سنگهای عجیب روی مریخ چه چیزی را دربارۀ گذشتۀ این سیاره فاش میکنند؟
- مجموعه: اخبار علمی و آموزشی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, ۱۷ آذر ۱۴۰۴ ۱۹:۴۴
به گزارش فرادید، مطالعهای جدید روی سنگهای عجیب سفیدشده نشان میدهد مریخ مشابه مناطق گرمسیری روی زمین، زمانی مناطقی مرطوب داشته که بارشهای سنگین دریافت میکردند.
محققان به سنگهای کمرنگ و عجیبی که مأموریت مریخنورد استقامت ناسا بر سطح مریخ کشف کرده بود، علاقهمند شدند. با بررسی دقیقتر روشن شد این سنگها کائولینیت (kaolinite) هستند؛ نوعی خاک رس غنی از آلومینیوم.
روی زمین، کائولینیت کمابیش همیشه در شرایط بسیار گرم و بخارآلود، مانند جنگلهای بارانی گرمسیری شکل میگیرد. این ماده همواره در سنگهایی ایجاد میشود که در گذر میلیونها سال بارش منظم، تمام مواد معدنی دیگر از آنها شسته شده باشند. اما مریخ امروزی سرد و خشک است.
آدریان براز، دانشمند خاک و نویسنده اصلی این مطالعه میگوید: «بنابراین وقتی کائولینیت را در مکانی مانند مریخ میبینیم، جایی که بیابانی، سرد و بدون آب مایع در سطح است، یعنی زمانی آب بسیار بیشتری نسبت به امروز در آن وجود داشته است.»
براز و تیمش ساختار کائولینیت مریخی را که توسط چندین ابزار مریخنورد استقامت بررسی شده بود با نمونههای زمینی از آفریقای جنوبی و سندیگو مقایسه کردند. سنگها شباهت شگفتآوری داشتند که نشان میدهد آنها به روشهای مشابه شکل گرفتهاند.
به نظر میرسد تصاویر ماهوارهای سطح مریخ، رسوبهای بزرگتری از کائولینیت را در نقاط دیگری از سیاره نشان دهند. با این حال، استقامت و سایر کاوشگرها هنوز این مناطق را بررسی نکردهاند.
سه تصویر ماهوارهای از احتمال حضور مواد معدنی خاک رس کائولین در منطقه دهانه جِزرو. (A – C) نمودار، طیف بازتاب سنگهای مریخی را با کائولینیت روی زمین مقایسه میکند (D)
بریونی هورگان، دانشمند سیارهای و نویسنده همکار مطالعه میگوید: «تا زمانی که بتوانیم با کاوشگر به این رسوبات بزرگ برسیم، این سنگهای کوچک تنها شواهد میدانی ما هستند.»
وجود کائولینیت روی مریخ، این فرضیه را تقویت میکند که سیاره سرخ در گذشته یک واحهی مرطوب بوده، اگرچه زمان و چگونگی خشک شدن آن هنوز مورد بحث است.
برپایهی فرضیههای اصلی، این سیاره بین ۳ تا ۴ میلیارد سال پیش آب خود را از دست داده، زمانی که میدان مغناطیسی آن به قدری ضعیف شده که بادهای خورشیدی جو آن را از بین بردند. اما این فرآیند احتمالاً پیچیده و چندوجهی بوده است. مطالعه این خاکهای باستانی میتواند بینش بیشتری در مورد چگونگی و زمان از دست رفتن آب مریخ به دانشمندان بدهد.
این مطالعه همچنین میتواند سرنخهایی درباره قابلیت سکونت مریخ ارائه دهد، زیرا تمام حیات وابسته به آب است.
