7 ویتامین ضروری که هر دیابتی برای محافظت از اعصابش باید بشناسد

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

ویتامین‌های ضروری برای دیابت به سلامت اعصاب شما کمک می‌کنند

هفت ویتامین ضروری که هر دیابتی برای سلامت اعصاب به آن نیاز دارد

زندگی با دیابت می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، به‌ویژه زمانی که علائمی مانند سوزش کف پا، گزگز دست‌ها یا ضعف عضلانی را تجربه می‌کنید. این‌ها می‌توانند نشانه‌های نوروپاتی دیابتی باشند، مشکلی شایع برای بسیاری از افراد مبتلا به دیابت. نوروپاتی دیابتی زمانی رخ می‌دهد که قند خون بالا به اعصاب شما آسیب می‌رساند و می‌تواند دردناک باشد و زندگی روزمره را دشوار کند. اما نگران نباشید، کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای مدیریت این علائم و بهبود کیفیت زندگی انجام دهید. این مقاله درباره هفت ویتامین و ماده مغذی مهم صحبت می‌کند که برای افراد مبتلا به دیابت و پیش‌دیابت بسیار مفید هستند. 

بنفوتیامین از اعصاب در برابر قند خون بالا محافظت می‌کند

درک دیابت و عوارض آن 

دیابت اغلب به‌صورت خاموش ظاهر می‌شود. بسیاری از افراد حتی نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند. به‌عنوان مثال، در ایالات متحده، حدود 1 نفر از هر 4 نفر مبتلا به دیابت (تقریباً 25٪) از بیماری خود بی‌خبرند. بیش از 38 میلیون آمریکایی با دیابت زندگی می‌کنند که اکثریت آن‌ها مبتلا به دیابت نوع 2 هستند. علاوه بر این، بیش از 98 میلیون بزرگسال آمریکایی در مرحله پیش‌دیابت هستند، به این معنی که قند خون آن‌ها بالاتر از حد نرمال است و در صورت عدم تغییر در سبک زندگی، در معرض خطر ابتلا به دیابت کامل قرار دارند.

چرا آگاهی از ابتلا به دیابت یا پیش‌دیابت و کنترل آن مهم است؟

زیرا دیابت می‌تواند به بدن آسیب جدی وارد کند. این بیماری می‌تواند منجر به مشکلات جدی مانند موارد زیر شود:

• افزایش خطر عفونت‌ها: از جمله عفونت‌های شدید مانند سپسیس.

• مشکلات قلبی: افزایش احتمال حملات قلبی، سکته مغزی و حتی قطع عضو.

• هیپوگلیسمی: زمانی که قند خون بیش از حد پایین می‌آید.

• مشکلات کلیوی: دیابت یکی از علل اصلی نارسایی کلیه در جهان است که اغلب نیاز به دیالیز دارد.

• نوروپاتی دیابتی: آسیب به اعصاب محیطی که می‌تواند باعث درد و ناراحتی زیادی شود. حدود نیمی از افراد مبتلا به دیابت نوعی نوروپاتی را تجربه می‌کنند.

یکی از بهترین راه‌ها برای پیشگیری یا کاهش سرعت نوروپاتی دیابتی، کنترل سطح قند خون و داشتن سبک زندگی سالم است. این شامل خواب کافی، ورزش منظم و تغذیه مناسب است. اما گاهی حتی با رعایت همه این موارد، ممکن است باز هم نوروپاتی را تجربه کنید. یا شاید در تلاش برای کنترل قند خون هستید و می‌خواهید از این عوارض پیشگیری کنید. در اینجا ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌های خاصی می‌توانند تفاوت بزرگی ایجاد کنند. آن‌ها می‌توانند به پیشگیری از نوروپاتی یا کاهش علائمی مانند درد، سوزش و گرفتگی عضلات کمک کنند.

نوروپاتی دیابتی با مکمل‌های مناسب قابل مدیریت است

هفت ویتامین و ماده مغذی مهم برای دیابتی‌ها

بیایید درباره هفت ویتامین، ماده معدنی و آنتی‌اکسیدانی که برای افراد مبتلا به دیابت یا پیش‌دیابت مفید هستند، صحبت کنیم.

1. ویتامین B12 

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که تعداد بیشتری از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمبود ویتامین B12 دارند. دلیل اصلی آن اغلب متفورمین، داروی رایج برای دیابت نوع 2 است. بین 5 تا 33 درصد از افرادی که متفورمین مصرف می‌کنند ممکن است کمبود داشته باشند. بنابراین، اگر دیابت دارید، بررسی سطح B12 ایده خوبی است.

ویتامین B12 برای سیستم عصبی بسیار مهم است. این ویتامین به تشکیل و حفظ اعصاب کمک می‌کند. همچنین برای ساخت گلبول‌های قرمز (که از کم‌خونی جلوگیری می‌کند) و سنتز DNA ضروری است. علاوه بر این، به تبدیل غذا به انرژی و کاهش هموسیستئین، نشانگری مرتبط با بیماری‌های قلبی، کمک می‌کند.

علاوه بر متفورمین، عوامل دیگری مانند سن، مشکلات گوارشی، جراحی کاهش وزن یا رژیم گیاه‌خواری طولانی‌مدت می‌توانند باعث کمبود B12 شوند، زیرا این ویتامین عمدتاً در محصولات حیوانی مانند گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ یافت می‌شود. 

علائم کمبود B12 شامل موارد زیر است: 

• خستگی، ضعف و کمبود انرژی (نشانه‌های کم‌خونی).

• سوزش و بی‌حسی در دست‌ها و پاها.

• ضعف عضلانی.

• مشکلات تعادل و هماهنگی.

• گیجی، تحریک‌پذیری، افسردگی، اضطراب و حتی زوال عقل.

اگر دیابت دارید، دانستن سطح B12 بسیار مهم است. در صورت کمبود، پزشک ممکن است مکمل‌های خوراکی یا تزریقی را پیشنهاد کند اگر بدن شما در جذب آن مشکل داشته باشد.

2. ویتامین B1 (تیامین) و بنفوتیامین 

ویتامین B1 یا تیامین یکی دیگر از ویتامین‌های مهم است. اگرچه ابتدا با الکلیسم مرتبط بود، اما کمبود تیامین در افراد مبتلا به دیابت شایع‌تر از جمعیت عمومی است. این می‌تواند به دلیل مصرف بیش از حد غذاهای تصفیه‌شده (مانند نان سفید و برنج) که تیامین کمی دارند یا مشکلات جذب، به‌ویژه اگر دیورتیک برای فشار خون بالا مصرف می‌کنید، رخ دهد.

کمبود شدید تیامین می‌تواند منجر به بیماری بری‌بری شود که باعث کاهش اشتها، ضعف عضلانی و سوزش کف پا می‌شود. تیامین برای استفاده بدن از گلوکز و تولید انرژی و همچنین برای انتقال تکانه‌های عصبی کلیدی است.

منابع طبیعی ویتامین B1 شامل موارد زیر است:

• لوبیا، عدس، نخود

• تخمه آفتاب‌گردان

• گوشت ماهی

• ماست

نکته جالب اینجاست: شکل مصنوعی تیامین به نام بنفوتیامین وجود دارد که به دلیل چربی‌محلول بودن (برخلاف اکثر ویتامین‌های گروه B که محلول در آب هستند) بسیار بهتر جذب بدن می‌شود. این بدان معناست که می‌تواند به سطوح بالاتری در اعصاب، عضلات و مغز، جایی که واقعاً مورد نیاز است، برسد. برخی مطالعات، به‌ویژه در اروپا، فواید خوبی از بنفوتیامین برای افراد مبتلا به دیابت نشان داده‌اند.

فواید بنفوتیامین: 

• محافظت از اعصاب: اگر قند خون شما کاملاً کنترل نشده باشد، بنفوتیامین می‌تواند از اعصاب در برابر آسیب ناشی از قند بالا محافظت کند و خطر نوروپاتی دیابتی را کاهش دهد. البته، هدف اصلی همچنان رسیدن به محدوده سالم قند خون است.

• کاهش التهاب: می‌تواند التهاب مرتبط با چاقی و دیابت را کاهش دهد.

• سلامت کلیه: برخی مطالعات نشان می‌دهند که ممکن است به کاهش مشکلات کلیوی کمک کند.

• سلامت قلب: می‌تواند با کاهش تشکیل AGEs (محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته)، ترکیبات مضری که از واکنش قندها با پروتئین‌ها یا چربی‌ها تشکیل می‌شوند، به پیشگیری از بیماری‌های قلبی در افراد مبتلا به دیابت کمک کند.

بنابراین، ویتامین B1، به‌ویژه به شکل بنفوتیامین، می‌تواند برای افراد مبتلا به دیابت بسیار مفید باشد. در ایالات متحده، بنفوتیامین به‌عنوان مکمل غذایی در دسترس است.

3. ویتامین B6 (پیریدوکسین) 

ویتامین B6 یا پیریدوکسین به دلایل متعددی برای افراد مبتلا به دیابت مهم است:

• عملکرد ایمنی: به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند، که برای افراد مبتلا به دیابت که مستعد عفونت هستند، مفید است.

• سلامت مغز و اعصاب: در حفظ سلامت مغز و اعصاب نقش دارد و ممکن است به پیشگیری یا درمان نوروپاتی دیابتی کمک کند.

• حساسیت به انسولین: در متابولیسم کربوهیدرات‌ها نقش دارد و ممکن است حساسیت بدن به انسولین را بهبود بخشد.

منابع غذایی ویتامین B6 شامل موارد زیر است:

• سبزیجات برگ‌دار تیره

• موز، پاپایا، پرتقال

• نخود

• ماهی و ماکیان

• آجیل و دانه‌ها

معمولاً اگر رژیم غذایی متعادلی داشته باشید، به اندازه کافی ویتامین B6 دریافت می‌کنید و نیازی به مکمل ندارید.

متفورمین ممکن است باعث کمبود ویتامین B12 شود

4. ویتامین D 

کمبود ویتامین D نه‌تنها در افراد مبتلا به دیابت، بلکه در جمعیت عمومی نیز بسیار شایع است. ویتامین D مانند یک نشانگر سلامت است. اگر زیاد در فضای باز هستید، سگ خود را پیاده‌روی می‌کنید یا باغبانی می‌کنید، احتمالاً سطح ویتامین D شما خوب است، زیرا نور خورشید بهترین منبع آن است. اما اگر بیشتر اوقات در خانه هستید، ممکن است سطح آن پایین باشد. برای افراد مبتلا به دیابت، ویتامین D بسیار مهم است.

ویتامین D به موارد زیر کمک می‌کند:

• تنظیم قند خون: می‌تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد.

• سیستم ایمنی: افراد مبتلا به دیابت اغلب سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند و ویتامین D می‌تواند کمک کند.

• سلامت استخوان: برای استخوان‌های قوی ضروری است.

• سلامت روان: کمبود ویتامین D با افزایش خطر افسردگی و اضطراب مرتبط است.

• محافظت از اعصاب: می‌تواند از آسیب‌های ناشی از التهاب و اکسیداسیون محافظت کند، بر تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی تأثیر بگذارد (که ارتباط آن با خلق‌وخو را توضیح می‌دهد) و به پیشگیری از نوروپاتی دیابتی کمک کند. کمبود ویتامین D همچنین می‌تواند بر تشکیل و حفظ میلین، پوشش محافظ اطراف اعصاب، تأثیر بگذارد.

علاوه بر نور خورشید، می‌توانید ویتامین D را از تخم‌مرغ، ماهی‌های چرب و شیر غنی‌شده دریافت کنید. اگر سطح آن بسیار پایین باشد، پزشک ممکن است مکمل پیشنهاد کند و حتماً سعی کنید بیشتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید!

5. ویتامین C 

ویتامین C یک آنتی‌اکسیدان قوی است که با رادیکال‌های آزاد، مولکول‌های ناپایداری که می‌توانند به سلول‌های مغز و اعصاب آسیب برسانند، مبارزه می‌کند. افراد مبتلا به دیابت اغلب استرس اکسیداتیو بیشتری دارند که می‌تواند به اعصاب آسیب برساند. ویتامین C همچنین به سیستم ایمنی و بهبود زخم‌ها کمک می‌کند، زیرا برای تشکیل بافت اسکار لازم است. برای سلامت چشم نیز مفید است و ممکن است به پیشگیری یا کاهش سرعت رتینوپاتی دیابتی (آسیب چشمی ناشی از دیابت) کمک کند.

مانند ویتامین B6، اگر رژیم غذایی خوبی داشته باشید، معمولاً نیازی به مکمل ویتامین C ندارید. غذاهای غنی از ویتامین C شامل موارد زیر هستند:

• مرکبات (پرتقال، لیمو، نارنگی)

• توت‌فرنگی، کیوی، گواوا، گیلاس آسرولا

• گوجه‌فرنگی، فلفل قرمز

• بروکلی

خوردن انواع این غذاها باید ویتامین C کافی به شما بدهد.

6. منیزیم 

منیزیم یک ویتامین نیست، بلکه یک ماده معدنی بسیار مهم برای افراد مبتلا به دیابت است. می‌تواند با بهبود حساسیت به انسولین و متابولیسم گلوکز به تنظیم قند خون کمک کند. همچنین برای سیستم ایمنی، سلامت استخوان و قلب مفید است. منیزیم برای مغز و حافظه نیز فوایدی دارد:

• می‌تواند تراکم سیناپس‌ها را افزایش دهد و به نورون‌ها کمک کند بهتر ارتباط برقرار کنند.

• ممکن است حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت را بهبود بخشد.

• می‌تواند خطر کاهش حافظه مرتبط با سن را که برای افراد مبتلا به دیابت نگران‌کننده است، کاهش دهد.

منابع غذایی منیزیم شامل موارد زیر است:

• سبزیجات برگ‌دار تیره مانند اسفناج

• غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای

• لوبیا و عدس

• موز، ماست، آووکادو، بادام

محققان حتی شکل خاصی به نام منیزیم L-ترئونات کشف کرده‌اند که به نظر می‌رسد راحت‌تر وارد مغز می‌شود و ممکن است به بهبود حافظه و حتی معکوس کردن برخی از پیری‌های مغزی کمک کند.

7. آلفا-لیپوئیک اسید 

انتخاب شماره یک من، که یک آنتی‌اکسیدان نیز هست، آلفا-لیپوئیک اسید است که به نام اسید تیوکتیک نیز شناخته می‌شود. این آنتی‌اکسیدان چندین فایده برای افراد مبتلا به دیابت دارد. این ماده به متابولیسم گلوکز کمک می‌کند و با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد مضر که می‌توانند به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب برسانند، استرس اکسیداتیو را کاهش می‌دهد. آلفا-لیپوئیک اسید همچنین می‌تواند با بهبود حساسیت به انسولین به تنظیم قند خون کمک کند و حتی ممکن است به کنترل سطح گلوکز کمک کند. این ماده می‌تواند عملکرد رگ‌های خونی را بهبود بخشد و مهم‌تر از همه، از اعصاب محافظت کند.

آلفا-لیپوئیک اسید می‌تواند به پیشگیری یا کاهش سرعت پیشرفت نوروپاتی دیابتی کمک کند. من اغلب آن را به‌ویژه برای افرادی که از احساس سوزش در پاهایشان، مثل راه رفتن روی زغال داغ، شکایت دارند، توصیه می‌کنم. دوز معمول 600 میلی‌گرم در صبح است. فقط توجه داشته باشید که ممکن است در ابتدا بوی ادرار شما را کمی تغییر دهد، اما معمولاً در طول روز بهتر می‌شود.

ویتامین D حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد

سوالات متداول درباره ویتامین‌های ضروری برای دیابت

1. ویتامین B12 چه کمکی به افراد دیابتی می‌کند؟

ویتامین B12 برای سلامت سیستم عصبی ضروری است و به تشکیل و حفظ اعصاب کمک می‌کند. در افراد دیابتی، به‌ویژه کسانی که متفورمین مصرف می‌کنند، کمبود B12 شایع است و می‌تواند باعث علائمی مانند سوزش و بی‌حسی در دست‌ها و پاها شود. مصرف مکمل یا غذاهای غنی از B12 (مانند گوشت و تخم‌مرغ) می‌تواند این علائم را کاهش دهد.

2. آیا باید برای دیابت مکمل مصرف کنم یا از غذا ویتامین بگیرم؟

در حالت ایده‌آل، بهتر است ویتامین‌ها و مواد مغذی را از غذاهای طبیعی مانند سبزیجات، میوه‌ها و غلات کامل دریافت کنید. اما اگر کمبود خاصی (مانند B12 یا D) دارید، پزشک ممکن است مکمل توصیه کند. همیشه قبل از مصرف مکمل با پزشک مشورت کنید.

3. چگونه می‌توانم از کمبود ویتامین در دیابت پیشگیری کنم؟

رژیم غذایی متعادل، شامل غذاهای غنی از ویتامین‌های B، C، D و منیزیم، همراه با چکاپ منظم سطح ویتامین‌ها، می‌تواند از کمبود جلوگیری کند. ورزش، خواب کافی و کنترل قند خون نیز نقش مهمی دارند.

4. چرا افراد دیابتی بیشتر در معرض کمبود ویتامین B12 هستند؟

مصرف متفورمین، مشکلات گوارشی، رژیم گیاه‌خواری یا افزایش سن می‌تواند جذب ویتامین B12 را کاهش دهد، که در دیابتی‌ها شایع است.

5. آیا ویتامین C می‌تواند از عوارض چشمی دیابت جلوگیری کند؟

ویتامین C به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان می‌تواند استرس اکسیداتیو را کاهش دهد و ممکن است به پیشگیری یا کاهش سرعت رتینوپاتی دیابتی کمک کند.

سخن نهایی

قبل از شروع هر مکمل جدیدی، صحبت با پزشک بسیار مهم است. آن‌ها می‌توانند دوز مناسب را تعیین کنند و مطمئن شوند که مکمل با داروهای دیگر یا شرایط سلامتی شما تداخل ندارد. به یاد داشته باشید، در حالی که این ویتامین‌ها و مواد مغذی می‌توانند مفید باشند، مهم‌ترین چیز برای افراد مبتلا به دیابت، حفظ قند خون و سطح A1C در محدوده سالم است. همچنین مطمئن شوید که کلسترول و فشار خون شما در وضعیت خوبی هستند، به‌طور منظم ورزش کنید، هیدراته بمانید، به اندازه کافی بخوابید و روابط دوستانه خود را حفظ کنید. همه این‌ها در کنار هم برای زندگی سالم‌تر کار می‌کنند.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته