardy Chicago" گونه ای مقاوم در برابر زمستان است که انجیرهای بنفش و سایز متوسط تولید می کند.
"King" به خوبی برای شرایط خنک تر موجود در شمال غربی سازگار است. انجیر متوسطی تولید می کند که طعم شیرین و غنی دارد.
"Kadota" به شدت میوه های کوچک تا متوسط تولید می کند. انجیر آن غنی و شیرین است و رایج ترین انجیر کنسرو شده است.
برداشت انجیر :
شما باید انجیر را فقط زمانی برداشت کنید که کاملا رسیده باشد، زیرا به رسیدن آن از درخت ادامه نخواهد داد. انجیرها باید کاملا تغییر رنگ بدهند و در لمس کمی نرم باشند.
ممکن است برای محافظت از محصول خود نیاز به سرمایه گذاری در شبکه پرندگان داشته باشید. انجیر مورد علاقه پرندگان و سنجاب ها است.
هنگام چیدن انجیر، دستکش یا آستین بلند بپوشید زیرا شیره درخت انجیر می تواند پوست شما را تحریک کند.
انجیر بسیار فاسد شدنی است. انجیر را در یخچال نگهداری کنید؛ آنها برای 2 تا 3 روز نگهداری می شوند.
برای نگهداری طولانیمدت، میتوانید انجیر را بهطور کامل منجمد کنید تا بعداً استفاده کنید. روش دیگر برای نگهداری انجیر، خشک کردن آن است.
مراقبت از درخت انجیر :
انجیر خود بارده است، بنابراین برای تولید میوه فقط به یک گیاه نیاز دارید. درختان انجیر بالغ می توانند 10 تا 30 فوت ارتفاع داشته باشند. اگر فضای بیشتری دارید، چندین درخت بکارید. برای افزایش برداشت خود از تابستان تا اوایل پاییز، انتخاب های زودبار، میانی و دیربار را انتخاب کنید. برخی از انجیرها در اوایل فصل میوه اضافی تولید می کنند که محصول "بربا" نامیده می شود و محصول اصلی است. انجیر می تواند از نظر اندازه، شکل، طعم، بافت و زمان برداشت متفاوت باشد و می تواند سیاه، سبز، قهوه ای، زرد یا بنفش باشد. درختان انجیر در برخی مناطق مانند فلوریدا تهاجمی هستند زیرا شرایط رشد مطلوب ریشه های درخت را به گسترش گسترده تشویق می کند.
سبک :
آفتاب کامل برای برداشت فراوان و شیرین ترین میوه ضروری است. در حالت ایده آل، شما باید درختان انجیر را در منطقه ای بکارید که روزانه شش تا هشت ساعت نور مستقیم خورشید را دریافت کند. نور خورشید کمتر باعث می شود درختان نتوانند به اندازه درختان انجیر تولید کنند در مقایسه با درختانی که با نور کافی کاشته شده اند.
خاک :
درختان انجیر در شرایط مختلف خاک رشد می کنند، اما خاک های کمی اسیدی و با زهکشی خوب بهترین هستند. خاک با مواد آلی غنی به رشد کمک می کند. مخلوطهای گلدانی معمولی برای درختان انجیر در گلدان ها به خوبی کار میکنند تا زمانی که رطوبت را حفظ کرده و هوادهی خوبی داشته باشند. این گیاهان در نزدیکی مناطق ساحلی به خوبی رشد می کنند، اما تا زمانی که خاک به خوبی زهکشی شده باشد و مقداری رطوبت را حفظ کند، شرایط لومی، رسی یا شنی را نیز تحمل می کنند.
آبیاری مناسب درخت انجیر :
هنگامی که میوه در حال رشد است، آبیاری منظم مهم است. روزانه چک کنید و درست در زمانی که میوه رسیده است بچینید. در طول سال اول، با رشد گیاهان، به طور منظم آبیاری و مالچ پاشی کنید. پس از استقرار، انجیر می تواند به خشکی بسیار مقاوم باشد.
دما و رطوبت مناسب درخت انجیر :
درختان انجیر برای رشد به شرایط گرم و آب و هوای نیمه گرمسیری نیاز دارند اما در زمستان تا زمانی که دمای آن بالای 15 درجه فارنهایت باقی بماند، سرما را تحمل می کنند. مناطقی با زمستان های سخت برای این گونه نامناسب هستند، اما می توانید انجیر را در گلدان های بزرگ پرورش دهید و با نگهداری آن ها در یک گاراژ خنک یا زیرزمین زمستان گذرانی کنید. از آنجایی که درختان انجیر به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارند، آب و هوای خشک ترجیح داده می شود، اما برخی از گونه ها برای رطوبت جنوب شرقی پرورش داده شده اند. محیط های غرق آب می توانند از رشد مناسب میوه جلوگیری کنند زیرا باران زیاد باعث شکافتن میوه ها و احتمالاً فاسد شدن آنها می شود.
درختان انجیر در گرمای جنوبی، ساحلی و گرمسیری جنوبی رشد می کنند. در نزدیکی دیواری با نوردهی جنوبی در جنوب میانه بکارید تا بتوانند از گرمای منعکس شده بهره ببرند.
کود مناسب درخت انجیر :
انجیر خود را با یک کود متعادل در اوایل بهار هنگامی که برای اولین بار شروع به رشد می کند یا در زمان کاشت اگر درخت به طور فعال رشد می کند، کود دهید. به خصوص اگر خاکی با حاصلخیزی ضعیف دارید، درختان انجیر هر ساله از کود استفاده می کنند. برای بار دوم در اواخر بهار برای گیاهان 1 یا 2 ساله کود دهی کنید.
هرس درخت انجیر :
درختان انجیر در طول سال به هرس زیادی نیاز ندارند، اما میتوانند در طول خواب خود (اواخر زمستان یا اوایل بهار) از هرس بهره ببرند، زیرا باعث رشد جدید، شاخههای سالمتر و میوه بهتر میشود. درختان انجیر که هرس نمی شوند به طور طبیعی شکل درختچه ای پیدا می کنند.
برای حفظ شکل درخت، یک تنه واحد ایجاد کنید و مکنده ها را از پایه جدا کنید. از طرف دیگر، میتوانید سه یا چند شاخه با فاصله زیاد انتخاب کنید. شاخه های متقاطع یا شاخه هایی که بیش از حد موازی با زمین هستند و نمی توانند وزن میوه را تحمل کنند، هرس کنید. پس از سال اول رشد، در فصل خواب به آرامی هرس کنید، شاخه های ضعیف جانبی و چوب مرده و خشک شده یا بیمار را جدا کنید. شاخه های بیش از حد بلند و سنگین را نیز می توان 1/3 برش داد.
تکثیر انجیر :
انجیر از راههای غیر جنسی و جنسی قابل تکثیر است.
الف) ازدیاد غیر جنسی:
قلمه زدن
در نحوه کاشت مستقیم قلمه، ابتدا چاله هایی به عمق 1 تا 1ونیم متر و طول و عرض حدود 80 سانتیمتر تا یک متر حفره شده و در اسفند ماه تا ابتدای فروردین ماه، قلمه های 3 یا 4 ساله و یا مسن تر که 70 تا 80 سانتیمتر طول و 2 تا 4 سانتیمتر قطر دارند، تهیه شده و کاشته می شوند. مسافت ها بین چاله ها بسته به قدرت نهایی درختان حاصله از 6 تا 12 متر متغییر است.
در نحوه کاشت خزانه ای قلمه، نخست شاخه های 2 یا 3 ساله به طول 20 تا 25 سانتیمتر را از درخت سالم و قوی در اواخر فصل پاییز و پیش از فرا رسیدن سرما جدا می کنند. قلمه های حاصله، بعد از دسته بندی در خاک مرطوب با دمای 5 تا 6 درجه مراقبت می شود. در اواخر زمستان تا ابتدای بهار، قلمه ها را در هوای آزاد بر روی خطوطی به فاصله 40 تا 45 سانتیمتر می کارند.
موقع کاشت باید توجه داشت تنها آخرین جوانه از خاک بیرون باشد. قلمه های کاشته شده خیلی زود و راحت ریشه داده و رشد خود را آغاز می کنند . یک سال بعد قدرتمند ترین آن ها که بهتر از دیگر قلمه ها رشد نموده اند جدا کرده در اردیبهشت ماه ماه در چاله هایی به طول، عرض و عمق حدود ۵۰ سانتیمتر کاشته می شوند. این روش آسانترین راه ازدیاد درخت انجیر است.
در تکثیر و ازدیاد درخت توسط قلمه، بایستی توجه داشت شاخه ها رسیده و از درخت سالم و قدرتمند انتخاب شوند.
استفاده از پاجوش و خواباندن شاخه
از آن جا که درخت انجیر معمولاً زیاد پاجوش می دهند، از آن ها در ازدیاد درخت استفاده می شود. پاجوش ها را در بهمن یا اسفند ماه ماه در چاله های حفاری شده قرار می دهند و اطراف آن را خاک می ریزند. در این شیوه بعضی از شاخه ها را حذف کرده و صرفا 2 تا 3 شاخه باقی می گذارند. در برخی منطقه هایی که کشت انجیر به صورت آبی می باشد، نخست گودالی به عمق 2 تا 1 و نیم متر کنده و را با خاک پر می کنند. بعد از آن، چاله را آب داده و نهال را داخل آن می کارند. اجبار به یادآوری است ازدیاد توسط قلمه به علت مقاومت بهتر گیاه حاصله در برابر سرما نسبت به پاجوش برتری دارد.
خواباندن شاخه روش بعدی تکثیر درخت انجیر میباشد. در این روش شاخه های انجیر بدون اینکه از درخت مادر جدا شوند، در خاک خوابانده میشوند. شاخه خوابیده پس از مدتی ریشه داده و رشد خود را شروع میکند. پس از رشد در سال اول، مجددا طول بیشتری از شاخه به زیر خاک برده میشود. این عمل تا زمانی که فاصله مناسب با درخت مادر ایجاد شود تکرار می گردد. با رشد مناسب درخت جدید، ارتباط شاخه اصلی با درخت مادر قطع می گردد. ضمنا از محل جوانه های شاخه خوابیده، نهال های متعدد بهوجود می آید که می توان از آنها استفاده کرد.
انجیر از راههای غیر جنسی و جنسی قابل تکثیر است.
ب) ازدیاد جنسی :
ازدیاد جنسی به وسیله بذر تنها برای انواعی از انجیرها ممکن است که پس از گرده افشانی میوههایشان بذر می دهند یعنی انجیر هایی که هنگام خوردن بذرهایشان زیردندانها صدا می دهند. بخاطر تفرق صفات از ازدیاد به وسیله بذر برای ایجاد باغ انجیر استفاده نمی کنند برای گرفتن بذر، انجیر رسیده را با انگشتان دست فشار داده خوب له می کنند. آنگاه آنها را در غربال خیلی ریز ریخته زیر شیرآب می گیرند. با فشار آب گوشت میوه از سوراخ های غربال عبور کرده و بذرها باقی می مانند. بذرها را در سایه خشک کرده و می کارند.
آخرین روش ازدیاد غیر جنسی درخت انجیر، پیوند زدن می باشد. از روش پیوند زدن برای تبدیل انجیرهای مختلف مانند سبز، سیاه، متی، شاه انجیر و بر به یکدیگر استفاده می شود. نوع پیوند مرسوم، لوله ای و زمان پیوند معمولاً اردیبهشت ماه می باشد.
آفات و بیماری های رایج گیاهی :
نماتد آفتی است که می تواند با حمله به ریشه ها بر طول عمر درخت انجیر تاثیر بگذارد و در نهایت رشد و مقدار میوه را متوقف کند. برخی از ریشه ها را بپوشانید و تورم را بررسی کنید. درختان آلوده قابل درمان نیستند و باید حذف شوند. در همان منطقه کاشت نکنید و قبل از کاشت انجیر دیگر، خاک خود را از نظر نماتد بررسی کنید.
آفاتی از جمله کرم نجار، سوسک شیره و کرم درخت انجیر می توانند رشد مناسب درخت انجیر را مختل کنند. برای جلوگیری از هجوم کرم خراش درخت انجیر، از توری در اطراف پایه درخت استفاده کنید تا این آفت از تخمگذاری در نزدیکی درخت انجیر جلوگیری کند. میوههای فاسد شده همچنین باعث ایجاد آفات و حتی بیماریهای قارچی میشوند که ممکن است پس از رسیدن میوه ایجاد شوند. برداشت سریع میوه رسیده همچنین می تواند به جلوگیری از حمله آفات به شاخه ها و برگ ها کمک کند.
برای جلوگیری از خوردن میوههای درخت انجیر توسط پرندگان، میتوانید از نوارهای بازتابنده آویزان شده یا از انجیرهایی که در زمان رسیدن خود سبز میمانند، مانند "Marseilles" یا "Green Ischia"، استفاده کنید. این اقدامات میتوانند پرندگان را از میوههای شما منصرف کنند و آنها را به سمت منابع غذایی دیگر هدایت کنند.
علاوه بر این، تمیز کردن برگها و میوههای افتاده در پاییز نیز به جلوگیری از آفات و بیماریها کمک میکند. این اقدام میتواند به کاهش محیطی که برای آفات و بیماریها مناسب است، کمک کند و از شیوع آنها جلوگیری کند.
مشکلات رایج درختان انجیر :
پیچاندن برگ ها :
چندین علت ممکن است باعث پیچ خوردن برگهای درخت انجیر شود. یکی از این علل میتواند زیرآبیاری یا خشکی زیاد باشد که میتواند باعث خشک شدن و سوختن برگها شود. در صورتی که دورههای خشکی تجربه کردهاید، در مناطق با آب و هوای خشک زندگی میکنید یا درختی تازه کاشته شده است، اگر چند سانتیمتر بالای خاک خشک است، بهتر است آبیاری انجام دهید. این میتواند به احیای درخت و جلوگیری از خشک شدن برگها کمک کند.
علاوه بر این، زنگ انجیر نیز میتواند باعث پیچ خوردن برگها شود. زنگ انجیر یک بیماری قارچی است که میتواند روی برگها و ساقهها ظاهر شود و باعث تغییر شکل و پیچیدگی برگها شود.
با در نظر گرفتن علل مذکور و اقدامات مناسب مانند آبیاری به موقع و کنترل بیماریهای قارچی، میتوانید از پیچ خوردن برگهای درخت انجیر جلوگیری کنید و درخت را در وضعیت سالم و زیبا نگه دارید.
لکه های برگ :
قارچهای مختلف میتوانند عللی برای ایجاد لکههای روی برگها، شانکر ساقه و در نهایت پژمردگی یا مرگ ساقهها باشند. بهتر است برگها و شاخههای بیمار را بردارید و برگهای ریخته شده را با دستگیره یا چنگک جمع کنید و آنها را برای بهبود و سلامتی درخت خود دور بیندازید.
اگر زنگ انجیر باعث برگزدایی شدید شده است، میتوانید برگهای جدید را با استفاده از قارچکش مسی، در فواصل سه تا چهار هفته (یا به طور منظم در هوای بارانی) اسپری کنید. زنگ انجیر با ظاهر کردن لکههای سبز مایل به زرد کوچک آغاز میشود که به تدریج رشد کرده و قهوهای میشود. در نهایت، برگها زرد یا پیچیده میشوند و از درخت میافتند.
با انجام این اقدامات، میتوانید به کنترل زنگ انجیر بپردازید و از رشد سالم و زیبایی درخت انجیر خود لذت ببرید. همچنین، بهتر است با مراجعه به کارشناسان محلی یا کشاورزان متخصص، راهنماییهای دقیقتری در خصوص کنترل بیماریها و استفاده از محصولات شیمیایی بگیرید.
میوه آسیب دیده :
لکه های فرورفته و تغییر رنگ روی میوه معمولاً نشانه آنتراکنوز است. انجیر آلوده در نهایت به زمین می ریزد. میوه های بیمار را از درخت و زمین زیر درخت جدا کنید.
یخ زدن دیرهنگام و آب و هوای خشک نیز می تواند از رشد میوه جلوگیری کند یا باعث ریزش آن قبل از رسیدن شود. در طول دوره های خشک طولانی در حالی که درخت در حال تولید میوه است، درخت خود را عمیقاً آبیاری کنید. برای درختان مستقر، معمولاً هر 10-14 روز یک بار کافی است.
میوه ترش :
انجیر می تواند به دلیل تخمیر توسط مخمرها، قارچ ها و باکتری ها ترش شود. میوه را هنگام رسیدن بچینید. گاهی اوقات یک زمان طولانی مرطوب بودن و همچنین رسیدن بیش از حد می تواند باعث ترش شدن آن شود، در این صورت ممکن است چاره ای جز دور انداختن میوه نداشته باشید.
سوالات متداول :
آیا انجیر معمولی خوراکی است؟
میوه انجیر معمولی خوراکی است و می توان آن را به صورت تازه، خشک، پخته یا پخته شده در کنسرو مصرف کرد. پرندگان، حشرات و سایر حیات وحش نیز از خوردن انجیر لذت می برند.
یک درخت انجیر معمولی چقدر بزرگ می شود؟
درختان انجیر معمولی در محدوده بومی خود می توانند 30 فوت یا بالاتر رشد کنند. دمای سردتر در ایالات متحده معمولاً درختان را بین 15 تا 25 فوت نگه می دارد. گونه های فشرده مانند "Little Figgy" با ارتفاع 4 تا 8 فوت بالا می روند.
آیا همه انجیرها حاوی زنبور هستند؟
بسیاری از گونههای انجیر توسط زنبورهای انجیر گردهافشانی میشوند - حشرات ریز که برای گرده افشانی گلها در داخل میوه میخزند - اما بیشتر درختان انجیر خانگی خود گردهافشان هستند. گونه های محبوب دارای دهانه های کوچک یا بسته هستند که ورود زنبورها را دشوارتر می کند.
در پایان :
با رعایت این نکات می توانید سال ها از زیبایی و فضل درخت انجیر خود لذت ببرید. با کمی دقت، این گیاهان ارزشمند باغ شما را زیبا می کنند و طعم دریای مدیترانه را برای شما به ارمغان می آورند.
گردآوری: بخش علمی بیتوته