لبو برای افراد مسن مفیدتر است
- مجموعه: اخبار پزشکی
- تاریخ انتشار : سه شنبه, ۰۷ مرداد ۱۴۰۴ ۱۲:۰۵
به گزارش ایسنا به نقل از نیواطلس، دانشمندان کشف کرده‌اند که باکتری‌های روی زبان افراد نقش مهمی در تبدیل موفقیت‌آمیز نیترات غذایی حاصل از چغندر به اکسید نیتریک، مولکولی که گردش خون، عملکرد قلب و عملکرد ورزشی را بهبود می‌بخشد، ایفا می‌کنند. اما این فواید بین افراد مسن‌تر و جوان‌تر بسیار متفاوت بود و ارتباط ناشناخته‌ای بین پیری، میکروبیوم دهان و سلامت عروق را آشکار کرد.
دانشمندان دانشگاه اکستر بررسی کردند که چگونه نیترات با میکروبیوم دهان تعامل دارد و آیا سن عاملی در میزان مفید بودن این ماده مغذی به شمار می‌رود یا خیر. از یک گروه وسیع‌تر متشکل از ۷۵ شرکت‌کننده، برخی جوان‌تر (۱۸ تا ۳۰ سال) و برخی مسن‌تر (۶۷ تا ۷۹ سال)، که محققان از آنها برای یافتن روندهای اولیه استفاده کردند، یک زیرگروه ۲۶ نفره مبتنی بر سن (۱۳ نفر ۱۸ تا ۲۲ سال و ۱۳ نفر ۷۰ تا ۷۹ سال) تحت آزمایش متقاطع دقیقی قرار گرفتند تا بررسی شود که چگونه آب چغندر غنی از نیترات بر فشار خون و باکتری‌های دهان در گروه‌های سنی مختلف تاثیر می‌گذارد. چغندر به عنوان یکی از ابرغذاهای طبیعت ، سرشار از طیف وسیعی از ویتامین‌ها و مواد مغذی، شناخته شده است و نویدبخش مفید بودن برای افراد مبتلا به فشار خون بالا بوده است.
اما این موضوع چه ارتباطی با دهان ما دارد؟ برخلاف بسیاری از مواد مغذی دیگر، نیترات، که در سبزیجاتی مانند چغندر، اسفناج و کاهو یافت می‌شود در روده فرآوری و جذب نمی‌شود. در عوض، پس از خوردن غذاهای غنی از نیترات، این ماده مغذی وارد جریان خون می‌شود و حدود یک چهارم آن در غدد بزاقی متمرکز می‌ماند تا از طریق میکروبیوم دهان وارد چرخه شود. در اینجا، باکتری‌های دهانی که فقط روی زبان یافت می‌شوند، نیترات را به نیتریت تبدیل می‌کنند. سپس نیتریت بلعیده می‌شود و هنگام عبور از مناطق کم اکسیژن در امتداد دستگاه گوارش به اکسید نیتریک تبدیل می‌شود.
این شکل نهایی نیترات، گازی است که به تنظیم جریان خون، فشار خون، پاسخ ایمنی و عملکرد مغز کمک می‌کند. این ماده رگ‌های خونی را نرم و گشاد می‌کند که گردش خون را بهبود می‌بخشد و فشار قلبی عروقی را کاهش می‌دهد. اکسید نیتریک همچنین به عضلات ما کمک می‌کند تا در طول ورزش از اکسیژن به طور موثرتری استفاده کنند. در حالی که بدن می‌تواند آن را به طور طبیعی تولید کند، این توانایی با افزایش سن، استرس و بیماری کاهش می‌یابد و منابع غذایی مانند چغندر را در سنین بالاتر بسیار مهم می‌کند. اما اولین گام مهم در این مسیر زیست شیمیایی در میکروبیوم دهانی رخ می‌دهد.
در این مطالعه، ۲۶ شرکت‌کننده سالم تحت سه مداخله ۱۰ روزه جداگانه قرار گرفتند: نوشیدن آب چغندر غنی از نیترات، آب چغندر بدون نیترات و آب چغندر در حالی که از دهانشویه ضدعفونی‌کننده (گروه کنترل) نیز استفاده می‌کردند. قبل و بعد از هر دوره مصرف آب چغندر، نمونه‌های خون، نمونه‌برداری از زبان و اقدامات مربوط به سلامت عروق انجام شد.
آنچه آنها دریافتند این بود که گروه مسن‌تر، پس از مصرف آب چغندر، کاهش قابل توجهی در فشار خون سیستولیک و دیاستولیک ۲۴ ساعته داشتند و ترکیب باکتریایی زبان آنها تغییر کرده بود و باکتری‌های کاهنده نیترات مانند ویلونلا افزایش یافته بودند، در حالی که اکتینومایسس و نایسریا کاهش یافته بودند. در حالی که اکتینومایسس معمولا نقشی در متابولیسم نیترات ندارد، نایسریا این نقش را دارد. در گروه جوان‌تر، محققان دریافتند که نیترات تأثیر قابل توجهی بر فشار خون ندارد و تغییرات در باکتری‌های زبان پس از مداخله آب چغندر، باکتری‌های متابولیزه‌کننده نیترات را افزایش نداد. در حالی که هر دو گروه سنی افزایش نیترات/نیتریت پلاسما و همچنین اکسید نیتریک بازدم را تجربه کردند که نشان می‌دهد جذب در هر دو گروه موثر بوده است تاثیرات سلامتی بسیار متفاوت بود.
در گروه کنترل که در آنها دهانشویه باکتری‌های موجود در میکروبیوم دهان را از بین برد، فشار خون برای شرکت‌کنندگان مسن‌تر و همچنین داوطلبان جوان‌تر مانند سطح پایه باقی ماند. سطح اکسید نیتریک نیز کاهش یافت، که نشان می‌دهد سرکوب باکتری‌های زبان، میزان نیترات غذایی موجود برای پردازش و جذب را محدود می‌کند.
همانطور که تا حدودی انتظار می‌رفت، گروه دارونما هیچ تغییری در فشار خون یا ترکیب باکتری‌های دهانی خود نداشتند.
اندی جونز، استاد دانشگاه اکستر و از نویسندگان این پژوهش، می‌گوید: این مطالعه نشان می‌دهد که غذاهای غنی از نیترات، میکروبیوم دهان را به گونه‌ای تغییر می‌دهند که می‌تواند منجر به التهاب کمتر و همچنین کاهش فشار خون در افراد مسن شود. این یافته، راه را برای مطالعات بزرگ‌تری هموار می‌کند تا تاثیرعوامل سبک زندگی و جنسیت را در نحوه پاسخ افراد به مکمل‌های نیترات غذایی بررسی کنند.
اگرچه این مطالعه کوچک و کوتاه بود و اندازه‌گیری‌های سلامت نسبتا سطحی بودند اما، درک جدیدی در مورد نقش اغلب دست کم گرفته شده باکتری‌های دهان ما در ارتقای عملکردهای مهم زیستی ارائه می‌دهد.
همچنین این موضوع، اطلاعات جدیدی در مورد چگونگی تغییر میکروبیوم دهان با افزایش سن ارائه می‌دهد. به عنوان مثال، منطقی است که با افزایش سن، باکتری‌های پذیرنده نیترات بیشتری در دهان جمع شوند، زمانی که احتمال بیشتری وجود دارد که برای حفظ سلامت و عملکرد قلب و عروق به کمک‌های تغذیه‌ای از رژیم غذایی خود نیاز داشته باشیم.
این مطالعه همچنین نیاز به تحقیقات بیشتر با تمرکز بر این حوزه از پزشکی مرتبط با سن را آشکار می‌کند و دریچه‌ای بر روی مداخلات مختص سن می‌گشاید که از قدرت بکر میکروبیوم دهان که مانند روده، هنوز به خوبی درک نشده است، بهره می‌برند.
