چند اشتباه رایج راجع به گریه نوزاد!
- مجموعه: دانستنيهاي نوزادان
همه نوزادان لااقل روزی 2 ساعت گریه میكنند
1) اگر خوب به نوزاد برسیم، اصلا گریه نمیكنداین طور نیست.
همه نوزادان لااقل روزی 2 ساعت گریه میكنند. گریه بخشی از زندگی نوزادان (بچههای زیر یك ماه) و شیرخواران (بچههای زیر 2 سال) است؛ یعنی نمیشود حذفش كرد ولی میشود علتش را فهمید تا راحتتر و زودتر آرامشان كرد.
2) وقتی یك نوزاد گریه میكند، یعنی یك مشكلی دارد
نه لزوما! گریه نوزادان گاهی طبیعی است، گاهی غیرطبیعی. گاهی ممكن است یك نوزاد حتی متعاقب یك شادی یا هیجان معمولی هم بزند زیر گریه.
3) این بچه خیلی شدید گریه میكند! حتما كولیك دارد
نه لزوما! گریههای شدید، علل متعددی دارند. گریه ناشی از كولیك، گریه شدیدی است كه اقلا 3 ساعت در روز طول بكشد، دستكم 3 روز در هفته تكرار شود و حداقل تا 3 هفته پشتسر هم ادامه پیدا كند. كولیك شیرخواران در 3 ماهه اول عمر شایعتر است و معمولا تا پایان 3 ماهگی تمام میشود. با این حساب، میشود حدس زد كه خیلی از گریههای شدیدی كه به كولیك نسبت میدهیم، ربطی به كولیك ندارد.
4) باید به گریه نوزاد بیاعتنایی كنیم تا خودش آرام شود
این بدترین كار است. اولا باید سعی كنیم نوزادمان حتیالمقدور به گریه نیفتد. مثلا میتوانیم جلوی گریههای قابلپیشبینیاش را بگیریم، یعنی نباید آنقدر صبر كنیم كه بچه از شدت گرسنگی و تشنگی به گریه بیفتد. حتی بعضی بچهها وقتی به این مرحله میرسند، آنقدر عصبی میشوند كه دیگر حاضر به غذا خوردن نیستند. در برابر گریههای غیرقابل پیشبینی هم باید صبور باشیم. بچههایی كه والدینشان، آنها را در آغوش میگیرند و به آنها محبت میكنند، خیلی زودتر آرام میشوند.
5) گریه این بچه به خاطر گرسنگی نیست، همین دو ساعت پیش غذا خورده!
بیشتر شیرخواران نیاز دارند هر 2 تا 3 ساعت یك بار چیزی بخورند. در این میان، بعضی شیرخواران هستند كه وقتی گرسنگی سراغشان میآید، بدجوری شلوغ میكنند. این كودكان ممكن است آنقدر هنگام شیر خوردن هل بزنند كه همراه با شیر، مقداری هوا ببلعند و در نتیجه، دچار نفخ و دلدرد شوند و بزنند زیر گریه.
6) گریه این بچه به خاطر خوابآلودگی نیست، امروز 10 ساعت خوابیده!
نوزادان در طول روز نیاز دارند كه 16 ساعت (و گاهی بیشتر) بخوابند.
7) گریه نوزادان در بدو تولد، نمادی است از درد و رنجهایی كه باید در طول زندگی تحمل كند
شاید این حرف از نظر خیلیها اشتباه نباشد ولی پزشكان، نظر دیگری دارند. یك بادكنك را در نظر بگیرید كه میخواهید بادش كنید. اولین دمی كه در این بادكنك میدمید، باید آنقدر قوی باشد كه بتواند آن را از حالت خوابیده خارج كند. بعد كه مقداری بادش كردید، میتوانید خیلی راحتتر و با زور كمتری در آن بدمید. ریههای ما هم تا وقتی در رحم زندگی میكنیم و هنوز به دنیا نیامدهایم، كاملا خوابیدهاند و هیچ هوایی داخلشان نیست. اولین نفسی كه باید در بدو تولد، این ریههای خوابیده را باز كند، باید قوی و عمیق باشد. گریه، همان اولین تنفس عمیق و قوی است.
منبع:khabaronline.ir