متن ادبی ولادت رسول اکرم (ص)

مجموعه: آرامش سبز

 متن ادبی ولادت حضرت محمد (ع)

دل نوشته ولادت حضرت محمد (ع)
تا نام تو برده می‏ شود، چراغ‏های صلوات، در جان لحظه ‏ها فروزان می‏ شوند. تا فضیلتی از تو گفته می‏ شود، دل‏ها از بوی گل محمدی زنده می‏ شوند. یاد نویدبخش تو، درب‏های صبح را به رویِ ما می‏ گشاید. قرآن تو، نزدیک‏ترین راه رهایی است و نهج‏ الفصاحه ‏ات، پاک‏ترین مبحث بندگی.

قرآن، معجزه ‏ای است که از دست‏های روشن تو به ما رسید و مرهمی شد بر داغ ‏های همه روزه بشریت.

نهج ‏الفصاحه، سرزمین پهناور دوستی است، زمزمه های بهاری گنجشکان بر درخت است که روبه‏ روی لحظات خستگی انسان، قد می‏کشد.

دنیا، شاداب و جوان می ماند؛ اگر سطری از اندرزهای تو را به کار بندد؛ همچنان‏که منبر و مسجد و مأذنه از ذکر و نام تو فعال مانده ‏اند.

تو را نشناختیم

یا رسول اللّه‏ (ص) ، تو را نشناخته‏ ایم و فقط می‏دانیم که نامت بر همه کائنات ترجیح دارد. چگونه می‏توان شعاع دایره خوبی‏ هایت را ترسیم کرد؟ «مدینه» با آن عظمتش، هیچ‏گاه ادعا نمی‏کند که تو را شناخته است.

چگونه در خیال خام دنیا، رفتاری برای هم اعصار می‏ گنجید؟

یا نبی اللّه‏ (ص) ! مگر می‏توان بر سنت شریف تو بوسه نزد؛ حال آنکه پاسخ‏گوی تمام نیازهای روز است؟! این درست که تو را نشناخته ‏ایم، اما همه هستی ما از احترام به نامت می‏گوید که بیت بیت، قصیده ‏های روشن در دل‏ها می‏کاری و نور می‏پاشی در چشم‏ های خاک. (محمدکاظم بدرالدین)

دل نوشته ولادت حضرت محمد (ع)

 
متن ادبی ولادت حضرت محمد (ع)
آی آسمان! مبارک بادت این روز و همه روز!

چه هدیه ای آورده ای خاک نشینان مفلوک را؟!

این عطر حضور کیست که عرش را به هیجان آورده است!

ایام به کام، ای درخت نبوت، طوبای صداقت! شاخه هایت پر بار که امروز گل کرده ای به وجود زیباترین مولود هستی؛ مولود حرم، مولود آستانه عفت و ایمان! می خوانمت به نام تمام زیبایی ها!

مولود زیبای آمنه علیهاالسلام ، اینک این آغوش پرندین حضرت جبریل علیه السلام است که تو را به گلگشت و تفرّج آسمان می برد.

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که پیشانی ارادت بر خاک نهادی تا شکوه بندگی را به جای آوری!

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که مادر را سلام گفتی و فرشتگان به تحسین جمال بی مثالت پرداختند.

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زمین از نعمت حضورت در کاینات برخوردار شد و آسمان به میزبانی زمین غبطه خورد.

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که خانه دوست، آکنده از عطر عاشقانگی ها شد و نجوای نمازت، دل از آسمان ربود!

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زبان به حمد و یگانگی خداوند گشودی و عطر توحید، کوچه های مکه را فراگرفت!

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زخم بی شمارت، عشق را به تماشا فرا خواند و عاشقانگی از افسانه به حقیقت پیوست!

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که غربت، به قصد قربت برگزیدی و برکت وجودت، تاریخ را به مبدأی از نور، راهنما شد.

درود خداوند بر تو باد؛ مادامی که حیات در کاینات باقی است.

گردآوری:بخش مذهبی بیتوته